Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie ώστε να μπορούμε να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήστη. Οι πληροφορίες cookie αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησης σας και εκτελούν λειτουργίες όπως η ανάγνωση σας όταν επιστρέφετε στον ιστότοπο μας και η βοήθεια της ομάδας μας να κατανοήσει ποιες ενότητες του ιστοτόπου θεωρείτε πιο ενδιαφέρουσες και χρήσιμες.
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Οι ταινίες της ημέρας σε ελεύθερα και συνδρομητικά κανάλια

Δευτέρα, 18 Φεβρουαρίου
- HAPPY FEET 2 αστεράκια 19.05 Village Cinema/OTE TV
- APPALOOSA 3 αστεράκια 21.00 ALPHA
- Η ΣΙΔΗΡΑ ΚΥΡΙΑ 2 αστεράκια 22.00 novacinema1/HD
- ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ 3½ αστεράκια 22.00 OTE Cinema 2/OTE TV
- ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ 2 αστεράκια 23.10 novacinema4
- ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ 2 αστεράκια 03.15 STAR


ANT1 18.00
Κωμωδία, 1982 (Έγχρ.), 85′
Ελληνική ταινία του Κώστα Βουτσά, με τον ίδιο και τους Τέτη Σχοινάκη, Μάρκο Λεζέ.
Όταν ο Μιχάλης (Βουτσάς) αποφυλακίζεται, πραγματοποιεί μια μεγάλη ληστεία σε μια βίλα, κατά τη διάρκεια της οποίας πιάνεται επ’ αυτοφώρω από την ιδιοκτήτρια. Εκείνη αναγνωρίζει σ’ αυτόν το χαμένο παιδί της και αποφασίζει να τον κάνει τίμιο.
Εκτός από τις μεταμφιέσεις του σε διαφορετικούς ρόλους (υποδύεται και τη μητέρα του και τον ιερωμένο αδερφό του), ο Κώστας Βουτσάς δοκιμάζεται και στη σκηνοθεσία, με ντροπιαστικά συνολικά αποτελέσματα. Ευτυχώς που η ταινία δεν προβάλλεται με τον γελοίο κινηματογραφικό της τίτλο «Αλλαγή και το Λουρί της Μάνας».


ΕΤ3 20.00
Κωμωδία, 1964 (Α/Μ), 87′
Ελληνική ταινία του Οδυσσέα Κωστελέτου, με τους Νίκο Σταυρίδη, Γιάννη Γκιωνάκη, Πόπη Λάζου.
Ο Νίκος Σταυρίδης προσπαθεί να αποφύγει να γίνει το επόμενο θύμα μιας βεντέτας στην οποία δεν είχε καμία ανάμειξη.
Προχειροφτιαγμένη κωμωδία, που δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης αφού υπάρχει το «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες». Μοναδικό cult highlight η εμφάνιση του Τρίο Ντολόρες.

ALPHA 21.00
Γουέστερν, 2008 (Έγχρ.), 116′
Αμερικανική ταινία του Εντ Χάρις, με τον ίδιο και τους Βίγκο Μόρτενσεν, Ρενέ Ζελβέγκερ, Τζέρεμι Άιρονς.
Οι κάτοικοι μιας πόλης του Νιου Μέξικο, τρομοκρατημένοι από έναν πανίσχυρο ραντσέρη, προσλαμβάνουν δύο πιστολάδες για ν’ αποκαταστήσουν την έννομη τάξη.
Μεταφέροντας το μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Πάρκερ και ξαναπερνώντας πίσω από την κάμερα, ο Εντ Χάρις επιστρέφει εκεί όπου ένα έθνος γεννήθηκε, αλλά κι εκεί που το σινεμά βρήκε την πιο καθαρή ταυτότητά του: στο γουέστερν της αντρικής φιλίας, του τελετουργικού ξεκαθαρίσματος λογαριασμών κι ενός χαμένου πια κώδικα τιμής. Γι’ αυτό και το σκηνοθετικό του στιλ, στρέιτ σε… παλιομοδίτικο σχεδόν βαθμό, παρακάμπτει κάθε μοντερνισμό ή «αναθεώρηση». Η σχέση των δύο πιστολάδων αποτυπώνεται δεξιοτεχνικά σε κάθε βλέμμα και ατάκα τους, η εμφάνιση της μυστηριώδους Άλισον προσθέτει σασπένς, ενώ η παρουσία δύο αντιπάλων πληρωμένων πιστολάδων ξαναζωντανεύει τη μυθική μονομαχία στο O.K. Corral. Και πίσω απ’ όλα αυτά, μια ερωτική ιστορία –καθόλου απλή, καθόλου ευθύγραμμη–, δύο πρωταγωνιστές φτιαγμένοι από το παλιό μέταλλο, και μια γοητευτική κινηματογραφική επιστροφή στις ρίζες.

STAR 22.00
Περιπέτεια, 2009 (Έγχρ.), 121′
PUSH. Αμερικανική ταινία του Πολ ΜακΓκίγκαν, με τους Κρις Έβανς, Ντακότα Φάνινγκ, Καμίλα Μπελ.
Οι χαρισματικοί άνθρωποι έχουν κι αυτοί τα βάσανά τους. Να, ο Νικ και η Κέισι, για παράδειγμα, ένας άντρας και μια 13χρονη με τηλεκινητικές κι ενορατικές ικανότητες, οι οποίοι προσπαθούν να ξεφύγουν από μια πανίσχυρη παρακυβερνητική οργάνωση. Ακριβώς τι ζητάει η τελευταία, βέβαια, είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς, μάλλον όμως κάτι που έχει να κάνει με μια βαλίτσα, έναν ορό και μια γυναίκα που έχει ανοσία.
Ανοσία στις πρωτότυπες ιδέες και στην καλογραμμένη πλοκή έχει και το σενάριο αυτής της αρτζιμπούρτζι περιπέτειας φαντασίας, στην οποία χάνει η μάνα το παιδί και ο σκηνοθέτης του «Στοιχήματος του Σλέβιν» τ’ αβγά και τα πασχάλια. Ατελείωτα κυνηγητά, το Χονγκ Κονγκ λίμπα, εικόνες από ένα μέλλον που μπορεί όμως… και ν’ αλλάξει, η Ντακότα Φάνινγκ με μίνι και ο Ντζιμόν Χούνσου μουτρωμένος. Γεμάτος ο τόπος movers, watchers, pushers, αλλά πουθενά ένας screenwriter της προκοπής.

ΝΕΤ 23.00
Αστυνομική, 2006 (Έγχρ.), 121′
THE BLACK DAHLIA. Αμερικανική ταινία του Μπράιαν Ντε Πάλμα, με τους Τζος Χάρτνετ, Σκάρλετ Γιόχανσον, Χίλαρι Σουάνκ.
Στο Λος Άντζελες του 1940, δυο φίλοι αστυνομικοί, ερωτευμένοι με την ίδια γυναίκα, αναλαμβάνουν να διαλευκάνουν τη φρικτή δολοφονία μιας νεαρής στάρλετ γνωστής ως Μαύρη Ντάλια.
Βασίζεται σε ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα στα αστυνομικά χρονικά και στο μυθιστόρημα του Τζέιμς Ελρόι που το αφηγείται. Ο Μπράιαν Ντε Πάλμα επικεντρώνεται στις παράλληλες πορείες των δύο αστυνομικών και μόνο κάπου στα μισά εστιάζει τη δραματουργία του στη «Μαύρη Ντάλια». Είναι έκδηλη η πρόθεσή του να μιμηθεί το κλασικό φιλμ νουάρ, αλλά η αντιγραφή των στιλιστικών πρακτικών του είδους δεν σου προκαλεί την ίδια ταραχή και αποπροσανατολισμό μ’ εκείνον των ηρώων.

STAR 03.15
Δραματική, 2004 (Έγχρ.), 93′
HEIGHTS. Αμερικανική ταινία του Κρις Τέριο, με τους Γκλεν Κλόουζ, Ελίζαμπεθ Μπανκς, Τζέιμς Μάρσντεν.
Πρόκειται για την τελευταία παραγωγή του ντουέτου Τζέιμς Άιβορι-Ισμαήλ Μέρτσαντ, που εξειδικεύτηκε με περισσότερη επιτυχία στις λογοτεχνικές διασκευές εποχής («Παράθυρο με Θέα»), παρά στα μοντέρνα θέματα («Οι Σκλάβοι της Νέας Υόρκης»). Ο πρωτοεμφανιζόμενος νεαρός σκηνοθέτης Κρις Τέριο πήρε ένα θεατρικό μονόπρακτο της Έιμι Φοξ και το επέκτεινε σε πολλαπλούς χώρους δράσης, διατηρώντας τη συνοχή των 24 ωρών σε μια φθινοπωρινή μέρα στο Μανχάταν. Έχουμε πέντε χαρακτήρες με πολλά δευτερεύοντα πρόσωπα να κινούνται γύρω τους στη διάρκεια της ημέρας, όσο όμως προχωρά η νύχτα οι πορείες όλων διασταυρώνονται, οι αποκαλύψεις πληγώνουν και οι ήρωες πρέπει να πάρουν τις οριστικές αποφάσεις για την πορεία της ζωής που θα ακολουθήσουν την επομένη.
Το σενάριο είναι αρκετά συγκροτημένο, χωρίς όμως να λέει κάτι το πρωτότυπο. Τούτο το είδος της σπονδυλωτής αφήγησης, που κανείς δεν έχει καταφέρει να το εφαρμόσει όπως ο Όλτμαν, έχει το μειονέκτημα να θίγει απλώς καταστάσεις χωρίς να πηγαίνει στην ουσία των πραγμάτων, όταν δε χάνεται σε γραφικότητες που θα μπορούσαν και να λείπουν (το επεισόδιο με τον ραβίνο). Η Γκλεν Κλόουζ κλέβει εύκολα την παράσταση.

Village Cinema/OTE TV 19.05
Κινούμενα σχέδια, 2006 (Έγχρ.), 109′
Αμερικανική ταινία του Τζορτζ Μίλερ.
Πέρα από τις οικολογικές εκκλήσεις για τη σωτηρία των αυτοκρατορικών πιγκουΐνων, αυτό το animation πρέπει κυρίως να εκληφθεί ως ένα μανιφέστο για τη διαφορετικότητα. Ο πιγκουΐνος Μαμπλ, ντροπή του είδους του επειδή χορεύει κλακέτες αντί να τραγουδά όπως όλοι οι όμοιοί του, συμβολίζει τον γκέι, το «διανοούμενο», τον «καλλιτέχνη», αυτόν που εύκολα μπαίνει στο ρατσιστικό στόχαστρο, μόνο και μόνο γιατί είναι διαφορετικός από τους άλλους. Κι ας περιπλανιέται εξόριστος προσπαθώντας να βρει λύση στην αυξανόμενη έλλειψη ψαριών που απειλεί με αφανισμό τη φυλή του.
Ευπρόσδεκτο το μήνυμα, μακάρι όμως να προερχόταν από ένα πιο ευρηματικό σενάριο και από μια ταινία με λιγότερα τραγούδια. Όπως και στο «Moulin Rouge» έχει γίνει ένα ποτ-πουρί από διασκευές γνωστών επιτυχιών, που τα ερμηνεύουν οι Prince, Pink, K.D. Lang και πολλοί ακόμα τραγουδιστές, αλλά και οι ηθοποιοί Νικόλ Κίντμαν, Ρόμπιν Γουίλιαμς, Χιου Τζάκμαν και Μπρίτανι Μέρφι, οι οποίοι έχουν δανείσει τις φωνές τους στους χαρακτήρες της ταινίας – ελπίζουμε να προβληθεί η πρωτότυπη βερσιόν για να μη στερηθούμε αυτή την απόλαυση.

novacinema1/HD 22.00
Δραματική, 2011 (Έγχρ.), 105′
THE IRON LADY. Αγγλο-γαλλική ταινία της Φιλίντα Λόιντ, με τους Μέριλ Στριπ, Τζιμ Μπρόουντμπεντ, Αλεξάντρα Ρόουτς.
Τη διαδρομή της Μάργκαρετ Θάτσερ από το επαρχιακό Γκράνθαμ στον αριθμό 10 της οδού Ντάουνινγκ κι από εκεί στη μεγάλη οθόνη ανέλαβαν να χαράξουν τρεις γυναίκες. Μια θηλυκή παρουσία (πόσο πραγματικά θηλυκή, σηκώνει πολλή κουβέντα…) που εισβάλλει σε έναν αυστηρά ανδροκρατούμενο κόσμο και τον αλλάζει συθέμελα είναι το βασικό δραματικό πλαίσιο πάνω στο οποίο οικοδομείται η βιογραφική πλοκή, την οποία υπογράφει η θεατρική συγγραφέας Άμπι Μόργκαν, του εντελώς διαφορετικού ύφους «Shame». Πίσω από την κάμερα, η Φιλίντα Λόιντ του «Mamma Mia!» ακολουθεί με διεκπεραιωτικό ρυθμό τον σεναριακό μίτο, ο οποίος θέλει την 80χρονη πλέον, χτυπημένη από το Αλτσχάιμερ Θάτσερ του 2005 να ζει σε ένα απλό, φρουρούμενο διαμέρισμα, με μόνη συντροφιά τις αναμνήσεις της και το σκανταλιάρικο φάντασμα του νεκρού συζύγου της.
Η Μάργκαρετ Θάτσερ είναι, τελικά, το πρόσχημα. Μια γυναίκα και το (μακρινό πλέον) όνειρό της είναι το θέμα, κάτι που η Μέριλ Στριπ έχει καταλάβει από την αρχή. Με αψεγάδιαστη μιμική (κατάκτηση τεχνική) και μια σπαρακτική ερμηνεία, στην οποία κάθε βλέμμα, κάθε ατάκα και κάθε χειρονομία είναι κι ένα κρυμμένο συναίσθημα (κατάκτηση ουσιαστική, κινηματογραφική), η σπουδαιότερη εν ζωή ηθοποιός γεννά από το μηδέν έναν αληθινό, τρισδιάστατο χαρακτήρα και βραβεύεται με Χρυσή Σφαίρα και το τρίτο της Όσκαρ.

OTE Cinema 2/OTE TV 22.00
Θρίλερ, 2007 (Έγχρ.), 100′
EASTERN PROMISES. Αγγλο-αμερικανική ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, με τους Βίγκο Μόρτενσεν, Ναόμι Γουότς, Βενσάν Κασέλ.
Σ’ ένα κουρείο, ένας άντρας δολοφονείται με ξυράφι και μια γυναίκα που αιμορραγεί ακατάσχετα μπαίνει σ’ ένα φαρμακείο ζητώντας βοήθεια. Είμαστε σε μια ταινία του Κρόνενμπεργκ, ο οποίος, μέσα από μερικά αιματοβαμμένα πλάνα, κάνει από την αρχή τις απαραίτητες συστάσεις – γιατί αυτό που ακολουθεί κρύβει πολλές περισσότερες εκπλήξεις από ένα συμβατικό αστυνομικό θρίλερ ή μια τυποποιημένη γκανγκστερική περιπέτεια. Ο Καναδός σκηνοθέτης, άλλωστε, είναι μετρ στο παιχνίδι του φαίνεσθαι και του είναι, είτε πρόκειται για κινηματογραφικούς χαρακτήρες είτε για κινηματογραφικά είδη. Έτσι, όταν βλέπεις την Άννα και τον Νικολάι, μια γεμάτη πείσμα γυναίκα της διπλανής πόρτας κι ένα σιωπηλό σοφέρ της ρώσικης μαφίας, υποψιάζεσαι ότι η ήρεμη επιφάνεια πάνω στην οποία σταματά το βλέμμα κρύβει ανομολόγητα μυστικά και πάθη.
Πίσω από την περιπετειώδη πλοκή της, λοιπόν, η αινιγματική αυτή ταινία δεν είναι παρά ένα ταξίδι κάτω από την «ανθρώπινη επιφάνεια»: σ’ αυτά που ο Νικολάι δεν αποκαλύπτει με τη γραμμένη πάνω στο σώμα του ιστορία, σ’ εκείνα που σπρώχνουν υποσυνείδητα την Άννα να συνεχίσει ν’ αναζητά το παρελθόν μιας νεαρής Ρωσίδας η οποία πέθανε κατά τη διάρκεια της γέννας. Εγκλωβίζοντας τους ήρωές του σ’ έναν κλοιό θανάτου και σ’ ένα νυχτερινό, κλειστοφοβικό Λονδίνο, ο Κρόνενμπεργκ υιοθετεί έναν ψυχρό σκηνοθετικό μινιμαλισμό κι αφήνει τα σώματα και τα βλέμματα ν’ ανοίξουν το δρόμο προς την κινηματογραφική αλήθεια. Αυτήν που μια βίαιη, σιωπηλή και γυμνή σκηνή –αυτήν του χαμάμ, σκηνή ανθολογίας, πραγματικά– κρατά σφιχτότερα από πολλές «αληθινές» ταινίες του μοντέρνου σινεμά.

novacinema4 23.10
Δραματική, 2010 (Έγχρ.), 105′
Ελληνική ταινία του Λάκη Παπαστάθη, με τους Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, Μαρία Ζορμπά, Δημήτρη Καταλειφό.
Έπειτα από 20 χρόνια παραμονής στο Παρίσι, μια υπόθεση κληρονομιάς φέρνει τον Κώστα πίσω στη γενέτειρά του, τη Μυτιλήνη. Εκεί θα συναντήσει μια νέα κοπέλα με την οποία είχαν γνωριστεί στη Γαλλία αλλά και όσους συγγενείς του είναι ακόμη ζωντανοί, ανακαλώντας έτσι τις μνήμες της παιδικής του ηλικίας.
Πολλά συγκινητικά κομμάτια του παρελθόντος δεν συνταιριάζονται αρμονικά με αυτά του αμήχανου παρόντος, στα οποία νομίζεις ότι οι ήρωες περισσότερο μεταφέρουν ιδέες (η πρόβα του «Οιδίποδα», η απαγγελία Κάλβου) και λιγότερο ζουν τη δική τους, αληθινή κινηματογραφική ζωή. Αντίθετα, με οδηγό έναν αφοπλιστικό Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, το χθες ζωντανεύει με παλμό και συναίσθημα, μιλώντας για το νόστο χωρίς νοσταλγία και για την πατρίδα, η οποία δεν είναι άλλη από την παιδική ηλικία, χωρίς μελοδραματισμούς.
athinorama.gr
Δευτέρα, 18 Φεβρουαρίου
- HAPPY FEET 2 αστεράκια 19.05 Village Cinema/OTE TV
- APPALOOSA 3 αστεράκια 21.00 ALPHA
- Η ΣΙΔΗΡΑ ΚΥΡΙΑ 2 αστεράκια 22.00 novacinema1/HD
- ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ 3½ αστεράκια 22.00 OTE Cinema 2/OTE TV
- ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ 2 αστεράκια 23.10 novacinema4
- ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ 2 αστεράκια 03.15 STAR


ANT1 18.00
Κωμωδία, 1982 (Έγχρ.), 85′
Ελληνική ταινία του Κώστα Βουτσά, με τον ίδιο και τους Τέτη Σχοινάκη, Μάρκο Λεζέ.
Όταν ο Μιχάλης (Βουτσάς) αποφυλακίζεται, πραγματοποιεί μια μεγάλη ληστεία σε μια βίλα, κατά τη διάρκεια της οποίας πιάνεται επ’ αυτοφώρω από την ιδιοκτήτρια. Εκείνη αναγνωρίζει σ’ αυτόν το χαμένο παιδί της και αποφασίζει να τον κάνει τίμιο.
Εκτός από τις μεταμφιέσεις του σε διαφορετικούς ρόλους (υποδύεται και τη μητέρα του και τον ιερωμένο αδερφό του), ο Κώστας Βουτσάς δοκιμάζεται και στη σκηνοθεσία, με ντροπιαστικά συνολικά αποτελέσματα. Ευτυχώς που η ταινία δεν προβάλλεται με τον γελοίο κινηματογραφικό της τίτλο «Αλλαγή και το Λουρί της Μάνας».


ΕΤ3 20.00
Κωμωδία, 1964 (Α/Μ), 87′
Ελληνική ταινία του Οδυσσέα Κωστελέτου, με τους Νίκο Σταυρίδη, Γιάννη Γκιωνάκη, Πόπη Λάζου.
Ο Νίκος Σταυρίδης προσπαθεί να αποφύγει να γίνει το επόμενο θύμα μιας βεντέτας στην οποία δεν είχε καμία ανάμειξη.
Προχειροφτιαγμένη κωμωδία, που δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης αφού υπάρχει το «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες». Μοναδικό cult highlight η εμφάνιση του Τρίο Ντολόρες.

ALPHA 21.00
Γουέστερν, 2008 (Έγχρ.), 116′
Αμερικανική ταινία του Εντ Χάρις, με τον ίδιο και τους Βίγκο Μόρτενσεν, Ρενέ Ζελβέγκερ, Τζέρεμι Άιρονς.
Οι κάτοικοι μιας πόλης του Νιου Μέξικο, τρομοκρατημένοι από έναν πανίσχυρο ραντσέρη, προσλαμβάνουν δύο πιστολάδες για ν’ αποκαταστήσουν την έννομη τάξη.
Μεταφέροντας το μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Πάρκερ και ξαναπερνώντας πίσω από την κάμερα, ο Εντ Χάρις επιστρέφει εκεί όπου ένα έθνος γεννήθηκε, αλλά κι εκεί που το σινεμά βρήκε την πιο καθαρή ταυτότητά του: στο γουέστερν της αντρικής φιλίας, του τελετουργικού ξεκαθαρίσματος λογαριασμών κι ενός χαμένου πια κώδικα τιμής. Γι’ αυτό και το σκηνοθετικό του στιλ, στρέιτ σε… παλιομοδίτικο σχεδόν βαθμό, παρακάμπτει κάθε μοντερνισμό ή «αναθεώρηση». Η σχέση των δύο πιστολάδων αποτυπώνεται δεξιοτεχνικά σε κάθε βλέμμα και ατάκα τους, η εμφάνιση της μυστηριώδους Άλισον προσθέτει σασπένς, ενώ η παρουσία δύο αντιπάλων πληρωμένων πιστολάδων ξαναζωντανεύει τη μυθική μονομαχία στο O.K. Corral. Και πίσω απ’ όλα αυτά, μια ερωτική ιστορία –καθόλου απλή, καθόλου ευθύγραμμη–, δύο πρωταγωνιστές φτιαγμένοι από το παλιό μέταλλο, και μια γοητευτική κινηματογραφική επιστροφή στις ρίζες.

STAR 22.00
Περιπέτεια, 2009 (Έγχρ.), 121′
PUSH. Αμερικανική ταινία του Πολ ΜακΓκίγκαν, με τους Κρις Έβανς, Ντακότα Φάνινγκ, Καμίλα Μπελ.
Οι χαρισματικοί άνθρωποι έχουν κι αυτοί τα βάσανά τους. Να, ο Νικ και η Κέισι, για παράδειγμα, ένας άντρας και μια 13χρονη με τηλεκινητικές κι ενορατικές ικανότητες, οι οποίοι προσπαθούν να ξεφύγουν από μια πανίσχυρη παρακυβερνητική οργάνωση. Ακριβώς τι ζητάει η τελευταία, βέβαια, είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς, μάλλον όμως κάτι που έχει να κάνει με μια βαλίτσα, έναν ορό και μια γυναίκα που έχει ανοσία.
Ανοσία στις πρωτότυπες ιδέες και στην καλογραμμένη πλοκή έχει και το σενάριο αυτής της αρτζιμπούρτζι περιπέτειας φαντασίας, στην οποία χάνει η μάνα το παιδί και ο σκηνοθέτης του «Στοιχήματος του Σλέβιν» τ’ αβγά και τα πασχάλια. Ατελείωτα κυνηγητά, το Χονγκ Κονγκ λίμπα, εικόνες από ένα μέλλον που μπορεί όμως… και ν’ αλλάξει, η Ντακότα Φάνινγκ με μίνι και ο Ντζιμόν Χούνσου μουτρωμένος. Γεμάτος ο τόπος movers, watchers, pushers, αλλά πουθενά ένας screenwriter της προκοπής.

ΝΕΤ 23.00
Αστυνομική, 2006 (Έγχρ.), 121′
THE BLACK DAHLIA. Αμερικανική ταινία του Μπράιαν Ντε Πάλμα, με τους Τζος Χάρτνετ, Σκάρλετ Γιόχανσον, Χίλαρι Σουάνκ.
Στο Λος Άντζελες του 1940, δυο φίλοι αστυνομικοί, ερωτευμένοι με την ίδια γυναίκα, αναλαμβάνουν να διαλευκάνουν τη φρικτή δολοφονία μιας νεαρής στάρλετ γνωστής ως Μαύρη Ντάλια.
Βασίζεται σε ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα στα αστυνομικά χρονικά και στο μυθιστόρημα του Τζέιμς Ελρόι που το αφηγείται. Ο Μπράιαν Ντε Πάλμα επικεντρώνεται στις παράλληλες πορείες των δύο αστυνομικών και μόνο κάπου στα μισά εστιάζει τη δραματουργία του στη «Μαύρη Ντάλια». Είναι έκδηλη η πρόθεσή του να μιμηθεί το κλασικό φιλμ νουάρ, αλλά η αντιγραφή των στιλιστικών πρακτικών του είδους δεν σου προκαλεί την ίδια ταραχή και αποπροσανατολισμό μ’ εκείνον των ηρώων.

STAR 03.15
Δραματική, 2004 (Έγχρ.), 93′
HEIGHTS. Αμερικανική ταινία του Κρις Τέριο, με τους Γκλεν Κλόουζ, Ελίζαμπεθ Μπανκς, Τζέιμς Μάρσντεν.
Πρόκειται για την τελευταία παραγωγή του ντουέτου Τζέιμς Άιβορι-Ισμαήλ Μέρτσαντ, που εξειδικεύτηκε με περισσότερη επιτυχία στις λογοτεχνικές διασκευές εποχής («Παράθυρο με Θέα»), παρά στα μοντέρνα θέματα («Οι Σκλάβοι της Νέας Υόρκης»). Ο πρωτοεμφανιζόμενος νεαρός σκηνοθέτης Κρις Τέριο πήρε ένα θεατρικό μονόπρακτο της Έιμι Φοξ και το επέκτεινε σε πολλαπλούς χώρους δράσης, διατηρώντας τη συνοχή των 24 ωρών σε μια φθινοπωρινή μέρα στο Μανχάταν. Έχουμε πέντε χαρακτήρες με πολλά δευτερεύοντα πρόσωπα να κινούνται γύρω τους στη διάρκεια της ημέρας, όσο όμως προχωρά η νύχτα οι πορείες όλων διασταυρώνονται, οι αποκαλύψεις πληγώνουν και οι ήρωες πρέπει να πάρουν τις οριστικές αποφάσεις για την πορεία της ζωής που θα ακολουθήσουν την επομένη.
Το σενάριο είναι αρκετά συγκροτημένο, χωρίς όμως να λέει κάτι το πρωτότυπο. Τούτο το είδος της σπονδυλωτής αφήγησης, που κανείς δεν έχει καταφέρει να το εφαρμόσει όπως ο Όλτμαν, έχει το μειονέκτημα να θίγει απλώς καταστάσεις χωρίς να πηγαίνει στην ουσία των πραγμάτων, όταν δε χάνεται σε γραφικότητες που θα μπορούσαν και να λείπουν (το επεισόδιο με τον ραβίνο). Η Γκλεν Κλόουζ κλέβει εύκολα την παράσταση.

Village Cinema/OTE TV 19.05
Κινούμενα σχέδια, 2006 (Έγχρ.), 109′
Αμερικανική ταινία του Τζορτζ Μίλερ.
Πέρα από τις οικολογικές εκκλήσεις για τη σωτηρία των αυτοκρατορικών πιγκουΐνων, αυτό το animation πρέπει κυρίως να εκληφθεί ως ένα μανιφέστο για τη διαφορετικότητα. Ο πιγκουΐνος Μαμπλ, ντροπή του είδους του επειδή χορεύει κλακέτες αντί να τραγουδά όπως όλοι οι όμοιοί του, συμβολίζει τον γκέι, το «διανοούμενο», τον «καλλιτέχνη», αυτόν που εύκολα μπαίνει στο ρατσιστικό στόχαστρο, μόνο και μόνο γιατί είναι διαφορετικός από τους άλλους. Κι ας περιπλανιέται εξόριστος προσπαθώντας να βρει λύση στην αυξανόμενη έλλειψη ψαριών που απειλεί με αφανισμό τη φυλή του.
Ευπρόσδεκτο το μήνυμα, μακάρι όμως να προερχόταν από ένα πιο ευρηματικό σενάριο και από μια ταινία με λιγότερα τραγούδια. Όπως και στο «Moulin Rouge» έχει γίνει ένα ποτ-πουρί από διασκευές γνωστών επιτυχιών, που τα ερμηνεύουν οι Prince, Pink, K.D. Lang και πολλοί ακόμα τραγουδιστές, αλλά και οι ηθοποιοί Νικόλ Κίντμαν, Ρόμπιν Γουίλιαμς, Χιου Τζάκμαν και Μπρίτανι Μέρφι, οι οποίοι έχουν δανείσει τις φωνές τους στους χαρακτήρες της ταινίας – ελπίζουμε να προβληθεί η πρωτότυπη βερσιόν για να μη στερηθούμε αυτή την απόλαυση.

novacinema1/HD 22.00
Δραματική, 2011 (Έγχρ.), 105′
THE IRON LADY. Αγγλο-γαλλική ταινία της Φιλίντα Λόιντ, με τους Μέριλ Στριπ, Τζιμ Μπρόουντμπεντ, Αλεξάντρα Ρόουτς.
Τη διαδρομή της Μάργκαρετ Θάτσερ από το επαρχιακό Γκράνθαμ στον αριθμό 10 της οδού Ντάουνινγκ κι από εκεί στη μεγάλη οθόνη ανέλαβαν να χαράξουν τρεις γυναίκες. Μια θηλυκή παρουσία (πόσο πραγματικά θηλυκή, σηκώνει πολλή κουβέντα…) που εισβάλλει σε έναν αυστηρά ανδροκρατούμενο κόσμο και τον αλλάζει συθέμελα είναι το βασικό δραματικό πλαίσιο πάνω στο οποίο οικοδομείται η βιογραφική πλοκή, την οποία υπογράφει η θεατρική συγγραφέας Άμπι Μόργκαν, του εντελώς διαφορετικού ύφους «Shame». Πίσω από την κάμερα, η Φιλίντα Λόιντ του «Mamma Mia!» ακολουθεί με διεκπεραιωτικό ρυθμό τον σεναριακό μίτο, ο οποίος θέλει την 80χρονη πλέον, χτυπημένη από το Αλτσχάιμερ Θάτσερ του 2005 να ζει σε ένα απλό, φρουρούμενο διαμέρισμα, με μόνη συντροφιά τις αναμνήσεις της και το σκανταλιάρικο φάντασμα του νεκρού συζύγου της.
Η Μάργκαρετ Θάτσερ είναι, τελικά, το πρόσχημα. Μια γυναίκα και το (μακρινό πλέον) όνειρό της είναι το θέμα, κάτι που η Μέριλ Στριπ έχει καταλάβει από την αρχή. Με αψεγάδιαστη μιμική (κατάκτηση τεχνική) και μια σπαρακτική ερμηνεία, στην οποία κάθε βλέμμα, κάθε ατάκα και κάθε χειρονομία είναι κι ένα κρυμμένο συναίσθημα (κατάκτηση ουσιαστική, κινηματογραφική), η σπουδαιότερη εν ζωή ηθοποιός γεννά από το μηδέν έναν αληθινό, τρισδιάστατο χαρακτήρα και βραβεύεται με Χρυσή Σφαίρα και το τρίτο της Όσκαρ.

OTE Cinema 2/OTE TV 22.00
Θρίλερ, 2007 (Έγχρ.), 100′
EASTERN PROMISES. Αγγλο-αμερικανική ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, με τους Βίγκο Μόρτενσεν, Ναόμι Γουότς, Βενσάν Κασέλ.
Σ’ ένα κουρείο, ένας άντρας δολοφονείται με ξυράφι και μια γυναίκα που αιμορραγεί ακατάσχετα μπαίνει σ’ ένα φαρμακείο ζητώντας βοήθεια. Είμαστε σε μια ταινία του Κρόνενμπεργκ, ο οποίος, μέσα από μερικά αιματοβαμμένα πλάνα, κάνει από την αρχή τις απαραίτητες συστάσεις – γιατί αυτό που ακολουθεί κρύβει πολλές περισσότερες εκπλήξεις από ένα συμβατικό αστυνομικό θρίλερ ή μια τυποποιημένη γκανγκστερική περιπέτεια. Ο Καναδός σκηνοθέτης, άλλωστε, είναι μετρ στο παιχνίδι του φαίνεσθαι και του είναι, είτε πρόκειται για κινηματογραφικούς χαρακτήρες είτε για κινηματογραφικά είδη. Έτσι, όταν βλέπεις την Άννα και τον Νικολάι, μια γεμάτη πείσμα γυναίκα της διπλανής πόρτας κι ένα σιωπηλό σοφέρ της ρώσικης μαφίας, υποψιάζεσαι ότι η ήρεμη επιφάνεια πάνω στην οποία σταματά το βλέμμα κρύβει ανομολόγητα μυστικά και πάθη.
Πίσω από την περιπετειώδη πλοκή της, λοιπόν, η αινιγματική αυτή ταινία δεν είναι παρά ένα ταξίδι κάτω από την «ανθρώπινη επιφάνεια»: σ’ αυτά που ο Νικολάι δεν αποκαλύπτει με τη γραμμένη πάνω στο σώμα του ιστορία, σ’ εκείνα που σπρώχνουν υποσυνείδητα την Άννα να συνεχίσει ν’ αναζητά το παρελθόν μιας νεαρής Ρωσίδας η οποία πέθανε κατά τη διάρκεια της γέννας. Εγκλωβίζοντας τους ήρωές του σ’ έναν κλοιό θανάτου και σ’ ένα νυχτερινό, κλειστοφοβικό Λονδίνο, ο Κρόνενμπεργκ υιοθετεί έναν ψυχρό σκηνοθετικό μινιμαλισμό κι αφήνει τα σώματα και τα βλέμματα ν’ ανοίξουν το δρόμο προς την κινηματογραφική αλήθεια. Αυτήν που μια βίαιη, σιωπηλή και γυμνή σκηνή –αυτήν του χαμάμ, σκηνή ανθολογίας, πραγματικά– κρατά σφιχτότερα από πολλές «αληθινές» ταινίες του μοντέρνου σινεμά.

novacinema4 23.10
Δραματική, 2010 (Έγχρ.), 105′
Ελληνική ταινία του Λάκη Παπαστάθη, με τους Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, Μαρία Ζορμπά, Δημήτρη Καταλειφό.
Έπειτα από 20 χρόνια παραμονής στο Παρίσι, μια υπόθεση κληρονομιάς φέρνει τον Κώστα πίσω στη γενέτειρά του, τη Μυτιλήνη. Εκεί θα συναντήσει μια νέα κοπέλα με την οποία είχαν γνωριστεί στη Γαλλία αλλά και όσους συγγενείς του είναι ακόμη ζωντανοί, ανακαλώντας έτσι τις μνήμες της παιδικής του ηλικίας.
Πολλά συγκινητικά κομμάτια του παρελθόντος δεν συνταιριάζονται αρμονικά με αυτά του αμήχανου παρόντος, στα οποία νομίζεις ότι οι ήρωες περισσότερο μεταφέρουν ιδέες (η πρόβα του «Οιδίποδα», η απαγγελία Κάλβου) και λιγότερο ζουν τη δική τους, αληθινή κινηματογραφική ζωή. Αντίθετα, με οδηγό έναν αφοπλιστικό Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, το χθες ζωντανεύει με παλμό και συναίσθημα, μιλώντας για το νόστο χωρίς νοσταλγία και για την πατρίδα, η οποία δεν είναι άλλη από την παιδική ηλικία, χωρίς μελοδραματισμούς.
athinorama.gr