Την ώρα που η τουρκική επιθετικότητα εκδηλώνεται απέναντι στην Ελλάδα η ελληνική τηλεόραση δείχνει τουρκικές σειρές!

Εδώ και δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, 55 (πενήντα πέντε) διαφορετικά τουρκικά σήριαλ έχουν βάλει την Τουρκική γλώσσα σε κάθε σχεδόν ελληνικό σπίτι, με αμέτρητες ώρες προβολών σε ώρες μεγάλης ακροαματικότητας, μαζί με ιδανικές εικόνες μιας φανταστικής, ευρωπαϊκής Τουρκίας που μοιάζει με αληθινό παράδεισο.

Εδώ και δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, 55 (πενήντα πέντε) διαφορετικά τουρκικά σήριαλ έχουν βάλει την Τουρκική γλώσσα σε κάθε σχεδόν ελληνικό σπίτι, με αμέτρητες ώρες προβολών σε ώρες μεγάλης ακροαματικότητας, μαζί με ιδανικές εικόνες μιας φανταστικής, ευρωπαϊκής Τουρκίας που μοιάζει με αληθινό παράδεισο.

Η θεματολογία των τηλεοπτικών αυτών παραγωγών που έχουν εξαιρετική τεχνική αρτιότητα, ποικίλει από έντονα προπαγανδιστικά, όπως η «ωραιοποίηση» του αιματοβαμμένου κατακτητή-Σουλτάνου Σουλειμάν και πολλές άλλες που δεν μπορούσαν να προβληθούν στην Ελλάδα αλλά διανέμονται παντού με έντονα ανθελληνικό περιεχόμενο, μέχρι απλές ιστορίες καθημερινότητας, όπως μια γλυκύτατη μικρούλα που ψάχνει την μητέρα ή τον πατέρα της, ο πλούσιος / πλούσια που ερωτεύεται φτωχή / φτωχό και αντίστροφα, ο πάμπλουτος επιχειρηματίας που εκπροσωπεί την κοσμοπολίτικη Τουρκία με υπερπολυτελή σπίτια που απαραίτητα έχουν τεράστιες πισίνες και χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων πολυτελείας, ο ευσυνείδητος γιατρός που φροντίζει τους ασθενείς του σε ένα υπερπολυτελές νοσοκομείο το οποίο υποτίθεται ότι είναι ένα από τα συνηθισμένα κ.ο.κ.ε.

Όλα αυτά βασίζονται σε ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα πολιτισμικού εκτουρκισμού διαφόρων χωρών και περιοχών-στόχων με την άρτια και καλαίσθητη παρουσίαση όχι βέβαια κάποιων αντιπροσωπευτικών αλλά κάποιων «εικονικών προτύπων» που ήθελαν να εξάγουν οι τούρκοι ισλαμιστές σαν «πολιτιστική επιρροή», με την ταυτόχρονη εικονική προβολή ολόκληρης της Τουρκίας σαν ένα μαγικό τουριστικό προορισμό, ιδανικό τόπο επενδύσεων, μιας Τουρκίας που θα εμφανίζεται σαν μια καθιερωμένη οικονομική και πολιτική «υπερδύναμη».

Το όχημα για την λειτουργία του προγράμματος πολιτισμικού εκτουρκισμού ή «πολιτιστικής επιρροής», θα ήταν οι γενναία επιδοτούμενες τουρκικές τηλεοπτικές σειρές που θα εξάγονταν σε όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες με «πολύ ανταγωνιστικές τιμές» – σχεδόν τζάμπα!

Πράγματι, ο ιδιωτικός τομέας της Τουρκίας δραστηριοποιήθηκε αμέσως από το έτος 2004 που άρχισε να εφαρμόζεται το πρόγραμμα αυτό από τους ισλαμιστές του Ρ. Τ. Ερντογάν, παίρνοντας πλούσιες επιδοτήσεις κάτω όμως ένα απαράβατο όρο και αρκετές άλλες προϋποθέσεις:

Ο απαράβατος όρος είναι ότι η σειρά θα προβάλλεται στην τουρκική γλώσσα και ποτέ μεταγλωττισμένη. Οι άλλες προϋποθέσεις επιβάλλουν στην επιδοτούμενη σειρά να εμφανίζει τον οικογενειακό θεσμό περίπου σαν κάτι ιερό, θα πρέπει να μην δείχνει κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, οι πρωταγωνιστές δεν θα πρέπει να καπνίζουν τσιγάρα ή πούρα ούτε να απατούν την γυναίκα τους, η τουρκική σημαία θα πρέπει να εμφανίζεται όπου επιτρέπει το σενάριο και οπωσδήποτε σε εξωτερικούς χώρους, οι πρωταγωνιστές – υπόδειγμα θα απορρίπτουν υπερήφανα χρήματα που τους προσφέρονται χωρίς να τα δικαιούνται κ.ο.κ.ε. Με άλλα λόγια, κάθε επιδοτούμενη σειρά θα έπρεπε να εγκριθεί από τους τούρκους ισλαμιστές ώστε να περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία του επιδιωκόμενου πολιτισμικού εκτουρκισμού, άσχετα αν όλα αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με την σκληρή τουρκική πραγματικότητα!

Οι επιδοτούμενες σειρές δεν παρουσιάζουν την τουρκική κοινωνία όπως πραγματικά είναι, αλλά όπως θα μπορούσαν να κάνουν τους ξένους τηλεθεατές να αναφωνήσουν «πόσο ωραία είναι η τουρκική κοινωνία, πόσο ήθος έχει, πόσο σέβεται την οικογένεια, πόσο μεγάλη και ισχυρή είναι η Τουρκία, πόσο ωραία χώρα είναι»!

Το σχέδιο αυτό των τούρκων ισλαμιστών σημείωσε εξαιρετική επιτυχία: Οι τουρκικές τηλεοπτικές σειρές κατέκλυσαν όχι μόνο τις άμεσες περιοχές – στόχους (Βαλκάνια, Καύκασος, Μέση Ανατολή, Αραβικές χώρες) αλλά ταξίδεψαν σε 75 χώρες του κόσμου, μεταφέροντας μια πλασματική εικόνα της σύγχρονης Τουρκίας, σύμφωνα με τα εικονικά πρότυπα που ήθελαν να «πουλήσουν» οι ισλαμιστές σε όλο τον κόσμο!

Πουθενά δεν εμφανίζονται σε επιδοτούμενες σειρές οι συνεχείς διώξεις, οι φυλακίσεις και οι δολοφονίες Κούρδων, η φίμωση ή φυλάκιση δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών, δικαστικών, στρατιωτικών, δημοσίων υπαλλήλων, πουθενά δεν υπάρχει ούτε υποψία αναφοράς στο Βαθύ Κράτος που κυβερνάει χέρι-χέρι με τους ισλαμιστές και τους γκρίζους λύκους, ούτε λέξη για την ανελευθερία, την καταπίεση και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τα οποία υποφέρουν εκατομμύρια Τούρκοι, πουθενά υπόνοια της περιφρόνησης 184 αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων!

Αν τύχει και «ξεφύγει» καμιά τολμηρή ανεξάρτητη παραγωγή που δεν είναι μέσα στα προκαθορισμένα καλούπια, όπως η ταινία του Αλί Αβτζί «Ξύπνημα», τότε το τίμημα είναι χειροπέδες και φυλάκιση με φανταστικές κατηγορίες.

Στην Ελλάδα οι τηλεοπτικοί σταθμοί από το 2005 άρχισαν να πλημμυρίζουν τους δέκτες μας με επιδοτούμενες τουρκοσειρές, με την πρώτη αντίδραση να καταγράφεται το έτος 2012 από τον Γιώργο Καραμπελιά που κατήγγειλε την «πολιτισμική τουρκοποίηση» (περιοδικό Άρδην / Ρήξη, Τεύχος 87 / 1-9-2012).

Τον επόμενο χρόνο (2013) το Βρετανικό περιοδικό Time αποκάλυψε πως οι τουρκικές σειρές «αποτελούν το κρυφό όπλο του Ερντογάν!»

Από τις 55 τουρκικές σειρές που προβλήθηκαν στην Ελλάδα, οι 18 προβλήθηκαν στον ΑΝΤ1, 17 στο παλιό ΜΕGA μέχρι το 2018, 7 στον ALPHA, 7 στο STAR, 5 στον SKAI και 1 στο EPSILON.

26 από τις 55 τουρκικές σειρές, είτε επειδή ήταν πάρα πολύ μεγάλες σε αριθμό επεισοδίων και ώρες μετάδοσης, είτε επειδή το διαφημιστικό «ενδιαφέρον» δεν ήταν αξιόλογο, διακόπηκαν χωρίς να ολοκληρωθούν.

Τέλος, την τελευταία δεκαπενταετία έγιναν προσπάθειες να προβληθούν στην Τουρκία κάποιες φροντισμένες Ελληνικές τηλεοπτικές παραγωγές, μεταγλωττισμένες στην τουρκική γλώσσα («Νησί», «Μυστικά της Εδέμ») που δεν είχαν όμως ουσιαστική απήχηση στον καλομαθημένο ωκεανό της τουρκικής αγοράς.

Όλο το άρθρο στο : hellasjournal.com