Ετικέτα: cinobo

Επιτέλους, τα Μαγνητικά Πεδία του Γιώργου Γούση, το απόλυτο indie hit του καλοκαιριού που αγαπήθηκε από πάνω από 25.000 θεατές στα θερινά σινεμά, κάνει αποκλειστική πρεμιέρα αυτό τον μήνα στο Cinobo. Η επιστροφή του μεγάλου Ζανγκ Γιμού – το γράμμα αγάπης στο σινεμά με τίτλο Η Χαμένη Σκηνή, έρχεται συνοδευόμενο από την παλιότερη ταινία του Μια Γυναίκα, Ένα Όπλο κι ένα Noodle Bar, άτυπο remake του Μόνο Αίμα των αδερφών Κοέν. Μαζί με αυτά, η αργεντίνικη κωμωδία Το Κόλπο της Νυφίτσας του βραβευμένου με Όσκαρ Χουάν Χοσέ Καμπανέλα, καθώς και η συγκλονιστική ιστορία της Αμίρα του αιγύπτιου Μοχάμεντ Ντίαμπ, που δίχασε το παγκόσμιο κοινό.

Ανάμεσα στις νέες ταινίες που στριμάρουν στην πλατφόρμα, ξεχωρίζουμε επίσης τα Αποδημητικά Πουλιά του οσκαρικού Σίρο Γκέρα (Στην Αγκαλιά του Φιδιού) και της Κριστίνα Γκαγιέγκο, το Μπουμ του αγαπημένου παιδιού του αμερικανικού queer σινεμά Γκρεγκ Αράκι, το 6.5 Εκτός Ελέγχου του Σαΐντ Ρουστάγι, σκηνοθέτη του φετινού Leila’s Brothers που τιμήθηκε με το Βραβείο Fipresci στις Κάννες και θα κυκλοφορήσει αυτή τη σεζόν στους κινηματογράφους, τον Χρυσό Αλέξανδρο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του ‘19, Θα Έρθει η Φωτιά, του Όλιβερ Λάσε, και φυσικά το διήμερο μίνι αφιέρωμα στους Βέλγους αδερφούς Νταρντέν με τα εξαιρετικά δείγματα του πολιτικού και ανθρωποκεντρικού σινεμά τους Ροζέτα (ο πρώτος τους Χρυσός Φοίνικας) και Ο Γιος.

Το πρόγραμμα του μήνα συμπληρώνεται με δύο συλλογές: Με αφορμή τον φετινό θρίαμβό του στις Κάννες με το Τρίγωνο της Θλίψης, το Cinobo παρουσιάζει τη συλλογή Ρούμπεν Έστλουντ: Χρυσός Φοίνικας στο τετράγωνο, όπου συγκεντρώνει τις 5 προηγούμενες ταινίες του (οι 3 εκ των οποίων δεν έχουν προβληθεί ποτέ στην Ελλάδα έξω από το φεστιβαλικό κύκλωμα) και δίνει στους συνδρομητές του την ευκαιρία να γνωρίσουν έναν superstar πλέον σκηνοθέτη της εποχής μας. Λίγο αργότερα μέσα στον μήνα και μετρώντας αντίστροφα για τη φετινή διοργάνωση των Νυχτών Πρεμιέρας, το Cinobo κάνει μια αναδρομή στο μεγαλύτερο κινηματογραφικό φεστιβάλ της πόλης, με το αφιέρωμα Τα αγαπημένα μας των Νυχτών Πρεμιέρας.

Συλλογές

Ρούμπεν Έστλουντ: Χρυσός Φοίνικας στο τετράγωνο
Το Cinobo παρουσιάζει έναν superstar σκηνοθέτη και λάτρη του YouTube, τον άνθρωπο που είδε τις 2 τελευταίες του ταινίες να κερδίζουν Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες και, με αφορμή τη φετινή του βράβευση, ανατρέχει στη φιλμογραφία του για ένα μοναδικό αφιέρωμα στην απενοχοποιημένη και ειρωνική ματιά με την οποία βλέπει την εποχή μας.
Θα ακολουθήσει αναλυτικό Δελτίο Τύπου.
Από τις 7 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Τα αγαπημένα μας των Νυχτών Πρεμιέρας
Όσο μετράμε τις μέρες για την έναρξη του 28ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και ανυπομονούμε, κάνουμε τη δική μας αναδρομή στην ιστορία του, με μια συλλογή 27 ταινιών από τις 27 προηγούμενες συναντήσεις του με τους σινεφίλ της πόλης.
Από τις 21 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Αναλυτικά οι ταινίες του μήνα

Αγάπη Είναι (Real Love)

Κλαιρ Μπερζέ

Ένας πατέρας δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα με τις έφηβες κόρες του σ’ αυτό το γλυκό οικογενειακό δράμα όπου καμία στιγμή δεν περισσεύει, από τη βραβευμένη στις Κάννες Κλερ Μπερζέ.

Στις 2 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Μία γυναίκα, ένα όπλο κι ένα noodle bar (A Woman, a Gun and a Noodle Shop)

Ζανγκ Γιμού

Το Μόνο Αίμα των Κοέν μεταφέρεται στην Κίνα και το αποτέλεσμα είναι μια εμπνευσμένη από την κινέζικη όπερα οπτικοακουστική πανδαισία, με ακόμη περισσότερη δράση και καυστικό χιούμορ.

Στις 5 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Η Χαμένη Σκηνή (One Second)

Ζανγκ Γιμού

Η τελευταία ταινία του σπουδαιότερου εν ζωή Κινέζου σκηνοθέτη, είναι ένα γλυκόπικρο γράμμα αγάπης στο σινεμά, απ’ το υλικό από το οποίο φτιάχνονται τα όνειρα κάθε «μικρού» ανθρώπου.

Στις 6 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Μογγόλος Κιθαριστής (The Guitar Mongoloid)

Ρούμπεν Έστλουντ

Η πρώτη μεγάλου μήκους του διπλού θριαμβευτή των Καννών, αψηφά τους κανόνες της παραδοσιακής κινηματογραφικής αφήγησης ως «art-house εκδοχή του Jackass και της Κάντιτ Κάμερα».

Στις 7 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Ακούσια (Involuntary)

Ρούμπεν Έστλουντ

Πέντε επεισόδια μικρών ιστοριών καθημερινής καταστροφής, προσωπικοί φόβοι, και ασφυκτικοί δεσμοί σε μια μεσαία τάξη στο όριο της αλλαγής. Πρεμιέρα στο Ένα Κάποιο Βλέμμα των Καννών.

Στις 7 Σεπτεμβρίου στο Cinobo     

Το παιχνίδι (Play)

Ρούμπεν Έστλουντ

Παιχνίδια ρόλων και συμμορίες παιδιών, σε μια εντυπωσιακή παρατήρηση της βίαιης ανθρώπινης συμπεριφοράς, που προέκυψε από συνεντεύξεις του σκηνοθέτη με θύματα και θύτες “bullying”.

Στις 7 Σεπτεμβρίου στο Cinobo     

Μπουμ (Kaboom)

Γκρεγκ Αράκι

Το λατρεμένο παιδί του αμερικάνικου queer σινεμά στην πιο ξέφρενη ίσως στιγμή της καριέρας του. Σουρεαλιστική ωδή στη σεξουαλικότητα και ύμνος στον σουρεαλισμό της νεανικότητας.

Στις 9 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Αποδημητικά Πουλιά (Birds of Passage)

Κριστίνα Γκαγιέγκο, Σίρο Γκέρα

Με φόντο την Κολομβία των 70s, ο οσκαρικός Τσίρο Γκέρα (Στην Αγκαλιά του Φιδιού) ξετυλίγει ένα υποβλητικό έπος εγκλήματος που άνοιξε το Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών στις Κάννες του ‘18.

Στις 12 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Μαγνητικά Πεδία (Magnetic Fields)

Γιώργος Γούσης

Η ελληνική ταινία της χρονιάς διαθέτει ελάχιστο μπάτζετ αλλά τεράστια καρδιά. Βραβεία στη Θεσσαλονίκη και θρίαμβος στα Ίρις (5 βραβεία, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας).

Στις 13 Σεπτεμβρίου στο Cinobo   

6.5 Εκτός Ελέγχου (Just 6.5)

Σαΐντ Ρουστάγι

Δυναμική αστυνομική ιστορία με προσαρμοσμένα στην ιρανική κοινωνία στοιχεία από αντίστοιχες αμερικανικές, μεγάλη εμπορική επιτυχία στο Ιράν και πλήθος βραβεύσεων σε όλο τον κόσμο.

Στις 16 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Αμίρα (Amira)

Μοχάμεντ Ντίαμπ

Βραβευμένη στη Βενετία εξερεύνηση του διχασμού και της ξενοφοβίας στη σύγχρονη Παλαιστίνη και συναρπαστικό πορτρέτο μιας δυνατής γυναίκας και μιας ολόκληρης χώρας σε αδιέξοδο.

Στις 20 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Θα Έρθει η Φωτιά (Fire Will Come)

Όλιβερ Λάσε

Ο Χρυσός Αλέξανδρος Θεσσαλονίκης του ’19 μιλούσε για -μεταφορικές και μη- πυρκαγιές της ζωής στην επαρχία που βλέπει τις παραδόσεις να αντικαθίστανται από κακές επιχειρηματικές ιδέες.

Στις 22 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Ο Μαύρος Γάτος του Έρωτα (Second Chance)

Νικολά Κις

Πριν την Μπενεντέτα και τη Μαντλίν Κόλινς, η Βιρζινί Εφιρά σε μια rom com για τη δεύτερη ευκαιρία στον έρωτα, ακόμη για όσους νιώθουν πως έχουν καταδικαστεί να ζουν χωρίς αυτόν.

Στις 23 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Το Κόλπο της Νυφίτσας (Weasels’ Tale)

Χουάν Χοσέ Καμπανέλα

Σπαρταριστό χιούμορ και twists μέσα σε μια έπαυλη γεμάτη μνήμες του ένδοξου παρελθόντος και συνέπειες μιας χρόνιας παρακμής, από τον σκηνοθέτη του οσκαρικού Το Μυστικό στα Μάτια της.

Στις 27 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Ροζέτα (Rosetta)

Ζαν Πιερ Νταρντέν, Λυκ Νταρντέν

Ο πρώτος Χρυσός Φοίνικας των σπουδαίων Βέλγων είναι χαρακτηριστικό δείγμα του πολιτικού και ανθρωποκεντρικού σινεμά τους, και προφητικό σχόλιο για την οικονομική κρίση στην Ευρώπη.

Στις 29 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Ο Γιος (Le Fils)

Ζαν Πιερ Νταρντέν, Λυκ Νταρντέν

Η προσέγγιση των μόνιμων -εκείνα τα χρόνια- φαβορί στις Κάννες, Βέλγων αδερφών στο ψυχολογικό δράμα, με την αγωνιώδη εξέλιξη μιας σχέσης δύο φαινομενικά άγνωστων βασικών ηρώων.

Στις 30 Σεπτεμβρίου στο Cinobo

Στο πνεύμα σύγχρονων μικρών θαυμάτων του φανταστικού σινεμά, όπως τα Άσε το Κακό να Μπει και Babadook, μια απρόσμενη έκπληξη από τη Φινλανδία αναμιγνύει τις ταινίες ενηλικίωσης με το body horror, σε μια «εκκόλαψη» που γεννά μια συναρπαστική νέα σκηνοθετική φωνή, αυτή της Χάνα Μπέρχολμ.

Σύντομη σύνοψη

Μια νεαρή αθλήτρια ενόργανης που προσπαθεί απεγνωσμένα να ευχαριστήσει την απαιτητική μητέρα της, ανακαλύπτει ένα περίεργο αυγό. Το κρύβει και το κρατάει ζεστό, αλλά όταν εκκολάπτεται, αυτό που αναδύεται τους σοκάρει όλους.

Σύνοψη

Η 12χρονη αθλήτρια ενόργανης Τίνια θέλει απεγνωσμένα να ευχαριστήσει την εμμονική μητέρα της, της οποίας το δημοφιλές blog “Lovely Everyday Life” παρουσιάζει την ειδυλλιακή καθημερινότητα της οικογένειάς τους ως τον ορισμό της λουστραρισμένης προαστιακής τελειότητας. Μια μέρα, η Τίνια βρίσκει ένα πληγωμένο πουλί στο δάσος, και φέρνει το παράξενο αυγό του στο σπίτι, το κρύβει στο κρεβάτι της και το φροντίζει μέχρι να εκκολαφθεί. Το πλάσμα που αναδύεται γίνεται ο πιο στενός της φίλος και ένας ζωντανός εφιάλτης, βυθίζοντας την Τίνια σε μια διαστρεβλωμένη πραγματικότητα που η μητέρα της αρνείται να δει.

Η Εκκόλαψη είναι ένα συναρπαστικό πορτρέτο της φύσης του μητρικού ενστίκτου, που παρακολουθεί την Τίνια να παλεύει να συμφιλιωθεί με τον γνήσιο συναισθηματικό δεσμό που δημιουργείται με την γκροτέσκα και αιμοδιψή νεοανακαλυφθείσα οικογένειά της, αντιμετωπίζοντας παράλληλα τη φθαρμένη σχέση με τη δική της απαιτητική μητέρα.

Trailer

Σημείωμα σκηνοθέτιδος Χάνα Μπέρχολμ

Η Εκκόλαψη είναι μια ιστορία για ένα τέρας που δημιουργείται από την έλλειψη αγάπης.

Έκανα την ταινία και για όσους αγαπούν το συγκεκριμένο genre, μα κυρίως για το κοινό που παραδοσιακά φοβάται να παρακολουθήσει ταινίες τρόμου αλλά θέλει να βλέπει δυνατές ιστορίες που περιγράφουν γυναικεία συναισθήματα.

Στην Εκκόλαψη βλέπουμε την ιστορία από την οπτική του κεντρικού χαρακτήρα, της Τίνια. Η εμπειρία της στη ζωή είναι πολύ μικρή και περιορίζεται κυρίως στον κόσμο της γυμναστικής και στη ζωή στο σπίτι, ζωή κατασκευασμένη αποκλειστικά από τη μητέρα της. Αν και ήθελα να δημιουργήσω έναν μοναδικό κόσμο στην ταινία, αυτός ο κόσμος δεν είναι φανταστικός. Σιγά σιγά, δημιουργείται μια αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, καθώς το σασπένς δεν βρίσκεται στο σκοτάδι, αλλά σε δωμάτια παστέλ αποχρώσεων. Όπως πολλοί σύγχρονοι άνθρωποι, η “μητέρα” της ταινίας προβάλλει διαρκώς τη ζωή και την οικογένειά της στα social media, μέσα από το “ροζ” φίλτρο του φωτογραφικού φακού της. Για εκείνη, το να ανεβάσει ένα δημοφιλές βίντεο αποτελεί προσπάθεια ανακατασκευής ενός αισθήματος χαράς.

Σε τελική ανάλυση, η Εκκόλαψη έχει να κάνει με τον φόβο της απώλειας του ελέγχου, κάτι με το οποίο ταυτίζομαι προσωπικά. Σαν την Τίνια, είχα κι εγώ πολλά φανταστικά τέρατα στην ντουλάπα μου. Ήξερα τόσο καλά τα τέρατά μου, που τελικά προσκολλήθηκα σ’ αυτά. Ο μεγαλύτερός μου φόβος ήταν ότι μια μέρα θα έβγαιναν από την ντουλάπα. Τι θα συνέβαινε αν ό,τι φοβόμουν και ό,τι ήταν ελαττωματικό μέσα μου μπορούσε να ξεφύγει κι εγώ δεν ήμουν ικανή να το ελέγξω πια;

Βιογραφικό σκηνοθέτιδος

Η Χάνα Μπέρχολμ είναι Φινλανδή σκηνοθέτις. Αποφοίτησε το 2009 από το University of Art

and Design του Ελσίνκι με μεταπτυχιακό στη σκηνοθεσία. Έχει σκηνοθετήσει πολλές διεθνώς βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους και τηλεοπτικές σειρές. Η τελευταία της μικρού μήκους ταινία τρόμου με τίτλο Puppet Master έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, όπως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Fantasia στο Μόντρεαλ 2018 και το Fantastic Fest του Όστιν 2018, και έχει προβληθεί στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης το 2019. Η Εκκόλαψη είναι η πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Χάνα Μπέρχολμ

Σενάριο: Ίλια Ράουτσι

Φωτογραφία: Γιάρκο Τ. Λάινε

Ειδικά εφέ: Κόνορ Ο Σάλιβαν

Εφέ “πλάσματος”: Γκουστάβ Χέγκεν

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Γιούρις Ζουκόβσκις

Κοστούμια: Ούλρικα Σιέλιν

Μακιγιάζ: Μαρίνα Ρίτβαλ

Πρωταγωνιστούν: Σίρι Σολαλίνα, Σοφία Χέικιλε, Γιάνι Βόλανεν, Ρέινο Νόρντιν

Διάρκεια: 87′

Χώρα, Έτος Παραγωγής: Φινλανδία, Σουηδία, 2021

Από 1 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους και σύντομα αποκλειστικά στο cinobo.com

Συγκινητική και ανθρώπινη ταινία για τη σημασία και τα δεινά του να είσαι γυναίκα στην εμπόλεμη ζώνη. Μια εξερεύνηση της δύναμης της κινηματογραφικής κάμερας να γκρεμίζει τα διαχωριστικά τείχη και να εισχωρεί βαθιά στην ψυχοσύνθεση όσων βρίσκονται μπροστά και πίσω από αυτή.

Σύνοψη

Οκτώ γυναίκες, Ισραηλινές και Παλαιστίνιες, παίρνουν μέρος σε ένα κινηματογραφικό εργαστήριο. Σε κάθε διαδοχικό γύρισμα, οι πεποιθήσεις τους ανατρέπονται κι έρχονται σταδιακά πιο κοντά.

Λίγα λόγια για την ταινία

Σε αυτήν την ειλικρινή ωδή στην ενοποιητική δύναμη της τέχνης, οκτώ γυναίκες εγγράφονται σε ένα εργαστήρι κινηματογράφου, ελπίζοντας να μάθουν βασικές τεχνικές από τη νεαρή σκηνοθέτιδα Ρόνα. Καθώς οι άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες, αραβικής και εβραϊκής καταγωγής, μοιράζονται τα ανεπεξέργαστα πλάνα που γυρίζουν κάθε εβδομάδα, βρίσκονται αντιμέτωπες όχι μόνο με τις τεράστιες διαφορές τους αλλά και με απρόσμενα σημεία σύνδεσης. Καθώς έρχονται πιο κοντά, οι μαθήτριες αναπτύσσουν μια ισχυρή, υποστηρικτική κοινότητα, ακόμη κι όταν αρχίζουν να γίνονται καχύποπτες σχετικά με τα κίνητρα της Ρόνα. Βασισμένο στις εμπειρίες της σκηνοθέτιδος Όριτ Φουκς Ρότεμ από παρόμοια εργαστήρια στο Ισραήλ, το Σινεμά Σαμπάγια είναι μια αλουστράριστη και αληθινά συναρπαστική εξερεύνηση της χαράς του να μαθαίνεις να βλέπεις και να σε βλέπουν αληθινά.

Trailer

Σημείωμα σκηνοθέτιδος Όριτ Φουκς Ρότεμ

Νομίζω ότι η ταινία προσφέρει μια σπάνια ματιά στα κρυμμένα βάθη της ζωής των Εβραίων και των Παλαιστινίων γυναικών. Το κεντρικό σημείο σύγκλισής τους, το πιο βαθύ κοινό χαρακτηριστικό τους, ήταν απλώς το ότι είναι γυναίκες. Αυτό αποδείχτηκε ισχυρότερο από τη θρησκεία ή την κουλτούρα τους. Ελπίζω η ταινία να προσφέρει μια οικεία και ενδυναμωτική συζήτηση, μην αγνοώντας τα διαφορετικά υπόβαθρα, αλλά μάλλον αποδεικνύοντας ότι αυτά δεν αποτελούν εμπόδιο στο να δημιουργηθούν βαθείς δεσμοί και αληθινές φιλίες. Βλέπουμε γυναίκες που θέλουν να ακουστούν οι ιστορίες τους, αλλά φοβούνται ή δεν μπορούν να τις αφηγηθούν σε πρώτο πρόσωπο. Επομένως, το Σινεμά Σαμπάγια είναι επίσης μια ταινία για τη δύναμη του κινηματογράφου.

Ετοιμάζοντας την ταινία, συνάντησα γυναίκες που ήθελαν να συμμετάσχουν αλλά οι σύζυγοι και οι οικογένειές τους δεν το επέτρεπαν. Μια ηθοποιός διάβασε το σενάριο κι όταν είδε πως γίνεται αναφορά σε λεσβίες, ακύρωσε τη συμμετοχή της φοβούμενη ότι θα θεωρηθεί απρεπής. Από τις τελικές πρωταγωνίστριες δεν υπήρξε κανένα ταμπού, παρά μόνο ευαισθησία στο πώς θα απεικονίζονταν και στο τι θα συζητούσαν ή όχι στην ταινία. Στην αρχή κάποιες ένιωσαν ότι θα αποτελούσαν απλώς “εκπροσώπους” και όχι αυτόνομους χαρακτήρες. Αλλά αυτό που θέλησα να περάσω στο κοινό είναι ότι ναι, όλοι σε ένα βαθμό αντιπροσωπεύουμε την τάξη και τον τόπο από τον οποίο προερχόμαστε, αλλά πρώτα και κύρια κάθε χαρακτήρας είναι ξεχωριστός, μοναδικός, με εσωτερικές αντιφάσεις, κι όχι ένα απλό στερεότυπο. Καμία από τις ηρωίδες δεν είναι μόνο αναπαράσταση μιας γυναίκας αραβικής ή εβραϊκής καταγωγής, μιας κακοποιημένης γυναίκας ή μιας λεσβίας, μπορεί να έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά, αλλά μόνο ως συμπλήρωμα μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας κι όχι ως ταμπέλες που τις ορίζουν.

Βιογραφικό σκηνοθέτιδος

Η Όριτ Φουκς Ρότεμ γεννήθηκε στο Ισραήλ το 1983. Αποφοίτησε από τη σχολή Sam Spiegel της Ιερουσαλήμ με άριστα το 2012, κερδίζοντας το βραβείο «Promising Director» της τάξης της. Η διπλωματική της ταινία Staring Match προβλήθηκε σε διεθνή φεστιβάλ (Σαν Σεμπαστιάν, Μόντρεαλ, Μόναχο) και τιμήθηκε με το Grand Prix στο Φεστιβάλ Hangzhao στην Κίνα, το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στο Φοιτητικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τελ Αβίβ και ειδική μνεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ιερουσαλήμ. Μετά την αποφοίτησή της, συν-σκηνοθέτησε μια σειρά ντοκιμαντέρ για το Ισραηλινό κανάλι YES Doco, και εργάστηκε για ισραηλινές ΜΚΟ, σκηνοθετώντας ταινίες για νέους σε κίνδυνο. Δίδαξε σκηνοθεσία σε γυναίκες στην πόλη Άκρε και στο εκπαιδευτικό κέντρο του Ισραήλ, Givat Haviva. Συμμετείχε στην έρευνα για ντοκιμαντέρ του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη Άλεξ Γκίμπνεϊ, και έγραψε και σκηνοθέτησε δύο μικρού μήκους ταινίες μυθοπλασίας (You Remain Silent, Veil). Το Σινεμά Σαμπάγια είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της.

Συντελεστές

Σενάριο | Σκηνοθεσία: Όριτ Φουκς Ρότεμ

Παραγωγοί: Μάγια Φίσερ, Γκαλ Γκρίνσπαν, Ρόι Κέρλαντ

Συμπαραγωγοί: Ορελιέν Μποντινό, Ριάν Βιάλβα

Φωτογραφία: Ιτάι Μαρόμ

Μοντάζ: Νέτα Ντβόρκις

Μουσική: Κάρνι Ποστέλ

Ήχος: Σαχάφ Γουαγκσάλ

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Χέφι Μπόεμ

Κοστούμια: Ρέιτσελ Μπεν Ντάχαν

Μακιγιάζ: Ορλί Ρονέν

Παραγωγή: Green Productions (Ισραήλ), Neon Rouge (Βέλγιο)

Πρωταγωνιστούν: Ντάνα Ίβγκυ, Ασίλ Φαρχάτ, Χαουλά Χαγκ-Ντεμπσί, Λιόρα Λέβι

Διάρκεια: 91’

Χώρα, Έτος Παραγωγής: Ισραήλ, 2021

Από 9 Αυγούστου σε αποκλειστική Α’ προβολή στο cinobo.com

Υπάρχει κάτι που σχηματίζει τις ζωές μας περισσότερο από τις ιστορίες που λέμε, τις ιστορίες που ακούμε; Ένα εικαστικά επιβλητικό δείγμα σινεμά κάπου ανάμεσα στην παράδοση και τη φαντασία, που υπογραμμίζει θριαμβευτικά το πώς οι αφηγήσεις είναι η ραχοκοκαλιά της ίδιας μας της ύπαρξης – ακόμα και στις πιο σκληρές συνθήκες.

Σύνοψη

Ένας νεαρός άνδρας στέλνεται στη La Maca, μια φυλακή χτισμένη μέσα στο δάσος της Ακτής Ελεφαντοστού, η οποία διοικείται από τους κρατούμενούς της. Σύμφωνα με την παράδοση, με τον ερχομό του κόκκινου φεγγαριού, το Αφεντικό τον χρίζει νέο Ρωμαίο και του ζητά να αφηγηθεί μια ιστορία στους υπόλοιπους κρατούμενους. Μαθαίνοντας τη μοίρα που τον περιμένει, αρχίζει να διηγείται τη μυσταγωγική ζωή του θρυλικού εγκληματία με το όνομα Βασιλιάς της Ζάμα. Πρέπει όμως η ιστορία να κρατήσει μέχρι την αυγή…

Trailer

Σημείωμα σκηνοθέτη Φιλίπ Λακότ

…για την αληθινή ιστορία πίσω από την ταινία

Ως παιδί, μια φορά την εβδομάδα επισκεπτόμουν τη μητέρα μου στη φυλακή Maca, στην άκρη του δάσους Banco της Ακτής Ελεφαντοστού, όπου ήταν έγκλειστη για πολιτικούς λόγους. Καθώς δεν υπήρχαν αίθουσες επισκέψεων, περίμενα μαζί με τους κρατούμενους που κυκλοφορούσαν ελεύθερα ανάμεσα στους επισκέπτες. Άκουγα τη γλώσσα της φυλακής. Ήταν ένας κόσμος που μου άρεσε να παρατηρώ, ακόμα κι αν δεν μπορούσα να τον αποκωδικοποιήσω πλήρως. Είχα την εντύπωση ότι βρισκόμουν στην αυλή κάποιου αρχαϊκού βασιλείου, με τους πρίγκιπες και τους λακέδες του… Οι επισκέψεις αυτές μου άφησαν έντονες εικόνες και αναμνήσεις, και Η Νύχτα των Βασιλιάδων τρέφεται από αυτές και παρουσιάζει τη φυλακή από μέσα, από την οπτική των κρατουμένων. Το τελετουργικό επιλογής του Ρωμαίου, του κρατούμενου που θα πρέπει να αφηγηθεί μια ιστορία, είναι αληθινό, το πρωτοάκουσα από έναν παιδικό μου φίλο που βγήκε από τη Maca.

Η φυλακή πάντα με ενδιέφερε ως μέρος όπου η ισορροπία δυνάμεων που συναντά κανείς στην κοινωνία, δοκιμάζεται. Κι αυτό είναι ακόμη πιο ρεαλιστικό όταν πρόκειται για κοινωνίες γεμάτες ανισότητες. Το να σε βάλουν φυλακή σήμερα στην Αφρική είναι κάτι που εύκολα μπορεί να συμβεί, είτε επειδή είσαι φτωχός, είτε επειδή σε χρησιμοποιούν ως παράδειγμα για να διασφαλίσουν την τήρηση των νόμων. Οι αφρικανικές φυλακές είναι γεμάτες από νέους που φυλακίζονται για χρόνια σε ομαδικά κελιά, χωρίς να έχουν περάσει από δίκη.

…για την παράδοση του griot

Στις δυτικοαφρικανικές κοινωνίες, υπάρχει η παράδοση του griot, και ονομάζεται “djéli” που σημαίνει αίμα. Σε μια κουλτούρα που είναι ουσιαστικά προφορική, griot είναι εκείνος που τρέφει τον κοινωνικό ιστό. Είναι αφηγητής, ιστορικός και τραγουδιστής “εγκωμίων”, αλλά αυτά τα τρία πράγματα δεν μπορούν να υπάρξουν το ένα χωρίς το άλλο. Αυτό κάνει ο αφηγητής μου, ο Ρωμαίος, όταν μεταμορφώνει τη ζωή ενός αληθινού χαρακτήρα σε μύθο. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας του περνά από τον ρεαλισμό στη μαγεία, από το πολιτικό γεγονός στον μύθο. Η αφήγηση του Ρωμαίου μέσα στη φυλακή αντηχεί την τέχνη των griots. Σαν αυτούς, η ιστορία του σημαδεύεται από τραγούδια. Επιπλέον, Η Νύχτα των Βασιλιάδων αντλεί έμπνευση κι από τον αστικό πολιτισμό. Μοιάζει με μάχες τραγουδιού ή παραστάσεις επί σκηνής.

…για τη γέννηση της ποίησης

Εν τέλει, επικεντρώθηκα γύρω από τη φυλακή κι ως τόπο όπου δημιουργούνται αφηγήσεις. Τι ιστορίες λέγονται εκεί μέσα; Ποια φαντασία μπορεί να αναπτυχθεί όταν το σώμα είναι κλειδωμένο; Είμαι υπερασπιστής της ιδέας ότι κάθε ομάδα ανθρώπων που ζει στο ίδιο μέρος για μια χρονική περίοδο, δημιουργεί μια κουλτούρα. Και κάθε κουλτούρα, γεννά ποίηση.

Βιογραφικό σκηνοθέτη

Ο Φίλιπ Λακότ μεγάλωσε στο Αμπιτζάν, δίπλα σε έναν κινηματογράφο που ονομαζόταν Magic. H πρώιμη σκηνοθετική σταδιοδρομία του εμφανίζει μεγάλη ποικιλομορφία, ενώ το 2002 αποφάσισε να επικεντρωθεί στη σύγχρονη ιστορία της πατρίδας του, με το Chronicles of War in the Ivory Coast, μία ταινία ανάμεσα σε ντοκιμαντέρ και ημερολογιακή αφήγηση. Ακολουθεί η μεγάλου μήκους ταινία Run, μια ιστορία ενός περιπλανώμενου παράφρονα, η οποία προβλήθηκε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών το 2014, μια διάκριση που επιβεβαίωσε το ταλέντο του και τον ανέδειξε ως μια από τις νέες φωνές της αφρικανικής ηπείρου. Η Νύχτα των Βασιλιάδων, η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, διεισδύει στα άδυτα της μεγαλύτερης φυλακής στη δυτική Αφρική, στη διάρκεια μιας νύχτας με κόκκινο φεγγάρι.

Συντελεστές

Σενάριο | Σκηνοθεσία: Φίλιπ Λακότ

Παραγωγοί: Ντελφίν Ζακέ, Γιάνικ Λετουρνό, Έρνεστ Κόναν, Γιόρο Μπάγιε

Φωτογραφία: Τόμπι Μαριέ Ρομπιτάιγ

Σκηνογραφία: Σαμιουέλ Τισέρ

Μοντάζ: Ομπέ Φολιά

Μουσική: Ολιβιέ Αλαρί

Ήχος: Πιέρ-Ζιλ Οντέ, Εμανουέλ Κροσέ

Κοστούμια: Χάνα Σόντιν

Παραγωγή: Banshee Films (Γαλλία), σε συνεργασία με τη Wassakara Productions (Ακτή Ελεφαντοστού), Peripheria (Καναδάς), Yennenga Production (Σενεγάλη)

Πρωταγωνιστούν: Μπακαρί Κονέ, Στίβ Τιεντσέ, Ζαν Σιρίλ Ντιγκμπέ, Ρασμανέ Ουεντραογκό, Ντενί Λαβάν

Διάρκεια: 93’

Χώρα, Έτος Παραγωγής: Γαλλία, Ακτή Ελεφαντοστού , Καναδάς, Σενεγάλη, 2020

Από 2 Αυγούστου σε αποκλειστική Α’ προβολή στο cinobo.com

Το καυτό Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα, η μεγάλη επιστροφή του Ντάριο Αρτζέντο και οι πρωτοποριακοί ήχοι της Λένας Πλάτωνος μας συντροφεύουν αυτόν το μήνα, μαζί με την πιο καλοκαιρινή συλλογή, στην πλατφόρμα του Cinobo.

Ο μήνας που περιμένει όλη η χώρα, βρίσκει το Cinobo με τέσσερις ταινίες σε Α’ αποκλειστική προβολή: Στο Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα η εικόνα της άκρως ερωτικής και ταιριαστά ασπρόμαυρης πόλης, αφήνεται στα έμπειρα χέρια του Ζακ Οντιάρ και στη φρέσκια ματιά της Σελίν Σιαμά. Ο μετρ του ιταλικού τρόμου, Ντάριο Αρτζέντο, επιστρέφει και μας θυμίζει τις ένδοξες μέρες του παρελθόντος του, με τα Μαύρα Γυαλιά. Η πολυβραβευμένη και αγαπημένη των κριτικών Νύχτα των Βασιλιάδων μάς ταξιδεύει σε μια φυλακή της Αφρικής και αφηγείται με μαγικό τρόπο τη σημασία της τέχνης της αφήγησης. Τέλος, οι γυναίκες του αραβικού κόσμου στο Σινεμά Σαμπάγια συναντιούνται μπροστά από την κάμερα, σε μια μοναδική μίξη ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας.

Το ελληνικό σινεμά εκπροσωπείται αυτό τον μήνα από δύο ντοκιμαντέρ: Στο Σώμα της του Ζαχαρία Μαυροειδή (Ξεναγός, Απόστρατος) με θέμα ένα πολύ ιδιαίτερο έθιμο στο νησί της Θηρασιάς, απέναντι από την κοσμοπολίτικη Σαντορίνη, και το λπ του Χρήστου Πέτρου, αφιερωμένο στην ιέρεια της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής, Λένα Πλάτωνος. Ξεχωρίζουμε επίσης την Εξέλιξη, το οπτικό ποίημα της Λουσίλ Χατζιχαλίλοβιτς που ήρθε χρόνια μετά την πρώτη της ταινία, Αθωότητα, κι έκανε θραύση στα φεστιβάλ του κόσμου, την Παρθένο του Αυγούστου, όπου μια γυναίκα αναζητά τη φυσική και μεταφυσική επανεκκίνηση της ζωής της στην έρημη Μαδρίτη, τον πρώτο μεγάλο ρόλο του ηθοποιού Ριζ Άχμεντ στους σαρωτικούς Τέσσερις Λέοντες, καθώς και την τελευταία και αυτοβιογραφική ταινία της Ανιές Βαρντά, Η Ανιές με τα Λόγια της Βαρντά.

Το πρόγραμμα του μήνα συμπληρώνεται με την πλέον καλοκαιρινή συλλογή: Splash. «Ήθελα να ωθήσω την απραξία σε βαθμό που δεν είχα πετύχει ποτέ στη ζωή μου» λέει ο ήρωας της Συλλέκτριας περιγράφοντας τους στόχους των διακοπών του που μόλις αρχίζουν. Και για πολύ κόσμο οι διακοπές ξεκινούν με αυτές τις προθέσεις, στη θέα μιας υπέροχης παραλίας ή μιας ιδιωτικής πισίνας, μέχρι που καλοκαιρινοί έρωτες, μπλεξίματα και παρεξηγήσεις αλλάζουν τα σχέδια. Το Cinobo μπαίνει σε mood διακοπών με μια συλλογή γεμάτη από απέραντο γαλάζιο και τα αναπόφευκτα κύματα που μας φέρνουν σε επαφή με το απρόοπτο. Το splash που μας ταρακουνά.

Συλλογή

Splash
Το Cinobo μπαίνει σε mood διακοπών με μια συλλογή 9 ταινιών γεμάτων από απέραντο γαλάζιο και τα αναπόφευκτα κύματα που μας φέρνουν σε επαφή με το απρόοπτο: Θα Μείνει Μεταξύ Μας, Ιούλιος – Αύγουστος, Chevalier, Έρωτας με την Πρώτη Μπουνιά, Ibiza, Suntan, Η Πολίν στην Πλαζ, Η Συλλέκτρια, Κάτω από τον Ήλιο.
Από τις 3 Αυγούστου στο Cinobo

Αναλυτικά οι ταινίες του μήνα

Στο Σώμα Της (Across her Body)
Ζαχαρίας Μαυροειδής

Το «αμόλυντο» σώμα της Παναγίας, το ερημωμένο της αγροτικής Θηρασιάς στη σκιά της Σαντορίνης και το φθαρτό σώμα των γυναικών, από τον σκηνοθέτη των ταινιών Ξεναγός και Απόστρατος.

Την 1η Αυγούστου στο Cinobo

Η Νύχτα των Βασιλιάδων (Night of the Kings)

Φιλίπ Λακότ

Επιβλητικό σινεμά ανάμεσα στην παράδοση και τη φαντασία, που υπογραμμίζει το πώς οι αφηγήσεις είναι η ραχοκοκαλιά της ίδιας μας της ύπαρξης – ακόμα και στις πιο σκληρές συνθήκες.

Στις 2 Αυγούστου στο Cinobo

Η Παρθένος του Αυγούστου (August Virgin)

Χονάς Τρουέμπα

Όταν αυτό που αναζητούμε από τις διακοπές μας είναι η ηρεμία. Στην παράδοση της αποτύπωσης του θέρους από τον Ρομέρ, μια γυναίκα επανεκκινεί τη ζωή της στην άδεια καλοκαιρινή Μαδρίτη.

Στις 4 Αυγούστου στο Cinobo

Four Lions (Τέσσερις Λέοντες)
Κρίστοφερ Μόρις

Από τις καλύτερες κωμωδίες του αιώνα, απαγορεύτηκε σε μουσουλμανικές χώρες βάζοντας στόχο τον ισλαμικό φονταμενταλισμο, με ήρωες που θα ζήλευαν οι Κοέν. Πρώτος μεγάλος ρόλος του Ριζ Άχμεντ.

Στις 5 Αυγούστου στο Cinobo

Σινεμά Σαμπάγια (Cinema Sabaya)

Όριτ Φουκς Ρότεμ

Η σημασία και τα δεινά του να είσαι γυναίκα σε εμπόλεμη ζώνη, σε μια εξερεύνηση της δύναμης της κινηματογραφικής κάμερας να εισχωρεί στην ψυχοσύνθεση όσων βρίσκονται μπροστά και πίσω της.

Στις 9 Αυγούστου στο Cinobo       

Ο Γιατρός Έχει Τρεχάματα (Let Yourself Go)

Φραντσέσκο Αμάτο

Απολαυστική ιταλική κωμωδία για τις δεύτερες ευκαιρίες στη ζωή, με επιρροές από το screwball και τον Γούντι Άλεν και έναν όπως πάντα μοναδικό Τόνι Σερβίλο στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Στις 11 Αυγούστου στο Cinobo     

Πόσο μ’ Αγαπάς; (How Much Do You Love Me?)
Μπερτράν Μπλιέ

Πολλά μπορεί να ονειρευτεί κάποιος κερδίζοντας το λόττο, ακόμη και Μόνικα Μπελούτσι επί πληρωμή! Νεόπλουτοι εναντίον γκάνγκστερς, με τον διακαή πόθο των ανδρών σε μια χιουμοριστική εκδοχή.

Στις 12 Αυγούστου στο Cinobo

Εντός Ορίων (Insyriated)

Φιλίπ Βαν Λιού
Βραβεία κοινού σε Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Βερολίνου για ένα αγωνιώδες και κλειστοφοβικό πολεμικό δράμα, με την υποδειγματική ερμηνεία της Χιάμ Αμπάς (Γάζα, Αγάπη μου, Succession).

Στις 18 Αυγούστου στο Cinobo

Εξέλιξη (Evolution)

Λουσίλ Χατζιχαλίλοβιτς

Οπτικό ποίημα βγαλμένο από τον κόσμο των παραμυθιών αλλά και το σινεμά του Κρόνενμπεργκ, χρόνια μετά τη μοναδική Αθωότητα, έκανε θραύση στις Νύχτες Πρεμιέρας και στα φεστιβάλ του κόσμου.

Στις 19 Αυγούστου στο Cinobo

λπ (lambda pi)

Χρήστος Πέτρου

Μοναδική για τα εγχώρια καλλιτεχνικά δεδομένα και καταλυτικά επιδραστική σε διαδοχικές γενιές μουσικών, η Λένα Πλάτωνος αποκτά επιτέλους το ντοκιμαντέρ που της αξίζει.

Στις 22 Αυγούστου στο Cinobo

Μαύρα Γυαλιά (Dark Glasses)

Ντάριο Αρτζέντο

Ένας μανιακός δολοφόνος με μαύρα γάντια, ένας σκύλος με λυσσασμένες διαθέσεις, κι η Άζια Αρτζέντο σε αδιέξοδο κυνηγητό. Κάτω από στρώματα synth μουσικής, ο θρύλος του giallo επιστρέφει.

Στις 23 Αυγούστου στο Cinobo

Το Πραξικόπημα (The Announcement)

Μαχμούτ Φαζίλ Κοσκούν

Βραβευμένη στη Βενετία καυστική πολιτική σάτιρα, με επιρροές από Ρόι Άντερσον και Άκι Καουρισμάκι, που στηλιτεύει εύστοχα το διαχρονικά ασταθές πολιτικό κλίμα της γειτονικής Τουρκίας.

Στις 25 Αυγούστου στο Cinobo

Μια Ευτυχισμένη Γυναίκα (The Escape)

Ντόμινικ Σάβατζ

Εντυπωσιακό και πλήρως αυτοσχεδιαστικό δράμα με την Τζέμα Άρτερτον σε μια συγκλονιστική ερμηνεία, να επιχειρεί να βάλει ένα τέλος στο στίγμα της ψυχικής ασθένειας.

Στις 26 Αυγούστου στο Cinobo

Η Ανιές με τα Λόγια της Βαρντά (Varda by Agnes)

Ανιές Βαρντά

Η τελευταία ταινία της Βαρντά είναι ένα συγκινητικό ταξίδι στη ζωή και το έργο της, με οδηγό την ίδια. Ένας από τους σημαντικότερους αποχαιρετισμούς που έχει δει το ευρωπαϊκό σινεμά.

Στις 29 Αυγούστου στο Cinobo

Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα (Paris, 13th District)

Ζακ Οντιάρ

Ο σκηνοθέτης των ταινιών Σώμα με Σώμα και Dheepan σε συνεργασία με τη Σελίν Σιαμά (Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται) φτιάχνουν ένα φρέσκο και ερωτικό πορτρέτο των νέων στο Παρίσι.

Στις 30 Αυγούστου στο Cinobo

Γλυκόπικρο και αξιαγάπητο, ένα φιλμ για μια αργοπορημένη δεύτερη ευκαιρία στη ζωή και τη λυτρωτική δύναμη του σινεμά, ένα ταξίδι από τις μεταγλωττίσεις ταινιών στην πρώην ΕΣΣΔ ως το άγνωστο, που φέρνει ένα ηλικιωμένο ζευγάρι μπροστά σε απροσδόκητες εκπλήξεις.

Σύνοψη

Ο Βίκτωρ και η Ράγια Φρένκελ ήταν για δεκαετίες οι Χρυσές Φωνές στον κινηματογραφικό μεταγλωττισμό της Σοβιετικής Ένωσης. Όλες οι δυτικές ταινίες που έφταναν τις Σοβιετικές οθόνες, είχαν τις φωνές τους. Το 1990, με την πτώση της ΕΣΣΔ, οι Φρένκελ αποφασίζουν να στραφούν στην Αλιγιά – να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ, όπως χιλιάδες Σοβιετικοί Εβραίοι. Όμως στο Ισραήλ δεν υπάρχει ζήτηση για Ρώσους μεταγλωττιστές, και οι προσπάθειές τους να εκμεταλλευτούν το ταλέντο τους θα φέρουν παράξενα και απρόσμενα αποτελέσματα, μετατρέποντας το ξεκίνημα αυτού του νέου κεφαλαίου της ζωής τους σε διασκεδαστική, οδυνηρή και παράλογη εμπειρία.

Trailer

Σημείωμα του σκηνοθέτη Εβγκένι Ρούμαν

Ήρθα στο Ισραήλ μικρός, το 1990, με την οικογένειά μου. Το σινεμά ήταν πολύ ακριβό, και οι ταινίες που είδα τα πρώτα μου χρόνια στη χώρα ήταν από παράνομο εμπόριο βίντεο για ρωσόφωνους. Έτσι γεννήθηκε η αγάπη μου για το σινεμά, παρακολουθώντας θλιβερές πειρατικές βιντεοκασέτες, που είχαν γυριστεί τραβώντας την οθόνη της κινηματογραφικής αίθουσας, και με ερασιτεχνική μεταγλώττιση από πάνω. Ήμουν παιδί, σε μια ξένη χώρα, και ο κόσμος του κινηματογράφου ήταν η καλύτερη απόδραση από τη σκληρή πραγματικότητα. Σήμερα, ως μέρος πια της Ισραηλινής κοινωνίας και της κινηματογραφικής βιομηχανίας, θέλησα να κοιτάξω πίσω από διαφορετική οπτική, και να κάνω την ιστορία μου ταινία.

Οι Χρυσές Φωνές γεννήθηκαν από την αγάπη μου για το σινεμά, αλλά ενώ εξελισσόταν το πρότζεκτ, ανακάλυψα ότι εκφράζουν κάτι μεγαλύτερο από αυτό: είναι η ιστορία δυο ώριμων ανθρώπων που αναγκάστηκαν να επανεφεύρουν τον εαυτό τους για να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στο Ισραήλ. Η ιστορία των γονιών μου.

Βιογραφικό σκηνοθέτη

Γεννήθηκε στην πρώην ΕΣΣΔ το 1979 και μετανάστευσε στο Ισραήλ στην ηλικία των 10 ετών. Σπούδασε Κινηματογράφο και Τηλεόραση στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, και έχει σκηνοθετήσει τις ταινίες The Man in the Wall (2015) και Igor & the Cranes’ Journey (2012). Έχει τιμηθεί με Βραβείο του Ισραηλινού Υπουργείου Πολιτισμού για τη συνεισφορά του στο Ισραηλινό Σινεμά το 2013, καθώς και Βραβείο για Μετανάστες Καλλιτέχνες από το Ισραηλινό Υπουργείο Μετανάστευσης και Απορρόφησης το 2014.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Εβγκένι Ρούμαν

Σενάριο: Εβγκένι Ρούμαν, Ζιβ Μπέρκοβιτς

Φωτογραφία: Ζιβ Μπέρκοβιτς

Μοντάζ: Εβγκένι Ρούμαν

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Σάντρα Γκάτμαν

Κοστούμια: Ρόνα Ντόρον

Μακιγιάζ: Κάρμιτ Μπουζάγκλο

Οπτικά Εφέ: Ντάνι Κόεν

Ήχος: Μάικλ Γκούρεβιτς

Μουσική: Άσερ Γκόλντσμιντ

Παραγωγοί: Αβραάμ Πίρτσι, Τσίλικ Μικαέλι, Τάμι Λεόν, Εϊτάν Έβαν, Μος Έντερι, Λέον Έντερι

Παραγωγή: United Channels Movies, Evanstone Films

Πρωταγωνιστούν: Βλάντιμιρ Φρίντμαν, Μαρία Μπέλκιν, Έβελιν Χαγκόελ, Ούρι Κλάουζνερ, Αλεξάντερ Σεντέροβιτς

Διάρκεια: 88’

Χώρα, Έτος Παραγωγής: Ισραήλ, 2019

Συναρπαστικό πορτρέτο μιας δυνατής γυναίκας και μιας ολόκληρης χώρας σε αδιέξοδο, μια ευαίσθητη εξερεύνηση του μικρόκοσμου του διχασμού και της ξενοφοβίας, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα που εκτυλίσσονται στις ισραηλινές φυλακές για Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους.

Σύνοψη

Η Αμίρα, μια 17χρονη Παλαιστίνια, ήρθε στον κόσμο χάρη στο σπέρμα που είχε φυγαδεύσει ο φυλακισμένος πατέρας της, Ναγουάρ, από το κελί του εγκλεισμού του. Η αγάπη και η στοργή των ανθρώπων του περιβάλλοντός τους την αποζημιώνουν -και με το παραπάνω- για την απουσία του πατέρα. Αλλά, όταν αποκαλύπτεται πως ο Ναγουάρ είναι στείρος, η Αμίρα χάνει τη γη κάτω απ’ τα πόδια της.

Trailer

Σημείωμα του σκηνοθέτη

Το γεγονός ότι υπάρχει κάποια μορφή αμώμου σύλληψης στο πιο ιερό και διαιρεμένο μέρος στη γη, είναι συναρπαστικό αλλά και σουρεαλιστικό. Η Αμίρα είναι μια μικροκοσμική εξερεύνηση του διχασμού και της ξενοφοβίας στον σύγχρονο κόσμο. Στη διαδικασία αποκάλυψης της ταυτότητας της ηρωίδας μας, η ταινία θέτει το ερώτημα: είναι το μίσος μέρος της φύσης, ή προϊόν καλλιέργειας;

Η ιδέα για την ταινία προέκυψε από τις ειδήσεις. Διάβασα ότι ζευγάρια Παλαιστινίων μπορούσαν να συλλάβουν παιδιά ακόμα και αν ο άντρας ήταν φυλακή στο Ισραήλ, μέσω trafficking του σπέρματος. Η ιστορία μού κόλλησε στο μυαλό, και βρήκα σε αυτήν υπαρξιακές προεκτάσεις που πήγαιναν πέρα από τη διένεξη Ισραηλινών και Παλαιστινίων, και θα μπορούσαν να βρουν εφαρμογή κι αλλού, θέτοντας φιλοσοφικά ερωτήματα: τι συμβαίνει στο μυαλό ενός νέου ανθρώπου που έχει συλληφθεί αρχικά ως ιδέα; Από πού προκύπτουν τα πιστεύω του, πώς τα κληρονόμησε;

Η Αμίρα θα μπορούσε να είναι τραγωδία του Σαίξπηρ, αλλά η ιστορία λαμβάνει χώρα στη σημερινή Παλαιστίνη, ένα μέρος στολισμένο με πορτρέτα των μαχητών της ελευθερίας – ήρωες, τους λένε οι Παλαιστίνιοι, τρομοκράτες, οι Ισραηλινοί. Η τιμή των αγωνιστών βρίσκεται στην καρδιά του παλαιστινιακού αγώνα, τα παιδιά που έχουν συλληφθεί με αυτό τον τρόπο -είναι περίπου εκατό μέχρι σήμερα- είναι σύμβολο του αγώνα κατά της καταπίεσης, σύμβολο του παλαιστινιακού πνεύματος. Μια απόδειξη ότι αυτοί οι μαχητές δεν θα τα παρατήσουν ποτέ. Αν σκοτωθούν, τα παιδιά τους θα πάρουν τη θέση τους, η πηγή του αγώνα τους δεν θα στερέψει ποτέ.

Βιογραφικό σκηνοθέτη

Επιτυχημένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος στη Μέση Ανατολή και παγκοσμίως, ο Αιγύπτιος Μοχάμεντ Ντίαμπ έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 2010 με την ταινία Cairo 678. Το 2016 η ταινία του Clash συμμετείχε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών, ενώ μετά την Αμίρα (2021) φέτος σκηνοθέτησε την πρώτη του δουλειά στις ΗΠΑ, την τηλεοπτική σειρά των Disney+ και Marvel Studios, Moon Knight.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Μοχάμεντ Ντίαμπ

Σενάριο: Μοχάμεντ Ντίαμπ, Κάλεντ Ντίαμπ, Σερίν Ντίαμπ

Φωτογραφία: Αχμέντ Γκαμπρ

Μοντάζ: Αχμέντ Χάφεζ

Μουσική: Κάλεντ Ντάγκερ

Ήχος: Τζούλιεν Πέρεζ

Παραγωγοί: Μοχάμεντ Χέφζι, Μοέζ Μασούντ, Μόνα Αμπντέλ Γουαχάμπ, Χάνι Άμπου Ασάντ, Αμίρα Ντίαμπ, Σάρα Γκόχερ

Παραγωγή: Film Clinic, Agora Audiovisuals, Acameda Pictures

Πρωταγωνιστούν: Τάρα Αμπούντ, Αλί Σουλιμάν, Σαμπά Μουμπάρακ

Διάρκεια: 98′

Χώρα, Έτος Παραγωγής: Αίγυπτος, Ιορδανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία, 2021

Από 21 Ιουλίου στους κινηματογράφους και σύντομα στο cinobo.com

Μια διαβολική κωμωδία μυστηρίου γεμάτη αριστοτεχνικές, σπαρταριστές ανατροπές, από τον Χουάν Χοσέ Καμπανέλα, σκηνοθέτη του οσκαρικού Το Μυστικό στα Μάτια της.

Σύνοψη

Μια γοητευτική σταρ της χρυσής εποχής του σινεμά, ένας ηθοποιός στο λυκόφως της ζωής του, ένας απογοητευμένος σεναριογράφος και ένας ηλικιωμένος σκηνοθέτης, μοιράζονται ένα μεγάλο σπίτι στην εξοχή. Η ήσυχη συμβίωσή τους απειλείται όταν ένα νεαρό ζευγάρι προσπαθεί να τους εξαπατήσει κάνοντάς τους να πουλήσουν το σπίτι.

Trailer

Λίγα λόγια για την ταινία

Βασισμένη στη μαύρη κωμωδία του 1976, Yesterday’s Guys Used No Arsenic, του μέντορα του Χουάν Χοσέ Καμπανέλα, Χοσέ Μαρτίνεζ Σουάρεζ, Το Κόλπο της Νυφίτσας αποτελεί φόρο τιμής στις κλασικές κωμωδίες των Ερνστ Λιούμπιτς και Μπίλι Γουάιλντερ, της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ, και έχει για πρωταγωνιστές μερικούς από τους σημαντικότερους και πιο αναγνωρισμένους αργεντίνους ηθοποιούς του κινηματογράφου και του θεάτρου (Γκρασιέλα Μπόργκες, Όσκαρ Μαρτίνεζ, Λουίς Μπραντόνι, Μάρκος Μούντστοκ).

Σημείωμα του σκηνοθέτη Χουάν Χοσέ Καμπανέλα

Έχω αδυναμία στις ταινίες με πνευματώδεις διαλόγους που σε κάνουν να ζηλεύεις την ευφυΐα του ήρωα. Η ιστορία του Κόλπου της Νυφίτσας μου επέτρεψε να ‘κλέψω’ στυλιστικά στοιχεία του παρελθόντος, χωρίς αυτά να φαίνονται μη ρεαλιστικά μέσα στη σύγχρονη εποχή, γιατί οι χαρακτήρες ανήκουν στην παλιά. Θέλησα να φτιάξω μια ταινία που να μοιάζει με τις παλιές, αυτές που δεν γίνονται πια και μου λείπουν πολύ, γιατί οι σημερινές κωμωδίες δεν έχουν τον σπιρτόζικο διάλογο και τις έξυπνες ανατροπές που είχαν 20 και 30 χρόνια πριν.

Βιογραφικό σκηνοθέτη

Αργεντίνος σκηνοθέτης και σεναριογράφος στο σινεμά και στην τηλεόραση. Το μεγαλύτερο μέρος της κινηματογραφικής του καριέρας εργάστηκε στις ΗΠΑ, σε σειρές όπως το Law And Order: Special Victims Unit, House και 30 Rock. Στην Αργεντινή σκηνοθέτησε αρκετές βραβευμένες ταινίες, μεταξύ των οποίων τα Same Love, Same Rain (1999), Ο Γιος της Νύφης (2001), Moon of Avellaneda (2004), Το Μυστικό στα Μάτια της (2009) που κέρδισε το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας και Foosball (2013). Το 2013 πραγματοποίησε άλλο ένα μεγάλο του όνειρο σκηνοθετώντας θέατρο, με την παράσταση Parque Lezama.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Χουάν Χοσέ Καμπανέλα

Σενάριο: Χουάν Χοσέ Καμπανέλα, Ντάρεν Κλούμοκ

Παραγωγή: Μουριέλ Καμπέσα, Άλεξ Κουστσεβάτσκι, Πιερλουίτζι Γκαζόλο, Χεράρδο Ερέρο, Μαριέλα Μπεσουιέβσκι

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Νέλσον Λούτι

Ήχος: Χοσέ Λουίς Ντίαζ

Μοντάζ: Χουάν Χοσέ Καμπανέλα

Μουσική: Εμίλιο Καουντέρερ

Μακιγιάζ: Μπεατούσκα Γουότοβιτς, Σιλβί Ιμπέρτ

Κοστούμια: Σεσίλια Μόντι

Πρωταγωνιστούν: Γκρασιέλα Μπόργκες, Όσκαρ Μαρτίνεζ, Λουίς Μπραντόνι, Μάρκος Μούντστοκ, Κλάρα Λάγο, Νικολάς Φρανσέγια

Διάρκεια: 129′

Χώρα, Έτος Παραγωγής: Αργεντινή, Ισπανία, 2019

Από 21 Ιουλίου στους κινηματογράφους και σύντομα αποκλειστικά στο cinobo.com

Μια ομάδα ντόπιων και δυο ξένοι, ένα καφενείο και ένα μπαρ, ένα παρηκμασμένο μοτέλ, μερικά αυτοκίνητα και μια γερή δόση τοξικής αρρενωπότητας είναι αρκετά για να συνθέσουν ένα σύγχρονο φιλμ νουάρ σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας του σήμερα. Πρωταγωνιστούν οι εξαιρετικοί Δημήτρης Λάλος και Άρης Σερβετάλης.

—–

Βραβείο Κοινού Fischer (Διεθνές Διαγωνιστικό) – Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2021

Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου και Υποψηφιότητες για Βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, Σεναρίου, Α’ Ανδρικού Ρόλου, Φωτογραφίας, Μοντάζ, Σκηνογραφίας, Ήχου – Βραβεία Ίρις Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2022

Μια από τις καλύτερες ταινίες αυτής της σεζόν. – Flix

Αληθινά δυνατό φιλμ, με χαρακτήρα, προσωπικότητα και αίσθηση τόπου, προέλευσης και κατεύθυνσης. – news247

Ο Δημήτρης Λάλος αποδεικνύει ότι είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του. – Moveit

Σύνοψη

Ο Θανάσης αδυνατεί να ξεπληρώσει το χρέος του στον Στέλιο. Όταν μαθαίνει πως κι ο Αποστόλης βρίσκεται στην ίδια θέση, του ζητά να συμμαχήσουν για να πετύχουν μια καλύτερη συμφωνία. Κι ενώ βρίσκει κι άλλους πρόθυμους να τον ακολουθήσουν, δύο νεαροί μικροεγκληματίες φτάνουν στην πόλη για να εκφοβίσουν αυτούς που χρωστούν στον τοκογλύφο.

Ειδικές Προβολές

Με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το Cinobo και η Danaos Films θα διοργανώσουν 2 ειδικές προβολές με υπότιτλους για κωφούς και άτομα με προβλήματα ακοής.

Cine Φλερύ – Κυριακή 26 Ιουνίου στις 21:00

Cine Αλεξάνδρα – Δευτέρα 27 Ιουνίου στις 21:00

Trailer

Σημείωμα του σκηνοθέτη Δημήτρη Κανελλόπουλου

Μεγαλώνοντας τη δεκαετία του 70 σε μια σχετικά απομονωμένη επαρχία, τα ερεθίσματα και οι πληροφορίες δεν ήταν πολλά και πολύ συχνά η φαντασία αναλάμβανε δράση. Ένα από τα πράγματα από όπου η φαντασία αντλούσε υλικό ήταν οι αμερικάνικες ταινίες των δεκαετιών του 40, 50 και 60, που έπαιζε η τηλεόραση τα σαββατοκύριακα. Western και film noir. Όταν λοιπόν ξεκίνησα να γράφω το σενάριο της Αγέλης Προβάτων, κατάλαβα πως ασυνείδητα έγραφα ένα western. Κι αυτό όχι τόσο για το ηρωικό του ύφος και τη δράση, όσο για τον τρόπο που απλοί και ανυποψίαστοι άνθρωποι, ολόκληρες μικρές κοινωνίες που ζουν σε μια φαινομενική κανονικότητα, εμπλέκονται ξαφνικά σε καταστάσεις ακραίες και βίαιες.

Στην Αγέλη Προβάτων βέβαια δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, όπως συμβαίνει στα western. Ο καθένας είναι εν δυνάμει καλός και κακός και στην προσπάθειά του να αναμετρηθεί με το χαρακτήρα, τη θέση του και τη συνθήκη, αποδεικνύει την ανθρώπινη φύση του και τις ανεπάρκειές της, επιλέγοντας κάθε φορά να κάνει το καλό ή το κακό. Ακόμα και οι υποτιθέμενοι κακοί έχουν αδυναμίες, ανασφάλειες, φόβους και ηθικούς κώδικες, ενώ οι υποτιθέμενοι καλοί αφήνονται να οδηγηθούν από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Και όλοι κινούνται σε ένα ασφυκτικά κλειστό κοινωνικό περίγυρο, φροντίζοντας να μην αποκαλύψουν πράγματα και να μην αποκαλυφθούν οι ίδιοι.

Παρατηρώντας άλλωστε τον τρόπο που οι κοινωνικές ομάδες συντίθενται, με κριτήριο είτε τον κοινό χώρο δράσης, είτε τον κοινό σκοπό, τη συγγένεια, ή ακόμα και την τύχη, εύκολα διακρίνεις πως το κάθε μέλος μιας ομάδας παίρνει το ρόλο που του επιβάλλει ο χαρακτήρας του. Αυτός ο «έμφυτος» ρόλος υποδεικνύει συμπεριφορές, υπαγορεύει δράσεις και δημιουργεί τελικά ανεπίσημες ιεραρχίες. Έτσι, απλουστευμένα δίπολα όπως καλό-κακό, ηθικό-ανήθικο, άτομο-σύνολο, νίκη-ήττα, επιβολή-ανυπακοή, βία-συνδιαλλαγή, όλα τίθενται υπό αμφισβήτηση.

Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στην Τρίπολη και στο δάσος της Φολόης, αναπλάθοντας μια επαρχία που κινείται αργά, σχεδόν υπνωτιστικά, όπου η κάθε αλλαγή χρειάζεται μια αιωνιότητα για να συμβεί, σε μια ισορροπία δυσβάσταχτη, που όμως μπορεί να ανατραπεί από μια απλή χειρονομία. Στην Τρίπολη, ο καιρός είναι τόσο ευμετάβλητος που μπορεί να τρελάνει ακόμα και μετεωρολόγο. Για τους ντόπιους το πέρασμα από τη λαμπερότερη λιακάδα σε μια κατακλυσμιαία νεροποντή, ακόμη και τρεις φορές μέσα σε μια ώρα, είναι κάτι φυσιολογικό, αλλά για εμάς ήταν μια καθημερινή πρόκληση. Το δάσος της Φολόης είναι μαγικό. Θα ήθελα να μην το έχω δει ποτέ και να με οδηγήσουν εκεί, στο κέντρο του, με τα μάτια κλειστά. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο κοντά στην αίσθηση που είχαν τα παραμύθια όταν ήμουν παιδί.

Βιογραφικό σκηνοθέτη

Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος γεννήθηκε στην Αρκαδία. Σπούδασε κινηματογράφο, ενώ έχει εργαστεί ως ηχολήπτης σ’ έναν σημαντικό αριθμό ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους και ντοκιμαντέρ. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει πέντε ταινίες μικρού μήκους, οι οποίες συμμετείχαν σε πολλά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ. Η Αγέλη Προβάτων είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία.

Συντελεστές

Σενάριο | Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κανελλόπουλος

Παραγωγοί: Ελίνα Ψύκου, Κωνσταντίνα Σταυριανού

Συμπαραγωγοί: Gentian Koçi, Snezana Van Houwelingen, Dusan Milić

Διεύθυνση φωτογραφίας: Στέλιος Πίσσας

Μοντάζ: Μυρτώ Καρρά

Σκηνικά: Μάχη Αρβανίτη

Κοστούμια: Χριστίνα Λαρδίκου

Συνεργάτης ενδυματολόγος: Μάρλι Αλειφέρη

Μακιγιάζ: Dusica Vuksanovic

Ηχοληψία: Νίκος Έξαρχος

Σχεδιασμός ήχου: Περσεφόνη Μήλιου

Μοντάζ ήχου: Νίκος Λιναρδόπουλος

Μουσική: Dejan Pejović

Μιξάζ: Κώστας Βαρυμποπιώτης

Coloring: Γιάννης Ζαχαρόγιαννης

VFX supervisor: Γιάννης Αγελαδόπουλος

Σχεδιασμός τίτλων και αφίσας: Νίκος Πάστρας

Τρέιλερ: Υβόννη Λαδά

Βοηθός σκηνοθέτης: Κατερίνα Μπαρμπατσάλου

Διεύθυνση παραγωγής: Γιώργος Ζέρβας

Οργάνωση παραγωγής: Αντιγόνη Ρώτα

Executive producers: Μάρκος Χολέβας, Στέλιος Καμμίτσης, Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, Αφροδίτη Νικολαΐδου

Κάστινγκ: Άκης Γουρζουλίδης, Σωτηρία Μαρίνη

Παραγωγή: Jungle, Graal

Σε συμπαραγωγή με: ΕΡΤ, Artalb Film, Film Deluxe

Με την υποστήριξη των: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Albanian National Center of Cinematography, Film Center Serbia, Περιφέρεια Πελοποννήσου, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας

Το έργο πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ Α.Ε.)

Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Λάλος, Άρης Σερβετάλης, Γιάννης Βασιλώττος, Λευτέρης Πολυχρόνης, Δημήτρης Λιόλιος, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Κωνσταντίνος Σειραδάκης, Κίμωνας Κουρής, Γιώργος Βαλαής, Βιβή Πέτση, Δήμητρα Κούζα, Armando Dauti, Ντίνος Ποντικόπουλος, Βασίλης Βασιλάκης, Κατερίνα Ρουσιάκη, Μηνάς Μαθέας

Διάρκεια: 113′

Έτος Παραγωγής: 2021