Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie ώστε να μπορούμε να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήστη. Οι πληροφορίες cookie αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησης σας και εκτελούν λειτουργίες όπως η ανάγνωση σας όταν επιστρέφετε στον ιστότοπο μας και η βοήθεια της ομάδας μας να κατανοήσει ποιες ενότητες του ιστοτόπου θεωρείτε πιο ενδιαφέρουσες και χρήσιμες.
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΕΡΤ2 – DOC ON ΕΡΤ «Οι εξεγερμένοι» Ντοκιμαντέρ για τον Μάη του ’68
Το ντοκιμαντέρ «Οι εξεγερμένοι» των Μισέλ Αντριέ και Ζακ Κεμπαντιάν εξιστορεί τα συγκλονιστικά γεγονότα του Μάη του ’68, τα οποία συνέβησαν πριν από 51 χρόνια, κυρίως στο Παρίσι, σ’ ένα μοντάζ εικόνων και ντοκουμέντων που οι ίδιοι οι δύο σκηνοθέτες -μεταξύ άλλων- είχαν τότε τραβήξει μέσα από τις ακτιβιστικές ομάδες όπου συμμετείχαν.
Ημερομηνία μετάδοσης: Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019, στις 23:00
Ντοκιμαντέρ, παραγωγής Γαλλίας 2018.
- Σκηνοθεσία: Μισέλ Αντριέ, Ζακ Κεμπαντιάν.
- Παραγωγή: Ματιέ Ντε Λαμπόρντ (Iskra).
- Μοντάζ: Μορίν Μαζιρέκ.
- Μουσική: Ρενέ Μαρκ Μπινί.
- Διάρκεια: 80′
Το ντοκιμαντέρ «Οι εξεγερμένοι» των Μισέλ Αντριέ και Ζακ Κεμπαντιάν εξιστορεί τα συγκλονιστικά γεγονότα του Μάη του ’68, τα οποία συνέβησαν πριν από 51 χρόνια, κυρίως στο Παρίσι, σ’ ένα μοντάζ εικόνων και ντοκουμέντων που οι ίδιοι οι δύο σκηνοθέτες -μεταξύ άλλων- είχαν τότε τραβήξει μέσα από τις ακτιβιστικές ομάδες όπου συμμετείχαν.
Ασπρόμαυρες εικόνες στην καρδιά των εξελίξεων, το ξεκίνημα του αγώνα από τους φοιτητές στα Πανεπιστήμια, οι απεργίες, οι διαδηλώσεις και οι βίαιες συγκρούσεις με την αστυνομία (τους CRS) στους δρόμους του Καρτιέ Λατέν, και σε μια δεύτερη φάση το κύμα της φοιτητικής εξέγερσης να διαχέεται στα εργοστάσια γύρω από το Παρίσι (Ρενό, Σιτροέν, κ.λπ.) με τους εργαζόμενους να κατεβαίνουν στη μεγαλύτερη απεργία στην Ιστορία της Γαλλίας.
Το ντοκιμαντέρ δεν επιδιώκει να διδάξει, ούτε αποσκοπεί σε μια ιστορική ανάλυση, άλλωστε δεν καταφεύγει σε κανένα σχόλιο (αρκείται σε μια συνοπτική πληροφόρηση), αφήνει τον λόγο στους πρωταγωνιστές ακτιβιστές (π.χ. Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ) ή σε ανώνυμους αγωνιστές.
Με τη συμβολή ενός λιτού, αλλά ρυθμικού, σχεδόν μουσικού μοντάζ, που αποδίδει τόσο το πάθος των φοιτητών όσο και την παραλίγο επίτευξη μιας κοινωνικής ουτοπίας, «Οι εξεγερμένοι» αφήνουν στον σημερινό θεατή μια αίσθηση έξαψης –και διόλου νοσταλγίας ή μελαγχολίας- καθώς τα ολοφάνερα σημεία σύγκλησης με σύγχρονα κοινωνικά κινήματα δίνουν ξαφνικά στις εικόνες αρχείου μια καυτή επικαιρότητα και μια αναπάντεχη απήχηση.