Οι αναμνήσεις από το Euro 2004 ξαναγύρισαν μέσα από τα κανάλια Novasports! Στην ειδική εκπομπή «Legend Stories», που ετοίμασε η δημοσιογραφική ομάδα των αθλητικών καναλιών της Nova, εν όψει της συμμετοχής της Εθνικής στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, οι συνδρομητές των καναλιών Novasports γύρισαν πίσω στο χρόνο και έκαναν ξανά το πιο όμορφο ταξίδι στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου…
Οι αναμνήσεις από το Euro 2004 ξαναγύρισαν μέσα από τα κανάλια Novasports! Στην ειδική εκπομπή «Legend Stories», που ετοίμασε η δημοσιογραφική ομάδα των αθλητικών καναλιών της Nova, εν όψει της συμμετοχής της Εθνικής στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, οι συνδρομητές των καναλιών Novasports γύρισαν πίσω στο χρόνο και έκαναν ξανά το πιο όμορφο ταξίδι στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, υπό την μουσική υπόκρουση του «Δεν σταματώ να τραγουδώ ποτέ». Ενός τραγουδιού που γράφτηκε για τις ανάγκες της εκπομπής και ερμηνεύτηκε από το Γιώργο Δημητριάδη. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε από την αποτυχημένη προσπάθεια παρουσίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 και κατέληξε στον τελικό της Λισαβόνας, στο Euro 2004.
Κατά τη διάρκεια της εκπομπής, o Ότο Ρεχάγκελ, ο Γιάννης Τοπαλίδης και οι διεθνείς ποδοσφαιριστές που ανέβηκαν στο πιο ψηλό σκαλί του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, διηγήθηκαν ανέκδοτες ιστορίες, μίλησαν για τα στοιχήματα που έβαζαν πριν από κάθε παιχνίδι, ενώ αναφέρθηκαν και στα γούρια που είχαν.
Ο νυν αρχηγός της Εθνικής ομάδας, Γιώργος Καραγκούνης, αναφέρθηκε στον Ότο Ρεχάγκελ, τον πρωτομάστορα της μεγαλύτερης επιτυχίας του ελληνικού ποδοσφαίρου και στη συμβολή που είχε στην επίτευξη του στόχου: «Δημιούργησε μια ομάδα και αυτό ήταν το πιο σημαντικό όπως αποδείχθηκε από τα αποτελέσματα. Δεν άλλαζε παίκτες, είχε μία βάση, και αυτό λειτούργησε θετικά».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Ντέμης Νικολαϊδης, επισημαίνοντας:
«Νομίζω ότι το νούμερο ένα ήταν το κλίμα και η ψυχολογία, και σε αυτό συνέβαλε καθοριστικά ο Ρεχάγκελ. Ήταν ο μοναδικός προπονητής για τον οποίο ήμασταν σίγουροι ότι ήταν δίκαιος» και συνέχισε «Η συντροφικότητα, το κλίμα ήταν στοιχεία που μέτρησαν». O χρυσός σκόρερ στο τελικό με την Πορτογαλία, Άγγελος Χαριστέας, αναφερόμενος στον «Όθωνα» δήλωσε: «Ο Ρεχάγκελ κατόρθωσε από την πρώτη μέρα να μας δείξει ότι αυτός είναι το αφεντικό στο αγωνιστικό κομμάτι. Παρόλα αυτά όμως άφηνε ελευθερίες και είχε βρει το κουμπί των ποδοσφαιριστών και να κερδίζει από αυτούς το 100%».
Το μυστικό της επιτυχίας της Εθνικής στα γήπεδα της Πορτογαλίας αποτυπώθηκε στη φράση του Παντελή Καφέ: «Όσοι καθόμασταν στον πάγκο, καθόμασταν με συγκεκριμένη σειρά και αυτό ήταν το γούρι ειδικά μετά το πρώτο ματς που νικήσαμε την Πορτογαλία. Το σημαντικότερο ήταν ότι όλοι γίναμε μία οικογένεια. Το κλίμα κάθε μέρα γίνονταν και καλύτερο, σε συνδυασμό με τα θετικά αποτελέσματα. Είχαμε γίνει ένας βράχος, μία γροθιά, που δεν μπορούσε να σπάσει με τίποτε», ενώ ο Αντώνης Νικοπολίδης συμπλήρωσε με νόημα: «Ναι παίζεις για να κερδίσεις, πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα, αλλά το να πάρεις ένα Ευρωπαϊκό Κύπελλο για μας ήταν θαύμα. Η λογική δεν το χώραγε».
Ο Τραϊανός Δέλλας αναφέρθηκε στις δύο στιγμές που τον συγκίνησαν: «Ένα παιδί να κοιτά το λεωφορείο και να κλαίει και μια γιαγιά με ένα «πι» πίσω από το πούλμαν να στέλνει φιλιά και να λέει ευχαριστώ», ενώ ο Στέλιος Γιαννακόπουλος πρόσθεσε: «Μετά την επιτυχία όλοι ήμασταν σε άλλη διάσταση, άλλο κόσμο». Ο Νίκος Νταμπίζας αναφέρθηκε στο μετάλλιο του πρωταθλητή: «Το έχω φυλαγμένο στο σπίτι και μετά από χρόνια όταν θα το κοιτάω θα θυμάμαι τα πάντα», ενώ ο Τάκης Φύσσας επισήμανε ότι «Η Εθνική Ομάδα εκμεταλλεύτηκε την επιτυχία του 2004, όχι όμως το ελληνικό ποδόσφαιρο».
Επίσης, χαρακτηριστική ήταν η ατάκα του Γιάννη Γκούμα για το πώς βίωσε η ελληνική αποστολή το Euro 2004: «Προσωπικά, μέσα στο λεωφορείο, δάκρυσα διότι καταφέραμε να δώσουμε τόσο μεγάλη χαρά στην Ελλάδα. Και τώρα που το λέω είμαι πολύ συγκινημένος που μας αξίωσε ο Θεός να είμαστε μέλη αυτής της ομάδας και να πάρουμε το Euro».
Ο αρχηγός της Εθνικής στο Euro 2004, Θοδωρής Ζαγοράκης αναφέρθηκε στο γκολ με τη Γαλλία: «Η σέντρα, η κεφαλιά ήταν τέλεια και πήγαμε στον ημιτελικό», ενώ ο Βασίλης Τσιάρτας στάθηκε στον ημιτελικό με την Τσεχία, επισημαίνοντας: «Στα παιδιά που έκαναν ζέσταμα και ετοιμάζονταν για την παράταση, γύρισα και τους είπα “μάγκες αφού δεν χάσαμε μέχρι τώρα, πάμε να κερδίσουμε”», ενώ ο Κώστας Κατσουράνης αναφέρθηκε στο τι θα ζήταγε σε περίπτωση επιτυχίας της Εθνικής: «Εγώ ζήτησα τη γέφυρα Ρίο-Αντίρριο μιας και ήμουν από την Πάτρα. Δεν είχε ολοκληρωθεί τότε. Δεν πληρώναμε που τα λέγαμε οπότε ο καθένας έλεγε ότι ήθελε».
Κατά τη διάρκεια της εκπομπής, έξι μέλη της ομάδας που φέτος θα ταξιδέψει στα γήπεδα της Βραζιλίας, οι Φερνάντο Σάντος, Δημήτρης Σαλπιγγίδης, Ορέστης Καρνέζης, Σωκράτης Παπασταθόπουλος, Κώστας Μανωλάς και Στέφανος Καπίνο, αφηγήθηκαν που βρίσκονταν το 2004, αλλά και πώς αυτή η
επιτυχία επηρέασε την εξέλιξη και τη σχέση τους με το ποδόσφαιρο. O νυν ομοσπονδιακός τεχνικός Φερνάντο Σάντος έδωσε το στίγμα του επισημαίνοντας: «Είναι ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα έφτασε ψηλά, επειδή μπορούσε και όχι επειδή δε μπορούσαν οι άλλοι. Δεν θα το κρύψω ότι ήθελα να νικήσει στον τελικό η Πορτογαλία, αλλά μόνο από την Ελλάδα θα ήθελα να χάσει», ενώ ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης επισήμανε: «Ήταν σαν ένα όμορφο όνειρο χωρίς τελειωμό. Μετά από κάθε αγώνα ζήλευα με όλη τη θετική ενέργεια και τη θετική πλευρά τα παιδιά που ζούσαν αυτό το ταξίδι. Ήθελα πολύ να είμαι κι εγώ εκεί. Νιώθω πολύ περήφανος που ως Έλληνας έζησα έστω και από μακριά αυτή την επιτυχία».
Από την πλευρά του, ο Ορέστης Καρνέζης ανέφερε: «Έλεγα πόσο τυχεροί είναι και πόσο μαγκιά τους είναι, που καταφέρανε αυτό που καταφέρανε», ενώ ο Κώστας Μανωλάς τόνισε: «Τα παιδιά αυτά ήταν ήρωες, αν αναλογιστούμε τα μεγάλα ονόματα που είχαν οι άλλες ομάδες και παρόλο αυτά κατάφεραν να τους ισοπεδώσουν».
Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος πρόσθεσε: «Είμαι περήφανος που γεννήθηκα Έλληνας. Πως ήταν η γενιά του Γκάλη που όλα τα παιδιά άρχιζαν να παίζουν μπάσκετ; Έτσι έγινε τότε και με το ποδόσφαιρο. Παιδιά που δεν τους άρεσε το ποδόσφαιρο, αλλά είδαν αυτό που τους έκανε υπερήφανους», ενώ ο Στέφανος Καπίνο τόνισε «Το ποδοσφαιρικό μου μέλλον επηρεάστηκε σημαντικά, αφού είχα κι εγώ πρότυπα τους διεθνείς».
