Ένα κάτοπτρο για το δέκτη και το PC

Η πρώτη περίπτωση είναι και η σωστότερη. Απαιτεί την αντικατάσταση του Single LNB που έχουμε, με ένα Twin LNB. Το τίμημα αυτής της επιλογή είναι ότι πρέπει να κατεβάσουμε  δεύτερο καλώδιο από την ταράτσα ή, γενικά, το χώρο που βρίσκεται το κάτοπτρο, προς το δωμάτιο που έχουμε εγκαταστήσει το PC μας. Αυτό βέβαια δεν είναι πάντα εύκολο, γι’ αυτό θα εξετάσουμε και τις άλλες επιλογές, που χρησιμοποιούν την υπάρχουσα καλωδιακή εγκατάσταση με ένα κοινό καλώδιο.

Στην περίπτωση αυτή, χρησιμοποιούμε το υπάρχον καλώδιο, το οποίο όμως αντί να καταλήγει αυτή τη φορά στο δέκτη μας, φτάνει σε ένα διακόπτη προτεραιότητας (smart priority switch),   διακόπτη που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για τη συνύπαρξη αναλογικού και ψηφιακού δέκτη. Διακόπτες τέτοιου τύπου, εξωτερικά, θυμίζουν τους διακόπτες DiSeqC 2 προς 1. Έτσι, στην είσοδο του διακόπτη συνδέουμε την κάθοδο από το κάτοπτρο, ενώ στη μία έξοδό του τη δορυφορική κάρτα και στην άλλη το δορυφορικό δέκτη. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να προσέξουμε ότι δέκτης και κάρτα δεν μπορούν να λειτουργούν ταυτόχρονα και ανεξάρτητα, αφού όταν δουλεύει η κάρτα, δεν δουλεύει ο δέκτης- και αντίστροφα.

Στην περίπτωση αυτή, χρησιμοποιούμε ένα διακλαδωτή (spiter) 1 προς 2, του οποίου το εύρος ζώνης πρέπει να ανέρχεται στα 900-2300MHz, ώστε να κατεβάζει όλη τη δορυφορική μπάντα. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο διακλαδωτής να επιτρέπει τη διέλευση ρεύματος από τους δέκτες προς το LNB και από τις δύο εξόδους του.  H συνδεσμολογία που ακολουθούμε είναι κοινή με την προηγούμενη περίπτωση.

H τελευταία και χειρότερη λύση, είναι να συνδέσουμε την έξοδο IF του δέκτη, με την είσοδο IF της κάρτας. Φυσικά και σε αυτή την περίπτωση, οι δύο συσκευές δεν λειτουργούν αυτόνομα, γι’ αυτό πάντα όταν ανοίγουμε το PC πρέπει να κλείνουμε τo δέκτη και αντίστροφα. Η συγκεκριμένη συνδεσμολογία παρουσιάζει το επιπρόσθετο πρόβλημα της μείωσης της στάθμης του σήματος που φτάνει στην κάρτα, εξαιτίας της διέλευσής του, από το εσωτερικό του δέκτη. Ένα ακόμα πρόβλημα της συγκεκριμένης λύσης είναι ότι δεν αποφεύγουμε ολοκληρωτικά την πρόσθετη τοποθέτηση καλωδίου και μάλιστα την επιβαρυνόμαστε στο χειρότερο τμήμα της, στη διαδρομή μέσα στο σπίτι.