Ετικέτα: cinobo

Σε ειδικές προβολές της ταινίας, εκλεκτοί καλεσμένοι από τον χώρο της δικαιοσύνης, των ανθρωπιστικών επιστημών, της εκπαίδευσης, προλογίζουν το Ντάνιελ ‘16 από σήμερα στους κινηματογράφους από το Cinobo

Σε ειδικές προβολές της ταινίας, εκλεκτοί καλεσμένοι από τον χώρο της δικαιοσύνης, των ανθρωπιστικών επιστημών, της εκπαίδευσης, προλογίζουν το Ντάνιελ ‘16 από σήμερα στους κινηματογράφους από το Cinobo

Μετά την επιτυχημένη avant premiere στην Ταινιοθήκη, το Ντάνιελ ‘16, η νέα ταινία του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου για την ιστορία ενός Γερμανού ανήλικου παραβάτη που εκτίει την ποινή του σε μια ελληνική κοινότητα αγωγής στον Έβρο, ξεκινά το ταξίδι της στις ελληνικές αίθουσες από την Πέμπτη 9/12.

Με αφορμή το ενδιαφέρον θέμα της ταινίας, που λίγοι Έλληνες γνωρίζουμε, αλλά για το οποίο αξίζει να ενημερωθούμε, σε ειδικές προβολές σε Αθήνα (Ταινιοθήκη) και Θεσσαλονίκη (Ολύμπιον), εκλεκτοί καλεσμένοι από τον χώρο της δικαιοσύνης, των ανθρωπιστικών επιστημών, της εκπαίδευσης θα προλογίζουν την ταινία, μιλώντας εν συντομία για θέματα που αγγίζει, όπως η ποινική μεταχείριση ανηλίκων, η νεανική παραβατικότητα, το δικαίωμα στην εκπαίδευση.

Ακολουθεί το πρόγραμμα των ειδικών προβολών:

Ταινιοθήκη, 19:15

Πέμπτη 9/12 | Ευγενία Αυλίδου, Εισαγγελέας Ανηλίκων στο Εφετείο Αθηνών και Πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων Αθηνών

Παρασκευή 10/12 | Λεωνίδας Κωτούλας, Κοινωνικός Λειτουργός στο Ειδικό Αγροτικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Κασσαβέτειας στον Βόλο και μέλος του Δ.Σ. της ΕΠΑΝΟΔΟΥ, Ν.Π.Ι.Δ του Υπ. Προστασίας του Πολίτη

Σάββατο 11/12 | Στάθης Γράψας, Εμψυχωτής – Σκηνοθέτης, Εισηγητής του ΕΠΑΚ (Εργαστήρι Προσωπικής Ανάπτυξης Κρατουμένων)

Κυριακή 12/12 | Πάρη Ζαγούρα, εκπρόσωπος του Συνδέσμου Επιμελητών Ανηλίκων & Γιάννης Πράνταλος, Γεν. Γραμματέας του Συνδέσμου Επιμελητών Ανηλίκων

Δευτέρα 13/12 | Απειρανθίτου Μαρούσα, Κοινωνική Λειτουργός και Εγκληματολόγος

Τρίτη 14/12 | Ματίνα Πούλου, Δικηγόρος, Πρώην μέλος του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου Φυλακών

Τετάρτη 15/12 | | Ξένη Δημητρίου, Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου επί τιμή

Ολύμπιον, 21:00

Πέμπτη 9/12 | Όλγα Καλομενίδου, Εκπαιδευτικός δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μέλος της εθελοντικής ομάδας Ανάδοχοι Εκπαιδευτικοί

Παρασκευή 10/12 | Ευδοκία Αβαλιάνι, Κοινωνική Λειτουργός, Συνεργάτιδα της ΑΡΣΙΣ    

Σάββατο 11/12 | Νίκος Παρασκευόπουλος, Ομότιμος καθηγητής Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης

Κυριακή 12/12 | Νάντια Ρωμανίδου, Προϊσταμένη της Υπηρεσίας Επιμελητών του Δικαστηρίου Ανηλίκων Θεσσαλονίκης

Δευτέρα 13/12 | Όλγα Χατζηδήμου, Πρώην Προϊσταμένη της Υπηρεσίας Επιμελητών του Δικαστηρίου Ανηλίκων Θεσσαλονίκης και νυν Συντονίστρια του Εθελοντικού Συμβουλευτικού Σταθμού για τον έφηβο και την οικογένειά του στον Δήμο Θερμαϊκού

Τρίτη 14/12 | Κωνσταντινιά Πέτρου, Κοινωνική Παιδαγωγός και επιμελήτρια ανηλίκων

Το αυθάδικο Μπενεντέτα του Πολ Βερχόφεν, 5 «ιντριγκαδόρικες» ταινίες του Κλοντ Σαμπρόλ και Η Καρδιά του Κτήνους του Ρένου Χαραλαμπίδη έρχονται, μεταξύ άλλων, τον Δεκέμβριο αποκλειστικά στην πλατφόρμα του Cinobo.

Το αυθάδικο Μπενεντέτα του Πολ Βερχόφεν, 5 «ιντριγκαδόρικες» ταινίες του Κλοντ Σαμπρόλ και Η Καρδιά του Κτήνους του Ρένου Χαραλαμπίδη έρχονται, μεταξύ άλλων, τον Δεκέμβριο αποκλειστικά στην πλατφόρμα του Cinobo.

Η χρονιά κλείνει με μια πολύ τολμηρή ταινία, τη Μπενεντέτα, σε Α’ αποκλειστική προβολή, του αγαπημένου στο ελληνικό κοινό Πολ Βερχόφεν (Βασικό Ένστικτο, Εκείνη). Η ταινία, με λαμπερό καστ (Βιρζινί Εφιρά, Σαρλότ Ράμπλινγκ και τη δική μας Δάφνη Πατακιά) αφορά τον έρωτα ανάμεσα σε δύο καλόγριες στην Ιταλία του 17^ου αιώνα και προκάλεσε έντονες συζητήσεις όπου προβλήθηκε.

Επηρεασμένο από τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν-χο, το Και στις Καλύτερες Οικογένειες από το Περού κάνει πρεμιέρα στο Cinobo, αποτυπώνοντας τις ταξικές αντιθέσεις που δημιουργούνται σε ένα σπίτι ανάμεσα σε πλούσιους και υπηρέτες.

Ακόμη, σε Α’ αποκλειστική προβολή έρχονται στο Cinobo το Μη Φεύγεις, Βάντα! που αγαπήθηκε από το κοινό των θερινών κινηματογράφων και το 200 Μέτρα, μια ταινία που ξεχώρισε στα Φεστιβάλ Βενετίας και Θεσσαλονίκης. Επίσης, το Η Τελευταία Σημαία, η πιο πολιτική ταινία του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με εξαιρετικές ερμηνείες από τους Στιβ Καρέλ και Μπράιαν Κράνστον, το συγκινητικό ντοκιμαντέρ Μαργαριταρένιο Κουμπί του Πατρίσιο Γκουσμάν, το Τοτό ο Ήρωας (Χρυσή Κάμερα στις Κάννες) μια από τις πιο αγαπημένες ευρωπαϊκές ταινίες των ‘90ς και ντεμπούτο του Ζακό Βαν Ντορμέλ, το Η Καρδιά του Κτήνους, με τον Ρένο Χαραλαμπίδη σε ρόλο σκηνοθέτη και ηθοποιού, και πολλές ακόμα ξεχωριστές ταινίες γίνονται διαθέσιμες στην πλατφόρμα.

Η χρονιά κλείνει πολύ δυναμικά σε επίπεδο συλλογών. Αυτό τον Δεκέμβριο το Cinobo υποδέχεται 5 ταινίες του «ταραχοποιού» της Νουβέλ Βαγκ, Κλοντ Σαμπρόλ. στη συλλογή Σασπένς Γένους Θηλυκού. Τα Μερσί για τη Σοκολάτα, Η Τελετή, Σε Ζηλεύω, Το Άνθος του Κακού, Τέρμα τ’ Αστεία γίνονται διαθέσιμα την ίδια μέρα στην πλατφόρμα για να χαρίσουν ίντριγκα στους θεατές από τον Γάλλο μάστερ του σασπένς. Σ’ αυτές παρελαύνει η αφρόκρεμα Γαλλίδων ηθοποιών, από την Εμμανουέλ Μπεάρ, τη Ζακλιν Μπισέ και την Αννά Μουγκλαλίς, ως την επί χρόνια συνεργάτη του σκηνοθέτη Ιζαμπέλ Ιπέρ.

Τέλος, προστίθεται και φέτος η συλλογή Most Watched με τις πιο δημοφιλείς ταινίες του 2021 με 20 + 1 ταινίες που ξεχώρισαν.

Συλλογές

Κλοντ Σαμπρόλ: Σασπένς Γένους Θηλυκού
Το Cinobo παρουσιάζει με υπερηφάνεια 5 ταινίες του μεγάλου δημιουργού, Κλοντ Σαμπρόλ, σε αποκατεστημένες κόπιες. Με επίκεντρο μια σειρά από δυναμικούς γυναικείους χαρακτήρες που έχουν ως πρόσωπα μερικές από τις διασημότερες Γαλλίδες ηθοποιούς της εποχής μας, το αφιέρωμα εστιάζει στο έργο του «Γάλλου Χίτσκοκ» από το ξεκίνημα της δεκαετίας του ’90 και έπειτα.
Από τις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Most Watched 2021
Λίγο πριν το τέλος της χρονιάς ήρθε η στιγμή να «μιλήσουν» οι συνδρομητές μας. Το Cinobo παρουσιάζει το top-21 του ’21, μια συλλογή με τις 21 ταινίες που αγαπήθηκαν από το κοινό και είχαν τις περισσότερες προβολές μέσα στην πλατφόρμα.
Από τις 20 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Αναλυτικά οι ταινίες του μήνα:

Το Μαργαριταρένιο Κουμπί (The Pearl Button)
Πατρίσιο Γκουσμάν
Άτυπη συνέχεια του Νοσταλγώντας το Φως για την εξαφάνιση των ιθαγενών της Χιλής. Ιδιόμορφη καταγραφή της ιστορίας, θρήνος μέσω αφήγησης που ταξιδεύει μαγικά στον χωροχρόνο.
Στις 2 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Η Τελευταία Σημαία (Last Flag Flying)
Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
Πιο πολιτικός από ποτέ, ο Ρ. Λινκλέιτερ μιλά με αμεσότητα για τα ανοιχτά τραύματα της Αμερικής. Εξαιρετικές ερμηνείες από Στιβ Καρέλ, Μπράιαν Κράνστον, Λόρενς Φίσμπερν.
Στις 3 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Μπενεντέτα (Benedetta)
Πολ Βερχόφεν
Η νέα ταινία πρόκληση του Π. Βερχόφεν με τις Β.Εφιρά και Δ. Πατακιά. Μια ιστορία για τον ερωτισμό, την εμμονή και τη θρησκεία, που θα προκαλέσει και θα διχάσει.
Στις 7 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Σε Πόλεμο (At War)
Στεφάν Μπριζέ
Δύο χρόνια μετά τον βραβευμένο στις Κάννες «Νόμο της Αγοράς», ο Στεφάν Μπριζέ ενώνεται και πάλι με τον Βενσάν Λιντόν για ένα ακόμα δείγμα άμεσου και άφοβου κοινωνικού σινεμά.
Στις 9 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Ο Έκπτωτος (The Candidate)
Ροντρίγκο Σορογκόγιεν
Ο κόσμος ενός διεφθαρμένου πολιτικού καταρρέει στο καθηλωτικό νέο πολιτικό θρίλερ του Ροντρίγκο Σορογκόγιεν. Έξυπνο, συναρπαστικό και επίκαιρο σινεμά, με επτά βραβεία Γκόγια.
Στις 10 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Μερσί για τη Σοκολάτα (Nightcap)
Κλοντ Σαμπρόλ
Ο Κλοντ Σαμπρόλ βρίσκει ξανά τα ύψη της ‘60s φιλμογραφίας του με αυτό το γεμάτο σασπένς διαμάντι παιχνιδιάρικου ύφους και φονικού πάθους, με πρωταγωνίστρια την Ιζαμπέλ Ιπέρ.
Στις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Η Τελετή (A Judgement in Stone)
Κλοντ Σαμπρόλ
Στην πιο γνωστή και καλύτερη από τις εφτά συνεργασίες του Κλοντ Σαμπρόλ με την Ιζαμπέλ Ιπέρ, το έγκλημα είναι μια πράξη ταξικής εκδίκησης και κυριολεκτικά παγώνει το αίμα.
Στις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Σε Ζηλεύω (Torment)
Κλοντ Σαμπρόλ
Ένα από τα πιο διάσημα ανολοκλήρωτα projects, το L’ Enfer του Κλουζό, βρίσκει άξιο συνεχιστή στο πρόσωπο του Κ. Σαμπρόλ, ο οποίος δίνει τη δική του σαρδόνια οπτική γωνία.
Στις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Το Άνθος του Κακού (The Flower of Evil)
Κλοντ Σαμπρόλ
Ο Σαμπρόλ σαρκάζει για άλλη μια φορά τη μπουρζουαζία κλείνοντας το μάτι στον Χίτσκοκ, σε ένα μίγμα αστυνομικού μυστηρίου και κοινωνικής ανάλυσης από τον Γάλλο μετρ του σασπένς.
Στις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Τέρμα τ’ Αστεία (The Swindle)
Κλοντ Σαμπρόλ
Ο Σαμπρόλ γιορτάζει την 50η ταινία της πλούσιας φιλμογραφίας του παρέα με την αγαπημένη του Ιζαμπέλ Ιπέρ και με μια ανάλαφρη και κοσμοπολίτικη διάθεση χιτσκοκικού μυστηρίου.
Στις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Μη Φεύγεις, Βάντα! (My Wonderful Wanda)
Μπετίνα Ομπερλί
Με πνευματώδεις στιχομυθίες και σπιντάτο σκηνοθετικό ρυθμό, η Μπετίνα Όμπερλι κλέβει τις εντυπώσεις και υπογράφει την αναπάντεχα feelgood έκπληξη της χρονιάς από την Ελβετία.
Στις 14 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Ο Πόλεμος Μέσα Τους (A War Within)
Κάσπερ Τόρστινγκ
Το δίλημμα «πατρίδα ή οικογένεια» βαραίνει τη ψυχή ενός Δανού στρατιώτη σε μια ανθρώπινη ιστορία σε πολεμικό φόντο, που περιγράφει τις απώλειες όταν παύει η κανονική ζωή.
Στις 17 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Η Καρδιά του Κτήνους (The Heart of the Beast)
Ρένος Χαραλαμπίδης
Με βάση το μυθιστόρημα του Πέτρου Τατσόπουλου, ο Ρένος Χαραλαμπίδης υπογράφει ένα ρέκβιεμ για όλους τους υπεράνω, σε καταστάσεις που προοικονομούν την ελληνική κρίση.
Στις 20 Δεκεμβρίου στο Cinobo

200 Μέτρα (200 Meters)
Αμίν Ναϊφέ
Η βραβευμένη στο φεστιβάλ Θεσ/κης ταινία του Παλαιστίνιου σκηνοθέτη αποτυπώνει με ένταση και αμείωτο ρυθμό το οικογενειακό (κι όχι μόνο) δράμα ενός διχοτομημένου λαού.
Στις 21 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Η Μεγάλη Νύχτα της Νάπολης (Piranhas)
Κλαούντιο Τζιοβανέζι
Ληστείες, όπλα, ναρκωτικά, μαφιόζικοι εκφοβισμοί και δολοφονίες. Από τον Ρομπέρτο Σαβιάνο («Γκομόρα»), μια ιστορία για έναν αθέατο κόσμο όπου η αθωότητα δεν έχει θέση.
Στις 23 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Τοτό ο Ήρωας (Toto the Hero)
Ζακό Βαν Ντορμέλ
Μια από τις πιο αγαπημένες ευρωπαϊκές ταινίες των 90s. Χρυσή Κάμερα στις Κάννες, στο ντεμπούτο του Ζακό Βαν Ντορμέλ («Η Ολοκαίνουρια Καινή Διαθήκη»).
Στις 24 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Kαι στις Καλύτερες Οικογένειες (The Best Families)
Χαβιέρ Φουέντες-Λεόν
Ή αλλιώς τα «Παράσιτα» από το Περού. Οικογένειες τόσο καθώσπρέπει που μοιάζουν με υλικό για τηλενουβέλα, ζορίζονται στα δύσκολα και πέφτουν στα μάτια του υπηρετικού προσωπικού.
Στις 28 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Ο Χορός της Ζωής Μου (Yuli: The Carlos Acosta Story)
Ιθιάρ Μπολέν 
O σπουδαίος Κουβανός χορευτής Κάρλος Ακόστα υποδύεται τον εαυτό του σε μια βιογραφική ταινία από τη σκηνοθέτη της “Ελιάς”. Σε σενάριο Π.Λάβερτι, σεναριογράφου του Κεν Λόουτς.
Στις 31 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Τη Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η avant premiere της νέας ταινίας του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου Ντάνιελ ‘16 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, τηρουμένων όλων των μέτρων κατά της εξάπλωσης του κορωνοϊού, παρουσία συντελεστών και του σκηνοθέτη.

Τη Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η avant premiere της νέας ταινίας του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου Ντάνιελ ‘16 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, τηρουμένων όλων των μέτρων κατά της εξάπλωσης του κορωνοϊού, παρουσία συντελεστών και του σκηνοθέτη.

Ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, σκηνοθέτης της ταινίας δήλωσε: «Οι συνεργάτες μου κι εγώ είμαστε πολύ χαρούμενοι που η ταινία μας εξασφάλισε διανομή και θα είναι διαθέσιμη στο κοινό. Αυτή ήταν εξαρχής η επιθυμία μας και χαιρόμαστε πολύ που εκπληρώνεται.»

Η Δάφνη Μπεχτσή, ιδρύτρια και CEO του Cinobo σύστησε την ταινία: «Είναι μεγάλη μας τιμή που ο κος Κουτσιαμπασάκος μάς εμπιστεύτηκε την ταινία του. Θέλουμε να ενισχύουμε τον ελληνικό κινηματογράφο, δίνοντας πρόσβαση σε αυτόν με κάθε τρόπο. Το Ντάνιελ ‘16 είναι η πρώτη ελληνική ταινία που βγάζουμε στις αίθουσες και ευχόμαστε να είναι η αρχή για πολλές ακόμα!»

Βραβείο Κοινού Fischer Meet the Neighbors – Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2020 
Βραβείο καλύτερης Ερμηνείας – Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Λος Άντζελες 2021 
Βραβείο Καλύτερου Νέου Ηθοποιού – Διεθνές Φεστιβάλ Ολυμπίας Για Παιδιά Και Νέους 2020
Ειδική Μνεία – Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου 2021

Αυθεντικό και στοργικό. – Screen Daily
Ο σκηνοθέτης προσεγγίζει τους ήρωές του με τρυφερότητα, σεβασμό και νοιάξιμο που σπανίζουν. – ΕλCulture
Κατανόηση και τρυφερότητα που σε σκλαβώνουν. – Flix.gr

Μετά τον πολυβραβευμένο Μανάβη, ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος επιστρέφει με μια συγκινητική ιστορία που σε ταρακουνά. Εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα, η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός έφηβου Γερμανού παραβάτη που μεταφέρεται σε μια άγνωστη δομή φιλοξενίας στην Ελλάδα. Με συμμετοχές σε δεκάδες φεστιβάλ και Βραβείο Κοινού Fischer “Meet the Neighbors” στο 60^ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το Ντάνιελ ‘16 μιλά με αφοπλιστική ειλικρίνεια για ένα θέμα που λίγοι Έλληνες γνωρίζουμε.

Σύνοψη

Ο Ντάνιελ, ένας Γερμανός έφηβος, στέλνεται στην Ελλάδα σε μια κοινότητα αγωγής ανηλίκων, για να εκτίσει την ποινή του. Εκεί, σ’ ένα εγκαταλελειμμένο χωριό του Έβρου, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, βιώνει πρωτόγνωρα συναισθήματα και καλείται να δώσει λύση σε δύσκολα διλήμματα. Η τελική του απόφαση θα ξαφνιάσει τους πάντες.

Μια ιστορία όχι και τόσο γνωστή

Από τη δεκαετία του 1980 λειτουργούν σε απομονωμένα χωριά της Ελλάδας παραρτήματα γερμανικών ιδρυμάτων για ανηλίκους με παραβατική συμπεριφορά, οι οποίοι στέλνονται εκεί από υπηρεσίες πρόνοιας. Οι μικρές αυτές κοινότητες έχουν ως σκοπό την εναλλακτική έκτιση των ποινών και την ομαλή κοινωνική επανένταξη των τροφίμων τους. Στην Ελλάδα, μία από αυτές τις κοινότητες λειτουργεί στον Έβρο, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, και αποτελεί το απροσδόκητο σκηνικό του Ντάνιελ ‘16. Μια απίστευτη, αμφιλεγόμενη ιστορία για την οποία ελάχιστοι μιλούν. Μια αληθινά συγκινητική ταινία για τα παιδιά που αναγκάζονται να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους, γεμάτη ανθρωπιά κι ευαισθησία.

Σημείωμα του σκηνοθέτη Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου

Η θεματική ιδέα της ταινίας είναι ότι «το να δώσεις φροντίδα μπορεί να σε λυτρώσει από το γεγονός ότι δεν σε φρόντισαν ποτέ». Αυτό συμβαίνει στον Ντάνιελ, τον νεαρό πρωταγωνιστή της ταινίας. Παρακολουθούμε, λοιπόν, τη δύσκολη και οδυνηρή πορεία προς τη συναισθηματική λύτρωσή του, που παρά τις αντιξοότητες, τη φέρνει σε πέρας με απρόσμενο θάρρος και τόλμη. Η διαδρομή του αψηφά γλώσσες, εθνικότητα και σύνορα. Είναι μια δοκιμασία προσωπική και ταυτόχρονα πανανθρώπινη.

Βιογραφικό σκηνοθέτη Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου

Γεννήθηκε το 1967 στο Αρματολικό Τρικάλων. Σπούδασε Σκηνοθεσία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης στο Πανρωσικό Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Μόσχας (VGIK). Έχει σκηνοθετήσει για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο ντοκιμαντέρ, σειρές, μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες, ενώ δουλειές του έχουν βραβευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κάποιες από τις πιο γνωστές ταινίες του είναι Ο Γιος του Φύλακα (2006), τα ντοκιμαντέρ Ο Μανάβης (2013) και Ηθοποιοί: Ημερολόγιο Σπουδής (2014) που είναι και τα δύο διαθέσιμα για streaming στην πλατφόρμα του Cinobo. Το Ντάνιελ ‘16 αποτελεί την πιο πρόσφατη μεγάλου μήκους ταινία του.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος
Σενάριο: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, Γλυκερία Πατραμάνη, Παναγιώτης Χριστόπουλος, Γιάννης Τσίρος
Παραγωγοί: View Master Films, Γιώργος Κυριάκος, Κώστας Λαμπρόπουλος
Συμπαραγωγή: ΕΚΚ, ΕΡΤ
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Φώτου
Μοντάζ: Χρήστος Γιαννακόπουλος
Μουσική: Βαγγέλης Φάμπας
Ήχος: Δημήτρης Αθανασόπουλος, Κώστας Βαρυμποπιώτης, Χρήστος Γούσιος
Σκηνογραφία: Ελένη Νταγάκη
Πρωταγωνιστούν: Νικόλας Κίσκερ, Αλέξανδρος Λιακόπουλος Μπούχχολτς, Φιλοπατίρ Αντέλ Μογράς, Βασίλης Κουκαλάνι, Μαρλένε Καμίνσκι, Κωστής Καλλιβρετάκης, Κωστής Σειραδάκης

Διάρκεια: 101’

Έτος Παραγωγής: 2020

Από 9 Δεκεμβρίου στους κινηματογράφους και σύντομα αποκλειστικά στο cinobo.com

O Πολ Βερχόφεν (Εκείνη, Βασικό Ένστικτο) επιστρέφει με μια ταινία για την ερωτική σχέση ανάμεσα σε δύο καλόγριες τον 17ο αιώνα, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Μια ιστορία για τον ερωτισμό, την εμμονή και τη θρησκεία, που θα προκαλέσει και θα διχάσει.

Επίσημη Συμμετοχή Φεστιβάλ Καννών 2021
Επίσημη Συμμετοχή Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν 2021

Αναζωογονητικά αυθάδικο!
Indiewire

Μια παραβατική και ιερόσυλη «θεία κωμωδία».
Variety

Ο Βερχόφεν θα χρειαστεί να εξομολογηθεί μετά από αυτή την ταινία.
The Guardian

O Πολ Βερχόφεν (Εκείνη, Βασικό Ένστικτο) επιστρέφει με μια ταινία για την ερωτική σχέση ανάμεσα σε δύο καλόγριες τον 17^ο αιώνα, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Μια ιστορία για τον ερωτισμό, την εμμονή και τη θρησκεία, που θα προκαλέσει και θα διχάσει.

Σύνοψη

Στα τέλη του 17^ου αιώνα, με την πανούκλα να θερίζει τη χώρα, η Μπενεντέτα Καρλίνι μπαίνει στο μοναστήρι της Πέσκια, στην Τοσκάνη. Ικανή από νεαρή ηλικία να κάνει θαύματα, βλέπει την επίδραση που έχει στη ζωή της κοινότητας να εξελίσσεται άμεσα και συγκλονιστικά. Όταν η Μπενεντέτα παίρνει στο μοναστήρι της μια νεαρή γυναίκα για να τη σώσει από την κακοποιητική της οικογένεια, οι δυο γυναίκες θα συνάψουν μια παθιασμένη ερωτική σχέση με απρόβλεπτες συνέπειες. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, όπως καταγράφηκε στο βιβλίο της Judith C. Brown.

Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη Πολ Βερχόφεν

Τι ήταν αυτό που σας τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον σε αυτήν την ιστορία

Η μοναδικότητά της. Η Judith C. Brown (συγγραφέας του βιβλίου «Άσεμνες Πράξεις: Η Ζωή μιας Λεσβίας Καλόγριας στην Αναγεννησιακή Ιταλία», πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία) έπεσε πάνω σε αυτή την ιστορία καθώς ερευνούσε ένα άλλο πρότζεκτ στα αρχεία, στη Φλωρεντία. Άνοιξε ένα κουτί και βρήκε τα πρακτικά της δίκης της Μπενεντέτα, που συνέβη στις αρχές του 17^ου αιώνα. Της έκανε εντύπωση και την ιντρίγκαρε. Είναι ένα σπάνιο ντοκουμέντο. Δεν γνωρίζουμε για άλλη δίκη λεσβίας στην ιστορία του Χριστιανισμού. Επίσης, μου έκανε φοβερή εντύπωση πόσο λεπτομερής ήταν στην περιγραφή της σεξουαλικότητας και το βιβλίο αλλά και η ίδια η δίκη. Στο πρωτότυπο έγγραφο, ο κλητήρας του δικαστηρίου είχε σοκαριστεί τόσο από τις σεξουαλικές λεπτομέρειες που περιέγραφε η Μπαρτολομέα, η ερωμένη της Μπενεντέτα, που σχεδόν δεν μπορούσε να γράψει! Άφηνε κενά, έσβηνε λέξεις, τις ξαναέγραφε… Η Μπαρτολομέα ήταν πολύ λεπτομερής στην περιγραφή του πώς έγλειφαν η μία την άλλη. Αυτό που επίσης μου κίνησε το ενδιαφέρον ήταν ότι η Μπενεντέτα ήταν μια γυναίκα του 17^ου αιώνα που είχε αποκτήσει πραγματική εξουσία, και μέσα στο μοναστήρι της αλλά και γενικά στην πόλη της Πέσκια. Η Μπενεντέτα ήταν διάσημη ως αγία και ως ηγουμένη του μοναστηριού. Απέκτησε θέσεις εξουσίας μέσα από το ταλέντο, τα οράματα, τις δολοπλοκίες, τα ψέματα και τη δημιουργικότητά της. Ό,τι και να σημαίνει αυτό, το κατάφερε σε μια εποχή και μια κοινωνία που οι άντρες ήταν απόλυτοι κυρίαρχοι. Οι γυναίκες δεν είχαν καμία αξία πέρα από την αντρική ικανοποίηση και την αναπαραγωγή. Δεν είχαν θέσεις εξουσίας.

Μέσα από αυτήν την ιστορία, θέλατε επίσης να δείξετε την αντίθεση μεταξύ της πίστης στην ιδιωτική σφαίρα και του κλήρου ως μέρους ενός συστήματος εξουσίας;

Δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου εξαρχής, αλλά το θέμα αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία της Μπενεντέτα. Αν εξετάσουμε αναλυτικά την υπόθεσή της, θα διαπιστώσουμε ότι ήταν φανατική πιστή. Τα οράματά της με τον Ιησού μπορεί να ήταν ταυτόχρονα «αυθεντικά», αλλά και ένα μέσο για να πετύχει τους σκοπούς της. Η Μπενεντέτα πίστευε πραγματικά ότι είναι η νύφη του Ιησού. Όποτε τον «βλέπει», τον βλέπει σαν ποιμένα που οδηγεί το κοπάδι σύμφωνα με τις περιγραφές των ευαγγελίων. Από τη στιγμή που έρχεται η Μπαρτολομέα στο μοναστήρι, περίπου 60 λεπτά της ταινίας είναι αφιερωμένα στη σταδιακή αποκρυστάλλωση της λεσβιακής τους σχέσης. Όταν η Μπαρτολομέα βάζει, για πρώτη φορά, το δάχτυλό της στον πισινό της ερωμένης της, η Μπενεντέτα έχει ένα όραμα, αυτό με τα φίδια. Το φίδι αντιπροσωπεύει την Μπαρτολομέα, έναν κίνδυνο, μια τρομερή αμαρτία, κάτι που δεν θα έπρεπε να κάνει. Το σεξ μεταξύ γυναικών απαγορευόταν αυστηρά.

Η Μπενεντέτα «βλέπει» τον Ιησού που της λέει ότι πρέπει να αντισταθεί στην Μπαρτολομέα και να μείνει στο πλάι του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η Μπενεντέτα υπακούει ακόμα στο θρησκευτικό δόγμα της εποχής. Υπακούει τον Ιησού και τους κανόνες. Φτάνει στο σημείο ακόμα και να τιμωρήσει την Μπαρτολομέα, αναγκάζοντάς την να βυθίσει τα χέρια της σε βραστό νερό. Τελικά, η ερωτική έλξη μεταξύ τους παραείναι ισχυρή. Και τότε η Μπενεντέτα βλέπει ένα άλλο όραμα, στο οποίο ο Ιησούς της λέει ότι στα προηγούμενα οράματά της έβλεπε έναν ψεύτικο Χριστό. Τα οράματά της την οδηγούν σε αντιθετικές κατευθύνσεις ανάλογα με τις συνθήκες. Αργότερα, σε ένα άλλο όραμα, ο Ιησούς διατάζει την Μπενεντέτα να γδυθεί λέγοντάς της ότι δεν υπάρχει καμία ντροπή σ’ αυτό. Τα οράματα της παρέχουν αυτό που χρειάζεται. Έχει τον δικό της προσωπικό Ιησού πάντα στο πλευρό της. Φυσικά, ο Ιησούς αυτός είναι δημιούργημα του μυαλού της. Ο ψυχισμός της είναι που δημιουργεί τα οράματα, αλλά η ίδια τα πιστεύει πραγματικά. Όπως το βλέπω εγώ, η Μπενεντέτα σκαρφίζεται έναν Ιησού που της επιτρέπει να έχει ερωτικές σχέσεις με την Μπαρτολομέα.

Η ταινία ποτέ δεν λέει ξεκάθαρα αν η Μπενεντέτα είναι μια ελαφρώς διαταραγμένη μύστης, ή μία δολοπλόκος ή και τα δύο. Μέχρι και το τέλος, παραμένει η αβεβαιότητα σχετικά με τη βαθύτερη φύση της.           

Μάλλον ήταν λίγο και απ’ τα δύο. Έχει συναίσθηση των δολοπλοκιών της; Το κάνει καλόπιστα ή κακόπιστα; Στην «Ολική Επαναφορά», η ιστορία που βιώνει ο Σβαρτσενέγκερ είναι όνειρο ή πραγματικότητα; Και οι δύο ερμηνείες είναι έγκυρες. Το ίδιο ισχύει και για την Μπενεντέτα. Δύο αλήθειες συνυπάρχουν και η ταινία δεν μας λέει ποια είναι η πραγματική αλήθεια. Πρέπει να αποδεχτούμε ότι κάποια γεγονότα μπορούν να ιδωθούν από δύο διαφορετικές οπτικές. Στο «Βασικό Ένστικτο», δολοφόνος είναι η Σάρον Στόουν ή η άλλη κοπέλα; Δεν ξέρουμε. Στη ζωή υπάρχουν πολλοί τρόποι να δούμε τα πράγματα και όλοι έχουμε τις δικές μας υποκειμενικές αλήθειες. Γι’ αυτό δεν θέλω να πω στο κοινό ότι η Μπενεντέτα είναι ξεκάθαρα μια «αγία» ή μια ψεύτρα. Κάθε θεατής θα αποφασίσει μόνος του. Υπάρχει ένα καλό παράδειγμα γι’ αυτήν τη διττή φύση της πραγματικότητας, αργότερα στην ταινία, όταν χτυπάει η πανούκλα: η Μπενεντέτα λέει στους κατοίκους της Πέσκια ότι ο Ιησούς θα τους προστατέψει, αλλά μετά διατάζει έναν στρατιώτη να κλείσει τις πύλες της πόλης, εφαρμόζοντας ένα είδος lockdown! Για άλλη μια φορά βλέπουμε τη διττή φύση της ως πιστής και ως πολιτικού.

Γυρίσατε την Μπενεντέτα πριν την πανδημία, κι όμως απαθανατίζετε μια επιδημία και μέτρα lockdown. Είναι απίστευτο!

Συμπτώσεις σαν κι αυτές είναι πάντα μυστήριο. Η βουβωνική πανώλη υπήρχε για αιώνες από τον 11^ο ως τον 17^ο αιώνα. Στο βιβλίο της η Judith C. Brown αφηγείται πως η επιδημία θέρισε ολόκληρη την Τοσκάνη, αλλά δεν έπληξε την Πέσκια για τουλάχιστον δώδεκα χρόνια.

Για να επιστρέψουμε στη σχέση της Μπενεντέτα με την Μπαρτολομέα, θέλατε να δείξετε ένα από τα βασικά προβλήματα της θρησκείας, δηλαδή την άρνηση της σεξουαλικής επιθυμίας και απόλαυσης, την αποκήρυξη του σώματος και κυρίως του γυναικείου σώματος;

Η Εκκλησία δεν απαγορεύει τις σεξουαλικές σχέσεις, παρά μόνο για τα μέλη του κλήρου. Δεν έκανα αυτήν την ταινία για να επιτεθώ στην Καθολική θρησκεία ή οποιαδήποτε άλλη θρησκεία. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι, στην ουσία τους, ζώα σωστά; Έχουμε σώμα και ένστικτα. Η Μπενεντέτα δεν αντιστέκεται τις προσταγές της σάρκας, αλλά και γιατί να το κάνει; Θα ήταν ηλίθιο. Βασικά, οι άνθρωποι ήταν πρωτεύοντα όντα. Ο Αδάμ και η Εύα, το μήλο, το φίδι, το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού – τίποτα από αυτά δεν υπήρξε! Νομίζω ότι η γνώση και η μάθηση είναι καλά πράγματα. Η επιστήμη λέει την αλήθεια, οι θρύλοι λένε ιστορίες. Έτσι το βλέπω εγώ. Φυσικά, αυτό βγαίνει στην ταινία μου. Βλέπω τι απαγορεύει η θρησκεία, ειδικά σε ό,τι αφορά το σεξ, αλλά δεν συμφωνώ με αυτό.

Δείχνετε επίσης πόσο υποκριτικές είναι αυτές οι απαγορεύσεις, αφού ο Νούντσιο φαίνεται να πηγαίνει με πόρνες.

Δεν το δείχνω, το υπαινίσσομαι. Με τον ίδιο τρόπο που η υπηρέτριά του ίσως έχει μείνει έγκυος από αυτόν. Ναι, δείχνω την υποκρισία και τη διαφθορά στην καρδιά της θρησκευτικής εξουσίας. Για μένα, ο πιο ενδιαφέρον διάλογος γίνεται στο τέλος, όταν ο Νούντσιο πρόκειται να πεθάνει. Ρωτάει την Μπενεντέτα αν θα πάει στον παράδεισο ή την κόλαση. Μετά από μια παύση του απαντάει «στον παράδεισο». Και ο Νούντσιο της λέει «μέχρι το τέλος, λες ψέματα». Αυτό σημαίνει ότι ο Νούντσιο ποτέ δεν πίστευε τα οράματα της Μπενεντέτα. Ή δεν πιστεύει στη σωτηρία της ψυχής του. Για άλλη μια φορά, δεν ξέρουμε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, ποιος λέει ψέματα και ποιος αλήθεια.

Η Μπαρτολομέα και η Μπενεντέτα χρησιμοποιούν ένα αγαλματίδιο της Παναγίας ως ερωτικό βοήθημα. Είναι κάτι παραπάνω από αντικείμενο, αποτυπώνει τέλεια τη σύγκρουση ανάμεσα στα ταμπού της Καθολικής Εκκλησίας και το σεξ, ανάμεσα στο σώμα και το μυαλό, που υπάρχει σε όλη την ταινία.

Για την Μπαρτολομέα, είναι απλά ένα αντικείμενο. Για την Μπενεντέτα, το αντικείμενο αυτό έχει υψηλή συμβολική αξία, αλλά το εγκαταλείπει αυτό στο ταξίδι της προς την αγάπη. Υπάρχει ένα πλάνο όπου η Μπενεντέτα και η Μπαρτολομέα επιδίδονται σε απαγορευμένες σεξουαλικές πράξεις, ενώ στο φόντο, το άγαλμα της Παναγίας φωτίζεται με ένα κερί. Αυτό το πλάνο τα λέει όλα: ας αγνοήσουμε τους κανόνες και τα ταμπού, ας κάνουμε αυτό που θέλουμε.

Θα λέγατε ότι η Μπενεντέτα είναι μια φεμινιστική ταινία;

Δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω μια ακτιβιστική ταινία, αλλά είναι αλήθεια ότι η ιστορία μπορεί να θεωρηθεί φεμινιστική. Δεν σκέφτομαι ποτέ με ακτιβιστικά κριτήρια όταν κάνω ταινίες. Με ενδιαφέρει το διακύβευμα στην πλοκή και στις θεματικές μιας ιστορίας. Της ιστορίας της Μπενεντέτα στην προκειμένη. Σε πολλές από τις ταινίες μου, οι γυναίκες είναι ο πυρήνας.

Είναι η Μπενεντέτα μακρινή ξαδέρφη των ηρωίδων των ταινιών «Βασικό Ένστικτο», «Showgirls», «Μαύρη Λίστα» και «Εκείνη»;

Ναι. Μετά τον πόλεμο, πήγα δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο και πανεπιστήμιο, και υπήρχαν πάντα κορίτσια και, αργότερα, νεαρές γυναίκες, στην τάξη μαζί μου, οπότε μεγάλωσα με την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στο τι μπορεί να κάνει ένας άντρας και μια γυναίκα, εκτός από τις βιολογικές διαφορές και την ικανότητα να κυοφορήσουν. Για την ακρίβεια, πολλές φορές, τα κορίτσια ήταν καλύτερα από μένα! Είμαι χαρούμενος που μεγάλωσα έτσι, γνωρίζοντας από πολύ μικρός ότι οι γυναίκες είναι ίσες με τους άντρες, αν όχι καλύτερες.

Θα ήταν δίκαιο να πούμε ότι η Μπενεντέτα είναι μια ταινία για την ελευθερία που σχετίζεται άμεσα με τους καιρούς που ζούμε;

Γιατί όχι; Θα μπορούσαμε να το πούμε, ναι, αλλά δεν ξεκίνησα την ταινία με αυτό το σκεπτικό. Όταν ξεκινάς ένα πρότζεκτ, δεν ξέρεις πραγματικά γιατί το κάνεις. Δεν ρωτάς κάτι τέτοιο τον εαυτό σου. Όπως είπα, με τράβηξε η τόλμη και η μοναδικότητα της ιστορίας και ο συνδυασμός του Χριστιανισμού με τη λεσβιακή σεξουαλικότητα. Με ενδιέφερε ο χαρακτήρας και η ερώτηση αν μπορείς να χειραγωγείς ανθρώπους χωρίς να καταλαβαίνεις ότι τους χειραγωγείς. Πέρα από αυτό, πάντα με ιντρίγκαρε η φιγούρα του Ιησού. Έγραψα μέχρι και βιβλίο γι’ αυτόν. Αυτή η ταινία δείχνε το ενδιαφέρον μου για τη θρησκεία, καθώς και τις αμφιβολίες μου για τις θρησκευτικές αλήθειες. Με έχουν στοιχειώσει όλα αυτά για καιρό, αλλά δεν σκέφτηκα ποτέ «θα κάνω μια ταινία για την ελευθερία».

Βιογραφικό σκηνοθέτη Πολ Βερχόφεν

Ο Πολ Βερχόφεν είναι Ολλανδός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Leiden με πτυχίο στη φυσική και τα μαθηματικά. Ταυτόχρονα με τις σπουδές του, παρακολουθούσε και μαθήματα κινηματογράφου στην Ακαδημία Κινηματογράφου της Ολλανδίας. Στη συνέχεια κατατάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό της Ολλανδίας, όπου ξεκίνησε την καριέρα του γυρίζοντας ντοκιμαντέρ για το ναυτικό και αργότερα για την τηλεόραση. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει γυρίσει πληθώρα ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, καθώς και τηλεοπτικών σειρών, τόσο στην πατρίδα του την Ολλανδία, όσο και στο Χόλιγουντ. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν η ταινία Παράφορος Έρωτας (1973), η οποία ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Άλλες ταινίες ορόσημα στην καριέρα του ήταν τα RoboCop (1987), Ολική Επαναφορά (1990), Βασικό Ένστικτο (1992), Showgirls (1995), Η Μαύρη Λίστα (2006), Εκείνη (2016), για την οποία κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και το Βραβείο César Καλύτερης Ταινίας. Οι ταινίες του έχουν προταθεί συνολικά για εννέα βραβεία Όσκαρ. Η Μπενεντέτα είναι η πιο πρόσφατη μεγάλου μήκους ταινία του, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών του 2021.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Πολ Βερχόφεν
Σενάριο: Πολ Βερχόφεν, Ντέιβιντ Μπερκ, εμπνευσμένο από το βιβλίο «Άσεμνες Πράξεις» της Judith C. Brown
Παραγωγοί: SBS Productions, Pathé, Σαΐντ Μπεν Σαΐντ, Μισέλ Μερκτ, Ζερόμ Σεϊντού
Διεύθυνση Παραγωγής: Ολιβιέ Ελιέ
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ζαν Λαπουαρί
Σκηνογραφία: Κάτια Βίζκοπ
Κοστούμια: Πιερ-Ζαν Λαρόκ
Ήχος: Ζαν-Πολ Μουγκέλ
Πρωτότυπη Μουσική: Αν Ντάντλεϊ
Μοντάζ: Τζομπ Τερ Μπουργκ (ACE, NCE)
Πρωταγωνιστούν: Βιρζινί Εφιρά, Δάφνη Πατακιά, Σαρλότ Ράμπλινγκ, Λαμπέρ Γουίλσον, Ολιβιέ Ραμπουρντέν

Διάρκεια: 126’

Έτος Παραγωγής: 2021

Το αυθάδικο Μπενεντέτα του Πολ Βερχόφεν, 5 «ιντριγκαδόρικες» ταινίες του Κλοντ Σαμπρόλ και Η Καρδιά του Κτήνους του Ρένου Χαραλαμπίδη έρχονται, μεταξύ άλλων, τον Δεκέμβριο αποκλειστικά στην πλατφόρμα του Cinobo.

Το αυθάδικο Μπενεντέτα του Πολ Βερχόφεν, 5 «ιντριγκαδόρικες» ταινίες του Κλοντ Σαμπρόλ και Η Καρδιά του Κτήνους του Ρένου Χαραλαμπίδη έρχονται, μεταξύ άλλων, τον Δεκέμβριο αποκλειστικά στην πλατφόρμα του Cinobo.

Η χρονιά κλείνει με μια πολύ τολμηρή ταινία, τη Μπενεντέτα, σε Α’ αποκλειστική προβολή, του αγαπημένου στο ελληνικό κοινό Πολ Βερχόφεν (Βασικό Ένστικτο, Εκείνη). Η ταινία, με λαμπερό καστ (Βιρζινί Εφιρά, Σαρλότ Ράμπλινγκ και τη δική μας Δάφνη Πατακιά) αφορά τον έρωτα ανάμεσα σε δύο καλόγριες στην Ιταλία του 17^ου αιώνα και προκάλεσε έντονες συζητήσεις όπου προβλήθηκε.

Επηρεασμένο από τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν-χο, το Και στις Καλύτερες Οικογένειες από το Περού κάνει πρεμιέρα στο Cinobo, αποτυπώνοντας τις ταξικές αντιθέσεις που δημιουργούνται σε ένα σπίτι ανάμεσα σε πλούσιους και υπηρέτες.

Ακόμη, σε Α’ αποκλειστική προβολή έρχονται στο Cinobo το Μη Φεύγεις, Βάντα! που αγαπήθηκε από το κοινό των θερινών κινηματογράφων και το 200 Μέτρα, μια ταινία που ξεχώρισε στα Φεστιβάλ Βενετίας και Θεσσαλονίκης. Επίσης, το Η Τελευταία Σημαία, η πιο πολιτική ταινία του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με εξαιρετικές ερμηνείες από τους Στιβ Καρέλ και Μπράιαν Κράνστον, το συγκινητικό ντοκιμαντέρ Μαργαριταρένιο Κουμπί του Πατρίσιο Γκουσμάν, το Τοτό ο Ήρωας (Χρυσή Κάμερα στις Κάννες) μια από τις πιο αγαπημένες ευρωπαϊκές ταινίες των ‘90ς και ντεμπούτο του Ζακό Βαν Ντορμέλ, το Η Καρδιά του Κτήνους, με τον Ρένο Χαραλαμπίδη σε ρόλο σκηνοθέτη και ηθοποιού, και πολλές ακόμα ξεχωριστές ταινίες γίνονται διαθέσιμες στην πλατφόρμα.

Η χρονιά κλείνει πολύ δυναμικά σε επίπεδο συλλογών. Αυτό τον Δεκέμβριο το Cinobo υποδέχεται 5 ταινίες του «ταραχοποιού» της Νουβέλ Βαγκ, Κλοντ Σαμπρόλ. στη συλλογή Σασπένς Γένους Θηλυκού. Τα Μερσί για τη Σοκολάτα, Η Τελετή, Σε Ζηλεύω, Το Άνθος του Κακού, Τέρμα τ’ Αστεία γίνονται διαθέσιμα την ίδια μέρα στην πλατφόρμα για να χαρίσουν ίντριγκα στους θεατές από τον Γάλλο μάστερ του σασπένς. Σ’ αυτές παρελαύνει η αφρόκρεμα Γαλλίδων ηθοποιών, από την Εμμανουέλ Μπεάρ, τη Ζακλιν Μπισέ και την Αννά Μουγκλαλίς, ως την επί χρόνια συνεργάτη του σκηνοθέτη Ιζαμπέλ Ιπέρ.

Τέλος, προστίθεται και φέτος η συλλογή Most Watched με τις πιο δημοφιλείς ταινίες του 2021 με 20 + 1 ταινίες που ξεχώρισαν.

Συλλογές

Κλοντ Σαμπρόλ: Σασπένς Γένους Θηλυκού
Το Cinobo παρουσιάζει με υπερηφάνεια 5 ταινίες του μεγάλου δημιουργού, Κλοντ Σαμπρόλ, σε αποκατεστημένες κόπιες. Με επίκεντρο μια σειρά από δυναμικούς γυναικείους χαρακτήρες που έχουν ως πρόσωπα μερικές από τις διασημότερες Γαλλίδες ηθοποιούς της εποχής μας, το αφιέρωμα εστιάζει στο έργο του «Γάλλου Χίτσκοκ» από το ξεκίνημα της δεκαετίας του ’90 και έπειτα.
Από τις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Most Watched 2021
Λίγο πριν το τέλος της χρονιάς ήρθε η στιγμή να «μιλήσουν» οι συνδρομητές μας. Το Cinobo παρουσιάζει το top-21 του ’21, μια συλλογή με τις 21 ταινίες που αγαπήθηκαν από το κοινό και είχαν τις περισσότερες προβολές μέσα στην πλατφόρμα.
Από τις 20 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Αναλυτικά οι ταινίες του μήνα:

Το Μαργαριταρένιο Κουμπί (The Pearl Button)
Πατρίσιο Γκουσμάν
Άτυπη συνέχεια του Νοσταλγώντας το Φως για την εξαφάνιση των ιθαγενών της Χιλής. Ιδιόμορφη καταγραφή της ιστορίας, θρήνος μέσω αφήγησης που ταξιδεύει μαγικά στον χωροχρόνο.
Στις 2 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Η Τελευταία Σημαία (Last Flag Flying)
Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
Πιο πολιτικός από ποτέ, ο Ρ. Λινκλέιτερ μιλά με αμεσότητα για τα ανοιχτά τραύματα της Αμερικής. Εξαιρετικές ερμηνείες από Στιβ Καρέλ, Μπράιαν Κράνστον, Λόρενς Φίσμπερν.
Στις 3 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Μπενεντέτα (Benedetta)
Πολ Βερχόφεν
Η νέα ταινία πρόκληση του Π. Βερχόφεν με τις Β.Εφιρά και Δ. Πατακιά. Μια ιστορία για τον ερωτισμό, την εμμονή και τη θρησκεία, που θα προκαλέσει και θα διχάσει.
Στις 7 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Σε Πόλεμο (At War)
Στεφάν Μπριζέ
Δύο χρόνια μετά τον βραβευμένο στις Κάννες «Νόμο της Αγοράς», ο Στεφάν Μπριζέ ενώνεται και πάλι με τον Βενσάν Λιντόν για ένα ακόμα δείγμα άμεσου και άφοβου κοινωνικού σινεμά.
Στις 9 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Ο Έκπτωτος (The Candidate)
Ροντρίγκο Σορογκόγιεν
Ο κόσμος ενός διεφθαρμένου πολιτικού καταρρέει στο καθηλωτικό νέο πολιτικό θρίλερ του Ροντρίγκο Σορογκόγιεν. Έξυπνο, συναρπαστικό και επίκαιρο σινεμά, με επτά βραβεία Γκόγια.
Στις 10 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Μερσί για τη Σοκολάτα (Nightcap)
Κλοντ Σαμπρόλ
Ο Κλοντ Σαμπρόλ βρίσκει ξανά τα ύψη της ‘60s φιλμογραφίας του με αυτό το γεμάτο σασπένς διαμάντι παιχνιδιάρικου ύφους και φονικού πάθους, με πρωταγωνίστρια την Ιζαμπέλ Ιπέρ.
Στις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Η Τελετή (A Judgement in Stone)
Κλοντ Σαμπρόλ
Στην πιο γνωστή και καλύτερη από τις εφτά συνεργασίες του Κλοντ Σαμπρόλ με την Ιζαμπέλ Ιπέρ, το έγκλημα είναι μια πράξη ταξικής εκδίκησης και κυριολεκτικά παγώνει το αίμα.
Στις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Σε Ζηλεύω (Torment)
Κλοντ Σαμπρόλ
Ένα από τα πιο διάσημα ανολοκλήρωτα projects, το L’ Enfer του Κλουζό, βρίσκει άξιο συνεχιστή στο πρόσωπο του Κ. Σαμπρόλ, ο οποίος δίνει τη δική του σαρδόνια οπτική γωνία.
Στις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Το Άνθος του Κακού (The Flower of Evil)
Κλοντ Σαμπρόλ
Ο Σαμπρόλ σαρκάζει για άλλη μια φορά τη μπουρζουαζία κλείνοντας το μάτι στον Χίτσκοκ, σε ένα μίγμα αστυνομικού μυστηρίου και κοινωνικής ανάλυσης από τον Γάλλο μετρ του σασπένς.
Στις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Τέρμα τ’ Αστεία (The Swindle)
Κλοντ Σαμπρόλ
Ο Σαμπρόλ γιορτάζει την 50η ταινία της πλούσιας φιλμογραφίας του παρέα με την αγαπημένη του Ιζαμπέλ Ιπέρ και με μια ανάλαφρη και κοσμοπολίτικη διάθεση χιτσκοκικού μυστηρίου.
Στις 13 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Μη Φεύγεις, Βάντα! (My Wonderful Wanda)
Μπετίνα Ομπερλί
Με πνευματώδεις στιχομυθίες και σπιντάτο σκηνοθετικό ρυθμό, η Μπετίνα Όμπερλι κλέβει τις εντυπώσεις και υπογράφει την αναπάντεχα feelgood έκπληξη της χρονιάς από την Ελβετία.
Στις 14 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Ο Πόλεμος Μέσα Τους (A War Within)
Κάσπερ Τόρστινγκ
Το δίλημμα «πατρίδα ή οικογένεια» βαραίνει τη ψυχή ενός Δανού στρατιώτη σε μια ανθρώπινη ιστορία σε πολεμικό φόντο, που περιγράφει τις απώλειες όταν παύει η κανονική ζωή.
Στις 17 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Η Καρδιά του Κτήνους (The Heart of the Beast)
Ρένος Χαραλαμπίδης
Με βάση το μυθιστόρημα του Πέτρου Τατσόπουλου, ο Ρένος Χαραλαμπίδης υπογράφει ένα ρέκβιεμ για όλους τους υπεράνω, σε καταστάσεις που προοικονομούν την ελληνική κρίση.
Στις 20 Δεκεμβρίου στο Cinobo

200 Μέτρα (200 Meters)
Αμίν Ναϊφέ
Η βραβευμένη στο φεστιβάλ Θεσ/κης ταινία του Παλαιστίνιου σκηνοθέτη αποτυπώνει με ένταση και αμείωτο ρυθμό το οικογενειακό (κι όχι μόνο) δράμα ενός διχοτομημένου λαού.
Στις 21 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Η Μεγάλη Νύχτα της Νάπολης (Piranhas)
Κλαούντιο Τζιοβανέζι
Ληστείες, όπλα, ναρκωτικά, μαφιόζικοι εκφοβισμοί και δολοφονίες. Από τον Ρομπέρτο Σαβιάνο («Γκομόρα»), μια ιστορία για έναν αθέατο κόσμο όπου η αθωότητα δεν έχει θέση.
Στις 23 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Τοτό ο Ήρωας (Toto the Hero)
Ζακό Βαν Ντορμέλ
Μια από τις πιο αγαπημένες ευρωπαϊκές ταινίες των 90s. Χρυσή Κάμερα στις Κάννες, στο ντεμπούτο του Ζακό Βαν Ντορμέλ («Η Ολοκαίνουρια Καινή Διαθήκη»).
Στις 24 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Kαι στις Καλύτερες Οικογένειες (The Best Families)
Χαβιέρ Φουέντες-Λεόν
Ή αλλιώς τα «Παράσιτα» από το Περού. Οικογένειες τόσο καθώσπρέπει που μοιάζουν με υλικό για τηλενουβέλα, ζορίζονται στα δύσκολα και πέφτουν στα μάτια του υπηρετικού προσωπικού.
Στις 28 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Ο Χορός της Ζωής Μου (Yuli: The Carlos Acosta Story)
Ιθιάρ Μπολέν 
O σπουδαίος Κουβανός χορευτής Κάρλος Ακόστα υποδύεται τον εαυτό του σε μια βιογραφική ταινία από τη σκηνοθέτη της “Ελιάς”. Σε σενάριο Π.Λάβερτι, σεναριογράφου του Κεν Λόουτς.
Στις 31 Δεκεμβρίου στο Cinobo

Η πολυαναμενόμενη νέα ταινία του Πολ Βερχόφεν (Εκείνη, Βασικό Ένστικτο) για την ερωτική σχέση ανάμεσα σε δύο καλόγριες τον 17ο αιώνα, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Μια ιστορία για τον ερωτισμό, την εμμονή και τη θρησκεία, που θα προκαλέσει και θα διχάσει. 

Επίσημη Συμμετοχή Φεστιβάλ Καννών 2021
Επίσημη Συμμετοχή Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν 2021

Αναζωογονητικά αυθάδικο! Indiewire
Μια παραβατική και ιερόσυλη «θεία κωμωδία». Variety
Ο Βερχόφεν θα χρειαστεί να εξομολογηθεί μετά από αυτή την ταινία. The Guardian
 
Η πολυαναμενόμενη νέα ταινία του Πολ Βερχόφεν (Εκείνη, Βασικό Ένστικτο) για την ερωτική σχέση ανάμεσα σε δύο καλόγριες τον 17ο αιώνα, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Μια ιστορία για τον ερωτισμό, την εμμονή και τη θρησκεία, που θα προκαλέσει και θα διχάσει. 

Σύνοψη

Στα τέλη του 17ου αιώνα, με την πανούκλα να θερίζει τη χώρα, η Μπενεντέτα Καρλίνι μπαίνει στο μοναστήρι της Πέσκια, στην Τοσκάνη. Ικανή από νεαρή ηλικία να κάνει θαύματα, βλέπει την επίδραση που έχει στη ζωή της κοινότητας να εξελίσσεται άμεσα και συγκλονιστικά. Όταν η Μπενεντέτα παίρνει στο μοναστήρι της μια νεαρή γυναίκα για να τη σώσει από την κακοποιητική της οικογένεια, οι δυο γυναίκες θα συνάψουν μια παθιασμένη ερωτική σχέση με απρόβλεπτες συνέπειες. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, όπως καταγράφηκε στο βιβλίο της Judith C. Brown.

Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη Πολ Βερχόφεν

Τι ήταν αυτό που σας τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον σε αυτήν την ιστορία
Η μοναδικότητά της. Η Judith C. Brown (συγγραφέας του βιβλίου «Άσεμνες Πράξεις: Η Ζωή μιας Λεσβίας Καλόγριας στην Αναγεννησιακή Ιταλία», πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία) έπεσε πάνω σε αυτή την ιστορία καθώς ερευνούσε ένα άλλο πρότζεκτ στα αρχεία, στη Φλωρεντία. Άνοιξε ένα κουτί και βρήκε τα πρακτικά της δίκης της Μπενεντέτα, που συνέβη στις αρχές του 17ου αιώνα. Της έκανε εντύπωση και την ιντρίγκαρε. Είναι ένα σπάνιο ντοκουμέντο. Δεν γνωρίζουμε για άλλη δίκη λεσβίας στην ιστορία του Χριστιανισμού. Επίσης, μου έκανε φοβερή εντύπωση πόσο λεπτομερής ήταν στην περιγραφή της σεξουαλικότητας και το βιβλίο αλλά και η ίδια η δίκη. Στο πρωτότυπο έγγραφο, ο κλητήρας του δικαστηρίου είχε σοκαριστεί τόσο από τις σεξουαλικές λεπτομέρειες που περιέγραφε η Μπαρτολομέα, η ερωμένη της Μπενεντέτα, που σχεδόν δεν μπορούσε να γράψει! Άφηνε κενά, έσβηνε λέξεις, τις ξαναέγραφε… Η Μπαρτολομέα ήταν πολύ λεπτομερής στην περιγραφή του πώς έγλειφαν η μία την άλλη. Αυτό που επίσης μου κίνησε το ενδιαφέρον ήταν ότι η Μπενεντέτα ήταν μια γυναίκα του 17ου αιώνα που είχε αποκτήσει πραγματική εξουσία, και μέσα στο μοναστήρι της αλλά και γενικά στην πόλη της Πέσκια. Η Μπενεντέτα ήταν διάσημη ως αγία και ως ηγουμένη του μοναστηριού. Απέκτησε θέσεις εξουσίας μέσα από το ταλέντο, τα οράματα, τις δολοπλοκίες, τα ψέματα και τη δημιουργικότητά της. Ό,τι και να σημαίνει αυτό, το κατάφερε σε μια εποχή και μια κοινωνία που οι άντρες ήταν απόλυτοι κυρίαρχοι. Οι γυναίκες δεν είχαν καμία αξία πέρα από την αντρική ικανοποίηση και την αναπαραγωγή. Δεν είχαν θέσεις εξουσίας.

Μέσα από αυτήν την ιστορία, θέλατε επίσης να δείξετε την αντίθεση μεταξύ της πίστης στην ιδιωτική σφαίρα και του κλήρου ως μέρους ενός συστήματος εξουσίας;
Δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου εξαρχής, αλλά το θέμα αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία της Μπενεντέτα. Αν εξετάσουμε αναλυτικά την υπόθεσή της, θα διαπιστώσουμε ότι ήταν φανατική πιστή. Τα οράματά της με τον Ιησού μπορεί να ήταν ταυτόχρονα «αυθεντικά», αλλά και ένα μέσο για να πετύχει τους σκοπούς της. Η Μπενεντέτα πίστευε πραγματικά ότι είναι η νύφη του Ιησού. Όποτε τον «βλέπει», τον βλέπει σαν ποιμένα που οδηγεί το κοπάδι σύμφωνα με τις περιγραφές των ευαγγελίων. Από τη στιγμή που έρχεται η Μπαρτολομέα στο μοναστήρι, περίπου 60 λεπτά της ταινίας είναι αφιερωμένα στη σταδιακή αποκρυστάλλωση της λεσβιακής τους σχέσης. Όταν η Μπαρτολομέα βάζει, για πρώτη φορά, το δάχτυλό της στον πισινό της ερωμένης της, η Μπενεντέτα έχει ένα όραμα, αυτό με τα φίδια. Το φίδι αντιπροσωπεύει την Μπαρτολομέα, έναν κίνδυνο, μια τρομερή αμαρτία, κάτι που δεν θα έπρεπε να κάνει. Το σεξ μεταξύ γυναικών απαγορευόταν αυστηρά.

Η Μπενεντέτα «βλέπει» τον Ιησού που της λέει ότι πρέπει να αντισταθεί στην Μπαρτολομέα και να μείνει στο πλάι του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η Μπενεντέτα υπακούει ακόμα στο θρησκευτικό δόγμα της εποχής. Υπακούει τον Ιησού και τους κανόνες. Φτάνει στο σημείο ακόμα και να τιμωρήσει την Μπαρτολομέα, αναγκάζοντάς την να βυθίσει τα χέρια της σε βραστό νερό. Τελικά, η ερωτική έλξη μεταξύ τους παραείναι ισχυρή. Και τότε η Μπενεντέτα βλέπει ένα άλλο όραμα, στο οποίο ο Ιησούς της λέει ότι στα προηγούμενα οράματά της έβλεπε έναν ψεύτικο Χριστό. Τα οράματά της την οδηγούν σε αντιθετικές κατευθύνσεις ανάλογα με τις συνθήκες. Αργότερα, σε ένα άλλο όραμα, ο Ιησούς διατάζει την Μπενεντέτα να γδυθεί λέγοντάς της ότι δεν υπάρχει καμία ντροπή σ’ αυτό. Τα οράματα της παρέχουν αυτό που χρειάζεται. Έχει τον δικό της προσωπικό Ιησού πάντα στο πλευρό της. Φυσικά, ο Ιησούς αυτός είναι δημιούργημα του μυαλού της. Ο ψυχισμός της είναι που δημιουργεί τα οράματα, αλλά η ίδια τα πιστεύει πραγματικά. Όπως το βλέπω εγώ, η Μπενεντέτα σκαρφίζεται έναν Ιησού που της επιτρέπει να έχει ερωτικές σχέσεις με την Μπαρτολομέα.

Η ταινία ποτέ δεν λέει ξεκάθαρα αν η Μπενεντέτα είναι μια ελαφρώς διαταραγμένη μύστης, ή μία δολοπλόκος ή και τα δύο. Μέχρι και το τέλος, παραμένει η αβεβαιότητα σχετικά με τη βαθύτερη φύση της.
Μάλλον ήταν λίγο και απ’ τα δύο. Έχει συναίσθηση των δολοπλοκιών της; Το κάνει καλόπιστα ή κακόπιστα; Στην «Ολική Επαναφορά», η ιστορία που βιώνει ο Σβαρτσενέγκερ είναι όνειρο ή πραγματικότητα; Και οι δύο ερμηνείες είναι έγκυρες. Το ίδιο ισχύει και για την Μπενεντέτα. Δύο αλήθειες συνυπάρχουν και η ταινία δεν μας λέει ποια είναι η πραγματική αλήθεια. Πρέπει να αποδεχτούμε ότι κάποια γεγονότα μπορούν να ιδωθούν από δύο διαφορετικές οπτικές. Στο «Βασικό Ένστικτο», δολοφόνος είναι η Σάρον Στόουν ή η άλλη κοπέλα; Δεν ξέρουμε. Στη ζωή υπάρχουν πολλοί τρόποι να δούμε τα πράγματα και όλοι έχουμε τις δικές μας υποκειμενικές αλήθειες. Γι’ αυτό δεν θέλω να πω στο κοινό ότι η Μπενεντέτα είναι ξεκάθαρα μια «αγία» ή μια ψεύτρα. Κάθε θεατής θα αποφασίσει μόνος του. Υπάρχει ένα καλό παράδειγμα γι’ αυτήν τη διττή φύση της πραγματικότητας, αργότερα στην ταινία, όταν χτυπάει η πανούκλα: η Μπενεντέτα λέει στους κατοίκους της Πέσκια ότι ο Ιησούς θα τους προστατέψει, αλλά μετά διατάζει έναν στρατιώτη να κλείσει τις πύλες της πόλης, εφαρμόζοντας ένα είδος lockdown! Για άλλη μια φορά βλέπουμε τη διττή φύση της ως πιστής και ως πολιτικού.

Γυρίσατε την Μπενεντέτα πριν την πανδημία, κι όμως απαθανατίζετε μια επιδημία και μέτρα lockdown. Είναι απίστευτο!
Συμπτώσεις σαν κι αυτές είναι πάντα μυστήριο. Η βουβωνική πανώλη υπήρχε για αιώνες από τον 11ο ως τον 17ο αιώνα. Στο βιβλίο της η Judith C. Brown αφηγείται πως η επιδημία θέρισε ολόκληρη την Τοσκάνη, αλλά δεν έπληξε την Πέσκια για τουλάχιστον δώδεκα χρόνια.

Για να επιστρέψουμε στη σχέση της Μπενεντέτα με την Μπαρτολομέα, θέλατε να δείξετε ένα από τα βασικά προβλήματα της θρησκείας, δηλαδή την άρνηση της σεξουαλικής επιθυμίας και απόλαυσης, την αποκήρυξη του σώματος και κυρίως του γυναικείου σώματος;
Η Εκκλησία δεν απαγορεύει τις σεξουαλικές σχέσεις, παρά μόνο για τα μέλη του κλήρου. Δεν έκανα αυτήν την ταινία για να επιτεθώ στην Καθολική θρησκεία ή οποιαδήποτε άλλη θρησκεία. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι, στην ουσία τους, ζώα σωστά; Έχουμε σώμα και ένστικτα. Η Μπενεντέτα δεν αντιστέκεται τις προσταγές της σάρκας, αλλά και γιατί να το κάνει; Θα ήταν ηλίθιο. Βασικά, οι άνθρωποι ήταν πρωτεύοντα όντα. Ο Αδάμ και η Εύα, το μήλο, το φίδι, το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού – τίποτα από αυτά δεν υπήρξε! Νομίζω ότι η γνώση και η μάθηση είναι καλά πράγματα. Η επιστήμη λέει την αλήθεια, οι θρύλοι λένε ιστορίες. Έτσι το βλέπω εγώ. Φυσικά, αυτό βγαίνει στην ταινία μου. Βλέπω τι απαγορεύει η θρησκεία, ειδικά σε ό,τι αφορά το σεξ, αλλά δεν συμφωνώ με αυτό.

Δείχνετε επίσης πόσο υποκριτικές είναι αυτές οι απαγορεύσεις, αφού ο Νούντσιο φαίνεται να πηγαίνει με πόρνες.
Δεν το δείχνω, το υπαινίσσομαι. Με τον ίδιο τρόπο που η υπηρέτριά του ίσως έχει μείνει έγκυος από αυτόν. Ναι, δείχνω την υποκρισία και τη διαφθορά στην καρδιά της θρησκευτικής εξουσίας. Για μένα, ο πιο ενδιαφέρον διάλογος γίνεται στο τέλος, όταν ο Νούντσιο πρόκειται να πεθάνει. Ρωτάει την Μπενεντέτα αν θα πάει στον παράδεισο ή την κόλαση. Μετά από μια παύση του απαντάει «στον παράδεισο». Και ο Νούντσιο της λέει «μέχρι το τέλος, λες ψέματα». Αυτό σημαίνει ότι ο Νούντσιο ποτέ δεν πίστευε τα οράματα της Μπενεντέτα. Ή δεν πιστεύει στη σωτηρία της ψυχής του. Για άλλη μια φορά, δεν ξέρουμε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, ποιος λέει ψέματα και ποιος αλήθεια.

Η Μπαρτολομέα και η Μπενεντέτα χρησιμοποιούν ένα αγαλματίδιο της Παναγίας ως ερωτικό βοήθημα. Είναι κάτι παραπάνω από αντικείμενο, αποτυπώνει τέλεια τη σύγκρουση ανάμεσα στα ταμπού της Καθολικής Εκκλησίας και το σεξ, ανάμεσα στο σώμα και το μυαλό, που υπάρχει σε όλη την ταινία.
Για την Μπαρτολομέα, είναι απλά ένα αντικείμενο. Για την Μπενεντέτα, το αντικείμενο αυτό έχει υψηλή συμβολική αξία, αλλά το εγκαταλείπει αυτό στο ταξίδι της προς την αγάπη. Υπάρχει ένα πλάνο όπου η Μπενεντέτα και η Μπαρτολομέα επιδίδονται σε απαγορευμένες σεξουαλικές πράξεις, ενώ στο φόντο, το άγαλμα της Παναγίας φωτίζεται με ένα κερί. Αυτό το πλάνο τα λέει όλα: ας αγνοήσουμε τους κανόνες και τα ταμπού, ας κάνουμε αυτό που θέλουμε.

Θα λέγατε ότι η Μπενεντέτα είναι μια φεμινιστική ταινία;
Δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω μια ακτιβιστική ταινία, αλλά είναι αλήθεια ότι η ιστορία μπορεί να θεωρηθεί φεμινιστική. Δεν σκέφτομαι ποτέ με ακτιβιστικά κριτήρια όταν κάνω ταινίες. Με ενδιαφέρει το διακύβευμα στην πλοκή και στις θεματικές μιας ιστορίας. Της ιστορίας της Μπενεντέτα στην προκειμένη. Σε πολλές από τις ταινίες μου, οι γυναίκες είναι ο πυρήνας.

Είναι η Μπενεντέτα μακρινή ξαδέρφη των ηρωίδων των ταινιών «Βασικό Ένστικτο», «Showgirls», «Μαύρη Λίστα» και «Εκείνη»;
Ναι. Μετά τον πόλεμο, πήγα δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο και πανεπιστήμιο, και υπήρχαν πάντα κορίτσια και, αργότερα, νεαρές γυναίκες, στην τάξη μαζί μου, οπότε μεγάλωσα με την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στο τι μπορεί να κάνει ένας άντρας και μια γυναίκα, εκτός από τις βιολογικές διαφορές και την ικανότητα να κυοφορήσουν. Για την ακρίβεια, πολλές φορές, τα κορίτσια ήταν καλύτερα από μένα! Είμαι χαρούμενος που μεγάλωσα έτσι, γνωρίζοντας από πολύ μικρός ότι οι γυναίκες είναι ίσες με τους άντρες, αν όχι καλύτερες.

Θα ήταν δίκαιο να πούμε ότι η Μπενεντέτα είναι μια ταινία για την ελευθερία που σχετίζεται άμεσα με τους καιρούς που ζούμε;
Γιατί όχι; Θα μπορούσαμε να το πούμε, ναι, αλλά δεν ξεκίνησα την ταινία με αυτό το σκεπτικό. Όταν ξεκινάς ένα πρότζεκτ, δεν ξέρεις πραγματικά γιατί το κάνεις. Δεν ρωτάς κάτι τέτοιο τον εαυτό σου. Όπως είπα, με τράβηξε η τόλμη και η μοναδικότητα της ιστορίας και ο συνδυασμός του Χριστιανισμού με τη λεσβιακή σεξουαλικότητα. Με ενδιέφερε ο χαρακτήρας και η ερώτηση αν μπορείς να χειραγωγείς ανθρώπους χωρίς να καταλαβαίνεις ότι τους χειραγωγείς. Πέρα από αυτό, πάντα με ιντρίγκαρε η φιγούρα του Ιησού. Έγραψα μέχρι και βιβλίο γι’ αυτόν. Αυτή η ταινία δείχνε το ενδιαφέρον μου για τη θρησκεία, καθώς και τις αμφιβολίες μου για τις θρησκευτικές αλήθειες. Με έχουν στοιχειώσει όλα αυτά για καιρό, αλλά δεν σκέφτηκα ποτέ «θα κάνω μια ταινία για την ελευθερία».

Βιογραφικό σκηνοθέτη Πολ Βερχόφεν

Ο Πολ Βερχόφεν είναι Ολλανδός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Leiden με πτυχίο στη φυσική και τα μαθηματικά. Ταυτόχρονα με τις σπουδές του, παρακολουθούσε και μαθήματα κινηματογράφου στην Ακαδημία Κινηματογράφου της Ολλανδίας. Στη συνέχεια κατατάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό της Ολλανδίας, όπου ξεκίνησε την καριέρα του γυρίζοντας ντοκιμαντέρ για το ναυτικό και αργότερα για την τηλεόραση. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει γυρίσει πληθώρα ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, καθώς και τηλεοπτικών σειρών, τόσο στην πατρίδα του την Ολλανδία, όσο και στο Χόλιγουντ. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν η ταινία Παράφορος Έρωτας (1973), η οποία ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Άλλες ταινίες ορόσημα στην καριέρα του ήταν τα RoboCop (1987), Ολική Επαναφορά (1990), Βασικό Ένστικτο (1992), Showgirls (1995), Η Μαύρη Λίστα (2006), Εκείνη (2016), για την οποία κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και το Βραβείο César Καλύτερης Ταινίας. Οι ταινίες του έχουν προταθεί συνολικά για εννέα βραβεία Όσκαρ. Η Μπενεντέτα είναι η πιο πρόσφατη μεγάλου μήκους ταινία του, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών του 2021. 

Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Πολ Βερχόφεν
Σενάριο: Πολ Βερχόφεν, Ντέιβιντ Μπερκ, εμπνευσμένο από το βιβλίο «Άσεμνες Πράξεις» της Judith C. Brown
Παραγωγοί: SBS Productions, Pathé, Σαΐντ Μπεν Σαΐντ, Μισέλ Μερκτ, Ζερόμ Σεϊντού
Διεύθυνση Παραγωγής: Ολιβιέ Ελιέ
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ζαν Λαπουαρί
Σκηνογραφία: Κάτια Βίζκοπ
Κοστούμια: Πιερ-Ζαν Λαρόκ
Ήχος: Ζαν-Πολ Μουγκέλ
Πρωτότυπη Μουσική: Αν Ντάντλεϊ
Μοντάζ: Τζομπ Τερ Μπουργκ (ACE, NCE)
Πρωταγωνιστούν: Βιρζινί Εφιρά, Δάφνη Πατακιά, Σαρλότ Ράμπλινγκ, Λαμπέρ Γουίλσον, Ολιβιέ Ραμπουρντέν
Διάρκεια: 126’
Έτος Παραγωγής: 2021
 
Από 18 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους και σύντομα αποκλειστικά στο cinobo.com

Ένας καλόπιστος νεαρός άνδρας βρίσκεται στη μέση μιας αναπάντεχης θανατηφόρας σύγκρουσης. Τα ένστικτα επικρατούν όταν προσπαθεί να ελέγξει τις συνέπειες που προκλήθηκαν στο όνομα της αυτοάμυνας. Θα καταφέρει όμως να ξεφύγει;

Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου – Βραβεία Goya 2021 

Ένας νυχτερινός εφιάλτης που κάνει το «Μετά τα Μεσάνυχτα» του Σκορσέζε να μοιάζει παιδικό παραμυθάκι. – Cineuropa
…μία πραγματικά έξοχη ταινία! – Fotogramas
Άλλη μια εξαιρετική ερμηνεία από τον Μάριο Κάσας. – El País

Αν περάσεις κάποια όρια, δεν υπάρχει γυρισμός…

Ένας καλόπιστος νεαρός άνδρας βρίσκεται στη μέση μιας αναπάντεχης θανατηφόρας σύγκρουσης. Τα ένστικτα επικρατούν όταν προσπαθεί να ελέγξει τις συνέπειες που προκλήθηκαν στο όνομα της αυτοάμυνας. Θα καταφέρει όμως να ξεφύγει;

Σύνοψη

Ο Ντάνι είναι, κατά γενική ομολογία, καλό παιδί που, τα τελευταία χρόνια, έχει αφιερωθεί στη φροντίδα του άρρωστου πατέρα του. Όταν ο πατέρας πεθαίνει, αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να ξαναπάρει τη ζωή του στα χέρια του και αγοράζει ένα εισιτήριο για τον γύρο του κόσμου. Πριν όμως ξεκινήσει το ταξίδι του, γνωρίζει τη Μίλα, μια νέα κοπέλα που είναι τόσο ελκυστική και αισθησιακή, όσο και ασταθής και διαταραγμένη. Αυτό που ξεκινάει ως μια νύχτα γεμάτη περιπέτεια, γρήγορα μετατρέπεται σε ζωντανό εφιάλτη που οδηγεί τον Ντάνι σε ακραίες καταστάσεις που δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.

Σημείωμα του σκηνοθέτη Νταβίντ Βικτόρι

Όταν ξεκίνησα να δουλεύω πάνω σε αυτό που θα κατέληγε να είναι αυτή η ταινία, μία ερώτηση μου κέντρισε τη φαντασία: θα μπορούσε ένα καλό παιδί, ένας συνηθισμένος άνθρωπος, σαν τον κάθε ένα από εμάς, να φτάσει στο σημείο να σκοτώσει κάποιον; Ήθελα να γράψω μια ταινία η οποία θα ήταν περισσότερο σαν εμπειρία που θα σε συνέπαιρνε σιγά σιγά, χωρίς να έχεις επιλογή. Μια ιστορία στην οποία οι θεατές θα συμμετείχαν πλήρως, που σε αναγκάζει να είσαι εκεί, να σκέφτεσαι αυτό που σκέφτεται ο χαρακτήρας, να αισθάνεσαι αυτό που αισθάνεται, να επιλέγεις τι θα κάνει πριν καν το επιλέξει ο ίδιος. Αυτό ελπίζω να καταφέρω και πάνω σε αυτή τη λογική έχω δομήσει την πλοκή κι έχω κατευθύνει τη σκηνοθεσία. Ήθελα οι ηθοποιοί να βιώσουν την ταινία, όχι να την «ερμηνεύσουν».

Ένα άλλο συστατικό στις ιστορίες μου με το οποίο έχω εμμονή είναι ο ρυθμός. Όποτε σκέφτομαι πώς ξεκίνησε αυτό το επάγγελμα, φαντάζομαι ένα άτομο που κάθεται κοντά σε μια φωτιά, μαζί με τη φυλή στην οποία ανήκει, οι οποίοι περιμένουν υπομονετικά να τους πει την ιστορία για την οποία έχουν ακούσει τόσα πολλά. Ο άνθρωπος αυτός χρησιμοποιεί μόνο τη φωνή του για να τραβήξει την προσοχή τους, αλλά αν είναι καλός αφηγητής, δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο για να μεταφέρει το κοινό του χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, κάνοντάς το να ταξιδέψει σε άπειρους κόσμους, πραγματικούς και φανταστικούς. Ο σκηνοθέτης είναι η εξέλιξη αυτής της φιγούρας, ένας αφηγητής που έχει νέα εργαλεία για να δημιουργήσει μια ιστορία, που χάρη στην εικόνα τον ήχο, τη μουσική και τον ρυθμό, μπορεί να πολλαπλασιάσει αυτές τις αισθήσεις και να βυθίσει το κοινό σε μια αξέχαστη εμπειρία. Ακόμα κι έτσι, και παρόλη αυτή την εξέλιξη, μέρος της επιτυχίας της ιστορίας του, όπως το καταλαβαίνω εγώ, παραμένει ίδιο με εκείνο του πρωτόγονου ανθρώπου: ο έλεγχος του εσωτερικού ρυθμού.

Το «Εκτός Εαυτού» είναι μια ιστορία που λαμβάνει χώρα σε ένα σύγχρονο και συναρπαστικό πλαίσιο. Έπρεπε να γυριστεί σε μια πόλη όπως η Βαρκελώνη. Όχι η τουριστική Βαρκελώνη, αλλά η αληθινή, η ολόκληρη, αυτή με τις κρυφές γειτονιές, η γεμάτη ομορφιά και δυναμισμό.

Βιογραφικό σκηνοθέτη Νταβίντ Βικτόρι

Ο Νταβίντ Βικτόρι γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1982 και εργάζεται ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος μεταξύ Αμερικής και Ισπανίας. Αφού εργάστηκε για πέντε χρόνια ως προσωπικός βοηθός του Μπίγκας Λούνα και συμμετείχε στα σενάρια των ταινιών Hijo de Caí» (2012, Lluís Monllaó) και Segon Οrigen (2014, Carles Porta), ο Βικτόρι σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες μικρού μήκους, όπως τα Reacción (2008) και La Culpa (2010) και κέρδισε αρκετά διεθνή βραβεία.

Το 2011, ο Βικτόρι κέρδισε το πρώτο Φεστιβάλ Κινηματογράφου YouTube που διοργάνωσαν ο Scott Free (παραγωγός του Ridley Scott) και ο Michael Fassbender και

επιλέχτηκε από το περιοδικό Variety ως ένας από τους δέκα ανερχόμενους Ισπανούς σκηνοθέτες που θα μας απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια. Από το βραβείο του Φεστιβάλ γεννήθηκε το Zero (2015), μια διαδικτυακή σειρά με μπάτζετ μισό εκατομμύριο δολάρια, σε παραγωγή του Scott Free και του Michael Fassbender, το οποίο είναι διαθέσιμο στο YouTube. Το 2018 κυκλοφόρησε η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία El Pacto, με πρωταγωνιστές τους Belén Rueda και Darío Grandinetti. Είναι παραγωγός και σκηνοθέτης της σειράς Sky Rojo, η οποία προβάλλεται από το 2021 στο Netflix.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Νταβίντ Βικτόρι
Σενάριο: Νταβίντ Βικτόρι, Τζόρντι Βαλέχο, Κλάρα Βιόλα
Παραγωγοί: Λάουρα Φερνάντεζ, Κάρλος Φερνάντεζ
Διεύθυνση Παραγωγής: Έστερ Βελάσκο
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ελίας Μ. Φέλιξ
Σκηνογραφία: Μπάλτερ Γκαλάτ
Κοστούμια: Όλγκα Ροντάλ, Ιράντζου Κάμπος
Μακιγιάζ – Μαλλιά: Πατρίσια Ρέγιες
Μουσική: Φεντερίκο Χουσίντ, Αντριάν Φούλκες
Μοντάζ: Αλμπέρτο Γκουτιέρεζ
Βοηθός Σκηνοθέτη: Βίκτορ Κουαντράντο
Πρωταγωνιστούν: Μάριο Κάσας, Μιλένα Σμιτ, Ελίζαμπεθ Λαρένα, Φερνάντο Βαλδιβιέλσο

Διάρκεια: 92’
Έτος Παραγωγής: 2020

Σε Α’ πανελλαδική προβολή από 26 Οκτωβρίου αποκλειστικά στο Cinobo.com