DIGITAL TV 138

6 ΨΗΦΙΑΚΗΤΗΛΕΟΡΑΣΗ > > > ΜΑΡΤΙΟΣ 2020 ΑΠΟΨΕΙΣ > > > του Νίκου Μποζιονέλου Η εποχή της χαοτικής διαφοράς στα τηλεοπτικά συμβόλαια Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης με τις υπόλοιπες ισπανικές ομάδες πέρασαν ανεπιστρεπτί. Την περασμένη δεκαετία, το ισπανικό ποδόσφαιρο βίωσε την εποχή του ανεπανάληπτου διπό- λου Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης σε κάθε του έκφανση. Το ποδο- σφαιρικό prime των δύο μεγαθηρίων και ακόμα περισσότερο η αλ- ληλοσύνθεση του πιο λαμπερού, έντονου και συχνού ντέρμπι των ευρωπαϊκών γηπέδων- με αγώνες σε Primera Division, Copa del Rey, Champions League, Supercoppa Καπ να μονοπωλούν το ενδιαφέ- ρον- διαμόρφωσε μια εικόνα παντοκρατορίας του ισπανικού προϊό- ντος στον εμπορικό ποδοσφαιρικό χάρτη. Μία εικόνα που όμως πα- ρέπεμπε περισσότερο σε εκείνη ενός παγόβουνου με υπερυψωμένη κορυφή. Και η ισπανική λίγκα δεν είναι υπερβολή να διατυπώσουμε ότι υπήρξε πόλος έλξης στον παγκόσμιο τηλεοπτικό χάρτη των πάνω από 3 δισεκατομμύρια θεατών, χάρη στους δίδυμους κολοσσούς της. Ωστόσο επτά χρόνια μετά την εισαγωγή οικονομικών ελέγχων στην ατζέντα της, η διοργανώτρια αρχή ανακοίνωσε την βέλτιστη διανο- μή των εσόδων από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, με άνευ προηγουμέ- νου κλείσιμο της ψαλίδας ανάμεσα στα υψηλότερα στα χαμηλότερα εισοδήματα και κυρίως εν συγκρίσει με τα όσα κέρδιζαν Μπάρτσα και Ρεάλ. Λίγες μόλις σεζόν μετά την αναλογία του 12:1, η αγωνι- στική περίοδος 2018-19 στέφθηκε από την καλύτερη αναλογία, με την πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα των 166,5 εκατομμυρίων ευρώ λαμβάνειν, να είναι μόλις 3,5 φορές πιο ψηλά από την Ουέσκα των 44,2 εκατομμυρίων! Πρόκειται για ρεκόρ από το 2015, όταν και θεσμοθετήθηκε το μοντέ- λο της κεντρικής διαχείρισης, αποδεικνύοντας την επαναφορά της Λίγκας σε δυναμικό πάροχο της Ευρώπης, αφού η πολιτική της λει- τουργεί προς την εξασφάλιση κάθε συλλόγου που ανήκει σε αυτήν και συνεισφέρει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο στην εξέλιξη του συνολικού προϊόντος. Οι ιθύνοντες της La Liga έχουν στρέψει τον προσανατολισμό τους στην ανταπόδοση πόρων με βάση τόσο την απόδοση της κάθε ομάδας την περασμένη σεζόν, αλλά και τις υπάρχουσες πηγές εσόδων, όπως τα χρήματα από τα εισιτήρια διαρκείας, την προσέλευση στο γήπεδο, τις χορηγικές συμφωνίες, κλπ. Έτσι, αποκλείεται η σκέψη περί επιλεκτι- κής διαπραγμάτευσης του κάθε συμβολαίου (λογικό κι επόμενο εξ αι- τίας της κεντρικής διαχείρισης) και της τόνωσης αποκλειστικά των τοπ εμπορικών ομάδων, σε μία τακτική ολοκληρωμένης αναβάθμισης. Φυσικά, η καμπή που διανύει η ισπανική Λίγκα προς το παρόν απέχει παρασάγκας από το να χαρακτηριστεί πρωτοπόρος, αφού το συνολικό ποσό του 1,4 δισεκατομμυρίου που διαμοιράζεται είναι λίγο μικρότε- ρο από το αντίστοιχο της Premier League την τετραετία 2007-11. Αυτό όμως δεν απορρίπτει το βήμα ταχύ προς τα εμπρός που πραγματοποιεί ως όλον το ισπανικό ποδόσφαιρο, στο πλαίσιο της συνεχούς και απαι- τητικής εμπορευματοποίησης του αθλήματος στην Ευρώπη. ΤΈΛΟΣ ΕΠΟΧΉΣ! Πώς το… 12-1 στα τηλεοπτικά έγινε 3,5-1 και αλλάζει τα δεδομένα στην Primera Division