Οι υπηρεσίες της ψηφιακής TV

Πρόκειται για τη σημαντικότερη υπηρεσία που παρέχουν σήμερα οι τηλεοπτικοί παροχείς. Πλέον, μπορούμε να τον απολαύσουμε τόσο στις δορυφορικές εκπομπές, όσο και στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση. Ο ηλεκτρονικός οδηγός προγραμμάτων (Electronic Program Guide), φέρνει στην τηλεόρασή μας πληροφορίες για το πρόγραμμα του καναλιού. Το βάθος χρόνου του οδηγού, σε ορισμένα κανάλια, εκτείνεται μέχρι και μία εβδομάδα, ενώ σε άλλα, περιορίζεται συνήθως στην τρέχουσα και την επόμενη εκπομπή.

Ο EPG, εκτός των πληροφοριών που παρέχει, είναι και ένα πολύ απλό εργαλείο προγραμματισμού εγγραφών. Επιλέγοντας την εκπομπή της αρεσκείας μας μέσα από τον EPG, μπορούμε με ένα απλό πάτημα πλήκτρου να προγραμματίσουμε το δέκτη μας για εγγραφή, τη συγκεκριμένη ημέρα και ώρα.

Η υπηρεσία αυτή παρέχει πληροφορίες για το περιεχόμενο της κάθε εκπομπής, καθώς και τη χρονική στιγμή έναρξης και λήξης της. Οι πληροφορίες αυτές, όταν πρόκειται για ταινία, προβάλλουν ένα μικρό πρόλογο για την υπόθεση της ταινίας, αλλά και τους βασικούς συντελεστές της, όπως σκηνοθέτη και πρωταγωνιστές. Στην ουσία, πρόκειται για ένα τμήμα του EPG, το οποίο μπορεί να προβληθεί κατευθείαν στην οθόνη μας, με το πάτημα του αντίστοιχου πλήκτρου στο τηλεχειριστήριο, παρακάμπτοντας έτσι το μενού του EPG. Αν βέβαια, χρησιμοποιήσουμε τον EPG, μπορούμε να έχουμε πληροφορίες για όλες τις εκπομπές της εβδομάδας, ενώ όταν χρησιμοποιούμε το info/ More info, οι πληροφορίες αφορούν μόνο την τρέχουσα και επόμενη εκπομπή.

Η μπάρα πληροφοριών εμφανίζεται πάνω στην τηλεοπτική εικόνα και μας δίνει πληροφορίες για το όνομα, τα στοιχεία λήψης και το σύστημα κρυπτογράφησης του κάθε καναλιού, αλλά και γενικότερες πληροφορίες, όπως η ώρα, ο δορυφόρος εκπομπής κ.ά. Οι δυνατότητες της μπάρας πληροφοριών, ποικίλλουν από δέκτη σε δέκτη, γι αυτό και συνολικά δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν υπηρεσία του provider, αλλά σαν υπηρεσία του δέκτη. Παρόλα αυτά, το σύστημα κρυπτογράφησης, ο ήχος, αλλά και τα στοιχεία λήψης, είναι υπηρεσίες που εκπέμπει ο Provider.

Η πολύπλεξη της εικόνας με τον ήχο, έχει επιτρέψει στους τηλεοπτικούς παροχείς να εκπέμπουν τις εκπομπές σε πολλές γλώσσες (διαφορετικά PIDS ήχου). Στην περίπτωση των ταινιών, η υπηρεσία είναι ιδιαίτερα σημαντική, αφού, ως γνωστό, πολλές χώρες της Ευρώπης μεταδίδουν τις ταινίες όχι υποτιτλισμένες, αλλά μεταγλωττισμένες. Στη χώρα μας, η μεταγλώττιση δεν είναι η μέθοδος που προτιμάμε, αφού (κατά βάθος…) θεωρούμε πως η ηθοποιία ταυτίζεται με την φωνητική ερμηνεία του καλλιτέχνη.

Η επιλογή υποτίτλων είναι επίσης σημαντική, ειδικά όταν οι επιλογές ήχου δεν μας καλύπτουν. Η δυνατότητα αυτή συναντάται πιο σπάνια, αφού οι παροχείς ρίχνουν το περισσότερο το βάρος τους στις πολύγλωσσες μεταδόσεις. Η υπηρεσία επιλογής υποτίτλων, τις περισσότερες φορές είναι μια σελίδα teletext με διάφανο φόντο, που αναβαθμίζεται συγχρονισμένα, με την πλοκή της ταινίας. Αν προβλεφθούν περισσότερες σελίδες, έχουμε και δυνατότητα περισσότερων υποτίτλων.

Η υπηρεσία αυτή είναι το γνωστό Teletext, που παρέχεται και από τα κανάλια της αναλογικής TV. Στην περίπτωση αυτή, απλά σημειώστε ότι για να το αναπαράγετε, πρέπει τα μενού του δέκτη να υποστηρίζουν τη γλώσσα του (κοινώς, να έχουν φορτωμένες τις γραμματοσειρές).

Αναμφισβήτητα, οι πλέον εντυπωσιακές υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει η ψηφιακή TV, είναι οι αμφίδρομες υπηρεσίες. Γενικά, αμφίδρομες, είναι οι υπηρεσίες, που για να προκύψουν, απαιτούν κανάλι επιστροφής, το οποίο μεταφέρει το αίτημα του τηλεθεατή προς τον provider. Οι αμφίδρομες υπηρεσίες είναι ιδιαίτερα διαδομένες στην καλωδιακή τηλεόραση, αφού το κανάλι επιστροφής είναι το ίδιο το καλώδιο που μεταφέρει το σήμα (όπως και στο internet). Αντίθετα, στη δορυφορική, δεν είναι και τόσο διαδεδομένες, μιας και απαιτούν από το δέκτη να διαθέτει modem/router, ώστε μέσω τηλεφωνικής γραμμής, οι τηλεθεατές να περνούν τα αιτήματά τους προς τους providers. Σίγουρα, η πιο interactive πλατφόρμα της Ευρώπης, είναι αυτή του Sky Digital, η οποία επιτρέπει surfing στα καταστήματα και αγορές μέσω πιστωτικής κάρτας (όπως στο internet) και υπηρεσίες του τύπου Weather on Demand, οι οποίες μας δίνουν δελτία καιρού, ακριβώς στην περιοχή του πλανήτη που επιζητούμε. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν οι υπηρεσίες πληρωμής ανά τηλεθέαση (PPV, Pay per View), που θυμίζει τα συστήματα PayTV των ξενοδοχείων, αφού η ταινία που επιλέγουμε, χρεώνεται στο λογαριασμό μας, αλλά και η υπηρεσία NVOD (Near Video on Demand), κατά την οποία, ο παροχέας μεταδίδει πολλές φορές, με μισή ώρα διαφορά, την ίδια ταινία, ώστε ο τηλεθεατής να την παρακολουθήσει τη στιγμή που επιθυμεί.

Είναι μια υπηρεσία, που εκπέμπεται με τη συνεργασία παροχέα και δορυφόρου και πληροφορεί το δέκτη, για αλλαγές σε συχνότητες, SR, FEC κ.λπ., αναβαθμίζοντας έτσι αυτόματα τη βάση δεδομένων του. Δυστυχώς, δεν υποστηρίζουν όλοι οι δέκτες NIT, παρόλο που μια πολύ χρήσιμη υπηρεσία, η οποία μας βοηθάει να αποφεύγουμε τη βαρετή δουλειά της αναβάθμισης της database, που σε μερικούς δορυφόρους (λέγε με Eutelsat W2), μπορεί να χρειάζεται να γίνεται και καθημερινά (εντάξει… υπερβάλλουμε και λίγο). Την υπηρεσία NIT εκμεταλλεύονται πολλά επαγγελματικά πεδιόμετρα, για την αυτόματη αναγνώριση του δορυφόρου στόχευσης.