Σε αναμονή των κονδυλίων για τους gap fillers

Η δήλωση του γενικού γραμματέα Τηλεπικοινωνιών Μενέλαου Δασκαλάκη πως το δημόσιο θα χρηματοδοτήσει μέσω των προγραμμάτων Ψηφιακής Σύγκλισης την τοποθέτηση αναμεταδοτών στις περιοχές που δεν λαμβάνουν ψηφιακό σήμα, δεν καθησύχασε τους φορείς της περιφέρειας που έχουν διαμαρτυρηθεί και ζητάνε άμεση επέμβαση για το…

Η δήλωση του γενικού γραμματέα Τηλεπικοινωνιών Μενέλαου Δασκαλάκη πως το δημόσιο θα χρηματοδοτήσει μέσω των προγραμμάτων Ψηφιακής Σύγκλισης την τοποθέτηση αναμεταδοτών στις περιοχές που δεν λαμβάνουν ψηφιακό σήμα, δεν καθησύχασε τους φορείς της περιφέρειας που έχουν διαμαρτυρηθεί και ζητάνε άμεση επέμβαση για το φαινόμενο της «μαύρης οθόνης». Ο κ. Δασκαλάκης μίλησε για ένα 10ήμερο αναμονής χωρίς ωστόσο να διευκρινίσει για το πως ακριβώς θα χρηματοδοτηθεί η τοποθέτηση gap fillers σε όλα τα «λευκά σημεία» του ψηφιακού χάρτη. Επιπλέον στην Πελοπόννησο ο ίδιος ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Μεταφορών είχε «συμβουλεύσει» τους δήμους να προβούν σε αντικατάσταση των αναλογικών πομπών που είχαν τοποθετήσει πριν χρόνια ώστε να υπάρχει το ψηφιακό σήμα στην περιοχή τους.

Η υπόθεση των αναμεταδοτών είναι μια παλιά ιστορία, αρκετά χαοτική και κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του αναλογικού δικτύου της ιδιωτικής τηλεόρασης. Σε πολλά σημεία που τα ιδιωτικά κανάλια δεν έβαλαν πομπούς ή αναμεταδότες, ανέλαβαν-παράνομα τότε- να τοποθετήσουν οι δήμοι πομπούς προκειμένου να έχουν οι κάτοικοι πρόσβαση στο τηλεοπτικό αναλογικό σήμα. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τη μεγάλη ανάπτυξη της συνδρομητικής τηλεόρασης στην ελληνική περιφέρεια. Η πολιτεία μέσω των φορέων της παρά το γεγονός ότι γνώριζε πως η τοποθέτηση γίνεται χωρίς αδειοδότηση ή με συγκεκριμένες προδιαγραφές, ανέχθηκε το φαινόμενο και σιωπηρά έδινε την έγκριση της.

Στην ψηφιακή μετάβαση όμως η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Οποιαδήποτε παρέκκλιση από τα νόμιμα στάνταρντ θα έχει σημαντικές επιπτώσεις, οπότε η τοποθέτηση gap fillers οφείλει να είναι ελεγχόμενη. Ο ψηφιακός χάρτης συχνοτήτων του 2012 με την υποχρέωση Κάλυψης μόνο σε 156 σημεία της χώρας, οδηγεί στην ανάγκη για τοποθέτηση περί των 1.000 gap fillers. Αριθμός που οδηγεί σε ένα διόλου ευκαταφρόνητο κόστος.

Το πόσο ακριβώς θα φθάσει το κόστος αυτό, εξαρτάται από το μοντέλο που θα επιβάλλει η ΕΕΤΤ. Η τοποθέτηση των gap fillers μπορεί να γίνει πλέον χωρίς αδειοδότηση από την ΕΕΤΤ. Με προϋπόθεση ωστόσο ότι η τοποθέτηση και ο έλεγχος-εποπτεία τους θα γίνεται από τον πάροχο δικτύου, δηλαδή τη Digea. Πριν λίγους μήνες η Digea εκτιμούσε το κόστος για κάθε δήμο στις 20.000 ευρώ για κάθε multiplex (πολυπλεξία), ήτοι 100.000 ευρώ για 5 multiplex. Αν πολλαπλασιάσουμε τα ποσά και τον αναγκαίο αριθμό gap fillers για όλη τη χώρα, προκύπτει το ποσό των 100 εκατομμύριων ευρώ! Ποσό πολύ μεγάλο για να το επωμιστούν οι δήμοι και οι περιφέρειες προκειμένου να έχουν οι πολίτες πρόσβαση στο ψηφιακό σήμα.

Υπάρχει πάντα τα εναλλακτικό σενάριο να επιτραπεί στους δήμους η τοποθέτηση των gap fillers από τους τοπικούς τεχνικούς, όπως γινόταν επί αναλογικής τηλεόρασης, υπό τον έλεγχο ωστόσο της ΕΕΤΤ για να τηρούνται οι όροι στην εκπομπή και αναμετάδοση του σήματος. Σε μια τέτοια περίπτωση, όπως εκτιμούν τεχνικοί, το συνολικό κόστος θα φθάσει τα 30.000 εκατ. ευρώ. Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα δυο εκτιμώμενα ποσά προκύπτει από τη μονοπωλιακή λειτουργία της Digea στην αγορά της ψηφιακής τηλεόρασης.

Ακόμη κι αν ο Μ. Δασκαλάκης τηρήσει την υπόσχεσή του και βρεθούν κονδύλια από την Ψηφιακή Σύγκλιση για την αγορά των αναμεταδοτών, μένει να απαντηθεί το ποιος φορέας θα τα εγκαταστήσει στις περιοχές που ήδη έγινε τα switch off αλλά ψηφιακή τηλεόραση δεν υπάρχει.