Αναλογική-Ψηφιακή Τηλεόραση και Βίντεο

Το Internet, η Wikipedia και τα forum είναι σίγουρα εξαιρετικές πηγές γνώσης και ενημέρωσης. Τίποτα όμως από αυτά δεν συγκρίνεται με την εγκυρότητα αλλά και την αίσθηση ενός εξειδικευμένου βιβλίου. Για τον δικό μας κλάδο, το βιβλίο «Αναλογική-Ψηφιακή Τηλεόραση και Βίντεο» αποτελεί πηγή γνώσης και εγχειρίδιο…

Το Internet, η Wikipedia και τα forum είναι σίγουρα εξαιρετικές πηγές γνώσης και ενημέρωσης. Τίποτα όμως από αυτά δεν συγκρίνεται με την εγκυρότητα αλλά και την αίσθηση ενός εξειδικευμένου βιβλίου. Για τον δικό μας κλάδο, το βιβλίο «Αναλογική-Ψηφιακή Τηλεόραση και Βίντεο» αποτελεί πηγή γνώσης και εγχειρίδιο αναφοράς, καλύπτοντας τον παρελθόν, το παρόν και το μέλλον των τεχνολογιών της Τηλεόρασης. Η έβδομη έκδοση του βιβλίου του Παντελή Χρ. Βαφειάδη είναι πιο πλήρης από ποτέ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από εκπαιδευτικούς για τη διδασκαλία του μαθήματος «ψηφιακής εικόνας», αλλά και να εμπλουτίσει τις γνώσεις των τεχνικών του κλάδου.

Ακολουθώντας διαχρονικά τις εξελίξεις τηλεόρασης από το 1966, ο Παντελής Βαφειάδης εκδίδει πλέον την έβδομη έκδοση του βιβλίου «Αναλογική-Ψηφιακή Τηλεόραση και Βίντεο». Η νέα μορφή και δομή του βιβλίου καλύπτει τα κλασικά συστήματα, αλλά και όλες τις σύγχρονες εξελίξεις της ψηφιακής τεχνολογίας που αφορούν την τηλεόραση και το βίντεο. Στην έβδομή του έκδοση εξακολουθεί να παραμένει κατά βάση εκπαιδευτικό, ενδιάμεσης στάθμης, ωστόσο οι συνεχείς αναθεωρήσεις έχουν σαν αποτέλεσμα να διευρυνθεί ή έκτασή του, ώστε να είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί από τον οποιονδήποτε τεχνικό επιθυμεί να αποκτήσει γενικές γνώσεις για τη διαχρονική λειτουργία και τις επιδόσεις των συστημάτων.

Ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου αφιερώνεται στην Αναλογική Τηλεόραση και Βίντεο. Παρά την επικείμενη κατάργηση της εκπομπής της αναλογικής τηλεόρασης, ο συγγραφέας επιλέγει να αναλύσει σε βάθος την αναλογική τεχνολογία, αφού η ψηφιακή τηλεόραση δομήθηκε επάνω στην αναλογική, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να διδαχθεί η ψηφιακή τηλεόραση, χωρίς να γίνει αναφορά στο σύστημα της αναλογικής τηλεόρασης.

Έτσι, το πρώτο μέρος αφορά την αναλογική τηλεόραση και βίντεο και περιλαμβάνονται κεφάλαια για τους ενισχυτές ενδιάμεσων συχνοτήτων, για τα κυκλώματα φωράσεων και οπτικής ενισχύσεως, για τα κυκλώματα ήχου, για το τμήμα συγχρονισμού και αποκλίσεως, ενώ παράλληλα γίνεται εισαγωγή στην λυχνία εικόνας, αναφορά στα στοιχεία χρωματομετρίας, ανάλυση των συστημάτων NTSC, PAL, SECAM κ.ά.

Το δεύτερο μέρος αφορά την Ψηφιακή Τηλεόραση και Βίντεο. Στο μέρος αυτό γίνεται εκτεταμένη ανάλυση της συμπίεσης των οπτικών σημάτων. Για την ανάλυση του συστήματος της ψηφιακής τηλεόρασης χρησιμοποιείται το αρχικό σύστημα MPEG-2, που είναι και το πιο απλό, ενώ στα συστήματα της δεύτερης γενεάς γίνεται αναφορά μόνο στις διαφορές και τις βελτιώσεις που εισάγουν. Μεγάλη και εκτενή ανάλυση γίνεται στα Ευρωπαϊκά συστήματα ψηφιακής τηλεόρασης και στα συστήματα DVB-S, DVB-C2 και DVB-T, όπως και τις διαμορφώσεις τους QAM και COFDM.

Φυσικά, δεν λείπει και η ματιά στο μέλλον των συστημάτων τηλεόρασης. Γίνεται αναφορά στο πρότυπο κωδικοποιήσεως του βίντεο για μεγάλη απόδοση (HEVC), που ακολουθεί το πρότυπο H.264/MPEG-4/AVC, στην τηλεόραση υπέρ υψηλής ευκρίνειας (UHDTV), όπως και στους συμβολισμούς “4kx2k” και “8kx4k”.

Πολύ χρήσιμες γνώσεις προσφέρει επίσης το κεφάλαιο που ασχολείται με την αναδιάταξη του τηλεοπτικού φάσματος, το ψηφιακό μέρισμα και την επίγεια τηλεόραση στις αγροτικές περιοχές, όπου το κόστος κατασκευής υποδομής για την ψηφιακή τηλεοπτική κάλυψη με μικρή πληθυσμιακή πυκνότητα κρίνεται απαγορευτικό. Τέλος, πολύ ενδιαφέροντα βρήκαμε τα σενάρια για την χρήση των «λευκών περιοχών», δηλαδή τις περιοχές κενές εκπομπών που δημιουργήθηκαν με την αντικατάσταση της αναλογικής τηλεόρασης με την ψηφιακή.

Τεύχος 71, Αύγουστος 2014