Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie ώστε να μπορούμε να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήστη. Οι πληροφορίες cookie αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησης σας και εκτελούν λειτουργίες όπως η ανάγνωση σας όταν επιστρέφετε στον ιστότοπο μας και η βοήθεια της ομάδας μας να κατανοήσει ποιες ενότητες του ιστοτόπου θεωρείτε πιο ενδιαφέρουσες και χρήσιμες.
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Σαλιούτ-7: Πώς οι κοσμοναύτες έσωσαν τη Γη από την πτώση του το 1985

Όταν ο διαστημικός σταθμός Σαλιούτ-7 σταμάτησε να ανταποκρίνεται στις εντολές του κέντρου ελέγχου στη Γη, υπήρχε μόνο ένας τρόπος να αποτρέψουμε τη σύγκρουση με τον πλανήτη μας: να στείλουμε κοσμοναύτες για να τον σώσουμε. Σήμερα, διηγούμαστε τις λεπτομέρειες του ηρωικού αυτού επιτεύγματος. Ο διαστημικός σταθμός Σαλιούτ-7 εκτοξεύτηκε σε τροχιά το 1982. Εκείνη την εποχή μόνο η Σοβιετική Ένωση…
Ωστόσο, τον Φεβρουάριο του 1985, ο άδειος τότε από κοσμοναύτες Σαλιούτ-7σταμάτησε να ανταποκρίνεται σε οποιαδήποτε επικοινωνία με τη Γη. Ο εκτός ελέγχου διαστημικός σταθμός πλησίαζε σταδιακά τον πλανήτη μας και αν έπεφτε στη Γη, θα κόστιζε χιλιάδες ζωές. Σε κίνδυνο βρίσκονταν τόσο οι ανθρώπινες ζωές όσο και η φήμη της Σοβιετικής κοσμοναυτικής.
Πληροφορίες για τον ανεξέλεγκτο «κολοσσό» των Σοβιετικών βάρους 20 τόνων διέρρευσαν αμέσως στα ξένα μέσα ενημέρωσης.
Η απόφαση ότι κάποιος έπρεπε να προσεγγίσει στον διαστημικό σταθμό και να επαναφέρει τις λειτουργίες του ήταν δύσκολη και επικίνδυνη. Δεν υπήρχαν παρόμοιες περιπτώσεις στην ιστορία της αστροναυτικής. Κανείς στον κόσμο δεν είχε πραγματοποιήσει ποτέ τη σύνδεση σε τροχιά με έναν ανεξέλεγκτο διαστημικό σταθμό. Ήταν επίσης άγνωστο τι ακριβώς είχε συμβεί στον σταθμό και σε ποια κατάσταση βρισκόταν, εάν ήταν δυνατό να αποκατασταθεί το πρόβλημα ή τουλάχιστον να βγει από την τροχιά για να αποφευχθεί η πτώση του στη Γη.
Εκείνη τη στιγμή οι κοσμοναύτες συνειδητοποίησαν ότι η πλευρά του διαστημικού σταθμού στην οποία πλησίαζαν δεν ήταν η πλευρά με οποία θα μπορούσε να γίνει η σύνδεση. Έτσι ήταν απαραίτητο να πετάξουν γύρω από τον Σαλιούτ-7 χειροκίνητα. Ο Βίκτορ Σαβινύχ υπολόγισε τη μανούβρα, η Γη βοήθησε με τις συντεταγμένες.
Η 8η Ιουνίου του 1985 θα έμενε στην ιστορία της επανδρωμένης εξερεύνησης του διαστήματος. Ωστόσο, για το πλήρωμα της αποστολής, η βασική εργασία μόλις είχε ξεκινήσει.

«Δεν είχαμε δυνατότητα να εργαζόμαστε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα μέρος. Εργαζόμαστε πάντα μαζί, με έναν φακό, και με τα έγγραφα στο σκάφοςδιασκορπίζαμε τον αέρα για να μην υπάρξει σε ένα μέρος συσσώρευση του διοξειδίου του άνθρακα» λέει οΒίκτορ Σαβινύχ.
Έπειτα από μερικές ημέρες, κατάφεραν τελικά να επισκευάσουν το σύστημα ισχύος. Ωστόσο, εκεί που τα πράγματα φαίνονταν ότι θα βελτιωθούν, προέκυψε ένα νέο σοβαρό πρόβλημα. Καθώς ο σταθμός ξεπάγωνε, γέμισε νερό παντού.
Στις 18 Σεπτεμβρίου, το διαστημόπλοιο Σογιούζ T-14 με τον Γεόργι Γρέτσκο, τον Βλαντίμιρ Βασιούτιν και τον Αλεξάντρ Βόλκοφ έφτασε στο Σαλιούτ-7. Στις 26 Σεπτεμβρίου, ο Βλαντίμιρ Ντζανιμπέκοφ και ο Γεόργι Γρέτσκο επέστρεψαν στη Γη, ενώ ο Βίκτορ Σαβινύχ, ο Βλαντίμιρ Βασιούτιν και ο Αλεξάντρ Βόλκοφ έμειναν στον σταθμό. Ο Βίκτορ Σαβινύχ επέστρεψε στη Γη τον Νοέμβριο.

Περαιτέρω έρευνα για το περιστατικό διαπίστωσε ότι η επικοινωνία με τον Σαλιούτ-7 χάθηκε λόγω ελαττώματος στο σύστημα τροφοδοσίας του σταθμού.
Πηγή: sputniknews.gr
(Κώστας Παπαζαχαρίου, αναδημοσίευση 6/7/2020)