Ο Κρέτσος απαντά στην ΕΙΤΗΣΕΕ για τη ρύθμιση του διαφημιστικού τοπίου

«Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα ημέρες κοσκινίζει».Με αυτόν τον τρόπο απαντά ο Λευτέρης Κρέτσος, Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, σε όσα υποστηρίζουν για την πλατφόρμα δημοπράτησης της τηλεοπτικής διαφήμισης για την οποία έχει καταθέσει σχετικό σχέδιο νόμου η κυβέρνηση, ο Σύνδεσμος Διαφημιζομένων Ελλάδος (ΣΔΕ), Ένωση Διαφημιστικών Εταιρειών…«Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα ημέρες κοσκινίζει».Με αυτόν τον τρόπο απαντά ο Λευτέρης Κρέτσος, Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, σε όσα υποστηρίζουν για την πλατφόρμα δημοπράτησης της τηλεοπτικής διαφήμισης για την οποία έχει καταθέσει σχετικό σχέδιο νόμου η κυβέρνηση, ο Σύνδεσμος Διαφημιζομένων Ελλάδος (ΣΔΕ), Ένωση Διαφημιστικών Εταιρειών Ελλάδος (ΕΔΕΕ) και η Ένωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ).

«Είτε δεν καταλαβαίνουν -τονίζει-, είτε κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τη νομοθετική πρωτοβουλία για τη νέα ρύθμιση του διαφημιστικού τοπίου στην τηλεόραση. Σε καμία περίπτωση η τηλεοπτική διαφήμιση δεν δημοπρατείται από το κράτος και δεν δημιουργείται οιοδήποτε κρατικό μονοπώλιο».

Σύμφωνα με ΣΔΕ, ΕΔΕΕ και ΕΙΤΗΣΕΕ το σχέδιο νόμου “δημιουργεί ένα εξαιρετικά επικίνδυνο προηγούμενο και ένα μοναδικό ευρωπαϊκό μόρφωμα οιονεί κρατικού μονοπωλίου, τη στιγμή που το ευρωπαϊκό δίκαιο τείνει να απελευθερώνει αγορές που παραδοσιακά αποτελούσαν κρατικά μονοπώλια. Εισάγοντας αλγόριθμους καθορισμού τιμών και κατανομής της διαφήμισης, καταστρατηγεί θεμελιώδεις ατομικές ελευθερίες, όπως η ελευθερία των συμβάσεων, όπου η κάθε επιχείρηση είναι ελεύθερη να συνάψει σύμβαση με τον αντισυμβαλλόμενο που επιλέγει και με το περιεχόμενο που επιλέγει”.

Ο Λ. Κρέτσος υποστηρίζει ότι για πρώτη φορά «θεσμοθετείται η πλήρης διαφάνεια στον χώρο της διαφήμισης. Θεσπίζονται διακριτοί ρόλοι για όλους τους εμπλεκομένους. Ο Ρυθμιστής του συστήματος είναι το ΕΣΡ, ήτοι η εκ του Συντάγματος αρμόδια Ανεξάρτητη Αρχή. Διαχειριστής του συστήματος είναι εταιρεία που θα προκύψει κατόπιν διεθνούς διαγωνισμού. Η συμμετοχή της Πολιτείας διαμέσου του αρμόδιου Υπουργού περιορίζεται στην έκδοση της προκήρυξης για την ανάδειξη του διαχειριστή. Αλλά ΣΔΕ, ΕΔΕΕ και ΕΙΤΗΣΕΕ επιμένουν ότι αυτό το νομοσχέδιο υποχρεώνει «τους τηλεοπτικούς σταθμούς να εκχωρήσουν το έσοδό τους σε τρίτο, ο οποίος θα τιμολογεί και θα εισπράττει για λογαριασμό τους, με βάση προδιαγραφές που ορίζει το κράτος και όχι ο ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός. Η προτεινόμενη πώληση του διαφημιστικού χρόνου αποκλειστικά και μόνο με δημοπράτηση, είναι πρακτικά αδύνατη. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν εφαρμόζεται αντίστοιχο σύστημα για το σύνολο του διαφημιστικού χρόνου. Ενώ ορίζει ως «Ρυθμιστή» το ΕΣΡ, στην πραγματικότητα αυτό λειτουργεί μόνο ως επόπτης, ενώ η ιδιοκτησία του συστήματος παραμένει κρατική. Το Υπουργείο ΨΗΠΤΕ σχεδιάζει και αναθέτει, δυνάμει δικής του εντολής, την κατασκευή και λειτουργία της πλατφόρμας σε ιδιώτη ανάδοχο. Η συγκεκριμένη αγορά, λόγω της φύσης της, αλλάζει συνεχώς και απαιτεί ταχύτατη προσαρμοστικότητα σε νέα δεδομένα, χαρακτηριστικό που λόγω των διαδικασιών του Δημοσίου, δεν διαθέτουν τα έργα που  δημοπρατεί το Δημόσιο.

Ο Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, όμως ξεκαθαρίζει ότι το σχέδιο νόμου δεν «καταστρατηγεί ατομικές ελευθερίες, όπως η ελευθερία των συμβάσεων ούτε υποχρεώνει τους τηλεοπτικούς σταθμούς να εκχωρήσουν σε τρίτους τα δικαιώματά τους. Αντίθετα, με τη διαδικασία της δημοπράτησης και στα πλαίσια της ενίσχυσης του υγιούς και ελεύθερου ανταγωνισμού δίνει τη δυνατότητα στον κάθε ενδιαφερόμενο με απόλυτη διαφάνεια να συμμετέχει τόσο στην πώληση όσο και στην αγορά διαφημιστικού χρόνου. Ο «πωλητές» (τηλεοπτικοί οργανισμοί) καθορίζουν την τιμή του «προϊόντος». Κατ’ αυτό τον τρόπο, επιτυγχάνεται η ελεύθερη πρόσβαση και η ομαλή λειτουργία της αγοράς ενώ παράλληλα, αποφεύγονται φαινόμενα “καρτέλ” και ασύμμετρων διαπραγματεύσεων που τρέφουν τη διαπλοκή.»

Ο Λ. Κρέτσος στην ανακοίνωσή του καταλήγει σημειώνοντας ότι το σημαντικότερο στοιχείο του νέου νομοθετήματος είναι η φορολόγηση «για πρώτη φορά στην πηγή, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό οιασδήποτε δυνατότητας εκδόσεως πιστωτικών και ακυρωτικών τιμολογίων, προνομιακής μεταχείρισης οιουδήποτε πελάτη σε βάρος άλλου μέσω απόδοσης οικονομικών κινήτρων και “επιστροφών” από μεσάζοντες που μοναδικό σκοπό έχουν την φοροδιαφυγή. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν “προφάσεις εν αμαρτίαις”».