Σε μια παλιά πολυκατοικία στο Κουκάκι, είχε εγκατασταθεί ένα κάτοπτρο TorroidalT90. Ο τοίχος όπου είχε τοποθετηθεί, σίγουρα δεν αποτελούσε την καλύτερη επιλογή, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Το κάτοπτρο άντεξε έναν ολόκληρο χειμώνα, αλλά στις αρχές του καλοκαιριού με ένα δυνατό βοριά τα ούπατ και τα στριφώνια, που απ’ ό,τι φαίνεται έπιαναν σε... άμμο και όχι σε τούβλα ή τσιμέντα, είπαν να πάνε... διακοπές (εικόνα 1) και το κάτοπτρο βρέθηκε από τα ψηλά... στα χαμηλά!
Το βασικό πρόβλημα είναι το σαθρόν του τοίχου. Δεν μπορεί να συγκρατήσει τις ντίζες που εισάγουμε για να στηρίξουμε την βάση. Για αυτό θα πρέπει να μεγαλώσουμε την επιφάνεια επαφής της βάσης με τον τοίχο, ώστε το βάρος του κατόπτρου να μοιράζεται καλύτερα.
Έτσι, προμηθευτήκαμε μια ανοξείδωτη πλάκα, την οποία θα χρησιμοποιήσουμε για «κόντρα», από την πίσω μεριά του τοίχου. Προσπαθήσαμε να βρούμε μία όσο το δυνατόν πιο χοντρή και άκαμπτη. Ιδανική λύση, αλλά λίγο ακριβή, είναι η πλάτη ενός ηλεκτρολογικού πίνακα, όπως αυτός της Hagerπου χρησιμοποιήσαμε.
Στην συνέχεια, προμηθευτήκαμε και τις απαραίτητες ντίζες (βέργες που παίρνουν παξιμάδια) (εικόνα 2). Για το κόψιμο της ντίζας θα χρειαστείτε επίσης και ένα δράπανο με τρυπάνι μεγάλο και τροχός. Αν έχετε υπομονή και... κουράγιο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και πριόνι. Προσέξτε, ώστε το μήκος της ντίζας να είναι αισθητά μεγαλύτερο από το πάχος του τοίχου (εικόνα 3). Στην συνέχεια θα πρέπει να κόψουμε την ντίζα σε τέσσερα τμήματα (εικόνα 4).
Παιρνάμε τώρα στο δυσκολότερο σημείο της εγκατάστασης. Όπως καταλαβαίνετε, δεν πρόκειται να κάνουμε νέες τρύπες στον τοίχο, αφού υπάρχει κίνδυνος κάτι τέτοιο να χειροτερέψει ανεπανόρθωτα την κατάσταση. Για αυτό θα πρέπει να προσέξουμε, ώστε οι δύο τρύπες στις λαμαρίνες να γίνουν σε σωστή θέση.
Αν μετρήσετε τις αποστάσεις των μπροστινών οπών του τοίχου και τρυπήσετε τις λαμαρίνες με βάση αυτές, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχετε κάνει λάθος. Όπως γνωρίζετε, το τρυπάνι δεν πάει πάντα σε ορθή γωνία. Έτσι, ένα μικρό λάθος θα μεγαλώσει κατά την διέλευση του τρυπανιού μέσα από τον τοίχο, με αποτέλεσμα να έχουμε στο άλλο άκρο μια απόκλιση πόντων. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι οι οπές από τις λαμαρίνες δεν θα ταιριάξουν με τις οπές του τοίχου. Ενδεικτικά, ένας τοίχος με βάθος 40 ή 50 πόντων οδηγεί σε μια απόκλιση μερικών πόντων.
Πώς μπορούμε να κάνουμε τις τρύπες σωστά;
Καταρχήν, μην προσπαθήσετε να κάνετε την τρύπα στην λαμαρίνα, απευθείας με τρυπάνι μεγάλης διαμέτρου. Ξεκινήστε με διάμετρου τρυπανιού στα 4mm, στη συνέχεια στα 7mmκαι στο τέλος με 10mm.
Αν θέωρήσουμε ότι η βάση της λαμαρίνας είναι η μεγάλη πλευρά του ορθογωνίου που σχηματίζει η επιφάνεια της, κάνουμε την πρώτη τρύπα στο μέσο του ύψους της και περίπου σο σωστό πλάτος.
Βάζουμε παξιμάδι, γκρόβερ και ροδέλα στην ντίζα από την μεριά που ήταν κομμένη από το εργοστάσιο και την περνάμε από την τρύπα που έχουμε κάνει στην λαμαρίνα (εικόνα 5).
Περνάμε την ντίζα από την τρύπα του τοίχου, ευθυγραμμίζουμε τη λαμαρίνα και ποντάρουμε με το τρυπάνι ελαφρά, μέσα από την δεύτερη τρύπα του τοίχου (εικόνα 6). Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία και για την δεύτερη ντίζα (εικόνα 7).
Στην συνέχεια, τοποθετούμε και τη δεύτερη λαμαρίνα, ακολουθώντας την ίδια διαδικασία. Αφού ολοκληρώσουμε, θα έχουμε τις τέσσερις ντίζες να εξέχουν από την μέσα πλευρά του τοίχου (εικόνα 8).
Από εκεί και πέρα, η επαναφορά του T-90 είναι πλέον απλή υπόθεση (εικόνα 9). Φυσικά, θα χρειαστεί ο απαραίτητος μικροσυντονισμός, το συμμάζεμα καλωδίων και η στερέωση του ηλεκτρολογικού κουτιού που φιλοξενεί τον ή τους διακόπτες, αλλά αυτό είναι ένα θέμα που έχει αναλυθεί παλαιότερα.
------
Digital TV Info, τεύχος 16
