Ετικέτα: cinobo

Βασισμένο στο μυθιστόρημα της Ευγενίας Φακίνου «Για να δει τη θάλασσα» και με ένα εξαιρετικό πρωταγωνιστικό δίδυμο (Αγγελική Παπούλια, Γιάννης Τσορτέκης) το φιλμ της Αγγελικής Αντωνίου είναι ένα έξοχο και συγκροτημένο δράμα χαρακτήρων.

Βραβείο Κοινού
Kitzbühel Film Festival

Βραβείο Best of Show
IndieFEST Film Awards

Βραβείο Χρυσός Έφηβος ANDE Cinema Donna
Festival di Palermo

Επίσημη συμμετοχή
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η Αγγελική Παπούλια μαγευτική όπως πάντα.
Frankfurter Allgemeine Zeitung

Το φαγητό και η αγάπη, συστατικά μιας γοητευτικής ταινίας.
Sydney Film Festival

Σχεδόν σαν παραμύθι. Απλά υπέροχο σινεμά!
Hof International Film Festival

Η καλύτερη μέχρι τώρα ταινία μυθοπλασίας της έμπειρης Αγγελικής Αντωνίου.
Γιάννης Ζουμπουλάκης, Το Βήμα

Βασισμένο στο μυθιστόρημα της Ευγενίας Φακίνου «Για να δει τη θάλασσα» και με ένα εξαιρετικό πρωταγωνιστικό δίδυμο (Αγγελική Παπούλια, Γιάννης Τσορτέκης) το φιλμ της Αγγελικής Αντωνίου είναι ένα έξοχο και συγκροτημένο δράμα χαρακτήρων. Ένα τρυφερό και αισιόδοξο σχόλιο πάνω στην πανανθρώπινη ανάγκη για επικοινωνία, άμεσα συνδεδεμένο με τρία από τα πιο όμορφα πράγματα της ζωής: το φαγητό, τη μνήμη και τον έρωτα.

Σύνοψη

H Άννα, μια μυστηριώδης γυναίκα χωρίς μνήμη, αγωνίζεται να επανασυνδεθεί με το παρελθόν της. Στην κουζίνα της ταβέρνας του μοναχικού Ρούλα κοντά στο λιμάνι όπου βρίσκει καταφύγιο, ανάμεσα στις μυρωδιές των μπαχαρικών και τις παλιές συνταγές, η μαγειρική της ξυπνά αναμνήσεις και θεραπεύει. Η ζεστή αγκαλιά των θαμώνων και ο έρωτας, την βοηθούν να ξεκινήσει μια νέα ζωή, μέχρι που ο Ρούλα ανακαλύπτει την αληθινή ταυτότητα της Άννας…

Σημείωμα της σκηνοθέτιδας Αγγελικής Αντωνίου

Η Πράσινη Θάλασσα είναι εμπνευσμένη από το μυθιστόρημα της Ευγενίας Φακίνου «Για να δει τη θάλασσα». Ενθουσιάστηκα με την ιδέα ότι η πρωταγωνίστρια παρόλο που έχει ξεχάσει τα πάντα, θυμάται να μαγειρεύει. Σκέφτηκα πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο… με γοήτευσε αυτό το παράδοξο, ένας άνθρωπος με έλλειψη μνήμης να παράγει αναμνήσεις. Αυτή η αντίθεση της αμνησιακής μαγείρισσας που θυμάται τις συνταγές και που τα φαγητά της δημιουργούν μνήμες, ανατρέπουν καταστάσεις και επιδρούν καταλυτικά στις ανθρώπινες σχέσεις, ήταν μια φωτεινή ιστορία που ήθελα οπωσδήποτε να διηγηθώ.

Παρόλα αυτά η ταινία δεν εστιάζει στη μαγειρική ούτε δίνει εύκολες απαντήσεις στο θεατή. Είναι κάτι πολύ περισσότερο και πέρα από αυτό. Η Πράσινη Θάλασσα είναι ταινία χαρακτήρων, δράμα με κωμικά στοιχεία, με σασπένς, ανατροπές  και με μία γερή δόση μυστηρίου…Η ταινία έχει μινιμαλιστική, στατική φόρμα και οικονομία διαλόγων. Είχα μία υπέροχη ομάδα ηθοποιών με τους πρωταγωνιστές της ταινίας, την Αγγελική Παπoύλια και τον Γιάννη Τσορτέκη να σηκώνουν κυριολεκτικά την ταινία στους ώμους τους. Εξαιρετικούς συνεργάτες όπως τον Διονύση Ευθυμιόπουλο που έχει κάνει πανέμορφη δουλειά στη φωτογραφία και τον Μιχάλη Σαμιώτη στα σκηνικά που κυριολεκτικά ανέστησε ένα καμένο χώρο στον Ασπρόπυργο… τον Μίνωα Μάτσα στη μουσική και τον Δημήτρη Πεπονή στο μοντάζ. Ελπίζω  η Πράσινη Θάλασσα να αγκαλιάσει το θεατή όπως τα γεύματα της Άννας τις ψυχές των πελατών της ταβέρνας.

Σημείωμα της συγγραφέως Ευγενίας Φακίνου

Ο ασκημένος αναγνώστης-θεατής δε θα υποκύψει στον πειρασμό να συγκρίνει το βιβλίο με την ταινία (άλλα τα εργαλεία του συγγραφέα και διαφορετικά του σκηνοθέτη), θα απολαύσει μια άρτια ταινία με εξαιρετική φωτογραφία. Η Αγγελική Αντωνίου με λιτότητα και προσπάθεια αποδίδει τα κυρίαρχα συναισθήματα των ηρώων και ήταν τυχερή αλλά και ευφυής που επέλεξε τόσους καλούς ηθοποιούς. Το τέλος της ταινίας παραμένει ανοιχτό κι αυτό το εκτιμώ πολύ, επειδή και στο βιβλίο υπάρχει η ίδια αντίληψη, αν και η Αγγελική Αντωνίου δημιούργησε ένα δικό της τέλος.

Βιογραφικό Αγγελικής Αντωνίου

Σκηνοθέτις, σεναριογράφος, παραγωγός, σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Ελλάδα (ΑΠΘ) και σκηνοθεσία στη Γερμανική Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης στο Βερολίνο (DFFB). Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους με συμμετοχές και βραβεύσεις σε διεθνή φεστιβάλ (Λοκάρνο, Μπερλινάλε, Γκέτεμποργκ, Παλμ Σπρινγκς, Μόντρεαλ, Μόσχα, Cinemed, κ.ά.) και διεθνή κινηματογραφική και τηλεοπτική διανομή. Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας της είναι η «Δονούσα» (1992) και μια από τις πιο διακεκριμένες, ο «Eduart» (2007), συμμετείχε σε περισσότερα από 50 διεθνή φεστιβάλ, κέρδισε το μεγάλο βραβείο της πόλης του Μονπελιέ, τη Χρυσή Αντιγόνη, επιλέχθηκε στα Ευρωπαϊκά βραβεία 2007 και εκπροσώπησε την Ελλάδα για Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας το 2008. Οι πρόσφατες ταινίες της, η «Πράσινη Θάλασσα» (2020) έκανε πρεμιέρα στο αυστριακό φεστιβάλ Kitzbuehel (βραβείο κοινού) και βρίσκεται σε φεστιβαλική πορεία σε διεθνή φεστιβάλ όπως στο Ηοf, Nashville, Rhode Island, Σίδνεϊ, Χιροσίμα, Efebo d’Oro κ.ά. Το ντοκιμαντέρ της «Οι Άγνωστοι Αθηναίοι» (2020) συμμετείχε στο Διεθνές διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2020, έκανε έξοδο στις αίθουσες την ίδια χρονιά και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, ενώ τιμήθηκε με το βραβείο ΙΡΙΣ καλύτερου ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους 2021. Δίδαξε στην Σχολή Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, διευθύνει εργαστήρια και masterclasses στην Ευρώπη για νέους κινηματογραφιστές. Ζει στο Βερολίνο και στην Αθήνα.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Αγγελική Αντωνίου
Σενάριο: Αγγελική Αντωνίου (εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα “Για να δει τη θάλασσα” της Ευγενίας Φακίνου, Εκδόσεις Καστανιώτη)
Σύμβουλος σεναρίου: Χριστίνα Λαζαρίδη
Παραγωγοί: Λιλέτ Μπόταση, Αγγελική Αντωνίου
Συμπαραγωγοί: Jost Hering
Παραγωγή: Inkas Films (Αθήνα)
Συμπαραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ΕΡΤ, Angeliki Antoniou, Filmproduktion (Βερολίνο), Jost Hering Filme (Βερολίνο)
Υποστήριξη παραγωγής από: ΕΚΟΜΕ ΑΕ (Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας)
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Διονύσης Ευθυμιόπουλος
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Μιχάλης Σαμιώτης
Κοστούμια: Χρύσα Δαπόντε
Μοντάζ: Δημήτρης Πεπονής
Ήχος: Νίκος Παπαδημητρίου
Μιξάζ: Κώστας Φυλακτίδης
Μοντέρ ήχου: Ιωάννης Γιαννακόπουλος
Sound design: Nils Gradlowski
Μουσική: Μίνως Μάτσας
Διανομή ρόλων: Σωτηρία Μαρίνη, Άκης Γουρζουλίδης
Μακιγιάζ: Βίκυ Τατάκη
Πρωταγωνιστούν: Αγγελική Παπούλια, Γιάννης Τσορτέκης, Τάσος Παλαντζίδης, Χρήστος Κοντογιώργης, Μελέτης Γεωργιάδης, Στέφανος Κοσμίδης, Βάσω Ιατροπούλου, Αναστασία Δένδια, Φοίβος Παπακώστας, Αννέτα Παπαθανασίου

Διάρκεια: 95’
Έτος Παραγωγής: 2020

Η πρόταση της Αιγύπτου για τα φετινά Όσκαρ. Μια φρέσκια ματιά στις ταινίες ενηλικίωσης, που μιλά με άμεσο τρόπο για τις διπλές ζωές που προκύπτουν όταν από τη μια πλευρά υπάρχουν συντηρητικές κοινωνικές απόψεις και από την άλλη ο «παράδεισος» των social media όπου μπορείς να είσαι όποιο άτομο θέλεις.

Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού
Φεστιβάλ Τραϊμπέκα 2021

Επίσημη Συμμετοχή
Φεστιβάλ Καννών 2020

Επίσημη Συμμετοχή
Πανόραμα Φεστιβάλ Βερολίνου 2021

Απίστευτα διαπεραστικό
Screen International

Αιχμηρό και μοναδικό
Variety

Η πρόταση της Αιγύπτου για τα φετινά Όσκαρ. Μια φρέσκια ματιά στις ταινίες ενηλικίωσης, που μιλά με άμεσο τρόπο για τις διπλές ζωές που προκύπτουν όταν από τη μια πλευρά υπάρχουν συντηρητικές κοινωνικές απόψεις και από την άλλη ο «παράδεισος» των social media όπου μπορείς να είσαι όποιο άτομο θέλεις.

Σύνοψη

Σε μια μικρή πόλη στο Δέλτα του Νείλου, η Σουάντ, μια δεκαεννιάχρονη κοπέλα, ζει διπλή ζωή: την αληθινή, που καθορίζεται από τη συντηρητική αιγυπτιακή κοινωνία, και τη μυστική, αυτή του διαδικτύου. Μια σειρά γεγονότων οδηγεί τη Ραμπάμπ, τη δεκατριάχρονη αδελφή της, σε ένα ταξίδι αναζήτησης απαντήσεων και στην αντιμετώπιση των τραγικών συνεπειών τους.

Σημείωμα της σκηνοθέτιδος Αϊτέν Αμίν

…για την αληθινή ζωή και τον ψηφιακό κόσμο

Βρίσκω τρομερά εντυπωσιακό το πόσο το ίντερνετ έχει αλλάξει τις ανθρώπινες σχέσεις, ειδικά στην Αίγυπτο όπου υπάρχει πολύ λίγος χώρος για τους ανθρώπους να είναι ο εαυτός τους. Μιλάμε για μια χώρα όπου με το που θα βγεις από την πόρτα του σπιτιού σου, υποχρεώνεσαι να επιδείξεις μια διαφορετική περσόνα, ειδικά αν είσαι γυναίκα. Είναι κάτι που έχω κοινό με τις δυο πρωταγωνίστριες, τη Σουάντ και τη Ραμπάμπ, παρά τις διαφορές μας. Ως γυναίκα στην Αίγυπτο, υποχρεώνεσαι να υιοθετήσεις άλλο προσωπείο για να προστατευτείς και να είσαι ασφαλής.

Η ελευθερία που προσφέρει το διαδίκτυο είναι τεχνητή και ψεύτικη, δεν μπορείς να τη νιώσεις στην αληθινή ζωή, κάτι που καταλήγει να σε εξοργίσει. Έτσι και για τη Σουάντ, στον ψηφιακό κόσμο τής επιτρέπεται να ζει τη ζωή που ονειρεύεται, χωρίς καμία ενοχή. Το κινητό τηλέφωνο -που ως συσκευή είναι ένας από τους συμπρωταγωνιστές της ταινίας- είναι μια φανταστική πύλη όπου βρίσκεται αποκλειστικά η δεύτερη, κρυφή ζωή της.

…για την εξέλιξη του σεναρίου και τις πρωταγωνίστριές της

Ξεκίνησα να συζητάω το σενάριο με τον συν-σεναριογράφο Μαχμούντ Εζάτ, ο οποίος είναι social media influencer, ποιητής και συγγραφέας διηγημάτων. Κατά τη διάρκεια της Αιγυπτιακής Επανάστασης του 2011, είχε χιλιάδες followers και γνώρισε από κοντά ορισμένους, ανάμεσά τους και κοπέλες που ζούσαν σε μικρές αιγυπτιακές πόλεις. Με σύστησε σε κάποιες από αυτές, μερικές εκ των οποίων πέρασαν οντισιόν για την ταινία. Οι οντισιόν ξεκίνησαν πριν καν γράψουμε το σενάριο, αφού συζητούσαμε με τα ίδια τα κορίτσια ιδέες για σκηνές, μας μιλούσαν για τη ζωή τους, μάλιστα ένας χαρακτήρας είναι βασισμένος σε μια απ’ αυτές. Όταν γνωρίσαμε τα κορίτσια που τελικά πρωταγωνίστησαν στην ταινία, κάναμε συναντήσεις αυτοσχεδιασμού, πρόβες που βιντεοσκοπούνταν, και με βάση αυτό το υλικό γράφτηκε το τελικό σενάριο.

Βιογραφικό σκηνοθέτιδος Αϊτέν Αμίν

Εργάζεται στον χώρο του κινηματογράφου εδώ και 12 χρόνια. Η πρώτη της μικρού μήκους με τίτλο “Her Man” προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κλερμόν-Φεράν και απέσπασε αρκετά εθνικά βραβεία. Το 2013 η πρώτη της μεγάλου μήκους “Villa 69” βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Άμπου Ντάμπι. Συν-σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ “Tahrir 2011” που προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, στο Φεστιβάλ του Τορόντο, ενώ ήταν υποψήφιο στα βραβεία Cinema For Peace του Βερολίνου. Το 2019 σκηνοθέτησε 20 επεισόδια του επιτυχημένου δράματος “Saabe’ Gaar” (The Seventh Neighbour).

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Αϊτέν Αμίν
Σενάριο: Αϊτέν Αμίν, Μαχμούντ Εζάτ
Φωτογραφία: Μαγκέντ Ναντέρ
Μοντάζ: Καλέντ Μοέιτ
Ήχος: Βίκτορ Μπρέσε
Καλλιτεχνικός διευθυντής: Καχίρα Μουχίρ
Κοστούμια: Ναϊέρα Ελ Ντασούρι
Παραγωγή: Σαμέ Αγουάντ
Πρωταγωνιστούν: Μπασάντ Αχμέντ, Μπασμαλά Ελγαές, Χουσεΐν Γανέμ

Διάρκεια: 96’
Έτος Παραγωγής: 2020

Μήνας με μεγάλο αφιέρωμα στις ταινίες τρόμου, αλλά και τους 7 Χρυσούς Φοίνικες των τελευταίων 7 Φεστιβάλ Καννών. Μαζί με αυτά, το ντεμπούτο-έκπληξη Αζόρ: Ο Κώδικας του Τραπεζίτη, και τρία δυνατά ελληνικά – Ντάνιελ ‘16, Πράσινη Θάλασσα και Ακίνητο Ποτάμι – έρχονται μεταξύ άλλων τον Φεβρουάριο αποκλειστικά στην πλατφόρμα του Cinobo.

Μήνας με μεγάλο αφιέρωμα στις ταινίες τρόμου, αλλά και τους 7 Χρυσούς Φοίνικες των τελευταίων 7 Φεστιβάλ Καννών. Μαζί με αυτά, το ντεμπούτο-έκπληξη Αζόρ: Ο Κώδικας του Τραπεζίτη, και τρία δυνατά ελληνικά – Ντάνιελ ‘16, Πράσινη Θάλασσα και Ακίνητο Ποτάμι – έρχονται μεταξύ άλλων τον Φεβρουάριο αποκλειστικά στην πλατφόρμα του Cinobo.

Ο Φεβρουάριος στο Cinobo έρχεται με ένα μεγάλο αφιέρωμα: Χόρρορ. Ο κινηματογραφικός τρόμος μέσα από κλασικές ταινίες του είδους αλλά και σύγχρονες αγαπημένες δημιουργίες που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο genre, όπως Το Ορφανοτροφείο και Οι Μάρτυρες, έρχονται για να γεμίσουν τον Φεβρουάριο με ανατριχίλες. Από τις 14 έως τις 28 Φεβρουαρίου, stream & scream αποκλειστικά στο cinobo.com.

Ανάμεσα στις εκατοντάδες ταινίες βραβευμένες στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου, από τις 2 Φεβρουαρίου και για πρώτη φορά σε μία πλατφόρμα, το Cinobo παρουσιάζει άλλη μια μεγάλη αποκλειστικότητα: τους 7 Χρυσούς Φοίνικες των τελευταίων 7 Φεστιβάλ Καννών. Οι ταινίες που από το 2014 έως το ‘21 απέσπασαν το πρώτο βραβείο του μεγαλύτερου κινηματογραφικού φεστιβάλ παγκοσμίως, μαζεμένες αποκλειστικά στο cinobo.com.

Ο ελληνικός κινηματογράφος εκπροσωπείται από τρεις ταινίες που ξεχώρισαν στις αίθουσες τα τελευταία χρόνια: Σε αποκλειστική Α’ προβολή, το Ντάνιελ ‘16 του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου, ο οποίος επιστρέφει στο Cinobo μετά τον πολυαγαπημένο Μανάβη, καθώς και η βασισμένη σε μυθιστόρημα της Ευγενίας Φακίνου Πράσινη Θάλασσα της Αγγελικής Αντωνίου με τους εξαιρετικούς Αγγελική Παπούλια και Γιάννη Τσορτέκη. Τέλος, το υπαρξιακό και αγωνιώδες δράμα Ακίνητο Ποτάμι του Άγγελου Φραντζή, με την Κάτια Γκουλιώνη και τον Ανδρέα Κωνσταντίνου.

Τον Φεβρουάριο σε Α’ αποκλειστική προβολή στο Cinobo και η περσινή αγαπημένη ταινία των κριτικών, Αζόρ: Ο Κώδικας του Τραπεζίτη, το εκπληκτικό σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ελβετού Αντρέας Φοντάνα για το σκοτεινό ταξίδι προς τη διαφθορά, ενώ για τους φαν του ‘τρομερού παιδιού’ του γερμανικού σινεμά, έρχεται η ταινία μυθοπλασίας Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ που αφηγείται τη ζωή τού αντισυμβατικού σκηνοθέτη με τρόπο που θα ταίριαζε στον ίδιο.

Αυτό τον μήνα στο Cinobo και το απολαυστικό 10 Μέρες Χωρίς τη Μαμά για οικογενειακά γέλια, η αντισυμβατική ρομαντική κομεντί Σφυρίζοντας για τον Έρωτα με τον Κρις -Captain America- Έβανς, αλλά και αλλά και το αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ Η Κόλαση του Ανρί-Ζορζ Κλουζό, για μια ταινία-μύθο με τους Ρόμι Σνάιντερ και Σερζ Ρετζιανί, που τελικά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Συλλογές

7 Χρυσοί Φοίνικες των τελευταίων 7 Φεστιβάλ Καννών
Η τουρκική Χειμερία Νάρκη, το γαλλικό Dheepan: Ο Άνθρωπος Χωρίς Πατρίδα, το Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ του Κεν Λόουτς, το πολυσυζητημένο Τετράγωνο, οι τρυφεροί Κλέφτες Καταστημάτων, τα ήδη θρυλικά Παράσιτα και το Titane που δίχασε όσο κανένας άλλος Χρυσός Φοίνικας στην ιστορία του θεσμού. Είναι όλα εδώ, στο cinobo.com.
Θα ακολουθήσει αναλυτικό δελτίο τύπου.
Από τις 2 Φεβρουαρίου στο Cinobo

Χόρρορ
Μεγάλο αφιέρωμα στο σινεμά του τρόμου, με εμβληματικές ταινίες, σκηνοθέτες-masters και τις σημαντικότερες τάσεις του είδους μέσα σε διαφορετικές δεκαετίες.
Θα ακολουθήσει αναλυτικό δελτίο τύπου.
Από τις 14 Φεβρουαρίου στο Cinobo

Αναλυτικά οι ταινίες του μήνα

Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ (Enfant Terrible)
Όσκαρ Ρέλερ
Αυθεντικός φόρος τιμής στο “τρομερό παιδί” του γερμανικού σινεμά, με μια ταινία που έχει ως προτεραιότητα να μοιάζει με τις δικές του, 40 χρόνια μετά τον θάνατό του.
Την 1η Φεβρουαρίου στο Cinobo  

Ακίνητο Ποτάμι (Still River)
Άγγελος Φραντζής
Στην πιο ώριμη στιγμή του, ο Άγγελος Φραντζής εμπνέεται από τον Ταρκόφσκι και αναζητά το θαύμα της πίστης και της αγάπης στα αχανή τοπία της σιβηρικής στέπας.
Στις 3 Φεβρουαρίου στο Cinobo

10 Μέρες Χωρίς τη Μαμά (10 Days Without Mom)
Αριέλ Βίνογκραντ
Τεράστια εμπορική επιτυχία στην Αργεντινή για την απολαυστική οικογενειακή κωμωδία που ξετυλίγει το χάος της νέας καθημερινότητας για έναν πολύτεκνο πατέρα.
Στις 4 Φεβρουαρίου στο Cinobo

Ντάνιελ ‘16 (Daniel ‘16)
Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος
Μια αληθινά συγκινητική ταινία για τα παιδιά που αναγκάζονται να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους, με ένα θέμα που οι περισσότεροι στη χώρα μας αγνοούν.
Στις 8 Φεβρουαρίου στο Cinobo

Σφυρίζοντας για τον Έρωτα (Playing it Cool)
Τζάστιν Ρίαρντον
Ο Κρις Έβανς αφήνει την υπερηρωική στολή του και πρωταγωνιστεί σε μια rom com που αποδομεί και γιορτάζει όλα αυτά που χαρακτηρίζουν το αγαπημένο κινηματογραφικό είδος.
Στις 10 Φεβρουαρίου στο Cinobo

Η Κόλαση του Aνρί-Ζορζ Κλουζό (Clouzot’s Inferno)
Σερζ Μπρόμπεργκ, Ρουξάντρα Μεντρέα
Μίξη μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ για το κινηματογραφικό γεγονός των 60s που εγκαταλείφθηκε την τρίτη εβδομάδα γυρισμάτων, αφήνοντας τότε ένα αριστούργημα ανολοκλήρωτο.
Στις 11 Φεβρουαρίου στο Cinobo

Πράσινη Θάλασσα   (Green Sea)
Αγγελική Αντωνίου
Βασισμένο σε βιβλίο της Ευγενίας Φακίνου και με εξαιρετικό πρωταγωνιστικό δίδυμο, ένα έξοχο δράμα χαρακτήρων που σχολιάζει τρυφερά την ανάγκη για ανθρώπινη επικοινωνία.
Στις 15 Φεβρουαρίου στο Cinobo

Αζόρ: Ο Κώδικας του Τραπεζίτη (Azor)
Αντρέας Φοντάνα
Έτσι θα έμοιαζε το Αποκάλυψη Τώρα αν αντί της ζούγκλας του Βιετνάμ, ο Κόπολα επέλεγε αυστηρά λόμπι ξενοδοχείων, γιγαντιαίες πόρτες γραφείων και πισίνες για λίγους.
Στις 22 Φεβρουαρίου στο Cinobo
 

Έτσι θα έμοιαζε το Αποκάλυψη Τώρα αν αντί της ζούγκλας του Βιετνάμ, ο Κόπολα επέλεγε ως πεδία δράσης αυστηρά λόμπι ξενοδοχείων, γιγαντιαίες πόρτες γραφείων και πισίνες για λίγους. Γυρισμένο με αξιοζήλευτη αυτοπεποίθηση, ένα εκπληκτικό σκηνοθετικό ντεμπούτο για το σκοτεινό ταξίδι προς τη διαφθορά.

Επίσημη Συμμετοχή
Φεστιβάλ Βερολίνου 2021

Επίσημη Συμμετοχή
Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν 2021

Επίσημη Συμμετοχή
Φεστιβάλ Λονδίνου 2021

Σε καθηλώνει από την πρώτη σκηνή
The New York Times

Γοητευτικά έξυπνο μυστήριο
Variety

Αιχμηρό θρίλερ που καθηλώνει
Screen International

Ένα μυστήριο που σου μένει αξέχαστο
The Guardian

Η καλύτερη ταινία στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος

Έτσι θα έμοιαζε το Αποκάλυψη Τώρα αν αντί της ζούγκλας του Βιετνάμ, ο Κόπολα επέλεγε ως πεδία δράσης αυστηρά λόμπι ξενοδοχείων, γιγαντιαίες πόρτες γραφείων και πισίνες για λίγους. Γυρισμένο με αξιοζήλευτη αυτοπεποίθηση, ένα εκπληκτικό σκηνοθετικό ντεμπούτο για το σκοτεινό ταξίδι προς τη διαφθορά.

Σύνοψη

Στην υπό δικτατορία Αργεντινή του 1980, ένας Ελβετός τραπεζικός εξαφανίζεται κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Όταν ο αντικαταστάτης του αναλαμβάνει να διερευνήσει ο ίδιος την υπόθεση, βυθίζεται σε ένα μυστήριο που εκτυλίσσεται πίσω από τις βαριές πόρτες μεγαλοαστικών γραφείων και τους πυκνούς κήπους των νεόπλουτων ευνοούμενων του καθεστώτος.

Σημείωμα του σκηνοθέτη Αντρέας Φοντάνα

…για τον παππού του και την Αργεντινή

Μετά την καριέρα του στο διπλωματικό σώμα, ο παππούς μου εργάστηκε σε ιδιωτική τράπεζα. Είχα μόνο μια αόριστη ιδέα του τι σημαίνει αυτός ο κόσμος, καθώς ο παππούς μου ήταν πάντα διακριτικός άνθρωπος -όπως οφείλει ένας καλός τραπεζίτης. Όταν πέθανε, άρχισα να ενημερώνομαι: ανακάλυψα την ιδιαίτερη σχέση των τραπεζιτών με τους πελάτες τους. Και συνειδητοποίησα πως αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα για ταινία. Εκτός αυτού, υπήρχε η Αργεντινή. Έζησα πολλά χρόνια εκεί κι έχω κρατήσει στενούς δεσμούς με τη χώρα. Το να σκηνοθετείς έναν τραπεζίτη μέσα σε μια τράπεζα, δεν έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ένας ιδιωτικός τραπεζίτης είναι στ’ αλήθεια στο στοιχείο του όταν ταξιδεύει -κυρίως στο εξωτερικό- να βρει τον πελάτη του. Με ιντρίγκαρε η ιδέα του να τον δει κανείς ως πρωτοπόρο, έναν άποικο που πάει να κατακτήσει έναν άγνωστο κόσμο. Σαν να φτιάχνεις μια ταινία για τους κατακτητές. Και όλοι ξέρουμε τη βία που ακολουθεί την άφιξη των κατακτητών.

…για το σασπένς και την porteña λογοτεχνία

Αγαπώ πολύ τα αστυνομικά μυθιστορήματα, αλλά τα αφήνω πάντα πριν το τέλος τους. Όχι επειδή βαριέμαι, αλλά γιατί δεν θέλω να μάθω τη λύση, θέλω να παραμείνει ανέγγιχτο το μυστήριο. Το κινηματογραφικό σενάριο αποτελεί αφηγηματικό πρόσχημα για να ανακαλύψεις ένα ολόκληρο σύμπαν. Η έντασή του βασίζεται κυρίως στο μυστήριο το οποίο έλκει τον θεατή, αλλά που δεν έχει απαραιτήτως λύση. Αυτό είναι κάτι τυπικό της porteña (αυτής του Μπουένος Άιρες) λογοτεχνίας φαντασίας συγγραφέων όπως ο Μπόρχες και ο Κορτάσαρ. Όσο πιο πολύ πλησιάζουμε στην καρδιά του μυστηρίου, τόσο απομακρυνόμαστε από τη λύση του.

Βιογραφικό σκηνοθέτη Αντρέας Φοντάνα

Γεννήθηκε στη Γενεύη το 1982. Αφού πήρε πτυχίο Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, μετακόμισε στο Μπουένος Άιρες όπου εκπαιδεύτηκε ως βοηθός παραγωγής, ενώ το 2010 πήρε πτυχίο κινηματογράφου από το ECAL της Λωζάννης και το HEAD της Γενεύης. Η πρώτη του μικρού μήκους ταινία, Cotonov Vanished (2009), βραβεύτηκε στο φεστιβάλ Vision du Réel της Νιόν και το Festival dei Popoli της Φλωρεντίας. Η τελευταία του μικρού μήκους Pedro M, 1981, ήταν υποψήφια στα Swiss Film Awards. To 2016 έλαβε μαζί με τη Ζάχρα Βάργκας το Upcoming Lab Prize για το ντοκιμαντέρ Nothingwood, ενώ εργάζεται επίσης ως βοηθός παραγωγής και σεναριογράφος.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Αντρέας Φοντάνα
Σενάριο: Αντρέας Φοντάνα, Μαριάνο Γίνας
Παραγωγοί: Εουχένια Μουμεντάλερ, Ντέιβιντ Επινί
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γκάμπριελ Σαντρού
Κοστούμια: Σιμόνα Μαρτίνεζ
Μοντάζ: Νικολά Ντεμεζόν
Ήχος: Ετιέν Κουρκόντ
Μουσική: Πολ Κουρλέ
Πρωταγωνιστούν: Φαμπρίτσιο Ροντζιόνε, Στεφανί Κλεό, Κάρμεν Ιριόντο, Χουάν Τρεντς, Ιγκνάσιο Βίλα, Πάμπλο Τόρε, Έλλι Μεδέιρος

Διάρκεια: 100’
Έτος Παραγωγής: 2021

Για εγκυκλοπαιδικές λεπτομέρειες της ζωής του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, υπάρχει το ίντερνετ. Για το πώς όμως αυτές θα μπορούσαν να αποδοθούν σε μια ταινία που έχει ως προτεραιότητα να μοιάζει με τις δικές του, υπάρχει το γενναίο αυτό φιλμ του Όσκαρ Ρέλερ, ένας αυθεντικός και αντισυμβατικός φόρος τιμής…

Δεν βαριέσαι ούτε στιγμή
Screen International

Η πιο πανκ ροκ βιογραφία
Guardian

Για εγκυκλοπαιδικές λεπτομέρειες της ζωής του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, υπάρχει το ίντερνετ. Για το πώς όμως αυτές θα μπορούσαν να αποδοθούν σε μια ταινία που έχει ως προτεραιότητα να μοιάζει με τις δικές του, υπάρχει το γενναίο αυτό φιλμ του Όσκαρ Ρέλερ, ένας αυθεντικός και αντισυμβατικός φόρος τιμής στο «τρομερό παιδί» του γερμανικού σινεμά, 40 χρόνια μετά τον θάνατό του.

Σύνοψη
Όταν το 1967 ο 22χρονος Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ αναλαμβάνει τη θεατρική σκηνή του Anti-Theatre του Μονάχου, κανείς δεν υποψιάζεται ότι αυτός ο αυθάδης τύπος θα γίνει ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς Γερμανούς σκηνοθέτες. Το πάθος και ο δυναμισμός του ελκύουν ένα τσούρμο αφοσιωμένων θαυμαστών. Σαν να το αισθάνεται ότι δεν έχει πολύ καιρό μπροστά του, γυρίζει μανιωδώς τη μια ταινία μετά την άλλη. Ταινίες του ανοίγουν στα μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ του κόσμου, και λατρεύονται ή μισιούνται από κοινό, κριτικούς και συναδέλφους. Η οργή του μαζί με την βαθιά επιθυμία του για αγάπη, τον κάνουν τον πιο σημαντικό και ριζοσπαστικό σκηνοθέτη, ένα enfant terrible.

Trailer

Λίγα λόγια για την ταινία

Μια ταινία-ωδή στον εμβληματικό σκηνοθέτη Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Με περίτεχνο χρώμα και αριστουργηματική φωτογραφία, ο σκηνοθέτης Όσκαρ Ρέλερ προσεγγίζει και καταφέρνει να μπει στο σύμπαν του “τρομερού παιδιού” του γερμανικού σινεμά. Παρουσιάζει με ξεχωριστό τρόπο τη ζωή και το έργο του, σε όλες του τις εκφάνσεις: από τη σκηνοθετική του ευφυΐα, στην απελπισμένη αναζήτηση της αγάπης, την τάση του για θυματοποίηση. Και για όλα αυτά μπορεί και βασίζεται απόλυτα στον χαρισματικό πρωταγωνιστή του: ο Όλιβερ Μασούτσι όχι μόνο υποδύεται τον μεγάλο σκηνοθέτη, αλλά γίνεται ένα με τον Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ.

Ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, ένα enfant terrible

Γερμανός σκηνοθέτης, συγγραφέας και ηθοποιός, από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της μεταπολεμικής γερμανίας, που μαζί με τον Βιμ Βέντερς και τον Βέρνερ Χέρτζογκ αποτελούν τους μεγάλους σκηνοθέτες του νέου γερμανικού σινεμά της δεκαετίας του ‘70. Οι ταινίες του χαρακτηρίζονται για την κοινωνική και πολιτική κριτική ευαισθησία τους, και αναφέρονται κυρίως στα θέματα της καταπίεσης και της απόγνωσης. Στο επίκεντρό τους τα ήθη και οι αξίες της μεσοαστικής τάξης.

Γεννήθηκε στις 31 Μαΐου 1946 στο Μπαντ Βερισχόφεν της Βαυαρίας. Μανιακός με το σινεμά από τα παιδικά του χρόνια, εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 16 ετών για να αφιερωθεί ψυχή τε και σώματι στον κινηματογράφο, στο θέατρο και στην τηλεόραση. Το 1967 ίδρυσε στο Μόναχο το Αντιθέατρο (Antitheater), το οποίο λειτούργησε έως το 1970 και παρουσίασε νέα πρωτότυπα έργα αλλά και τολμηρές διασκευές έργων κλασικών συγγραφέων (Γκαίτε, Σοφοκλής κ.ά).

Πληθωρικός και παραγωγικότατος δημιουργός, ο Φασμπίντερ σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους το 1969 με τίτλο Η Αγάπη Είναι Πιο Ψυχρή από τον Θάνατο (Liebe ist kalter als der Tod) και η συνολική του φιλμογραφία περιλαμβάνει 41 ταινίες και πολλά θεατρικά. Από τις πιο γνωστές και αξιόλογες ταινίες του είναι Ο Έλληνας Γείτονας (Katzelmacher, 1969), με θέμα έναν έλληνα εργάτη ο οποίος σκανδαλίζει τους γερμανούς αστούς, Ο Αμερικανός Στρατιώτης (Der amerikanische Soldat, 1970), Τα Πικρά Δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ (Die bitteren Tranen der Petra von Kant, 1972), με θέμα τις εξουσιαστικές προσωπικές σχέσεις, Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά (Angst essen Seele auf, 1974), Η Χρονιά με τα 13 Φεγγάρια (In einem Jahr mit 13 Monden, 1978), πολιτική αλληγορία με θέμα ένα διεμφυλικό άτομο που μετανιώνει έπειτα από εγχείρηση αλλαγής φύλου, Ο Γάμος της Μαρίας Μπράουν (Die Ehe der Maria Braun, 1979), στο οποίο μέσα από την εξέλιξη ενός γάμου παρουσιάζεται η ιστορία της Γερμανίας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έως το «οικονομικό θαύμα» της δεκαετίας του ‘50, Λιλή Μαρλέν (Lili Marleen, 1981), Λόλα, μια γυναίκα από τη Γερμανία (Lola, 1981), μια δική του εκδοχή του μυθικού Γαλάζιου Άγγελου, Βερόνικα Φος (Die Sehnsucht der Veronika Voss, 1982), εμπνευσμένο από τη ζωή της γερμανίδας ηθοποιού Σίμπιλ Σμιτς και Ο Καβγατζής (Querelle, 1982), βασισμένο στο μυθιστόρημα του Ζαν Ζενέ, Ο Καβγατζής της Βρέστης. Μεγάλη επιτυχία γνώρισε η τηλεοπτική του διασκευή για το μυθιστόρημα του Άλφρεντ Ντέμπλιν, Βερολίνο Αλεξάντερπλατς (Berlin Alexanderplatz, 1980).

Ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ πέθανε από ένα θανατηφόρο κοκτέιλ κοκαΐνης και βαρβιτουρικών στις 10 Ιουνίου 1982 στο διαμέρισμα του φίλου σκηνοθέτη Βολφ Γκρεμ στο Μόναχο, σε ηλικία μόλις 36 ετών. Την περίοδο εκείνη ετοίμαζε ένα φιλμ για την πολωνογερμανίδα επαναστάτρια Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Σημείωμα του σκηνοθέτη Όσκαρ Ρέλερ

Για μένα ο Φασμπίντερ ήταν ο κομήτης στον βερολινέζικο νυχτερινό ουρανό, μια φωτεινή πινακίδα νέον που χτυπιέται από τον αέρα, ένας μονόλιθος που εφηύρε τα φωτεινά χρώματα, τα οποία όμως στην πραγματικότητα ήταν φτιαγμένα από το κρύο, γκρίζο θεμέλιο της μεταπολεμικής γερμανικής κοινωνίας. Με όλες τις σκοτεινές σκέψεις, τον πεσιμισμό και την αυτο-αμφιβολία που πάνε μαζί με αυτό.

Βιογραφικό του σκηνοθέτη

Ξεκίνησε την καριέρα του ως σεναριογράφος, ενώ ως σκηνοθέτης γνώρισε επιτυχία με τη δεύτερη ταινία του No Place To Go (2000), ένα πολύ προσωπικό πορτρέτο της μητέρας του που έκανε πρεμιέρα στις Κάννες και κέρδισε το Βραβείο καλύτερης ταινίας στα Γερμανικά Κινηματογραφικά Βραβεία (Lola). Στη συνέχεια γύρισε τα επίσης βραβευμένα Angst (2003), Agnes and His Brothers (2004), καθώς και τη μεταφορά του μυθιστορήματος του Μισέλ Ουελμπέκ Elementary Particles (2006). Το Jew Suss: Rise and Fall (2010) ήταν η πιο αμφιλεγόμενη ταινία του, ενώ στη συνέχεια ήρθαν τα Sources of Life (2018) και Outmastered (2018). Το Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ (Enfant Terrible) είναι η τελευταία του ταινία – ένας φόρος τιμής στον πιο εμβληματικό και ριζοσπαστικό γερμανό σκηνοθέτη όλων των εποχών.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Όσκαρ Ρέλερ
Σενάριο: Κλάους Ρίχτερ
Φωτογραφία: Καρλ-Φρίντριχ Κόσνικ
Μοντάζ: Χανσγιόργκ Βάισμπρικ
Μουσική: Μάρτιν Τοντσάροου
Παραγωγή: Bavaria Filmproduktion, X Filme Creative Pool, WDR, BR, Arte
Πρωταγωνιστούν: Όλιβερ Μασούτσι, Χάρι Πριντς, Κάτια Ρίμαν, Γιόχεν Σρουπ, Ερνταλ Γιάντιζ, Φρίντα-Λοβίσα Χαμάν, Ντεσιρέ Νικ, Αντρέ Χένικ, Ίβα Μάτες, Αλεξάντερ Σίαρ

Διάρκεια: 134′

Χώρα | Έτος Παραγωγής: Γερμανία, 2020

Το οικογενειακό τραπέζι μετατρέπεται σε πεδίο ανελέητων συγκρούσεων σε αυτή την ξεκαρδιστική κωμωδία από τους παραγωγούς της ταινίας Μίλα Της του Πέδρο Αλμοδόβαρ. Φέτος τα «Παράσιτα» μας έρχονται από το Περού.

Αντλώντας έμπνευση από τον Κανόνα του Παιχνιδιού του Ρενουάρ και τις ταινίες του Αλμοδόβαρ, αυτή η κωμωδία για τη μάχη των τάξεων αποτελεί μια απολαυστική εμπειρία.
Rolling Stone Spain

Χρησιμοποιώντας τη μαύρη κωμωδία για να κάνει κοινωνική κριτική, ο Φουέντες-Λεόν χτίζει πάνω στη μακριά κινηματογραφική παράδοση της Βιριδιάνας του Μπουνιουέλ και των πρόσφατων Παράσιτων.
cinemaescapist.com

Το οικογενειακό τραπέζι μετατρέπεται σε πεδίο ανελέητων συγκρούσεων σε αυτή την ξεκαρδιστική κωμωδία από τους παραγωγούς της ταινίας Μίλα Της του Πέδρο Αλμοδόβαρ. Φέτος τα «Παράσιτα» μας έρχονται από το Περού.

Σύνοψη
Η Λουσμίλα και η Πέτα είναι αδελφές που εργάζονται ως οικιακές βοηθοί σε σπίτια αριστοκρατικών οικογενειών. Οι δύο αδελφές είναι σχεδόν μέλη της οικογένειας αλλά… ίσως όχι για όλους. Όλα αλλάζουν όταν ένα καλά κρυμμένο μυστικό φέρνει τα πάνω κάτω για τις δύο οικογένειες, που βλέπουν την ιεραρχία τους να καταρρέει εν μέσω ενός μεγάλου πάρτυ γενεθλίων.

Λίγα λόγια σχετικά με την ταινία

Το Και στις Καλύτερες Οικογένειες απεικονίζει με ακρίβεια αλλά και με μια εξαιρετική λεπτότητα το ρήγμα ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις, σε μια περιοχή που αναπτύσσεται ραγδαία, οικονομικά και κοινωνικά. Οι άκαμπτοι ηθικοί κώδικες της κοινωνικής ελίτ τρίζουν στα θεμέλιά τους, ενώ φέρνουν στο φως την απόλυτη εξάρτηση ανάμεσα στους “πάνω” και τους “κάτω”.

Σύμφωνα με έρευνα του 2012, το πιο πλούσιο 20% των περουβιανών κερδίζει σχεδόν το μισό κρατικό εισόδημα, πάνω από 10 φορές περισσότερα από το πιο φτωχό 20%, ενώ το 2013 στην πρωτεύουσα, τη Λίμα, ολοκληρώθηκε η κατασκευή ενός τείχους που χωρίζει τις πλούσιες γειτονιές από τις φτωχές.

Τέτοιου είδους θέματα κοινωνικοοικονομικής ανισότητας, καθώς και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φεμινισμού και ισότητας βρίσκονται πίσω από τις ιστορίες του Φουέντες-Λεόν, ενός ανέκαθεν πρωτοπόρου σκηνοθέτη που συνδυάζει, με αρωγό τα χαρακτηριστικά μιας σαπουνόπερας, προοδευτικά ιδανικά με ένα στυλ ψυχαγωγίας βαθιά ριζωμένο στην λατινοαμερικανική κουλτούρα.

Σημείωμα του σκηνοθέτη Χαβιέρ Φουέντες-Λεόν

Παρά το ότι καταφέραμε να ξεπεράσουμε χρόνια βίας και αιματοχυσίας στη χώρα μου, είναι ξεκάθαρο πως η τόνωση της οικονομίας μας δεν θα μας γλιτώσει από τις προκαταλήψεις και την ανισότητα που αποτελούν μελανό σημείο της ιστορίας μας. Θέλαμε να φτιάξουμε μια ταινία που θα αντικατόπτριζε όλα αυτά που μας χωρίζουν, αλλά και όσα μας ενώνουν. Και τι μπορεί να μας κάνει να κοιτάξουμε κατάματα τα κοινωνικά μας ψεγάδια, αν όχι το χιούμορ; Θέλουμε να κάνουμε το κοινό να γελάσει, ώστε να δεχτεί και το κοινωνικό σχόλιο πίσω από την κωμωδία. Προσέξαμε πολύ να γράψουμε τους χαρακτήρες με φροντίδα και σεβασμό, ακόμα κι αν δεν συμφωνούσαμε πάντα με την άποψη ή τη συμπεριφορά τους. Όλοι οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι και τρισδιάστατοι, και όσο αστεία κι αν προσπαθεί να είναι μια κωμωδία, πιστεύω πως χάνει την αξιοπρέπειά της όταν το χιούμορ υπάρχει σε βάρος της εμβάθυνσης των χαρακτήρων. Ακριβώς απ’ το χάσμα μεταξύ πλούτου και φτώχειας, queer και straight, θρησκευτικού και κοσμικού κ.ο.κ. ξεπηδούν οι κωμικές καταστάσεις, καθώς και η εμπαθής πλην αμείλικτη κριτική σε μια κοινωνία που έχει απόλυτη ανάγκη να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη, αν θέλει να ωριμάσει κι αυτή μαζί με την οικονομία της.

Βιογραφικό του σκηνοθέτη

Απόφοιτος της Ιατρικής σχολής του Περού, ο Χαβιέρ Φουέντες-Λεόν σπούδασε σκηνοθεσία στο CalArts του Λος Άντζελες, ενώ η πτυχιακή του ταινία, Espacios (Δωμάτια) απέσπασε το Περουβιανό Βραβείο Μικρού Μήκους το 1997. Η πρώτη του μεγάλου μήκους Contracorriente (Undertow) έκανε πρεμιέρα το 2009 στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν και απέσπασε περισσότερα από 50 διεθνή βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου Κοινού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς το 2010. Η ταινία προτάθηκε για βραβείο Γκόγια και ήταν η πρόταση του Περού στα Όσκαρ της επόμενης χρονιάς. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του El Elefante Desaparecido (The Vanished Elephant) έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2014 και ταξίδεψε σε πολλά ακόμη φεστιβάλ. Ο Φουέντες-Λεόν ήταν ο βασικός σκηνοθέτης, συν-σεναριογράφος και διευθυντής παραγωγής της πρώτης σεζόν του Distrito Salvaje (Wild District), που γυρίστηκε στην Κολομβία για το Netflix. Αυτή την εποχή γράφει την πρώτη παραγωγή του Netflix που γυρίζεται στο Περού, σειρά που βασίζεται στην υπόθεση anti-doping του περουβιανού σταρ του ποδοσφαίρου, Πάολο Γκερέρο.

Συντελεστές

Σενάριο | Σκηνοθεσία: Χαβιέρ Φουέντες-Λεόν
Παραγωγοί: El Calvo, Dynamo, Χαβιέρ Φουέντες-Λεόν, Ντέλια Γκαρσία, Λοσάδα, Μισέλ, Ρούμπεν
Πρωτότυπη Μουσική: Σέλμα Μουτάλ
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Σουζάνα Τόρες
Μοντάζ: Χαβιέρ Φουέντες-Λεόν, Χαβιέρ Μπεσέρα
Κοστούμια: Φερνάντο Βελάσκο
Μακιγιάζ & Μαλλιά: Λουσιάνα Σαλομόν
Πρωταγωνιστούν: Τζέλι Ρεατέγκι (Μερσέδες), Γκράσια Ολάγιο (Κάρμεν), Τατιάνα Αστένγκο (Λουσμίλα), Γκαμπριέλα Βελάσκεθ (Πέτα)
Αυθεντικός τίτλος: Las Mejores Familias

Διάρκεια: 99′

Χώρα | Έτος Παραγωγής: Περού, 2020

Από 28 Δεκεμβρίου αποκλειστικά στο cinobo.com

Ο Δεκέμβριος ήταν ανέκαθεν ο μήνας με τις λίστες και με το 2021 να φτάνει στο τέλος του, το Cinobo μαζεύει σε μια λίστα τα αγαπημένα των συνδρομητών του. Από τον πιο αμφιλεγόμενο Χρυσό Φοίνικα στην ιστορία του θεσμού και το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μέχρι τη Χρυσή Άρκτο Βερολίνου και…

Ο Δεκέμβριος ήταν ανέκαθεν ο μήνας με τις λίστες και με το 2021 να φτάνει στο τέλος του, το Cinobo μαζεύει σε μια λίστα τα αγαπημένα των συνδρομητών του. Από τον πιο αμφιλεγόμενο Χρυσό Φοίνικα στην ιστορία του θεσμού και το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μέχρι τη Χρυσή Άρκτο Βερολίνου και το πιο σοκαριστικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς. Φυσικά δεν λείπουν μεγάλοι auteurs, όπως ο Γουόνγκ Καρ Γουάι και ο Φατίχ Ακίν. Δύο είναι τα μεγάλα ερωτήματα: σκανδάλισε όσο περιμέναμε τη φετινή χρονιά ο Πολ Βερχόφεν; Και υπήρξε κάποιος ελληνικός θρίαμβος;

Με 1,22 εκατομμύρια ώρες streaming και 3,93 εκατομμύρια views, αυτές είναι οι 20 δημοφιλέστερες ταινίες της χρονιάς, διαθέσιμες στο cinobo.com με το #1 να είναι ελληνικό! Μια λίστα ειδικά αφιερωμένη, με την υπόσχεση για ένα κινηματογραφικά γεμάτο και περιπετειώδες 2022!

20/ Η Ληστεία της Στοκχόλμης | Stockholm του Ρόμπερτ Μπουντρό. Το origin story του ψυχολογικού φαινομένου “Σύνδρομο της Στοκχόλμης”, με 70s ποπ αισθητική και έναν απολαυστικό Ίθαν Χοκ.

19/ 7 Λεπτά Ψυχής | 7 Minutes of Soul του Πάνου Βλάχου. Μέσα από τον θρίαμβο του Σπύρου Λούη στον Μαραθώνιο του 1896, ο Πάνος Βλάχος παρουσιάζει αυτό το πρωτότυπο αθλητικό ντοκιμαντέρ-υπαρξιακή αναζήτηση.

18/ Η Γυναίκα των Δακρύων | La Llorona του Χάιρο Μπουσταμάντε. Όχι η ταινία φαντασμάτων που περιμένετε. Μια ιστορία εκδίκησης μετατρέπεται σε πολιτική αλληγορία και μεταφυσικό θρίλερ, και βραβεύεται σε Βενετία και Σαν Σεμπαστιάν.

17/ Τρυφερέ Μου Ταυρομάχε | My Tender Matador του Ροντρίγκο Σεπούλβεδα. Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, σε μια ανέλπιστα τρυφερή και συγκινητική ταινία από τη Χιλή.

16/ 7^ος Όροφος | 7th Floor του Πάτσι Άμεζκουα. Ο Ρικάρντο Νταρίν αντιμετωπίζει τη μυστηριώδη εξαφάνιση των παιδιών του σε μια καθηλωτική άσκηση σασπένς από την Αργεντινή.

15/ Ένας Γιος | Α Son του Μεχντί Μπαρσαουί. Εντυπωσιακό οικογενειακό δράμα από την Τυνησία, που μετατρέπεται σε δυναμικό κοινωνικό και πολιτικό σχόλιο.

14/ Ερωτική Επιθυμία | In the Mood for Love του Γουόνγκ Καρ Γουάι. Πολλοί ορκίζονται πως το σήμα κατατεθέν στην καριέρα του Γουόνγκ Καρ Γουάι είναι η ομορφότερη ταινία που έγινε ποτέ.

13/ Εκτός Εαυτού | Cross the Line του Νταβίντ Βικτόρι. Στα χνάρια του After Hours του Σκορσέζε, ένα ηλεκτρισμένο και σπιντάτο θρίλερ που ξαφνιάζει.

12/ Αυτά που Λέμε κι Αυτά που Κάνουμε | Love Affair(s) του Εμμανουέλ Μουρέ. Όχι μια Γαλλική δραματική κομεντί σαν όλες τις άλλες, η έκπληξη του καλοκαιριού, υποψήφια για 13 βραβεία Σεζάρ.

11/ Μεσοτοιχίες | Medianeras του Γκουστάβο Ταρέτο. Η ευρηματική ρομαντική κομεντί από την Αργεντινή που κέρδισε τις καρδιές μας και τη Χρυσή Αθήνα στις Νύχτες Πρεμιέρας.

10/ Η Υπηρέτρια | The Handmaiden του Παρκ Τσαν-γουκ. Το ερωτικό θρίλερ που ξανάδωσε στον Παρκ Τσαν Γουκ δημοσιότητα αντίστοιχη με αυτή του Oldboy.

09/ Παγίδα στο Διαδίκτυο | Caught in the Net των Μπαρμπόρα Χαλούποβα, Βιτ Κλουσάκ. Τα chat rooms δε θα είναι ποτέ πια ίδια μετά το ντοκιμαντέρ που οδήγησε μέχρι και σε συλλήψεις εγκληματιών στην Τσεχία.

08/ Chungking Express του Γουόνγκ Καρ Γουάι. Μια φιλμική πυρηνική βόμβα συναισθήματος από τον αγαπημένο του Cinobo, Γουόνγκ Καρ Γουάι.

07/ Ραντεβού στο Belle Epoque | La Belle Epoque του Νικολά Μπεντός. Μια από τις πιο τρυφερές γαλλικές στιγμές των τελευταίων ετών, όπου η Μπελ Επόκ συναντά το πνεύμα του Τσάρλι Κάουφμαν.

06/ Soul Kitchen του Φατίχ Ακίν. Η πιο κωμική και αισιόδοξη στιγμή του Φατίχ Ακίν, μια ταινία για την ψυχή του πολυμήχανου Έλληνα μετανάστη στη Γερμανία.

05/ Μπενεντέτα | Benedetta του Πολ Βερχόφεν. Η πρόκληση και ο σκανδαλισμός ευτυχώς δεν σταμάτησε ποτέ να απασχολεί τον δαιμόνιο Πολ Βερχόφεν (Βασικό Ένστικτο, Εκείνη).

04/ Titane της Ζουλιά Ντικουρνό. Ο Χρυσός Φοίνικας που σόκαρε τις Κάννες, μια ιστορία για γερά στομάχια από την πολυσυζητημένη δημιουργό του Raw.

03/ Οι Γείτονες Από Πάνω | The People Upstairs του Σεσκ Γκέι. Το ισπανικό δείπνο της χρονιάς, με μενού όλες τις νευρώσεις και τις αγωνίες των σύγχρονων ζευγαριών.

02/ Ατυχές Πήδημα Ή Τυχερό Πορνό | Bad Luck Banging or Loony Porn του Ράντου Ζούντε. Η έκπληξη (και η Χρυσή Άρκτος Βερολίνου) ήρθε φέτος από τη Ρουμανία.

01/ Το Πρόστιμο | Amercement του Φωκίωνα Μπόγρη. Ο ελληνικός πολυβραβευμένος θρίαμβος του καλοκαιριού, το διαμαντάκι του Φωκίωνα Μπόγρη.

Με αφορμή την ψηφιακή της αποκατάσταση, ο Ρένος Χαραλαμπίδης ξανασυστήνει την ταινία στο κοινό σε μια δωρεάν κινηματογραφική προβολή και από 20 Δεκεμβρίου αποκλειστικά στο cinobo.com

Με αφορμή την ψηφιακή της αποκατάσταση, ο Ρένος Χαραλαμπίδης ξανασυστήνει την ταινία στο κοινό σε μια δωρεάν κινηματογραφική προβολή και από 20 Δεκεμβρίου αποκλειστικά στο cinobo.com

Από τις 20 Δεκεμβρίου, η ψηφιακά αποκατεστημένη από τον ίδιο τον σκηνοθέτη ταινία Η Καρδιά του Κτήνους θα είναι διαθέσιμη για streaming αποκλειστικά στην πλατφόρμα του Cinobo. Παράλληλα, το Cinobo σε συνεργασία με τον Ρένο Χαραλαμπίδη διοργανώνει ειδική δωρεάν κινηματογραφική προβολή της ταινίας, τη Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου στις 7 μ.μ στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48, Κεραμεικός), παρουσία σκηνοθέτη και συντελεστών. Η είσοδος στην προβολή θα είναι δωρεάν και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Μετά την προβολή, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον Ρένο Χαραλαμπίδη και τον συγγραφέα Πέτρο Τατσόπουλο, στο μυθιστόρημα του οποίου βασίστηκε το σενάριο της ταινίας.

Μετά τα εμβληματικά No Budget Story και Φτηνά Τσιγάρα που σημάδεψαν τη δεκαετία του ‘90, ο Ρένος Χαραλαμπίδης μετέφερε στο σινεμά ένα μυθιστόρημα-σταθμό του Πέτρου Τατσόπουλου. Ανάμεσα σε ποιητικό νουάρ και ανάλαφρη κωμωδία, 16 χρόνια μετά την πρώτη της προβολή στις ελληνικές αίθουσες, Η Καρδιά του Κτήνους ξυπνά ξανά.

Σημείωμα του σκηνοθέτη

Οι ταινίες μου πάντα δυσκολεύονταν να βρουν τον εαυτό τους. Και πιο πολύ δυσκολεύτηκε η Καρδιά του Κτήνους. Με το σκανάρισμα του αρνητικού σε υψηλή ανάλυση, σαν το φιλμ να έκλεισε εσωτερικούς λογαριασμούς της ταυτότητάς του. Η ψηφιακή επεξεργασία ανέδειξε το αισθητικό μου μανιφέστο, τον συνδυασμό της οπτικής του ζωγράφου Edward Hopper – υψηλό κοντράστ, ζυγισμένο καδράρισμα σε εξωτερικούς χώρους – με «ψυχορραγούντα» χρώματα μαζί με κάδρα και σκηνικά των εσωτερικών χώρων σε «ντοκιμαντερίστικη» ακαταστασία, βασισμένα στην αισθητική των εγκαταστάσεων του εικαστικού Joseph Beuys.

Με την Καρδιά του Κτήνους, στα μέσα της δεκαετίας του ‘00, ταξίδεψα σε πολλά φεστιβάλ του κόσμου με σημαντικότερη στιγμή το βραβείο στο φεστιβάλ του Χιούστον. Οι κριτικές στην Ελλάδα ήταν πολύ καλές, ίσως οι καλύτερες που έχω πάρει για όλες τις ταινίες μου. Μάλιστα πήρα και το βραβείο του «Σκηνοθέτη της χρόνιας» του STATUS. Αλλά η μεγαλύτερη προσωπική στιγμή που μου χάρισε η ταινία ήταν πολλά χρόνια μετά, όταν διασταυρώθηκα με τον Σαββόπουλο τον Ιούνιο του 2017 στην πλατεία της Χώρας της Σερίφου. Μου είπε «…η ταινία σου έχει ποιητικό πυρήνα» και τα μάτια του λάμψανε.

Μέσα από το Cinobo, Η Καρδιά του Κτήνους δεν σταματά να χτυπά, πιάνοντας κουβέντα για τρίτη δεκαετία με το κινηματογραφόφιλο κοινό. Και μάλιστα θεωρώ καλό οιωνό το ότι η πρεμιέρα γίνεται κοντά στα Χριστούγεννα γιατί ξαναπιάνοντας στα χέρια μου το αρνητικό για την ψηφιακή επεξεργασία, συνειδητοποίησα ότι είναι ίσως η μόνη ελληνική ταινία που παρουσιάζει τη στολισμένη χριστουγεννιάτικη Αθήνα των μέσων της δεκαετίας του 2000.

Ρένος Χαραλαμπίδης, Δεκέμβρης 2021

Οι ανώτατες σπουδές φιλοσοφίας έχουν κάνει τον Στέφανο να αντιμετωπίζει όλους τους ανθρώπους ως κατώτερούς του. Όταν απολύεται από τον στρατό θεωρεί ότι ο κόσμος του ανήκει. Στην πραγματικότητα του ανήκουν μόνο τα χρέη της μητέρας του, που μόλις απεβίωσε και η απόρριψη της άλλοτε αφοσιωμένης ερωμένης του. Ο Τσακίρης, φίλος από το σχολείο που εξελίχθηκε σε μικροεγκληματία, του προτείνει να ληστέψουν την τράπεζα που δουλεύει ως ταμίας ο Άρης, συνεργός αλλά και πρότυπο του κοινωνικού επαναστάτη στα εφηβικά τους χρόνια και Πυγμαλίων του Στέφανου. Ο ήρωας θα βουτηχτεί στην αγριότητα αλλά και στη μαγεία της πραγματικής ζωής, κάνοντας το υποχρεωτικό ταξίδι προς την ωριμότητα.

Η ταινία, ο συγγραφέας και ο σκηνοθέτης

Η Καρδιά του Κτήνους δεν μπορεί να καταταχθεί σε κάποιο συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος. Κινείται μεταξύ του αστυνομικού φιλμ νουάρ, της γλυκόπικρης κωμωδίας, του ποιητικού σινεμά και της ανάλαφρης νοσταλγίας του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Διαπραγματεύεται την εντυπωσιακή πτώση, αλλά και τη λύτρωση ενός νάρκισσου που καλείται να αντιμετωπίσει την πραγματική ζωή.

Η ταινία βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Πέτρου Τατσόπουλου, ο οποίος και δήλωσε τότε: «Ψυχαναλύοντας τον Ρένο εκ του προχείρου, αντιλαμβάνομαι πως εντόπισε ευθύς εξαρχής ομοιότητες της δικής του περσόνας με τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου. Μια «βυρωνική» αγωνιστική διάθεση για να επικρατήσουν. Μόνοι εναντίον όλων. Η Καρδιά του Κτήνους είναι μια τρυφερή ταινία, πολύ πιο τρυφερή από το δικό μου βιβλίο, και αυτό επίσης πιστώνεται στον σκηνοθέτη της». Συμβούλεψε τον Χαραλαμπίδη «όσο πιο πολύ προδώσεις το βιβλίο και απελευθερωθείς, τόσο καλύτερη ταινία θα κάνεις».

Οι ταινίες του Ρένου Χαραλαμπίδη -στοχαστικές, καυστικές και οξυδερκείς- ζουν και αναπνέουν, φλερτάροντας μια άλλη διάσταση. Δίνουν στην πόλη μια αίσθηση ιδιόρρυθμης ευτυχίας και μιας απρόσμενης αγκαλιάς. Φαίνονται ρεαλιστικές αλλά δεν είναι. Κρύβουν τα εφηβικά όνειρά μας που θέλουν να φτερουγίσουν και να φτάσουν στον ήλιο. Όμως ο κινηματογραφικός κόσμος του σκηνοθέτη που τα περιβάλλει, περιέργως δεν τα αφήνει να καούν. Τους παρασέρνει σ’ ένα χορό χωρίς ανάσα, μια γιορτή που στήνεται από το πουθενά, ένα χάπι εντ χωρίς απαραίτητα να έχει προηγηθεί ιστορία.

Επίσημη Συμμετοχή
Los Angeles Greek Film Festival 2007

Βραβείο Ξενόγλωσσης Ταινίας
WorldFest-Houston International Film Festival 2006

Πέτυχε διάνα ο Χαραλαμπίδης!
Δ. Δανίκας, Τα Νέα

Ο Χαραλαμπίδης εξιστορεί την περιπέτεια του ήρωά του με χιούμορ, φρεσκάδα και έξυπνη αφήγηση.
Ν. Φ. Μικελίδης, Ελευθεροτυπία

Χιούμορ που προκύπτει από σουρεαλιστικές ξεκαρδιστικές σκηνές. Σαφώς η πιο ολοκληρωμένη κινηματογραφική κατάθεση του Ρένου Χαραλαμπίδη.
Αντώνης Μποσκοΐτης, Δίφωνο

Απολαυστικές ερμηνείες, σκηνοθετική και φωτογραφική δουλειά υψηλού επιπέδου.
Κ. Ανδρεάκου, Σινεμά

Πραγματικά διασκέδασα με την ταινία!
Α. Καπράνος, Exodos

Βιογραφικό σκηνοθέτη

Ο Ρένος Χαραλαμπίδης έχει πρωταγωνιστήσει στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο και στο θέατρο. Ως σκηνοθέτης εμφανίζεται το 1997 με το No Budget Story, μια ασπρόμαυρη ρομαντική ταινία που σημάδεψε την δεκαετία του ’90, και ξεκινά μια ολόκληρη σχολή με τη φιλοσοφία του γύρω από τον κινηματογράφο. Ακολουθούν το 2000 τα Φτηνά Τσιγάρα, ταινία που στιγμάτισε τη γενιά του του ’90. Γυρισμένη ώστε να θυμίζει “τζαζ αυτοσχεδιασμό”, η ταινία μοιάζει πλέον σαν ένα αποχαιρετιστήριο άσμα σε μια Αθήνα που δεν υπάρχει πια και αποτελεί σημαντικό δείγμα γραφής ενός ιδιαίτερου δημιουργού. Το 2005, βασισμένος στο ομότιτλο βιβλίο του Πέτρου Τατσόπουλου, σκηνοθετεί την Καρδιά του Κτήνους και για ακόμα μία φορά κερδίζει κοινό και κριτικούς, ενώ με τα 4 Μαύρα Κουστούμια το 2010, δίνει ξεκάθαρα πια το προσωπικό του στίγμα στο ελληνικό σινεμά. Έχει βραβευτεί στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (Κρατικό Βραβείο Ποιότητας Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου για τον Γιώργο Βουλτζάτη, Ειδική Μνεία από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών) και στο Φεστιβάλ Κωνσταντινούπολης (Βραβείο FIPRESCI).

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Ρένος Χαραλαμπίδης
Σενάριο: Ρένος Χαραλαμπίδης (βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Πέτρου Τατσόπουλου)
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
Μουσική: Ηρακλής Βαβάτσικας
Μοντάζ: Κωνσταντίνος Αδρακτάς
Ήχος: Σπύρος Δρόσος
Μιξάζ: Θύμιος Κολοκούσης
Σκηνικά: Ελίνα Δράκου, Γιώργος Χαρακόπουλος
Κοστούμια: Ελίνα Δράκου
Καλλιτεχνικός Σύμβουλος: Φαίδων Παπαμιχαήλ
Συνεργάτες Σεναρίου: Γιώργος Μπακόλας, Γιώργος Μακρής
Σύμβουλος Σεναρίου: Κατερίνα Μπέη
Associate Producer: Τάκης Βερέμης
Παραγωγοί: Ρένος Χαραλαμπίδης, Σταμάτης Τσαρούχας
Παραγωγή: Midnight Films, FS Productions, Λάμπρος Τριφύλλης, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
Πρωταγωνιστούν: Ρένος Χαραλαμπίδης, Γιώργος Βουλτζάτης, Μάνος Βακούσης, Άλκης Παναγιωτίδης, Τζίνα Θλιβέρη, Γιάννης Ζουγανέλης, Μάρα Δαρμουσλή, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Δημήτρης Σταρόβας
Διάρκεια: 82’
Χώρα, Έτος Παραγωγής: Ελλάδα, 2005

Δωρεάν κινηματογραφική προβολή της Καρδιάς του Κτήνους και από 20 Δεκεμβρίου αποκλειστικά στο cinobo.com

Η ταινία που θριάμβευσε στο 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έρχεται το καλοκαίρι του 2022 στις κινηματογραφικές αίθουσες από το Cinobo

Η ταινία που θριάμβευσε στο 62^ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έρχεται το καλοκαίρι του 2022 στις κινηματογραφικές αίθουσες από το Cinobo

Μετά τον θρίαμβο στο 62^ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, τα Μαγνητικά Πεδία θα συνεχίσουν να μας «ελκύουν». Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη Γιώργου Γούση με το υπέροχο πρωταγωνιστικό δίδυμο των Έλενας Τοπαλίδου και Αντώνη Τσιοτσιόπουλου, θα διανεμηθεί σε κινηματογράφους αλλά και ψηφιακά μέσα από το Cinobo.

Η ταινία συγκέντρωσε 6 βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – Χρυσό Αλέξανδρο >> Film Forward, το βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) για ελληνική ταινία, το βραβείο της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (Π.Ε.Κ.Κ.), το βραβείο της ΕΡΤ, το βραβείο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, καθώς και το βραβείο location manager.

Το Cinobo εξασφάλισε τα αποκλειστικά δικαιώματα κυκλοφορίας της ταινίας από τη Heretic στην Ελλάδα και ανυπομονεί να την παρουσιάσει στο ελληνικό κοινό σε επιλεγμένες αίθουσες το καλοκαίρι του 2022, και μετέπειτα στην πλατφόρμα.