Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie ώστε να μπορούμε να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήστη. Οι πληροφορίες cookie αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησης σας και εκτελούν λειτουργίες όπως η ανάγνωση σας όταν επιστρέφετε στον ιστότοπο μας και η βοήθεια της ομάδας μας να κατανοήσει ποιες ενότητες του ιστοτόπου θεωρείτε πιο ενδιαφέρουσες και χρήσιμες.
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ομοαξονικά καλωδιακά δίκτυα
Οι τύποι των δικτύων CATV και SMATV
Για κάθε καλωδιακό ομοαξονικό δίκτυο υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες που πρέπει να ακολουθηθούν, ώστε να μπορεί η εγκατάσταση να παρέχει τα μέγιστα δυνατά στους τελικούς χρήστες. Δεν είναι λίγες οι φορές που τηρούνται αυτοί οι κανόνες, ωστόσο η συντριπτική πλειοψηφία των ομοαξονικών δικτύων είναι ένας λαβύρινθος.
Τις περισσότερες φορές στη χώρα μας, οι ηλεκτρολόγοι δεν ακολουθούν τα σχέδια για το τηλεοπτικό καλωδιακό ομοαξονικό δίκτυο, με αποτέλεσμα να μπλέκουν τα πράγματα τόσο πολύ, όπου καταλήγει το δίκτυο να μοιάζει λαβύρινθος για τον ηλεκτρονικό/τεχνικό που θα ακολουθήσει …κατόπιν εορτής! Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και οι περιπτώσεις όπου ακολουθούν λανθασμένα σχέδια, είτε γιατί έγιναν από ακατάλληλους ανθρώπους, είτε γιατί οι εργολάβοι θεωρούν ότι μερικά μέτρα παραπάνω καλώδιο, θα ανεβάσουν το κόστος της οικοδομής…
Στον παρακάτω πίνακα θα προσπαθήσουμε να κατηγοριοποιήσουμε τα ομοαξονικά δίκτυα και τις περιπτώσεις που μπορεί να συναντήσουμε. Πέρα από την καλωδίωση, υπάρχει και στήλη για τις δυνατές περιπτώσεις υλοποίησης του κέντρου όπου θα τροφοδοτεί το δίκτυο.
Σχήμα | Περιγραφή καλωδίωσης | Τροφοδοσία δικτύου | Εφαρμογές |
Σχήμα 1 | Δίκτυο, με κεντρικό κορμό ενός καλωδίου και διανομή ανά όροφο, σε τερματικές πρίζες ή σε μικρές στήλες με πρίζες διελεύσεως και τερματικές. | 1. Επίγεια κανάλια, με ενισχυτή κεντρικής ή με up/down converter. 2. Δορυφορικά κανάλια, με χρήση μεταλλακτών IF / IF. 3. Διαμορφωτές. | Μεσαία και μεγάλα κτίρια. |
Σχήμα 2 | Δίκτυο, με κεντρικό κορμό πέντε καλωδίων, για διανομή επίγειου σήματος και δορυφορικού από ένα δορυφόρο, σε τερματικές πρίζες, με πολυδιακόπτες διαδοχικής σύνδεσης. | 1. Επίγεια κανάλια, με ενισχυτή κεντρικής ή με up/down converter. 2. Δορυφορικά κανάλια, με χρήση πολυδιακοπτών διαδοχικής σύνδεσης. 3. Διαμορφωτές. | Μικρά, μεσαία και μεγάλα κτίρια. |
Σχήμα 3 | Διανομή τηλεοπτικού σήματος σε στήλες, με πρίζες διελεύσεως και τερματικές | 1. Επίγεια κανάλια, με ενισχυτή κεντρικής ή με up/down converter. 2. Δορυφορικά κανάλια με χρήση μεταλλακτών IF / IF. 3. Διαμορφωτές. | Μικρά και μεσαία κτίρια |
Σχήμα 4 | Διανομή επίγειου τηλεοπτικού σήματος σε στήλες, με πρίζες διελεύσεως και τερματικές και διανομή δορυφορικού σήματος σε μία τερματική πρίζα, ανά χώρο. | 1. Επίγεια κανάλια, με ενισχυτή κεντρικής ή με up/down converter. 2. Δορυφορικά κανάλια με χρήση πολυδιακόπτη. 3. Διαμορφωτές. | Μικρά και μεσαία κτίρια. |
Σχήμα 5 | Διανομή δορυφορικού και επίγειου σήματος, σε τερματικές πρίζες. | 1. Επίγεια κανάλια, με ενισχυτή κεντρικής ή με up/down converter. 2. Δορυφορικά κανάλια, με χρήση πολυδιακόπτη. 3. Διαμορφωτές.
| Μικρά και μεσαία κτίρια. |
Σχήμα 6 |
Δίκτυο CATV.
| 1. Επίγεια κανάλια, με up/down converter. 2. Μεταλλάκτες QPSK σε QAM. 3. Μεταλλάκτες QPSK σε PAL. 4. Μεταλλάκτες COFDM σε QAM. 5. Διαμορφωτές. 6. Μονάδες διαμόρφωσης COFMD
| Δίκτυο CATV.
|
Δίκτυο, με κεντρικό κορμό ενός καλωδίου και διανομή ανά όροφο, σε τερματικές πρίζες ή σε μικρές στήλες με πρίζες διελεύσεως και τερματικές
Στο διακρίνουμε μια διάταξη, που αποτελείται από ένα καλώδιο κορμού, που διαπερνά κάθετα το κτίριο και τερματίζει στο ισόγειο αυτού, καθώς και γραμμές που διανέμουν το τηλεοπτικό σήμα σε πρίζες. Τη διάταξη αυτή, θα τη συναντήσουμε κυρίως σε κτίρια για ξενοδοχειακή χρήση ή σε μια εγκατάσταση εμπορικού κέντρου, αλλά, γιατί όχι και σε μια πολυκατοικία. Σε κάθε όροφο, το καλώδιο διακόπτεται και τοποθετείται στη σειρά ένα tap off με τον κατάλληλο αριθμό εξόδων, που αντιστοιχούν στον κάθε όροφο. Στις εξόδους λοιπόν του κάθε tap off, συνδέονται τα καλώδια, που τροφοδοτούν τις πρίζες των ορόφων.
Είναι δυνατό να τοποθετηθεί μια τερματική πρίζα σε κάθε έξοδο του tap off ή πρίζες διελεύσεως σε σειρά. Στη δεύτερη περίπτωση, ο αριθμός των πριζών αυτών δεν πρέπει να είναι μεγάλος (το πολύ μέχρι τέσσερις). Οι απώλειες των πριζών πρέπει να υπολογιστούν (πρίζες κλιμακούμενης αποδέσμευσης), ώστε να διατηρηθεί το σήμα σε ικανοποιητικά επίπεδα, έως την τερματική πρίζα της γραμμής. Στην περίπτωση που το σήμα τείνει να πέσει σε χαμηλά επίπεδα, μπορούμε να τοποθετήσουμε και έναν ενισχυτή γραμμής.
Ακόμη, ενισχυτής πρέπει να τοποθετηθεί και στον κύριο κορμό, στην περίπτωση που το μήκος του καλωδίου και οι απώλειες, τον κάνουν απαραίτητο.
Στην ουσία, πρόκειται για ένα μικρό δίκτυο CATV. Για την τροφοδοσία του δικτύου με επίγειο σήμα, είναι δυνατή η χρήση ενισχυτή κεντρικής ή η χρήση κέντρου με down/up converter.
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που απαιτείται η λήψη δορυφορικών καναλιών, με χρήση δορυφορικού δέκτη, από τους ενοίκους; Στη συγκεκριμένη καλωδιακή διάταξη, είναι αδύνατη η διανομή δορυφορικού σήματος κατευθείαν από ένα κάτοπτρο. Ούτε η χρήση πολυδιακόπτη είναι εφικτή, αφού απαιτεί άλλης μορφής καλωδίωση. Στην περίπτωση αυτή, σχεδόν επιβάλλεται η χρήση μεταλλακτών IF σε IF. Επιλέγοντας τον ή τους δορυφόρους που θέλουμε να κάνουμε λήψη, τοποθετούμε τα ανάλογα κάτοπτρα και LNBs. Μετά, επιλέγουμε τους transponders που θέλουμε να μεταφέρουμε εντός του δικτύου και τοποθετούμε τον κατάλληλο αριθμό μεταλλακτών (συνήθως όλοι οι κατασκευαστές προβλέπουν, κάθε μεταλλάκτης, να μπορεί να διαχειριστεί δύο transponders δορυφόρου).
Επόμενη κίνησή μας, είναι η αντικατάσταση των παθητικών και των ενεργών στοιχείων του βασικού κορμού, που εργάζονται στις συχνότητες 47-862MHz, με υλικά που λειτουργούν στις συχνότητες 47-2250MHz. Έτσι, επιβάλλεται η αντικατάσταση των πριζών, με πρίζες που εργάζονται στις παραπάνω συχνότητες, καθώς και των ενισχυτών, που μπορεί να έχουν τοποθετηθεί σε κάποιους επιμέρους κλάδους του δικτύου. Στην περίπτωση που κάποιο εξάρτημα δεν αντικατασταθεί, το δορυφορικό σήμα δεν θα συνεχίζει και θα σταματά εκεί.
Οι πρίζες, δεν θα πρέπει να επιτρέπουν τη διέλευση τάσης από το δέκτη προς το δίκτυο, αφού στην αντίθετη περίπτωση, υπάρχει κίνδυνος καταστροφής του δέκτη μας, αν προκληθεί βραχυκύκλωμα σε κάποιο εξάρτημα του δικτύου. Έτσι κι αλλιώς, δεν απαιτείται η χρήση τάσης για τη λήψη, αφού προηγείται μεταλλάκτης και επιλέγει αυτός τη συχνότητα που θα μας μεταδώσει.
Να σημειώσουμε, πως η λήψη των δορυφορικών καναλιών, γίνεται με κοινό δορυφορικό δέκτη και αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί πλεονέκτημα, ενώ μπορεί να τοποθετηθεί αρκετά μεγάλος αριθμός μεταλλακτών, για λήψη πολλών δορυφόρων.
Δίκτυο, με κεντρικό κορμό πέντε καλωδίων, για διανομή επίγειου σήματος και δορυφορικού, από ένα δορυφόρο, σε τερματικές πρίζες, με πολυδιακόπτες διαδοχικής σύνδεσης
Το επόμενο δίκτυο διανομής, ίσως να θυμίζει τη λογική του προηγούμενου. Διαφέρει όμως, σ΄ αυτά που προσφέρει και έχει άλλους περιορισμούς στην επέκτασή του. Το δίκτυο που περιγράφουμε, λοιπόν, αποτελείται από τον κύριο κορμό, ο οποίος, με τη σειρά του, αποτελείται από πέντε καλώδια, που διαρρέουν το κτίριο και τερματίζουν στο ισόγειο. Μια τέτοια εγκατάσταση είναι σπάνια για τα δεδομένα της χώρας και παρατηρείται, εφόσον έχει προβλεφθεί στην καλωδιακή υποδομή του κτιρίου. Αν δεν υπάρχει, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο εξωτερικά, τοποθετώντας καλώδια, σε διαδρομές, που ο τεχνικός κρίνει ότι είναι εφικτές (φωταγωγούς, διαδρόμους, κ.ά.)
Σε κάθε όροφο, τα καλώδια διακόπτονται και τοποθετούνται στη σειρά εξαρτήματα, που έχουν τη λογική των tapoff, με τον κατάλληλο αριθμό εξόδων, που αντιστοιχούν στον κάθε όροφο. Τα εξαρτήματα αυτά, είναι γνωστά ως πολυδιακόπτες, στις εξόδους των οποίων συνδέονται τα καλώδια, που τροφοδοτούν τις πρίζες των ορόφων, οι οποίες πρέπει να είναι τερματικές.
Τι μεταφέρουν όμως τα καλώδια του κεντρικού κορμού και είναι πολλά στον αριθμό; Το ένα καλώδιο, λοιπόν, μεταφέρει το επίγειο σήμα της κεραίας μας και τα υπόλοιπα τέσσερα, τους συνδυασμούς μπάντων-πολώσεων του LNB, από το δορυφόρο που έχουμε επιλέξει.
Στην κορυφή του δικτύου λοιπόν, τοποθετούμε τον πρώτο πολυδιακόπτη, που συνδέεται άμεσα με το LNB. Εκεί θα τοποθετηθεί και το τροφοδοτικό του πολυδιακόπτη, που σκοπό έχει την τροφοδοσία του ίδιου, αλλά και των υπολοίπων πολυδιακοπτών ή, γενικότερα, ενεργών εξαρτημάτων του δικτύου. Εάν το απαιτεί η εγκατάσταση, τοποθετείται και δεύτερο τροφοδοτικό σε κάποιο σημείο του δικτύου (ανάλογα με τον τύπο των υλικών και το μέγεθος του δικτύου).
Στους υπόλοιπους ορόφους, τοποθετούνται πολυδιακόπτες διαδοχικής σύνδεσης και παθητικά στοιχεία διανομής σήματος, με αριθμό εξόδων, ανάλογο με τον αριθμό των πριζών, που πρέπει να τροφοδοτήσουν.
Ενδιάμεσα, τοποθετούνται ενισχυτές σήματος- εάν φυσικά απαιτούνται- και στο τέλος του κορμού των πέντε καλωδίων, τοποθετείται τερματικό φορτίο 75Ω. Στις πρίζες τώρα, που πρέπει να είναι τερματικές, έχουμε δυνατότητα παρακολούθησης των επίγειων καναλιών, ενώ με την τοποθέτηση δορυφορικού δέκτη, μπορούμε να δούμε όλα τα κανάλια του δορυφόρου που στοχεύουμε. Είναι δυνατό να τοποθετηθούν και πρίζες στη σειρά (δύο ή τρεις), αλλά αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό, αφού σίγουρα θα δημιουργήσουμε απώλειες στη γραμμή, αλλά και σίγουρες δυσλειτουργίες, στην περίπτωση χρήσης δεύτερου δορυφορικού δέκτη στην ίδια γραμμή.
Το παραπάνω δίκτυο, σίγουρα μπορεί να μεταφέρει εικόνα και ήχο από ένα video, μια κάμερα παρακολούθησης χώρου ή από δορυφορικούς δέκτες.
Πλεονέκτημα του δικτύου αυτού, είναι η λήψη όλων των πομπών που μεταφέρει ο δορυφόρος. Δεν μπορεί όμως εύκολα να επεκταθεί, αφού απαιτείται η πρόσθεση τεσσάρων καλωδίων στον κεντρικό κορμό, για κάθε νέο δορυφόρο που θέλουμε να δούμε. Ίσως, μειονέκτημα, μπορεί να θεωρηθεί ακόμη η έκταση που μπορεί να έχει το δίκτυο, λόγω των μεγάλων απωλειών στις δορυφορικές συχνότητες, καθώς επίσης η χρήση ενισχυτών ανά δύο ή τρεις πολυδιακόπτες, που μπορεί να αλλοιώσουν λόγω παραγωγής θορύβου το σήμα. Κάποιες εταιρίες κατασκευής, όμως, δίνουν παραδείγματα για εφαρμογή έως και 140 χρήστες!
Διανομή τηλεοπτικού σήματος σε στήλες, με πρίζες διελεύσεως και τερματικές
Και φτάσαμε στο πλέον συνηθισμένο δίκτυο, που επικρατεί στις περισσότερες – παλιές κυρίως – πολυκατοικίες. Είναι το γνωστό δίκτυο, σε διάταξη των πριζών σε στήλες.
Για τη διανομή του επίγειου σήματος μετά την έξοδό του από τον ενισχυτή, απαιτείται μόνο ένας κατανεμητής (spliter), ανάλογος με τον αριθμό των στηλών, ενώ θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και πρίζες διελεύσεως κλιμακούμενης αποδέσμευσης, αλλά και πρίζες τερματικές.
Σαφώς και στο δίκτυο αυτό, δεν μπορεί να γίνει χρήση πολυδιακόπτη, αφού η κάθε στήλη διαπερνά πολλά διαμερίσματα με διαφορετικούς χρήστες και η τοποθέτηση δορυφορικού δέκτη είναι αδύνατη, εκτός αν εφαρμόσουμε στην αρχή του δικτύου μεταλλάκτες IF / IF, όπως ακριβώς περιγράψαμε και στο σχήμα 1. Όμως, πρόκειται για μια διαφορετικού τύπου εγκατάσταση, την οποία περιγράφουμε στην επόμενη περίπτωση.
Σαφώς και εδώ επιβάλλεται η αντικατάσταση όλων των παθητικών και ενεργών εξαρτημάτων, με υλικά, που εργάζονται στις συχνότητες 47-2250MHz (πρίζες, πιθανούς ενισχυτές γραμμής εντός των διαμερισμάτων).
Μια πρίζα, που πιθανό να μην αντικατασταθεί, ακυρώνει τη δορυφορική χρήση της υπόλοιπης στήλης. Και εδώ, οι πρίζες δεν πρέπει να επιτρέπουν τη διέλευση DC από το δέκτη προς το δίκτυο, αφού προηγείται μεταλλάκτης και επιλέγει αυτός τη συχνότητα που θα μας μεταδώσει.
Να σημειώσουμε, πως η λήψη των δορυφορικών καναλιών, γίνεται με κοινό δορυφορικό δέκτη και αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί πλεονέκτημα, ενώ μπορεί να τοποθετηθεί αρκετά μεγάλος αριθμός μεταλλακτών, για λήψη πολλών δορυφόρων.
Διανομή επίγειου τηλεοπτικού σήματος σε στήλες, με πρίζες διελεύσεως και τερματικές και διανομή δορυφορικού σήματος σε μια τερματική πρίζα ανά χώρο
Ο τύπος του δικτύου αυτού που θα περιγράψουμε, αποτελεί το αγαπημένο σπορ των ηλεκτρολόγων, προκείμενου να παρέχουν δορυφορικό σήμα, σε ένα τουλάχιστον χώρο κάθε διαμερίσματος μιας πολυκατοικίας, αλλά και να κάνουν τη δουλειά τους εύκολη κατά την κατασκευή του υπόλοιπου δικτύου. Έτσι, λοιπόν, βλέπουμε το μεγαλύτερο μέρος της εγκατάστασης, να είναι κατασκευασμένο σε στήλες και ικανό να μεταφέρει μόνο επίγεια σήματα, ενώ η πρίζα του σαλονιού να είναι τερματική, προερχόμενη κατευθείαν από την ταράτσα, με δυνατότητα μεταφοράς επίγειου και δορυφορικού σήματος.
Ο τρόπος αυτός, εξασφαλίζει επίγειο σήμα σε όλες τις πρίζες της πολυκατοικίας, ενώ σε μία τουλάχιστον πρίζα, μπορούμε να έχουμε σε μίξη με το επίγειο και το δορυφορικό σήμα, η οποία συνήθως τοποθετείται στο σαλόνι. Δεν μπορούμε να πούμε πως είναι λάθος επιλογή αυτός ο τρόπος διανομής, αφού ικανοποιεί πολύ μεγάλο αριθμό χρηστών, που περιορίζουν την παρακολούθηση της δορυφορικής τηλεόρασης σε ένα χώρο (κυρίως στο σαλόνι του σπιτιού), με ένα δορυφορικό δέκτη.
Για την κατασκευή του δικτύου διανομής, ακολουθούμε την τακτική που περιγράψαμε παραπάνω. Δηλαδή, για τη διανομή του επίγειου σήματος μετά την έξοδό του από τον ενισχυτή, απαιτείται μόνο ένας κατανεμητής, ανάλογος με τον αριθμό των στηλών, καθώς και πρίζες διελεύσεως κλιμακούμενης αποδέσμευσης και πρίζες τερματικές.
Για τη διανομή του δορυφορικού σήματος, τοποθετούμε πολυδιακόπτη, του οποίου ο αριθμός εξόδων είναι ανάλογος με τον αριθμό των καλωδίων που έχουν τοποθετηθεί. Στην είσοδο του πολυδιακόπτη, εκτός από το δορυφορικό σήμα, συνδέουμε και το επίγειο σήμα. Οπωσδήποτε, το δίκτυο μπορεί να τροφοδοτηθεί και με διαμορφωτές, που μεταφέρουν εικόνα και ήχο από ένα video, μια κάμερα παρακολούθησης χώρου ή από δορυφορικούς δέκτες.
Μειονέκτημα της εγκατάστασης, ίσως μπορεί να θεωρηθεί η μη ικανότητα παρακολούθησης δορυφορικών προγραμμάτων σε άλλη πρίζα, εκτός αυτής που έχει επαφή με τον πολυδιακοπτη, αλλά και η μικρή έκταση που μπορεί να έχει ένα τέτοιο δίκτυο. Απ’ την άλλη, υπάρχει το σημαντικό πλεονέκτημα της επέκτασης της εγκατάστασης για λήψη περισσότερων δορυφόρων, χωρίς παρέμβαση στους εσωτερικούς χώρους του κτιρίου (διαμερίσματα).
Διανομή δορυφορικού και επίγειου σήματος σε τερματικές πρίζες
Το δίκτυο αυτό είναι ένα τυπικό δίκτυο για χρήση πολυδιακοπτη. Μπορεί να θεωρηθεί το απόλυτο δίκτυο διανομής δορυφορικού και επίγειου σήματος. Εδώ, όλες οι πρίζες είναι τερματικές, με ικανότητα εξόδου 47-2.250MHz και επιτρέπουν τη διέλευση DC. Όλα τα καλώδια των πριζών καταλήγουν στις αντίστοιχες εξόδους του πολυδιακοπτη. Στην εγκατάσταση αυτή, δεν επιτρέπεται η χρήση πρίζας διελεύσεως, αφού σίγουρα θα δημιουργήσουμε απώλειες στη γραμμή, αλλά και σίγουρες δυσλειτουργίες στην περίπτωση χρήσης δεύτερου δορυφορικού δέκτη στην ίδια γραμμή. Και εδώ ισχύει η χρήση διαμορφωμένων εικόνων και ήχων, προερχόμενων από πηγές όπως video, κάμερα παρακολούθησης ή κανάλια από δορυφορικούς δέκτες.
Μεγάλο μειονέκτημα ενός τέτοιου δικτύου, αποτελεί η μικρή έκταση που μπορεί να έχει, λόγω απωλειών (χρήση σε μονοκατοικίες ή κτίρια με μικρό αριθμό ορόφων), πλεονεκτεί όμως στην ικανότητα επέκτασης της εγκατάστασης για λήψη περισσότερων δορυφόρων, χωρίς παρέμβαση στους εσωτερικούς χώρους του κτιρίου (διαμερίσματα).
Δίκτυο CATV
Στο σχήμα βλέπουμε ένα τυπικό διάγραμμα CATV. Εδώ, η χρήση πολυδιακοπτών ανήκει πια στη σφαίρα της φαντασίας, ενώ η χρήση μεταλλακτών IF σε IF αρχίζει να δυσκολεύει, ειδικά όταν η έκταση του δικτύου αρχίζει να μεγαλώνει.
Για την τροφοδοσία του δικτύου με επίγειο σήμα, απαιτείται οπωσδήποτε η χρήση μεταλλακτών (up / down converter ). Είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος απομόνωσης του δικτύου από τις ανεξέλεγκτες εκπομπές, που προκαλούν παρεμβολές και ο σωστός τρόπος ισοστάθμισης των σημάτων από τα εκπεμπόμενα κανάλια, αλλά και ο μοναδικός τρόπος για οποιαδήποτε αναδιάταξή τους, μέσα στο φάσμα των 47-862MHz.
Για την τροφοδοσία του δικτύου, τώρα, με δορυφορικά κανάλια, εφαρμόζουμε τον τρόπο μεταλλαγής QPSK σε QAM. Μεταφέρουμε λοιπόν όσους transponders δορυφόρων θέλουμε, από το φάσμα των 950-2250MHz (QPSK), στο φάσμα των 47-862MHz (QAM), χωρίς να αλλοιώνουμε τα χαρακτηριστικά του transponder, εκτός από το εύρος ζώνης και τη συχνότητα εκπομπής.
Όσον αφορά τώρα τη διανομή των επίγειων ψηφιακών προγραμμάτων που φαίνονται στον ορίζοντα, απαιτείται η χρήση μονάδων μετατροπής COFDM σε QAM. Πρόκειται για τη μετατροπή επίγειων ψηφιακών καναλιών, με εύρος εκπομπής 7-8MHz, σε κανάλια QAM εύρους 5,5 έως 9MHz στην περιοχή των 47-862MHz.
Σαφώς και στο δίκτυο αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαμορφωτές για τη διαμόρφωση εικόνων, που προέρχονται από πηγές εικόνας και ήχου. Τέτοιες πήγες, μπορεί να είναι επίγειοι ή δορυφορικοί ψηφιακοί δέκτες, συσκευές video, DVD, κ.ά..
Τα κανάλια με μορφή QAM, ο τελικός χρήστης μπορεί να τα παρακολουθεί με τη χρήση ψηφιακού δέκτη, με είσοδο στο tuner 47-862MHz. Στην περίπτωση μετάδοσης κωδικοποιημένων καναλιών, ο δέκτης πρέπει να διαθέτει υποδοχή CI για χρήση CAM και κάρτας. Για την παρακολούθηση των αναλογικών καναλιών ή των διαμορφωμένων σημάτων, που προέρχονται από τις υπόλοιπες οπτικοακουστικές πηγές, δεν απαιτείται τίποτε περισσότερο, από μία απλή τηλεοπτική συσκευή.
Ένας ακόμα τρόπος τροφοδοσίας ενός τέτοιου δικτύου, θα ήταν να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες της διαμόρφωσης COFDM και το πρότυπο DVB-T. Ακολουθώντας την αιχμή της τεχνολογίας, πολλές εταιρίες πλέον διαθέτουν μονάδες QSPK DVB-S/S2 σε COFDM, ή COFDM σε COFDM, ή A/V σε COFDM (για κάμερες κτλ.). Η λύση αυτή παρέχει πολλά πλεονεκτήματα και σύντομα (εάν όχι ήδη) θα προτιμάται σε σχέση με τη διαμόρφωση QAM, ιδιαίτερα στη χώρα μας, όπου η τελευταία δεν είναι τόσο διαδεδομένη. Ένα από τα βασικότερα πλεονεκτήματα της χρήσης της COFDM, είναι ότι πλέον οι περισσότερες σύγχρονες τηλεοράσεις διαθέτουν ενσωματωμένο δέκτη DVB-T, με αποτέλεσμα οι χρήστες να μπορούν να απολαύσουν τα προγράμματα της εγκατάστασης χωρίς πρόσθετο εξοπλισμό