Οι ταινίες της ημέρας

Πέμπτη, 11 Οκτωβρίου

• Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ 3 αστεράκια 22.00 novacinema1/1HD
• Ο ΚΑΛΟΣ, Ο ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΣΧΗΜΟΣ 4 αστεράκια OTE TV Cinema on Demand

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΡΙΦΙΦΙ 1 αστεράκι

ET1 22.00

Αστυνομική, 2000 (Έγχρ.), 89′

WHERE THE MONEY IS. Αμερικανική ταινία του Μάρεκ Κανιέφσκα, με τους Πολ Νιούμαν, Λίντα Φιορεντίνο, Ντέρμοτ Μαλρόνι.

Ένας παλαίμαχος διαρρήκτης εισάγεται με εγκεφαλικό σε κλινική, αλλά μια νοσοκόμα είναι πεισμένη ότι προσποιείται. Όταν επαληθεύονται οι υποψίες της, καταστρώνει μαζί του ένα σχέδιο ληστείας.

Υποτονική δράση σε μια ταινία χαρακτήρων, που διστάζει ανάμεσα στην κομεντί και την περιπέτεια. Νοσταλγικό κλίμα αναφορών στο παλιότερο σινεμά, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η ανάλογη γοητεία.

Η ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ 1 αστεράκι

STAR 22.00

Περιπέτεια, 2010 (Έγχρ.), 107′

CLASH OF THE TITANS. Αμερικανική ταινία του Λουί Λετεριέ, με τους Σαμ Γουόρθινγκτον, Τζέμα Άρτερτον, Λίαμ Νίσον.

Ριμέικ μιας μάλλον μέτριας, ξεπερασμένης «χλαμύδας» του 1981, η οποία αξίζει αναφοράς μόνο για τα ευφάνταστα ειδικά εφέ του Ρέι Χαριχάουζεν, η «Τιτανομαχία» του Λουί Λετεριέ («Transporter 2», «Ο Απίθανος Hulk») είναι φτιαγμένη με την πλέον απλή συνταγή και σερβίρεται αποκλειστικά για fast view κατανάλωση. Ακόμη και σε αυτό το πλαίσιο, όμως, το ταξίδι του Περσέα μέχρι την άκρη του κόσμου, η αναμέτρησή του με τη Μέδουσα, το ανίκητο τέρας Κράκεν και τον ίδιο το θεό Άδη δεν είναι υποφερτά ούτε από τον πιο απελπισμένο, διψασμένο για action 15άχρονο multiplex fan.

Ότι το Άργος έγινε λιμάνι και η Ανδρομέδα πριγκίπισσά του ή ότι η κατοικία των θεών στον Όλυμπο μοιάζει με πίστα νυχτερινού κέντρου έτοιμη να υποδεχτεί τον Φλωρινιώτη αποτελούν τα μικρότερα (σχετικώς) κακά. Η σκηνογραφία είναι ψηφιακά ψυχρή και ανέμπνευστη, ξύλινες ατάκες ανταλλάσσονται με πομπώδες ύφος, η αποσπασματική πλοκή καταντά από ένα σημείο και μετά εντελώς ασυνάρτητη. Ένα dolby πανδαιμόνιο κι ένας καταιγισμός πλάνων προσπαθούν να κρατήσουν εν ζωή το στοιχειώδες ενδιαφέρον, ωστόσο ο Λετεριέ δεν ξέρει πού πρέπει να τονώσει τη δράση, πώς να εκμεταλλευτεί τις δραματικές ανάσες και με ποιον τρόπο να αναδείξει τα στοιχεία παρωδίας. Όσο για τη διεύθυνση των ηθοποιών, καλύτερα να μην πούμε κουβέντα…

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ 1 αστεράκι

STAR 02.00

Κωμωδία, 1996 (Έγχρ.), 108′

A THIN LINE BETWEEN LOVE AND HATE. Αμερικανική ταινία του Μάρτιν Λόρενς, με τον ίδιο και τις Ρεγκίνα Κινγκ, Λιν Γουίτφιλντ.

Ο ερωτικά επιπόλαιος Ντάρνελ διαπράττει το λάθος να κατακτήσει μια γυναίκα η οποία στη συνέχεια κάνει τη ζωή του μαρτύριο.

Το μόνο ενδιαφέρον στο σκηνοθετικό και σεναριογραφικό ντεμπούτο του Μάρτιν Λόρενς («Τα Κακά Παιδιά») είναι η διακωμώδηση της «Ολέθριας Σχέσης».

Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ 3 αστεράκια

novacinema1/1HD 22.00

Δραματική, 2010 (Έγχρ.), 112′

AMADOR. Ισπανική ταινία του Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα, με τους Μαγκαλί Σολιέρ, Φάνι ντε Κάστρο, Σέλσο Μπουγκάλο.

Μετανάστρια από τη Λατινική Αμερική στην Ισπανία, η Μαρσέλα φροντίζει τον κατάκοιτο ηλικιωμένο Αμαδόρ. Όταν αυτός ξαφνικά πεθαίνει, εκείνη αποφασίζει να κρατήσει το γεγονός κρυφό από τους δικούς του γιατί έχει ανάγκη τα χρήματα.

Ο σκηνοθέτης του αριστουργηματικού «Δευτέρες με Λιακάδα» συμπαραστέκεται στη Μαρσέλα με μια αλμοδοβαρική αίσθηση του καθημερινού παράλογου και μια αλά Κεν Λόουτς αποτύπωση της ασφυκτικής πραγματικότητας που την αγκαλιάζει. Με υπομονή ο Αρανόα ενώνει τα κομμάτια του παζλ (εξαιρετικό το σεναριακό εύρημα που διατρέχει όλη την πλοκή), τα οποία θα συμπληρώσουν τη συνολική εικόνα, σκάβει βαθιά στα αντιφατικά συναισθήματα της σιωπηλής ηρωίδας του και με μια απλή, αφοπλιστική κίνηση αποκαλύπτει στο φινάλε το πλήρες μέγεθος της κοινωνικής συγκάλυψης. Η ειρωνική σκηνοθετική ματιά του σώζει τα «συμπεράσματα» από την απλοϊκότητα, ενώ η σκυθρωπή φιγούρα της Μαγκαλί Σολιέρ («Το Γάλα της Θλίψης») τους προσθέτει ψυχολογικό βάρος, οι ατάκες της Πούρι ξεκαρδιστικές ανάσες και η ιστορία του Αμαδόρ γνήσια συγκίνηση.

Ο ΚΑΛΟΣ, Ο ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΣΧΗΜΟΣ 4 αστεράκια

Cinema on Demand OTE TV

Γουέστερν, 1966 (Έγχρ.) 161′

IL BUONO, IL BRUTTO, IL CATTIVO. Ιταλική ταινία του Σέρτζιο Λεόνε, με τους Κλιντ Ίστγουντ, Ελάι Γουάλας, Λι Βαν Κλιφ.

Τρεις πιστολέρος κυνηγούν έναν κρυμμένο θησαυρό που τελικά θα τους φέρει αντιμέτωπους τον ένα με τον άλλο.

Από τα πιο χαρακτηριστικά και πετυχημένα σπαγκέτι-γουέστερν. Αν και ο Εμφύλιος Πόλεμος αποτελεί το πλαίσιο δράσης του τρίτου γουέστερν (και πιο ολοκληρωμένου σε προθέσεις) του Σέρτζιο Λεόνε, εντούτοις ο μοναδικός λόγος ύπαρξής του είναι να δείξει το ασυμβίβαστο του σερτζιολεονικού ήρωα με την έννοια της Ιστορίας. Ο «καλός» και ο «κακός» είναι η όψη του ίδιου νομίσματος, ενώ ο «άσχημος» η… κάλπικη εκδοχή του. Στο Βορρά ή το Νότο, στη Δύση ή την Ανατολή, στις ΗΠΑ ή το Μεξικό, οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, ο επικός ήρωας της Δύσης έχει χάσει την ηθική του και όλα είναι ένα παιχνίδι με έπαθλο ένα θησαυρό κρυμμένο σ’ ένα νεκροταφείο. Αλλά η ίδια η ταινία μοιάζει με ένα παιχνίδι ανάμεσα στο σκηνοθέτη και το θεατή, ένα παιχνίδι που προϋποθέτει τη γνώση των κωδίκων του γουέστερν, ώστε να υπάρχει στη συνέχεια η ηδονική διαπίστωση της παραβίασής τους. Ανεπανάληπτη η μουσική του Ένιο Μορικόνε.

athinorama.gr
Πέμπτη, 11 Οκτωβρίου

• Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ 3 αστεράκια 22.00 novacinema1/1HD
• Ο ΚΑΛΟΣ, Ο ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΣΧΗΜΟΣ 4 αστεράκια OTE TV Cinema on Demand

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΡΙΦΙΦΙ 1 αστεράκι

ET1 22.00

Αστυνομική, 2000 (Έγχρ.), 89′

WHERE THE MONEY IS. Αμερικανική ταινία του Μάρεκ Κανιέφσκα, με τους Πολ Νιούμαν, Λίντα Φιορεντίνο, Ντέρμοτ Μαλρόνι.

Ένας παλαίμαχος διαρρήκτης εισάγεται με εγκεφαλικό σε κλινική, αλλά μια νοσοκόμα είναι πεισμένη ότι προσποιείται. Όταν επαληθεύονται οι υποψίες της, καταστρώνει μαζί του ένα σχέδιο ληστείας.

Υποτονική δράση σε μια ταινία χαρακτήρων, που διστάζει ανάμεσα στην κομεντί και την περιπέτεια. Νοσταλγικό κλίμα αναφορών στο παλιότερο σινεμά, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η ανάλογη γοητεία.

Η ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ 1 αστεράκι

STAR 22.00

Περιπέτεια, 2010 (Έγχρ.), 107′

CLASH OF THE TITANS. Αμερικανική ταινία του Λουί Λετεριέ, με τους Σαμ Γουόρθινγκτον, Τζέμα Άρτερτον, Λίαμ Νίσον.

Ριμέικ μιας μάλλον μέτριας, ξεπερασμένης «χλαμύδας» του 1981, η οποία αξίζει αναφοράς μόνο για τα ευφάνταστα ειδικά εφέ του Ρέι Χαριχάουζεν, η «Τιτανομαχία» του Λουί Λετεριέ («Transporter 2», «Ο Απίθανος Hulk») είναι φτιαγμένη με την πλέον απλή συνταγή και σερβίρεται αποκλειστικά για fast view κατανάλωση. Ακόμη και σε αυτό το πλαίσιο, όμως, το ταξίδι του Περσέα μέχρι την άκρη του κόσμου, η αναμέτρησή του με τη Μέδουσα, το ανίκητο τέρας Κράκεν και τον ίδιο το θεό Άδη δεν είναι υποφερτά ούτε από τον πιο απελπισμένο, διψασμένο για action 15άχρονο multiplex fan.

Ότι το Άργος έγινε λιμάνι και η Ανδρομέδα πριγκίπισσά του ή ότι η κατοικία των θεών στον Όλυμπο μοιάζει με πίστα νυχτερινού κέντρου έτοιμη να υποδεχτεί τον Φλωρινιώτη αποτελούν τα μικρότερα (σχετικώς) κακά. Η σκηνογραφία είναι ψηφιακά ψυχρή και ανέμπνευστη, ξύλινες ατάκες ανταλλάσσονται με πομπώδες ύφος, η αποσπασματική πλοκή καταντά από ένα σημείο και μετά εντελώς ασυνάρτητη. Ένα dolby πανδαιμόνιο κι ένας καταιγισμός πλάνων προσπαθούν να κρατήσουν εν ζωή το στοιχειώδες ενδιαφέρον, ωστόσο ο Λετεριέ δεν ξέρει πού πρέπει να τονώσει τη δράση, πώς να εκμεταλλευτεί τις δραματικές ανάσες και με ποιον τρόπο να αναδείξει τα στοιχεία παρωδίας. Όσο για τη διεύθυνση των ηθοποιών, καλύτερα να μην πούμε κουβέντα…

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ 1 αστεράκι

STAR 02.00

Κωμωδία, 1996 (Έγχρ.), 108′

A THIN LINE BETWEEN LOVE AND HATE. Αμερικανική ταινία του Μάρτιν Λόρενς, με τον ίδιο και τις Ρεγκίνα Κινγκ, Λιν Γουίτφιλντ.

Ο ερωτικά επιπόλαιος Ντάρνελ διαπράττει το λάθος να κατακτήσει μια γυναίκα η οποία στη συνέχεια κάνει τη ζωή του μαρτύριο.

Το μόνο ενδιαφέρον στο σκηνοθετικό και σεναριογραφικό ντεμπούτο του Μάρτιν Λόρενς («Τα Κακά Παιδιά») είναι η διακωμώδηση της «Ολέθριας Σχέσης».

Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ 3 αστεράκια

novacinema1/1HD 22.00

Δραματική, 2010 (Έγχρ.), 112′

AMADOR. Ισπανική ταινία του Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα, με τους Μαγκαλί Σολιέρ, Φάνι ντε Κάστρο, Σέλσο Μπουγκάλο.

Μετανάστρια από τη Λατινική Αμερική στην Ισπανία, η Μαρσέλα φροντίζει τον κατάκοιτο ηλικιωμένο Αμαδόρ. Όταν αυτός ξαφνικά πεθαίνει, εκείνη αποφασίζει να κρατήσει το γεγονός κρυφό από τους δικούς του γιατί έχει ανάγκη τα χρήματα.

Ο σκηνοθέτης του αριστουργηματικού «Δευτέρες με Λιακάδα» συμπαραστέκεται στη Μαρσέλα με μια αλμοδοβαρική αίσθηση του καθημερινού παράλογου και μια αλά Κεν Λόουτς αποτύπωση της ασφυκτικής πραγματικότητας που την αγκαλιάζει. Με υπομονή ο Αρανόα ενώνει τα κομμάτια του παζλ (εξαιρετικό το σεναριακό εύρημα που διατρέχει όλη την πλοκή), τα οποία θα συμπληρώσουν τη συνολική εικόνα, σκάβει βαθιά στα αντιφατικά συναισθήματα της σιωπηλής ηρωίδας του και με μια απλή, αφοπλιστική κίνηση αποκαλύπτει στο φινάλε το πλήρες μέγεθος της κοινωνικής συγκάλυψης. Η ειρωνική σκηνοθετική ματιά του σώζει τα «συμπεράσματα» από την απλοϊκότητα, ενώ η σκυθρωπή φιγούρα της Μαγκαλί Σολιέρ («Το Γάλα της Θλίψης») τους προσθέτει ψυχολογικό βάρος, οι ατάκες της Πούρι ξεκαρδιστικές ανάσες και η ιστορία του Αμαδόρ γνήσια συγκίνηση.

Ο ΚΑΛΟΣ, Ο ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΣΧΗΜΟΣ 4 αστεράκια

Cinema on Demand OTE TV

Γουέστερν, 1966 (Έγχρ.) 161′

IL BUONO, IL BRUTTO, IL CATTIVO. Ιταλική ταινία του Σέρτζιο Λεόνε, με τους Κλιντ Ίστγουντ, Ελάι Γουάλας, Λι Βαν Κλιφ.

Τρεις πιστολέρος κυνηγούν έναν κρυμμένο θησαυρό που τελικά θα τους φέρει αντιμέτωπους τον ένα με τον άλλο.

Από τα πιο χαρακτηριστικά και πετυχημένα σπαγκέτι-γουέστερν. Αν και ο Εμφύλιος Πόλεμος αποτελεί το πλαίσιο δράσης του τρίτου γουέστερν (και πιο ολοκληρωμένου σε προθέσεις) του Σέρτζιο Λεόνε, εντούτοις ο μοναδικός λόγος ύπαρξής του είναι να δείξει το ασυμβίβαστο του σερτζιολεονικού ήρωα με την έννοια της Ιστορίας. Ο «καλός» και ο «κακός» είναι η όψη του ίδιου νομίσματος, ενώ ο «άσχημος» η… κάλπικη εκδοχή του. Στο Βορρά ή το Νότο, στη Δύση ή την Ανατολή, στις ΗΠΑ ή το Μεξικό, οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, ο επικός ήρωας της Δύσης έχει χάσει την ηθική του και όλα είναι ένα παιχνίδι με έπαθλο ένα θησαυρό κρυμμένο σ’ ένα νεκροταφείο. Αλλά η ίδια η ταινία μοιάζει με ένα παιχνίδι ανάμεσα στο σκηνοθέτη και το θεατή, ένα παιχνίδι που προϋποθέτει τη γνώση των κωδίκων του γουέστερν, ώστε να υπάρχει στη συνέχεια η ηδονική διαπίστωση της παραβίασής τους. Ανεπανάληπτη η μουσική του Ένιο Μορικόνε.

athinorama.gr