Παρόλο που έχουν περάσει αρκετά χρόνια από το ξεκίνημα της δορυφορικής λήψης τηλεοπτικών καναλιών στην Ελλάδα, εν τούτοις εξακολουθούν να υφίστανται ορισμένοι αστικοί μύθοι, που δημιουργούν σύγχυση, ιδιαίτερα σε όσους εισέρχονται τώρα στο χώρο.

Ακόμα και σήμερα, στην εποχή της πληροφορίας, επικρατούν κάποιοι μύθοι στη δορυφορική λήψη που δε συμβαδίζουν με την πραγματικότητα. Εμείς συγκεντρώσαμε τους πιο διαδεδομένους και θα προσπαθήσουμε να τους καταρρίψουμε.

Μεγαλύτερο κάτοπτρο = Περισσότερα κανάλια

Εάν αναφερόμαστε σε σταθερά κάτοπτρα, δεν αρκεί μόνο μια μεγάλη διάμετρος. Σίγουρα ένα μεγαλύτερο κάτοπτρο παρουσιάζει μεγαλύτερη απολαβή σήματος σε σχέση με ένα μικρότερο, αλλά αυτό αρκετές φορές δε συμβαδίζει με τον αριθμό των καναλιών που θα αποθηκεύσουμε στο δορυφορικό μας δέκτη. Η μεγαλύτερη διάμετρος ενός κατόπτρου θα μας εξασφαλίσει απρόσκοπτη λήψη δορυφορικών καναλιών που πιθανότατα με ένα μικρότερης διαμέτρου κάτοπτρο θα την είχαμε οριακή ή μηδενική. Ο αριθμός των καναλιών εξαρτάται συνδυαστικά και από άλλους παράγοντες, όπως ο δορυφόρος που στοχεύουμε, εάν έχουμε πολλαπλές λήψεις περισσότερων δορυφόρων με το ίδιο κάτοπτρο και φυσικά εάν είναι σταθερό ή κινούμενο. Στις περιπτώσεις κινούμενων κατόπτρων η διάμετρος παίζει σημαντικό ρόλο, αλλά η σχέση κόστους εξοπλισμού και αριθμού καναλιών βρίσκεται σε αναντιστοιχία. Δηλαδή διπλάσιο κόστος εξοπλισμού δε σημαίνει κατ’ ανάγκη διπλάσιο αριθμό καναλιών.

Χαμηλότερος Δείκτης Θορύβου = Καλύτερο LΝΒ

Πρόκειται για το μύθο που συντηρείται τεχνηέντως για καθαρά εμπορικούς λόγους. Σίγουρα υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις στην ποιότητα λειτουργίας ενός LNB που καθορίζονται από πολλούς παράγοντες, με έναν από αυτούς να είναι και ο βαθμός θορύβου που χαρακτηρίζει τη λειτουργία του. Αναφερόμαστε στον ενδογενή θόρυβο λειτουργίας της ενισχυτικής του βαθμίδας, που μετριέται σε dB, και φυσικά διαφέρει από συχνότητα σε συχνότητα. Έτσι ακόμα κι αν ο βαθμός θορύβου ενός LNB είναι προϊόν πραγματικών μετρήσεων και όχι καθαρά εμπορικό τέχνασμα, δεν μπορεί να καθορίσει τη συνολική απόδοσή του σε οποιαδήποτε συχνότητα, αλλά πρέπει να συνεκτιμηθεί μαζί με άλλα χαρακτηριστικά. Γενικότερα αυτό που καθορίζει την απόδοση ενός LNB, πέρα από ένα πλήθος ηλεκτρικών χαρακτηριστικών (συμπεριλαμβανομένου και του βαθμού θορύβου), είναι τα γεωμετρικά του χαρακτηριστικά, καθώς και ο συνδυασμός αυτών με το κάτοπτρο στο οποίο θα εγκατασταθεί.

Τα πολυεστερικά και τα διάτρητα κάτοπτρα είναι καλύτερα από τα κοινά σιδερένια

Σίγουρα τα πολυεστερικά κάτοπτρα ή και κάποια διάτρητα (όχι όλα) παλαιότερων εποχών είναι πιο εντυπωσιακά από άποψη θεωρίας – κατασκευής. Θεωρούνται ιδανικά για υλοποιήσεις εγκαταστάσεων σε περιοχές όπου επικρατούν δύσκολες καιρικές συνθήκες. Στην πράξη ναι μεν είναι καλύτερα από άποψη αντοχής στο χρόνο, αλλά δεν θα κάνουν τη διαφορά στη λήψη λόγω διαφορετικής φιλοσοφίας κατασκευής. Παρόλα αυτά πάντα θα συναντούμε διαφορές σε κάτοπτρα ίδιας διαμέτρου σε σχέση με την απόδοσή τους. Οι διαφορές αυτές είναι δυσδιάκριτες στις μικρές κατηγορίες και λήψεις εμπορικών δορυφόρων, αλλά αρκετά διακριτές σε μεγαλύτερες διαμέτρους και οριακές λήψεις καναλιών, με τους επώνυμους κατασκευαστές να υπερτερούν.

Το καλώδιο για τηλεόραση κάνει και για τη δορυφορική

Παρόλο που εμφανισιακά ένα απλό καλώδιο επίγειας τηλεοπτικής λήψης φαίνεται ίδιο με αυτό για τη δορυφορική λήψη, εντούτοις παρουσιάζουν πάρα πολλές διαφορές στα ηλεκτρικά τους χαρακτηριστικά. Οι διαφορές αυτές μπορεί να μην είναι άμεσα ορατές σε μικρές αποστάσεις (π.χ. 5 έως 10 μέτρα), αλλά είναι εμφανείς στις συνηθισμένες εγκαταστάσεις με αποτέλεσμα την απώλεια πολλών συχνοτήτων, αν δε χρησιμοποιηθεί ο σωστός τύπος καλωδίου. Βασική διαφορά είναι ότι το καλώδιο δορυφορικής λήψης υποστηρίζει συχνότητες από 5-2150MΗz με χαμηλότερο ποσοστό απωλειών, αντίθετα με αυτό της επίγειας λήψης, όπου οι απώλειες ισχύος στην περιοχή 950-2150MΗz είναι πολύ μεγαλύτερες. Αντίστροφα, το καλώδιο της δορυφορικής λήψης μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάλλιστα και για τη λήψη επίγειων καναλιών.

Όλοι οι διακόπτες DiSEqC είναι ίδιοι

Αναφερόμαστε στο διακοπτικό υλικό, που μας δίνει τη δυνατότητα να λαμβάνουμε σήμα από περισσότερους δορυφόρους μέσα από το ίδιο καλώδιο. Σίγουρα υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις στην ποιότητα του διακοπτικού υλικού με διαφορές τόσο στο βαθμό απωλειών που εισάγουν, όσο και στη συνεργασία τους με τους δορυφορικούς δέκτες (δηλαδή την άμεση ανταπόκριση στις εντολές που στέλνει ο δέκτης προς το διακόπτη). Έτσι επιλέγουμε πάντα διακόπτες αναγνωρισμένων κατασκευαστών, για να επιτυγχάνουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Η δορυφορική κεραία αντικαθιστά την επίγεια

Η δορυφορική κεραία εγκαθίσταται συμπληρωματικά με την επίγεια και όχι προς αντικατάσταση αυτής. Ακόμα κι αν υπάρχει η δυνατότητα λήψης ενός συνδρομητικού πακέτου (ΟΤΕ ΤV, Nova) που παρέχει τα επίγεια κανάλια, είναι απαραίτητο να υφίσταται η κεραία επίγειας λήψης, έτσι ώστε να μη δεσμευόμαστε από τις καιρικές συνθήκες (απουσία σήματος σε έντονη βροχόπτωση), καθώς και από το σημαντικό παράγοντα να βλέπουμε το ίδιο κανάλι σε παραπάνω από έναν τηλεοπτικούς δέκτες.

Όσο πολυσύνθετος είναι ένας δέκτης, τόσο πιο καλός είναι

Η επιλογή ενός δορυφορικού δέκτη μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με την επιλογή ενός αυτοκινήτου. Επιλέγουμε αυτόν με τον οποίο θα κάνουμε τη δουλειά μας καλύτερα, αυτόν που ταιριάζει καλύτερα στην ιδιοσυγκρασία μας, καθώς και τα οικονομικά μας, και όχι αυτόν που μπορεί να διαθέτει τεράστιες δυνατότητες που δε θα τις αξιοποιήσουμε ποτέ. Παρόλα αυτά οι περισσότεροι νέας γενιάς δορυφορικοί δέκτες ενσωματώνουν ως βασικά χαρακτηριστικά την υψηλή ευκρίνεια εικόνας, τη δυνατότητα εγγραφής προγράμματος σε εξωτερικό σκληρό δίσκο, τη σύνδεση στο διαδίκτυο, καθώς και την αναπαραγωγή εξωτερικών αρχείων multimedia. Δυνατότητες, που παλαιότερα φαίνονταν πολύ ιδιαίτερες.

Η δορυφορική κεραία που πιάνει όλα τα κανάλια

Όσο και αν προσπαθούν να σας πείσουν κάποιοι, κανένα κεραιοσύστημα δε λαμβάνει όλα τα κανάλια που κυκλοφορούν στον ουρανό, αλλά ένα μέρος αυτών (ακόμα κι αν αναφερόμαστε σε πανάκριβους εξοπλισμούς κινητών κατόπτρων), που καλό θα είναι να γνωρίζετε, πριν προχωρήσετε σε κάποια αγορά εξοπλισμού. Βέβαια το καλό με τη δορυφορική λήψη είναι ότι πάντα υπάρχει η δυνατότητα επέκτασης του συστήματός μας, προσθέτοντας πάντα έναν σημαντικό αριθμό καναλιών.

Η δορυφορική κεραία πιάνει και στο μπαλκόνι

Αυτό δεν είναι απόλυτο, αλλά ισχύει μόνο κάτω από κάποιες προϋποθέσεις. Βασικότερη απ’ όλες είναι η οπτική επαφή με το δορυφόρο. Άρα θα πρέπει να σιγουρευτούμε ότι ο προσανατολισμός του είναι ο ενδεδειγμένος (νότια πλευρά), καθώς και το ότι δεν υπάρχουν εμπόδια (π.χ. εμπόδια μπροστά, τέντες, μπαλκόνι πάνω ορόφου, κλπ). Σίγουρα κάποιος τεχνικός μπορεί να το διαπιστώσει πολύ εύκολα με τη χρήση ειδικού οργάνου (πεδιόμετρου).

Με τη δορυφορική θα βλέπω σπασμένα κανάλια

Προφανώς ο μύθος αναφέρεται στην πειρατεία και όχι σε κάτι που πωλείται νόμιμα. Έτσι αυτό δεν είναι κάτι δεδομένο, αλλά αποτελεί δυνατότητα κάποιων μηχανημάτων που αποκτάται με την προσθήκη ανεπίσημου λογισμικού. Το αποτέλεσμα της χρήσης των λογισμικών αυτών (θέαση συνδρομητικών καναλιών χωρίς νόμιμη συνδρομή) θεωρείται παράνομη πράξη και διώκεται ποινικά.