Δορυφορικοί δέκτες PVR

Featured | Τα πρώτα χρόνια των τηλεοπτικών μεταδόσεων και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80, αν δεν ήσουν μπροστά στην οθόνη για να δεις την «αγαπημένη σου εκπομπή» την ώρα της μετάδοσης, η μόνη άλλη περίπτωση να την δεις ήταν… αν την αναμετέδιδε πάλι ο τηλεοπτικός σταθμός «κατ’ απαίτηση των τηλεθεατών»! Στην πορεία εμφανίστηκε το Videorecorder ή VCR (σε τρία διαφορετικά συστήματα, από τα οποία επικράτησε το VHS) που μας συντρόφευε για πολλά συναπτά έτη και μας επέτρεψε να εγγράφουμε σε βιντεοκασέτες και να βλέπουμε σε δεύτερο χρόνο τις αγαπημένες μας επίγειες τηλεοπτικές, αλλά και δορυφορικές εκπομπές. Είχαμε φυσικά μία επιδείνωση στην ποιότητα της εικόνας, η ουσία όμως ήταν ότι μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε ετεροχρονισμένα μια εκπομπή. Εδώ και λίγα χρόνια και παρόλο που το VCR υπάρχει ακόμη σε πολλά ελληνικά σπίτια, αρκετοί από εμάς «αναβαθμιστήκαμε» αγοράζοντας ένα DVD-Recorder, το οποίο τις περισσότερες φορές ενσωματώνει και ένα σκληρό δίσκο και μας επιτρέπει να εγγράψουμε τα ίδια προγράμματα που γράφαμε και πριν είτε στον σκληρό του δίσκο είτε σε DVD (άμεσα ή σε δεύτερο χρόνο).Αν και τα DVD Recorder δεν γνώρισαν ακόμη την διάδοση των Videorecorder κασέτας (βίντεο ή VCR), μας έφεραν όμως αρκετά νέα ήθη και πολλές καινούργιες ευκολίες, ειδικά αυτά που έχουν σκληρό δίσκο, όπως το Timeshift, που μεταφράζεται σε στιγμιαία εγγραφή του προγράμματος που βλέπουμε όταν για κάποιον λόγο εμφανίζεται κάποιο εμπόδιο στην θέαση (π.χ. κάποιο τηλεφώνημα). Έχοντας πατήσει το πλήκτρο του timeshift, μπορούμε με την «άρση» του εμποδίου να συνεχίσουμε την παρακολούθηση εκεί όπου την αφήσαμε, ενώ το DVD-Recorder μας συνεχίζει να γράφει την εκπομπή που βλέπαμε, πετυχαίνοντας έτσι «ετεροχρονισμένη θέαση συγκεκριμένου χρόνου». Η δεύτερη σημαντική ωφέλεια από τα DVD Recorder είναι η ψηφιακή εγγραφή, η οποία παρότι γίνεται στο πρότυπο απωλεστικής συμπίεσης MPEG-2, μας δίνει ποιότητα εικόνας ουσιαστικά ίδια με την πρωτότυπη μετάδοση (τουλάχιστον στα επίγεια κανάλια), ενώ ταυτόχρονα μας παρέχει και πλήθος ψηφιακών ευκολιών, όπως γρήγορη αναζήτηση συγκεκριμένης σκηνής (για την οποία με τα VCR περιμέναμε αναγκαστικά το μηχανικό ξετύλιγμα της κασέτας).

Τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια, με την πτώση των τιμών τους, η χρήση των σκληρών δίσκων γενικεύτηκε και έτσι έχουμε πλέον δορυφορικούς δέκτες που μπορούν να εγγράψουν σε σκληρό δίσκο που βρίσκεται στο εσωτερικό τους ή σε εξωτερικό σκληρό δίσκο συνδεδεμένο είτε με καλώδιο USB είτε – καλύτερα – σε σύνδεση e-sata για μερικά μοντέλα, αν και δεν έχουμε δει στην πράξη κανένα πρόβλημα σε USB δίσκους, ακόμη και σε εγγραφές HD καναλιών με υψηλό bitrate. Την ειδική αυτή κατηγορία δεκτών την ονομάζουμε PVR (Personal Video Recorder), αλλά για περαιτέρω μείωση του κόστους αγοράς οι περισσότεροι δέκτες δεν εμπεριέχουν τον σκληρό δίσκο με την αγορά τους, οπότε και τους ονομάζουμε… PVR Ready (δέκτες έτοιμοι να δεχτούν σκληρό δίσκο και να μετατραπούν σε PVR). Στην πράξη, σήμερα λίγοι μόνο δορυφορικοί δέκτες (της χαμηλής κατηγορίας τιμής) δεν είναι τουλάχιστον PVR Ready και πιθανότατα σε ένα-δύο χρόνια δεν θα υπάρχει πλέον δέκτης που δεν θα μπορεί να υποστηρίξει εγγραφές, τουλάχιστον σε εξωτερικό σκληρό δίσκο, ενώ υπάρχουν και δέκτες που υποστηρίζουν εγγραφές και σε USB stick καθώς και κάποιοι λίγοι (της υψηλής κατηγορίας τιμής) που μπορούν να δεχτούν στο εσωτερικό τους και DVD-RW παρόμοιο με αυτά που χρησιμοποιούνται στα laptop. Υποθέτουμε ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα δούμε και δέκτες με ενσωματωμένο Blu ray recorder, αν και ενδέχεται να μας εμφανιστούν και κλειδώματα τύπου macrovision ή άλλου νέου τύπου, που θα επιχειρούν να εμποδίσουν τις εγγραφές μας σε ορισμένα προγράμματα, καθώς με την συνεχή βελτίωση της ποιότητας εικόνας και ειδικά με τις μεταδόσεις σε High Definition, οι εταιρείες του Χόλιγουντ… έχουν αρχίσει να βλέπουν εφιάλτες και φοβούνται ότι θα γράφουμε πολλά δισκάκια BR και θα τα βγάζουμε για πούλημα! Το θέμα αυτό πάντως υπάρχει ήδη και για τις εκπομπές χαμηλής ευκρίνειας, αφού τα ιδιοκτησιακά PVR πακέτων (όπως π.χ. ο Panasat 3001 της Nova) δεν επιτρέπουν την μεταφορά του περιεχομένου του σκληρού τους δίσκου στον υπολογιστή, σε αντίθεση με τα περισσότερα PVR της ελεύθερης αγοράς. Θα πρέπει να αναφέρουμε τέλος και λίγους λινουξάτους δέκτες (όπως τον DM500), που ενώ δεν είναι PVR Ready, μπορούν με το κατάλληλο λογισμικό και σετάρισμα να κάνουν εγγραφές στον υπολογιστή, εφόσον έχει γίνει δικτύωση με τον δέκτη από την θύρα Ethernet που διαθέτουν.

Τέλος, σε αρκετούς πλέον δέκτες συναντάμε και λειτουργίες mediaplayer, μπορούν δηλαδή να παίξουν διάφορα αρχεία audio-video-photo (που δεν έχουν εγγράψει οι ίδιοι) σε σύνδεση με εξωτερικούς σκληρούς δίσκους, usb sticks ή και από τον σκληρό δίσκο δικτυωμένου υπολογιστή.

Για να είμαστε σωστοί, θα πρέπει ακόμη να διευκρινίσουμε ότι δορυφορικά προγράμματα μπορούμε να εγγράψουμε και σε DVD-Recorder, κατάλληλα συνδεδεμένο με τον δορυφορικό μας δέκτη, αλλά στην περίπτωση αυτή η εγγραφή δεν γίνεται εσωτερικά και θα έχουμε οπωσδήποτε κάποιες απώλειες από τις διάφορες μετατροπές που θα υποστεί το σήμα.

Μέθοδοι εγγραφής

Η εγγραφή στα περισσότερα PVR μπορεί να γίνει με τρεις διαφορετικούς τρόπους. Ο πρώτος τρόπος είναι ο άμεσος και δεν διαφέρει σε τίποτα από τον παραδοσιακό τρόπο εγγραφής σε βίντεο. Απλά, πατάμε το (συνήθως κόκκινο) πλήκτρο REC του τηλεκοντρόλ και αρχίζει η εγγραφή του καναλιού στο οποίο είμαστε συντονισμένοι.

Ο δεύτερος τρόπος αφορά εγγραφή μέσω ηλεκτρονικού οδηγού προγραμμάτων (EPG). Οι περισσότεροι παροχείς δορυφορικών υπηρεσιών εκπέμπουν εκτός από το τηλεοπτικό σήμα και πρόσθετες πληροφορίες, όπως το πρόγραμμά τους για κάποιες ώρες ή ημέρες. Οι πληροφορίες αυτές εμφανίζονται συνήθως με το πάτημα ειδικού πλήκτρου του τηλεκοντρόλ. Εμείς απλά επιλέγουμε το πρόγραμμα που μας ενδιαφέρει και θέτουμε το δέκτη σε αναμονή εγγραφής, χωρίς ο δέκτης να επηρεαστεί από τις υπόλοιπες λειτουργίες του (ακόμα και άλλης εγγραφής ενδιάμεσα). Η εγγραφή θα αρχίσει μόνη της, την στιγμή που θα ξεκινά το πρόγραμμα που επιλέξαμε.

Τρίτος τρόπος εγγραφής είναι ο προγραμματισμός, που μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε κανάλι (ανεξάρτητα από το αν διαθέτει EPG ή όχι) και ο οποίος γίνεται από ειδικό μενού του δέκτη και τις περισσότερες φορές ακόμη και για μεγάλο διάστημα (… αρκεί να μην κοπεί το ρεύμα).

Οι περισσότεροι δέκτες προσφέρουν επίσης μια σημαντική λειτουργία εγγραφής, που ονομάζεται Time Shift. Με αυτήν τη λειτουργία, μπορούμε να κάνουμε ταυτόχρονη εγγραφή και αναπαραγωγή της εγγραφής, από προηγούμενο σημείο. Αυτό σημαίνει πως αν χρειαστεί για κάποιο λόγο να διακόψουμε για λίγα λεπτά την παρακολούθηση κάποιου αγαπημένου μας προγράμματος, απλά πατάμε pause (ή rec σε κάποιους δέκτες) και κατόπιν συνεχίζουμε την παρακολούθηση μέσω δίσκου, από το σημείο που σταματήσαμε, ενώ η εγγραφή συνεχίζεται κανονικά μέχρι να την σταματήσουμε εμείς.

Μερικές αντίστοιχες ευκολίες προσφέρονται στους λινουξάτους δέκτες και από το Web interface τους, το οποίο μπορεί να επιτρέψει μερικές φορές και τον τηλεχειρισμό τους από μεγάλη απόσταση μέσω διαδικτύου, καθώς και την επιλογή καναλιού και έναρξη εγγραφών με αυτό τον πρωτοποριακό τρόπο! 

Διαχείριση σκληρού δίσκου

Αν ο δέκτης που μόλις αγοράσετε περιλαμβάνει εσωτερικό σκληρό δίσκο (είτε IDE είτε SATA και μεγέθους συνήθως από 160 μέχρι 500 GB), τότε… τα πράγματα είναι αρκετά απλά, διαβάζετε λίγο τις οδηγίες περί εγγραφής και αναπαραγωγής και είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε!

Αν ο δέκτης σας δεν περιλαμβάνει τον σκληρό δίσκο με την αγορά του, ενημερωθείτε πρώτα για το είδος του σκληρού δίσκου που δέχεται (2.5 ή 3.5 ιντσών), όπως και την σύνδεση που υποστηρίζει (SATA ή USB) και για το αν αυτός θα μπει εσωτερικά ή εξωτερικά και προβαίνετε στην αγορά και στην τοποθέτησή του. Εννοείται πως για να βάλετε εσωτερικό δίσκο θα πρέπει να ανοίξετε το κουτί του δέκτη σας, να τον τοποθετήσετε και να συνδέσετε τα καλώδια data και τροφοδοσίας. Αν δεν τολμάτε τέτοια εγχειρήματα, ζητήστε την βοήθεια κάποιου καταστήματος ηλεκτρονικών ή του μαγαζιού όπου αγοράσατε τον δέκτη.

Επιπλέον, στις περισσότερες περιπτώσεις, η απλή σύνδεση του σκληρού δίσκου δεν αρκεί, αφού για να δει τον δίσκο ο δέκτης σας θα πρέπει να τον «φορμάρετε» ή να τον κάνετε “mount” μέσα από κάποιο ειδικό μενού του δέκτη. Οι δέκτες Linux μάλιστα φορμάρουν τους δίσκους σε format ext3 linux, οπότε αυτοί στην συνέχεια δεν αναγνωρίζονται από τα windows του υπολογιστή σας (μπορούν βέβαια να επαναφορμαριστούν σε NTFS ή FAT32 με προγραμματάκια όπως το Partition Magic, αλλά πρόκειται για μια επίπονη διαδικασία). Από την άλλη, οι σκληροί δίσκοι των δεκτών με Linux επικοινωνούν και ανταλλάσσουν αρχεία με τον υπολογιστή από την θύρα Ethernet είτε με προγράμματα FTP είτε και ακόμη πιο απλά με drag and drop, αν ο δέκτης μπορεί επιπλέον να υποστηρίξει και samba και έτσι αποτελούν την «ευκολότερη» περίπτωση δεκτών, αν το ζητούμενο είναι η μεταφορά των εγγραφών στον υπολογιστή.

Στις περιπτώσεις των μη Linux δεκτών, μερικές φορές παρέχεται κάποιο ειδικό πρόγραμμα επικοινωνίας με τον υπολογιστή, με το οποίο μπορεί να γίνει μεταφορά των αρχείων, αλλά σε άλλες περιπτώσεις δεν είναι εφικτή η μεταφορά, όπως δεν είναι εφικτή και σε όλους τους ιδιοκτησιακούς δέκτες με σκληρό δίσκο (όπου αυτή η μεταφορά γενικώς δεν είναι… επιθυμητή!). Στο PVR της Nova, μάλιστα, αν διακόψετε τη συνδρομή, δεν μπορείτε ούτε να δείτε τις προηγούμενές σας εγγραφές στον σκληρό του δίσκο, ούτε να εγγράψετε κάτι άλλο σ’ αυτόν, ο οποίος έτσι αχρηστεύεται εντελώς).

Σε λίγες περιπτώσεις δεκτών της ελεύθερης αγοράς, πάντως, μπορεί να γίνει και άμεση μεταφορά αρχείων, αν τοποθετήσετε τον σκληρό δίσκο σε μία θύρα USB του υπολογιστή σας. 

Ταυτόχρονη εγγραφή και παρακολούθηση διαφορετικών προγραμματών

Για να μπορούμε να γράφουμε άλλο πρόγραμμα από αυτό που βλέπουμε, η πιο βασική προϋπόθεση είναι να διαθέτει ο δέκτης μας και δεύτερο tuner, το οποίο να έχουμε συνδέσει με κάποιο δεύτερο κάτοπτρο ή την δεύτερη έξοδο ενός Τwin LNB. H εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα αφορά μόνο την περίπτωση όπου το κανάλι που θέλουμε να βλέπουμε να είναι ακριβώς στον ίδιο πομπό (και δορυφόρο) με το κανάλι που εγγράφουμε, οπότε και σε ορισμένους δέκτες παρέχεται η δυνατότητα αυτή, και μάλιστα στους Dreambox με Enigma 2 μπορεί να φτάσει μέχρι… και στην εγγραφή 6 καναλιών του ιδίου πομπού, με ταυτόχρονη θέαση ενός έβδομου!

Στις περιπτώσεις δεκτών με 2 ή περισσότερα tuner, οι δυνατότητες ποικίλλουν ανάλογα με το δέκτη και την συνδεσμολογία, ξεκινώντας από την απλή εγγραφή ενός καναλιού και την θέαση ενός άλλου και φτάνοντας μέχρι και σε 6 εγγραφές και θέαση 2 προγραμμάτων.

Ακόμη και στον ιδιοκτησιακό Panasat 3001 της Nova δίνεται η δυνατότητα εγγραφής 2 προγραμμάτων και θέασης ενός τρίτου (ο δέκτης αυτός διαθέτει 3 tuner και συνδέεται στις 3 ανεξάρτητες εξόδους από τις 4 ενός Quad LNB). Σε πολύ γενικές γραμμές, πάντως, πιστεύουμε πως για τις πραγματικές ανάγκες του 99% των χρηστών, είναι υπεραρκετή η θέαση ενός καναλιού με την ταυτόχρονη εγγραφή ενός άλλου.

Υπολογίστε πάντως ότι υπάρχουν σήμερα και αρκετοί δέκτες combo PVR (όπου το δεύτερο τιούνερ είναι για την επίγεια ψηφιακή), στους οποίους είναι πάντα εφικτή η εγγραφή ενός προγράμματος από το επίγειο ψηφιακό τιούνερ και η παρακολούθηση ενός δορυφορικού (ή αντιστρόφως), ενώ μπορεί να είναι εφικτή και η ταυτόχρονη εγγραφή ενός προγράμματος επίγειας ψηφιακής και ενός δορυφορικού.

Θα πρέπει ακόμη να πούμε ότι μπορεί να υπάρξει και συνδυασμός timeshift (σε ένα κανάλι) και εγγραφής ενός δεύτερου, το οποίο σε δέκτες με ένα τιούνερ ίσως είναι εφικτό σε κανάλια του ιδίου πομπού, ενώ σε δέκτες με 2 τιούνερ συνήθως είναι πάντα εφικτό. 

Εγγραφή συνδρομητικών καναλιών

Στους δέκτες της ελεύθερης αγοράς σήμερα, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εγγραφές κωδικοποιημένων καναλιών γίνονται uscrambled, δηλαδή χωρίς αυτές να περιέχουν πλέον κωδικοποίηση. Παλαιότερα, πάντως, υπήρχαν δέκτες που απαιτούσαν την ύπαρξη της συνδρομητικής κάρτας και την στιγμή της θέασης του προγράμματος, γεγονός που δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα αν τα κλειδιά είχαν εντωμεταξύ αλλάξει! Στις περισσότερες περιπτώσεις ακόμη είναι δυνατή η εγγραφή κρυπτογραφημένου προγράμματος… scrambled και η μετέπειτα αποκωδικοποίησή του στην αναπαραγωγή με την ύπαρξη της κάρτας, αλλά αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν παίρνετε συνεχώς την κάρτα από το σπίτι στο εξοχικό, οπότε προγραμματίζετε τις εγγραφές στο σπίτι, ενώ λείπετε με την κάρτα στο εξοχικό, όπου βλέπετε από έναν πιο απλό δέκτη. Στους ιδιοκτησιακούς δέκτες… τα πράγματα αντιστρέφονται και συνήθως οι εγγραφές είναι scrambled, δηλαδή αν βγάλετε την καρτούλα από την υποδοχή της… για να την δανείσετε σε φίλο σας, εσείς δεν θα μπορέσετε να δείτε συνδρομητικά προγράμματα που έχετε ήδη γράψει στον σκληρό δίσκο του ιδιοκτησιακού δέκτη! 

Εγγραφή σε DVD

Το σημαντικότερο «άλλο» που μπορούμε να κάνουμε με τις εγγραφές μας είναι… να τις μεταφέρουμε σε DVD, ώστε είτε να τις κρατήσουμε στη συλλογή μας είτε να τις δανείσουμε σε φίλους για να τις δουν στο σπίτι τους. Ενώ το παραπάνω… δείχνει πολύ απλό, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι και τόσο εύκολο, αφού οι δορυφορικοί δέκτες εγγράφουν σε δικά τους format (με διαφορετικές καταλήξεις) και θα χρειαστεί να μεταφέρουμε τις εγγραφές στον υπολογιστή, να τις επεξεργαστούμε (κόβοντας και ράβοντας) και στο τέλος να τις μετατρέψουμε σε «αρχεία κατανοητά από το DVD» και να τις γράψουμε σε δισκάκι (μια εγγραφής ή επανεγγράψιμο). Η μόνη περίπτωση που η μεταφορά σε δισκάκι γίνεται πολύ εύκολα (και γρήγορα), είναι όταν ο δέκτης μας διαθέτει και ενσωματωμένο DVD Recorder (όπως ο Dreambox 8000, αν τον έχουμε εξοπλίσει σχετικά ή ο Dreambox 7020 με… περισσότερο πείραγμα). 

Πώς γίνεται η αναπαραγωγή;

Η αναπαραγωγή των εγγραφών σε ένα PVR γίνεται μέσω του μενού του σκληρού δίσκου, το οποίο συχνά είναι άμεσα προσβάσιμο από κάποιο πλήκτρο Video ή PVR του τηλεχειριστήριου. Σε αρκετά PVR μάλιστα, έχουμε προεπισκόπηση της εγγραφής σε ένα μικρό παράθυρο μέσα στο μενού. Ο τίτλος επίσης βοηθάει στην επιλογή, αφού στους δορυφορικούς δέκτες μάς δίνει το όνομα του καναλιού, της εκπομπής που γράψαμε και την ημέρα και ώρα εγγραφής. Η τελική αναπαραγωγή γίνεται πατώντας το πλήκτρο Play ή κάποιο υποδεικνυόμενο χρωματικό πλήκτρο, ακριβώς όπως και σε ένα κοινό βίντεο. 

Διάρκεια εγγραφής και χωρητικότητα σκληρού δίσκου

Δεν είναι καθόλου εύκολο να υπολογίσουμε τον όγκο που θα καταλάβει μια ψηφιακή εγγραφή μας, αφού αυτό εξαρτάται άμεσα από το bitrate της μετάδοσης, το οποίο σήμερα στα περισσότερα κανάλια (με την χρήση της στατιστικής συμπίεσης) είναι κυμαινόμενο και αυξάνεται στις σκηνές με έντονη κίνηση! Σε πολύ γενικές γραμμές και για εκπομπές στάνταρ ευκρίνειας, μπορούμε να πούμε ότι ένας δίσκος δίνει διάρκεια εγγραφής σε ώρες, περίπου το μισό της ονομαστικής χωρητικότητάς του, δηλαδή ένας δίσκος 40GB δίνει περίπου 20 ώρες δορυφορικής εγγραφής.

Αν όμως κάνουμε εγγραφές προγραμμάτων σε HD, τότε η ανάγκη για χωρητικότητα αυξάνει κατακόρυφα, αφού αυτή εξαρτάται άμεσα από το bitrate του εγγραφόμενου προγράμματος και στις HD μεταδόσεις αυτό μπορεί να είναι 3-8 φορές υψηλότερο από αυτό ενός SD καναλιού (οπότε και μειώνεται ανάλογα η μέγιστη διάρκεια εγγραφής σε ίσης χωρητικότητας σκληρούς δίσκους). Δεδομένου πάντως ότι οι τιμές των σκληρών δίσκων έχουν πέσει πάρα πολύ το τελευταίο διάστημα, νομίζουμε ότι ένας δίσκος 500GB είναι ιδανικός για δέκτες HD, ενώ στους δέκτες SD και ένας δίσκος 250GB είναι υπεραρκετός. 

Αναπαραγωγή εγγραφών στο PC

Η σύγκλιση ψηφιακών δορυφορικών δεκτών με τους υπολογιστές είναι σήμερα αρκετά προχωρημένη, παρόλα αυτά στο θέμα των εγγραφών… δεν υπάρχει κάποιος κοινός τύπος αρχείων και πολύ συχνά η κάθε εταιρεία χρησιμοποιεί τα δικά της πρότυπα, δυσκολεύοντας ακόμη και την προσπάθεια αναπαραγωγής των εγγραφών στον υπολογιστή μας. Σε πολύ γενικές γραμμές και από όσο έχουμε διαπιστώσει από τους δέκτες που έχουμε δει μέχρι τώρα, οι SD εγγραφές που έχουμε μεταφέρει στον υπολογιστή μας παίζουν με αρκετούς soft players, με πιο «συμβατό» από όλους τον “satellite friendly” VLC, που είναι σίγουρα γνωστός στους προχωρημένους χρήστες και ειδικά σε όσους χρησιμοποιούν δέκτες Linux, καθώς είναι άλλωστε και αυτοί που μεταφέρουν συχνότερα το περιεχόμενο του σκληρού τους δίσκου στον υπολογιστή, αφού πρόκειται για άτομα… που αρέσκονται στο παιχνίδι! Άλλες καλές επιλογές softplayers είναι το Media Player Classic και ο KMPlayer.

Τα πράγματα δυσκολεύουν στις HD εγγραφές, στις οποίες πρωτοπορεί το πολύ γνωστό Power DVD, κατά διαστήματα όμως βρίσκουμε και εγγραφές HD που «δεν παίζουν με τίποτε», καθώς είναι μάλλον κλειδωμένη η εκ μεταφοράς αναπαραγωγή τους.

Σε κάποιες περιπτώσεις, για την ασυμβατότητα φταίει το περίεργο πρότυπο εγγραφής που χρησιμοποιεί ο δέκτης και στην περίπτωση αυτή τα αρχεία μας θα χρειαστούν μετατροπή για να γίνουν «αναγνώσιμα». Στο θέμα αυτό, το καλύτερο πρόγραμμα είναι το εμπορικό DVR Studio Pro, υπάρχουν όμως και δωρεάν εφαρμογές, αλλά η περαιτέρω επέκταση αφορά τα άρθρα για προχωρημένους… 

Άλλες δυνατότητες;

Σε όλα τα PVR έχουμε δυνατότητα παγωμένης εικόνας, γρήγορης κίνησης με διαφορετικές ταχύτητες εμπρός και πίσω και σε αρκετά αργή κίνηση. Κάποια PVR διαθέτουν και στοιχειώδεις δυνατότητες μοντάζ, με εντολή διαχωρισμού σκηνών και επανένωσης των επιλεγμένων. Τον τελευταίο χρόνο βλέπουμε ολοένα και περισσότερους δορυφορικούς δέκτες με εξελιγμένες λειτουργίες media player, ενώ έχει ξεκινήσει και η υποστήριξη των πολύ διαδεδομένων αρχείων mkv. Όταν μάλιστα ο δέκτης μπορεί να δει σωστά τις ματρόσκες (αρχεία mkv), να παίξει ήχο DTS (μέσα από ενισχυτή πάντα) και να διαβάσει και τους ελληνικούς υπότιτλους είτε από τον δικό του δίσκο είτε ακόμη καλύτερα από κάποιον εξωτερικό, τότε γίνεται… άμεσος ανταγωνιστής των αυτόνομων media player!

Εγγραφές σε USB stick ή …άλλες κάρτες μνήμης

Τα πολύ διαδεδομένα USB sticks είναι φυσικά… ασύμφορα για μόνιμα μέσα εγγραφής σε δορυφορικούς δέκτες και επιπλέον, αν έχουμε ήδη φορμάρει κάποιο σκληρό δίσκο σαν master δίσκο του δέκτη μας, το πιθανότερο είναι να μην μας επιτραπεί φορμάρισμα και του USB stick σαν δεύτερο μέσο εγγραφής. Αν πάντως το επιχειρήσουμε σαν πρώτη επιλογή, συνήθως γίνεται δεκτό, και σε ορισμένες περιπτώσεις δεν ζητείται καν φορμάρισμα (αυτό ισχύει και για σκληρούς δίσκους σε ορισμένους δέκτες). Στην πράξη, πάντως, τα USB sticks χρησιμοποιούνται συνήθως για την αντίστροφη διαδικασία, δηλαδή για να παίξουμε στην τηλεόρασή μας κάποιες εγγραφές μουσικής ή βίντεο, χρησιμοποιώντας τον δορυφορικό μας δέκτη σαν media player. Σε λίγους δέκτες υπάρχουν και υποδοχές για κάρτες CF ή SD που θα μπορούσαν θεωρητικά να χρησιμοποιηθούν και για εγγραφές. 

Εγγραφές σε DVD-RW

Η ύπαρξη ενσωματωμένου DVD-RW σε ένα δέκτη είναι σίγουρα… must, αφού επιτρέπει την άμεση μεταφορά εγγραφών που έχουμε αποθηκευμένες στον σκληρό μας δίσκο, σε δισκάκι DVD. Όμως, τα δισκάκια υποστηρίζουν τον αλγόριθμο MPEG-2 και η εγγραφή καναλιών που μεταδίδονται σε MPEG-4 ή καναλιών σε DVB-S2 (HD ή SD) δεν είναι εφικτή παρά μόνο ως data, οπότε τα δισκάκια δεν μπορούν να παίξουν σε επιτραπέζια DVD player. Προς το παρόν, βέβαια, τα περισσότερα κανάλια εκπέμπουν ακόμη σε DVB-S/MPEG-2 οπότε και τα δισκάκια που γράφουμε παίζουν κανονικά σε όλα τα DVD player. 

Εγγραφές από DM500 σε υπολογιστή

Ο πολύ διαδεδομένος DM500 δεν είναι PVR ready δέκτης, διαθέτει όμως θύρα ethernet και μπορεί να δικτυωθεί με τον υπολογιστή σας, ώστε να κάνει εγγραφές στον σκληρό του δίσκο. Ο πιο απλός τρόπος γι αυτό είναι το (γερμανικό) πρόγραμμα που ονομάζεται Ngrab και το οποίο εγκαθίσταται στον υπολογιστή και σετάρεται με πολύ εύκολο τρόπο και σας επιτρέπει να μετατρέψετε το 500αράκι σε… ένα δέκτη PVR Ready! 

Εγγραφές ραδιοφωνικών εκπομπών

Οι δορυφορικοί δέκτες δεν πιάνουν μόνο κανάλια, αλλά και πληθώρα δορυφορικών ραδιοφωνικών μεταδόσεων και μάλιστα καλής ποιότητας. Μπορείτε φυσικά να κάνετε εγγραφές ραδιοφώνων στο σκληρό σας δίσκο (που θα καταλάβουν ελάχιστο χώρο) και στην συνέχεια να τις μεταφέρετε σε DVD, όπως θα κάνατε και σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα. Η δυσκολία βρίσκεται στην μεταφορά τους σε CD, διαδικασία που είναι πάντως εφικτή στον υπολογιστή με ειδικά προγράμματα (αλλά δεν είναι του παρόντος). Σε κάθε περίπτωση, οι εγγραφές ραδιοφωνικών εκπομπών επιτυγχάνονται σε μορφή MP3, αφού αυτή είναι και η συμπίεση που έχει επιλεχθεί κατά την εκπομπή τους (MPEG-1 layer 3).