Στη συνδρομητική TV παραμένουν τα αθλητικά γεγονότα

Το 75% της γαλλικής αγοράς δικαιωμάτων μετάδοσης αθλητικών αγώνων ανήκει στους παροχείς συνδρομητικής τηλεόρασης, σύμφωνα με έρευνα της ρυθμιστικής αρχής για τα οπτικοακουστικά, το Conseil Supérieur de l’Audiovisuel (CSA), αναφέρει η έκδοση του ΙΟΜ, “Ενδιάμεσα”.

Στην τηλεόραση ελεύθερης λήψης, ο πολλαπλασιασμός των καναλιών μέσω της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης, μετέβαλε τον ανταγωνισμό, στη Γαλλία καθώς η δυνατότητα επένδυσης των νέων υπηρεσιών σε αθλητικά δικαιώματα παραμένει μειωμένη Επομένως, τα «ιστορικά» επίγεια κανάλια συνεχίζουν να αποκτούν αθλητικό περιεχόμενο υψηλού κόστους. Ωστόσο η αποδοτικότητα της επένδυσης τίθεται πλέον εν αμφιβόλω, λόγω της αύξησης του κόστους και τον κατακερματισμό της τηλεθέασης. Η μετάδοση αγώνων των πιο γνωστών αθλημάτων δεν εγγυάται πλέον τον ίδιο αριθμό τηλεθεατών σε κάθε μετάδοση, γεγονός που επαναφέρει το ζήτημα της ποικιλίας των αθλημάτων που μεταδίδονται μέσω της τηλεόρασης ελεύθερης λήψης.

Αντιθέτως, στη συνδρομητική τηλεόραση, το αθλητικό περιεχόμενο γνωρίζει αύξηση. Από τις 100.000 ώρες αθλητικού προγράμματος που μεταδόθηκαν το 2010, το 98% έγινε μέσω συνδρομητικής τηλεόρασης. Το αθλητικό πρόγραμμα είναι συχνά υποχρεωτικό για τη βελτίωση της ελκυστικότητας ενός σταθμού ή ενός πακέτου προγραμμάτων. Τα θεματικά κανάλια παρουσιάζουν περίπου 128 αθλήματα «αναγνωρισμένα ως υψηλού επιπέδου». Γενικά, το κοινό σημείο μεταξύ συνδρομητικής και ελεύθερης λήψης τηλεόρασης είναι η μεγάλη προσοχή στην ισορροπία μεταξύ κόστους απόκτησης και διαχείρισης της αποδοτικότητας (σχέση κόστους/τηλεθέασης ή κόστους ανά συνδρομητή).

Τέλος, η αύξηση των παρεχόμενων μη γραμμικών υπηρεσιών και η αύξηση των τηλεοράσεων με δυνατότητα σύνδεσης στο διαδίκτυο, θέτουν το ζήτημα των μεθόδων διανομής του αθλητικού περιεχομένου με τη διπλή προοπτική του ανταγωνισμού των παραδοσιακών καναλιών της γραμμικής τηλεόρασης, αλλά και τη συμπληρωματικότητα με άλλες προσφορές περιεχομένου στις οποίες έχουν πρόσβαση οι καταναλωτές.(media industry)

Το 75% της γαλλικής αγοράς δικαιωμάτων μετάδοσης αθλητικών αγώνων ανήκει στους παροχείς συνδρομητικής τηλεόρασης, σύμφωνα με έρευνα της ρυθμιστικής αρχής για τα οπτικοακουστικά, το Conseil Supérieur de l’Audiovisuel (CSA), αναφέρει η έκδοση του ΙΟΜ, “Ενδιάμεσα”.

Στην τηλεόραση ελεύθερης λήψης, ο πολλαπλασιασμός των καναλιών μέσω της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης, μετέβαλε τον ανταγωνισμό, στη Γαλλία καθώς η δυνατότητα επένδυσης των νέων υπηρεσιών σε αθλητικά δικαιώματα παραμένει μειωμένη Επομένως, τα «ιστορικά» επίγεια κανάλια συνεχίζουν να αποκτούν αθλητικό περιεχόμενο υψηλού κόστους. Ωστόσο η αποδοτικότητα της επένδυσης τίθεται πλέον εν αμφιβόλω, λόγω της αύξησης του κόστους και τον κατακερματισμό της τηλεθέασης. Η μετάδοση αγώνων των πιο γνωστών αθλημάτων δεν εγγυάται πλέον τον ίδιο αριθμό τηλεθεατών σε κάθε μετάδοση, γεγονός που επαναφέρει το ζήτημα της ποικιλίας των αθλημάτων που μεταδίδονται μέσω της τηλεόρασης ελεύθερης λήψης.

Αντιθέτως, στη συνδρομητική τηλεόραση, το αθλητικό περιεχόμενο γνωρίζει αύξηση. Από τις 100.000 ώρες αθλητικού προγράμματος που μεταδόθηκαν το 2010, το 98% έγινε μέσω συνδρομητικής τηλεόρασης. Το αθλητικό πρόγραμμα είναι συχνά υποχρεωτικό για τη βελτίωση της ελκυστικότητας ενός σταθμού ή ενός πακέτου προγραμμάτων. Τα θεματικά κανάλια παρουσιάζουν περίπου 128 αθλήματα «αναγνωρισμένα ως υψηλού επιπέδου». Γενικά, το κοινό σημείο μεταξύ συνδρομητικής και ελεύθερης λήψης τηλεόρασης είναι η μεγάλη προσοχή στην ισορροπία μεταξύ κόστους απόκτησης και διαχείρισης της αποδοτικότητας (σχέση κόστους/τηλεθέασης ή κόστους ανά συνδρομητή).

Τέλος, η αύξηση των παρεχόμενων μη γραμμικών υπηρεσιών και η αύξηση των τηλεοράσεων με δυνατότητα σύνδεσης στο διαδίκτυο, θέτουν το ζήτημα των μεθόδων διανομής του αθλητικού περιεχομένου με τη διπλή προοπτική του ανταγωνισμού των παραδοσιακών καναλιών της γραμμικής τηλεόρασης, αλλά και τη συμπληρωματικότητα με άλλες προσφορές περιεχομένου στις οποίες έχουν πρόσβαση οι καταναλωτές.(media industry)