Τρεις νέοι επίγειοι σταθμοί ενισχύουν τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης

Τρεις νέοι σταθμοί που κατασκευάστηκαν σε τρία νησιά στις άκρες της ευρωπαϊκής ηπείρου, είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν τη λήψη των κλήσεων κινδύνου μέσω δορυφόρων, από όλη την Ευρώπη και τις γύρω περιοχές. Το επίγειο δίκτυο της υπηρεσίας έρευνας και διάσωσης του Galileo μετά από μία σημαντική δοκιμή, είναι ένα βήμα πιο κοντά στη διάσωση ανθρώπινων ζωών…

Τρεις νέοι σταθμοί που κατασκευάστηκαν σε τρία νησιά στις άκρες της ευρωπαϊκής ηπείρου, είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν τη λήψη των κλήσεων κινδύνου μέσω δορυφόρων, από όλη την Ευρώπη και τις γύρω περιοχές.

Το επίγειο δίκτυο της υπηρεσίας έρευνας και διάσωσης του Galileo μετά από μία σημαντική δοκιμή, είναι ένα βήμα πιο κοντά στη διάσωση ανθρώπινων ζωών.

Οι τρεις σταθμοί κατασκευάστηκαν στο νορβηγικό νησί Spitsbergen στον αρκτικό ωκεανό, στο Maspalomas που βρίσκεται στο μεγαλύτερο νησί (Gran Canaria) των ισπανικών Κανάριων Νήσων και στη Λάρνακα της Κύπρου, σχηματίζοντας ένα τρίγωνο που περικλείει την Ευρώπη. Οι τρεις σταθμοί συντονίζονται και επιβλέπονται από το κέντρο ελέγχου της Τουλούζης, στη Γαλλία.

Κάθε σταθμός είναι εξοπλισμένος με τέσσερις κεραίες για την ανίχνευση των κλήσεων κινδύνου που αναμεταδίδονται από δορυφόρους που είναι τοποθετημένοι σε τροχιές μέσου ύψους, και περιλαμβάνουν μέχρι αυτή τη στιγμή 14 δορυφόρους GPS, δύο ευρωπαϊκούς δορυφόρους Galileo και ένα ρωσικό δορυφόρο Glonass.

Οι τρεις σταθμοί συνδέονται μεταξύ τους, για να λειτουργούν από κοινού, έτσι ώστε οι 12 κεραίες να ανιχνεύουν ταυτόχρονα τους δορυφόρους. Μία σειρά δοκιμών που έγιναν το καλοκαίρι απέδειξαν την αυξημένη αποτελεσματικότητα αυτής της προσέγγισης.

«Οι νέες υποδομές έρευνας και διάσωσης, που σχεδιάστηκαν από τον ESA και χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως τμήμα του προγράμματος Galileo, είναι η συμβολή μας στο σύστημα Cospas-Sarsat, το παλιότερο και μεγαλύτερο σύστημα δορυφορικό σύστημα διάσωσης στον κόσμο», εξηγεί ο Fermin Alvarez Lopez του ESA.

Το σύστημα Cospas-Sarsat ιδρύθηκε από τον Καναδά, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση, και είναι ένα παγκόσμιο σύστημα ταχείας ανίχνευσης των κλήσεων κινδύνου, και ενημέρωσης των τοπικών αρχών έρευνας και διάσωσης. Από τη δημιουργία του το 1979, βοήθησε και έσωσε περισσότερα από 35.000 άτομα.

Οι φάροι κινδύνου του συστήματος Cospas-Sarsat μπορούν να αγοραστούν έτοιμοι, και να ενεργοποιηθούν από οποιονδήποτε βρίσκεται σε κίνδυνο στην ξηρά, στον αέρα ή στη θάλασσα. Οι αναμεταδότες δορυφόροι λαμβάνουν το σήμα, το ενισχύουν και το αναμεταδίδουν στους επίγειους σταθμούς.

Οι σταθμοί αυτοί προσδιορίζουν κατά προσέγγιση τη θέση του σήματος και ενημερώνουν τις αρχές έρευνας και διάσωσης.

«Μέχρι σήμερα το Cospas-Sarsat βασιζόταν στους δορυφόρους χαμηλής και υψηλής τροχιάς. Αλλά οι μέσες τροχιές, όπως αυτές των Galileo, είναι καλύτερες: συνδυάζουν ένα ευρύ πεδίο κάλυψης, με ισχυρότερη μετατόπιση Doppler, αυξάνοντας τις πιθανότητες εντοπισμού της κλήσης κινδύνου ταχύτερα και με μεγαλύτερη ακρίβεια.

Η ευρύτερη κάλυψη σημαίνει επίσης ότι χρειάζονται λιγότεροι σταθμοί εδάφους – ως εκ τούτου φτάνουν μόλις τρεις για να διαχειριστούν όλη την περιοχή εξυπηρέτησης.

Οι φάροι κινδύνου εκπέμπουν στιγμιαία σήματα στα UHF κάθε 50 δευτερόλεπτα. Οι σταθμοί πρέπει να ανιχνεύουν και να εντοπίζουν τα σήματα που λαμβάνουν σε μία απόσταση έως 5 χιλιομέτρων μετά από 10 λεπτά.

Αποδεικνύοντας της απόκριση του συστήματος, οι αυτόματες κλήσεις κινδύνου από δύο πρόσφατες τραγωδίες εντοπίστηκαν ταχύτατα κατά τη διάρκεια της πιστοποίησης του συστήματος: η πτώση της πτήσης Malaysia Airlines Flight 17 στην Ουκρανία τον Ιούλιο, και η σύγκρουση δύο ιταλικών Tornado τον επόμενο μήνα.

http://www.esa.int/Our_Activities/Navigation/New_sites_will_boost_European_search_and_rescue