Ετικέτα: cinobo

Ο Χούλιο και η Άνα είναι ζευγάρι για πάνω από 15 χρόνια. Δεν κοιτάνε ο ένας τον άλλο, ούτε αγγίζουν ο ένας τον άλλο πια και οι καυγάδες είναι η καθημερινότητά τους. Ένα βράδυ, η Άνα καλεί στο σπίτι τους από πάνω γείτονες. Ο Σάλβα και η Λάουρα είναι λίγο πιο νέοι και έφεραν μια νότα χαράς και αισιοδοξίας όταν πρωτομετακόμισαν στο κτήριο…Βραβείο Goya Β’ Ανδρικού Ρόλου – Βραβεία Goya 2021 
Ίσως η καλύτερη ταινία του Σεσκ Γκέι μέχρι τώρα! – Cinemania
Υπέρλαμπρες ερμηνείες! – El Mundo
Μια ιδιοφυής κωμωδία!. – La Razón

Μια οργασμική κωμωδία για τον γάμο και τις σχέσεις με πρωταγωνιστή τον Χαβιέ Καμάρα. Από τον σκηνοθέτη του «Τρούμαν», Σεσκ Γκέι, βασισμένο στο άκρως επιτυχημένο θεατρικό έργο του ιδίου. Υποψήφιο για 5 Βραβεία Goya

Σύνοψη

Ο Χούλιο και η Άνα είναι ζευγάρι για πάνω από 15 χρόνια. Δεν κοιτάνε ο ένας τον άλλο, ούτε αγγίζουν ο ένας τον άλλο πια και οι καυγάδες είναι η καθημερινότητά τους. Ένα βράδυ, η Άνα καλεί στο σπίτι τους από πάνω γείτονες. Ο Σάλβα και η Λάουρα είναι λίγο πιο νέοι και έφεραν μια νότα χαράς και αισιοδοξίας όταν πρωτομετακόμισαν στο κτήριο. Οι συνεχείς αναστεναγμοί και τα βογγητά που ακούγονται από το διαμέρισμά τους, όμως, αποτελούν πηγή έντασης για τον Χούλιο και την Άνα. Ίσως να είναι και ζήλια. Ίσως να εύχονται και η δική τους σεξουαλική ζωή να ήταν τόσο… πικάντικη!

Αυτό το βράδυ, οι γείτονες θα γίνουν αυτουργοί αλλά και θύματα ενός συναισθηματικού τσουνάμι, με αφορμή μια ασυνήθιστη και απρόσμενη πρόταση. Οι τέσσερις γείτονες θα εμπλακούν αναγκαστικά σε ένα βράδυ υπερβολής και κάθαρσης.

Σημείωμα του σκηνοθέτη Σεσκ Γκέι

Έγραψα το «Οι Γείτονες Από Πάνω» χάρη στη γειτόνισσά μου. Ή για να είμαι πιο ακριβής, εξαιτίας της γειτόνισσάς μου.

Για πολλές εβδομάδες η υπερβολική γκρίνια της και πάντα σε ακατάλληλες ώρες προκαλούσε στο σπίτι μου πολλές συζητήσεις και εντάσεις. τότε, χωρίς να το καταλάβω σχεδόν, βρήκα την έμπνευση να γράψω την κωμωδία που έψαχνα τόσο καιρό. Οι γκρίνιες της επρόκειτο να εξαπολύσουν σε έναν κοινό γάμο μια θύελλα λέξεων και μομφών που δεν είχαν ειπωθεί ποτέ πριν.

Γιατί χωρίς αμφιβολία, μια από τις μεγαλύτερες και πιο φιλόδοξες περιπέτειες που μπορεί να ζήσει κανείς σε αυτή τη ζωή είναι να ζήσει ως ζευγάρι. Μια τεράστια πρόκληση, γεμάτη αντιξοότητες όπου οι καυγάδες γίνονται ρουτίνα, τα χαρακώματα είναι ατελείωτα και – μπροστά στα συνεχή τραύματα, η παρηγοριά είναι συχνά λιγοστή ή ανθυγιεινή.

Έγραψα το «Οι Γείτονες Από Πάνω» εμπνευσμένος από τις ταινίες και τα σενάρια του Αμερικανικού κινηματογράφου των δεκαετιών του ’30 και του ’40. Από συγγραφείς όπως ο Μπίλι Γουάιλντερ, ο Χάουαρντ Χοκς, ο Μπεν Χεχτ, ο ​​Ερνστ Λούμπιτς και άλλους εκπρόσωποι της πιο αγνής μορφής Screwball Comedy που μου άρεσε τόσο πολύ για τον δυναμισμό της κωμωδίας, την οξύτητα και τον ρυθμό των πάντα έξυπνων και πρωτότυπων διαλόγων.

Για να πετύχει η ταινία, ήταν απαραίτητο να υπάρχει ένα κουαρτέτο κορυφαίων ερμηνευτών. Ηθοποιοί που καταφέρνουν να ακροβατήσουν πάνω στη λεπτή γραμμή που χωρίζει την κωμωδία από το δράμα. Είχα την τύχη να συνεργαστώ και στο παρελθόν με τον Χαβιέ Καμάρα και τον Αλμπέρτο ​​Σαν Χουάν και έτσι να εκμεταλλευτώ την εμπιστοσύνη και την εμπειρία που είχα αποκτήσει μαζί τους σε προηγούμενα γυρίσματα. Η Μπελέν Κουέστα ήταν στη λίστα με τις ηθοποιούς με τις οποίες ήθελα να συνεργαστώ εδώ και πολύ καιρό, λόγω της κωμικής ευελιξίας της και της προσωπικότητάς που εκπέμπει στην οθόνη. Και τέλος, η Γκριζέλντα Σισιλιάνι, μια Αργεντίνα ηθοποιός που είχα ήδη απολαύσει ως θεατής και που αυτή η ευκαιρία και η τύχη μας έφερε κοντά.

Χωρίς αυτούς, το «Οι Γείτονες Από Πάνω» θα ήταν, απλώς, μια άλλη ταινία.

Βιογραφικό σκηνοθέτη Σεσκ Γκέι

Ο Σεσκ Γκέι, γεννημένος στη Βαρκελώνη το 1967, είναι σκηνοθέτης και σεναριογράφος, γνωστός για το βάθος της ματιάς του στους ανθρώπους που απεικονίζει. Η οπτική του χαρακτηρίζεται από την ειρωνεία και το χιούμορ απέναντι στις αδυναμίες των ανθρώπων. Σπούδασε κινηματογράφο στη Βαρκελώνη και τη Νέα Υόρκη, όπου σκηνοθέτησε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, Hotel Room (1998), που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν. Άλλες ταινίες που έχει σκηνοθετήσει είναι τα Krámpack (2000), In the City (2003), Fiction (2006), A Gun in Each Hand (2012) και Truman (2015), για το οποίο κέρδισε και το Βραβείο Goya Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Οι ταινίες του έχουν κερδίσει πληθώρα βραβείων κι έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλα φεστιβάλ διεθνώς.

Συντελεστές

Σενάριο/Σκηνοθεσία: Σεσκ Γκέι
Παραγωγοί: Μάρτα Εστεμπάν, Λάια Μπος
Διεύθυνση Παραγωγής: Εύα Ταμποάντα
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αντρέου Ρεμπές (AEC)
Σκηνογραφία: Άννα Πουζόλ
Κοστούμια: Άννα Γκιουέλ
Μακιγιάζ: Κάρολ Τορνάρια
Ήχος: Άλμπερτ Γκέι, Ιρένε Ραουσέλ, Γιασμίνα Πραντέρας
Μοντάζ: Λιάνα Αρτιγκάλ (AMMAC)
Πρωταγωνιστούν: Χαβιέ Καμάρα, Γκριζέλντα Σισιλιάνι, Μπελέν Κουέστα, Αλμπέρτο Σαν Χουάν
Διάρκεια: 82’
Έτος Παραγωγής: 2020

Με το καλοκαίρι να έρχεται στο τέλος του, μία νέα συνεργασία μεταξύ Bios και Cinobo έρχεται να δώσει κινηματογραφική πνοή στα βράδια του φθινοπώρου. H ομάδα που επιμελείται το περιεχόμενο στη streaming πλατφόρμα του Cinobo κάνει μια επιλογή αγαπημένων της ταινιών που θα προβάλλονται στην ταράτσα του Bios…

Δωρεάν προβολές ταινιών από το Cinobo στην αγαπημένη ταράτσα του Bios με θέα την Ακρόπολη

Με το καλοκαίρι να έρχεται στο τέλος του, μία νέα συνεργασία μεταξύ Bios και Cinobo έρχεται να δώσει κινηματογραφική πνοή στα βράδια του φθινοπώρου. H ομάδα που επιμελείται το περιεχόμενο στη streaming πλατφόρμα του Cinobo κάνει μια επιλογή αγαπημένων της ταινιών που θα προβάλλονται στην ταράτσα του Bios (Πειραιώς 84, Μεταξουργείο) και τις οποίες θα μπορεί να απολαύσει το κοινό εντελώς δωρεάν.

Συγκινητικά animation, όπως το εξαιρετικά επίκαιρο «Τα Χελιδόνια της Καμπούλ», μεγάλοι auteur, όπως ο Μπονγκ Τζουν-χο και ο Γουόνγκ Καρ Γουάι, και διαμαντάκια του ανεξάρτητου κινηματογράφου συμπληρώνουν τη λίστα των ταινιών που έχει επιλέξει η ομάδα του Cinobo ειδικά για να ταιριάζουν με τον χώρο του Bios. Tο κοινό θα μπορεί να τις παρακολουθήσει, αν το θέλει, μέσω χρήσης ασύρματων ακουστικών, πίνοντας ταυτόχρονα το ποτό του με θέα την Ακρόπολη. Οι θεατές που θα βρεθούν στην ταράτσα του Βios, μπορούν να προμηθευτούν τα ειδικά ασύρματα ακουστικά από τον χώρο δωρεάν, με 20 ευρώ ή την ταυτότητά τους ως εγγύηση.

Οι προβολές θα ξεκινήσουν την Πέμπτη 9/9 και θα διαρκέσουν 7 εβδομάδες στο σύνολο, ενώ κάθε Πέμπτη το πρόγραμμα θα ανανεώνεται με νέα ταινία. Οι προβολές θα ξεκινούν κάθε βράδυ στις 21:00 και η εκάστοτε ταινία θα προβάλλεται σε λούπα καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς.

Παρακάτω αναλυτικά το πρόγραμμα και λίγα λόγια για την κάθε ταινία:

Τα Χελιδόνια της Καμπούλ (81’)
σκην. Ελεά Γκομπέ Μέβελεκ, Ζαμπού Μπραϊτμάν
Από 9/9
Η εταιρεία παραγωγής του “Τρίο της Μπελβίλ” παρουσιάζει μια συγκλονιστική ιστορία νεανικής αγάπης με φόντο την Καμπούλ υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν, αποτυπωμένη με μια εντυπωσιακή τεχνική χειροποίητου κινουμένου σχεδίου βασισμένου σε κινήσεις αληθινών ηθοποιών. Επιλογή από το Ένα Κάποιο Βλέμμα των Καννών.

Chungking Express (102’)
σκην. Γουόνγκ Καρ Γουάι
Από 16/9
«Στο κοντινότερό μας σημείο, βρισκόμασταν μόλις 0.01 εκατοστά μακριά ο ένας από τον άλλο». Ο Γουόνγκ Καρ Γουάι παραδίδει μια φιλμική πυρηνική βόμβα συναισθήματος, για χαμένους έρωτες, για την ανάμνηση, την απώλεια, και τους χώρους στους οποίους κινούμαστε στις μεγαλουπόλεις μας. Με Τόνι Λιούνγκ, Φέι Γουόνγκ, και “California Dreaming”.

Babyteeth (118’)
σκην. Σάνον Μέρφι
Από 23/9
Υπάρχει τελικά πιο ισχυρή δύναμη στον κόσμο από τον πρώτο έρωτα; Ένα πανέμορφο ντεμπούτο που ξεχειλίζει από ανθρωπιά και συναίσθημα, βραβευμένο στο Φεστιβάλ Βενετίας. Με την Ελίζα Σκάνλεν (“Μικρές Κυρίες”) και τον Μπεν Μέντελσον (“Bloodline”, “Rogue One”) σε συγκλονιστικές ερμηνείες.

Γιοσέπ (74’)
σκην. Ορέλ
Από 30/9
Μια συγκλονιστική animation καταγραφή μιας διαδρομής ελπίδας μακριά από την Ισπανία του Φράνκο, που οδηγεί εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε ένα άλλο αδιέξοδο. Όταν το πανέμορφο κινούμενο σχέδιο τίθεται στην υπηρεσία της ιστορικής καταγραφής. Επίσημη επιλογή Φεστιβάλ Καννών 2020.

Τα Προσωπεία του Σαββάτου (126’)
σκην. Λου Γε
Από 7/10
Υποψήφιο για τον Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ Βενετίας και με μια λαμπερή Γκονγκ Λι στον πρωταγωνιστικό ρόλο, τα «Προσωπεία του Σαββάτου» του Λου Γε καταλήγει ως ένα δυνατό κατασκοπευτικό θρίλερ από εκείνα που θυμίζουν παλιές καλές εποχές.

Σκύλος που Γαβγίζει (110’)
σκην. Μπονγκ Τζουν-χο
Από 14/10
Το εντυπωσιακά σκηνοθετημένο ντεμπούτο του Μπονγκ Τζουν-χο δείχνει πως ο δρόμος προς τα “Παράσιτα” δεν ήταν καθόλου τυχαίος. Μια απολαυστική μαύρη κωμωδία που μετατρέπει μια συνηθισμένη ενόχληση (το γάβγισμα ενός σκύλου) σε αριστοτεχνικά αγωνιώδη αστικό εφιάλτη.

Σταθμός: Νέα Υόρκη (94’)
σκην. Ντανιέλ Λέσοβιτς
Από 21/10
New York is burning! Η ταινία που ξεσήκωσε α λα voguing το Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών, ακολουθώντας μια διαδρομή απελευθέρωσης του κεντρικού της ήρωα καθώς ένας διαφορετικός κόσμος ανοίγεται μπροστά του όταν γνωρίζει και ερωτεύεται μια νεαρή τρανς γυναίκα. Με τον Φίον Γουάιτχεντ της “Δουνκέρκης”.

Με αφορμή τις πρόσφατες σπαρακτικές εξελίξεις στο Αφγανιστάν και θέλοντας να συνδράμει με όποιον τρόπο μπορεί στην ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση, το Cinobo καλεί όποιον θέλει να δώσει το «παρών»* σε δύο δωρεάν προβολές της ταινίας «Τα Χελιδόνια της Καμπούλ», τη Δευτέρα 30/8 στις 20.30 στον κινηματογράφο Σινέ Φλερύ και την Τετάρτη 1/9 στις 22.15 στον…

Σε μια ελάχιστη κίνηση αλληλεγγύης στους συνανθρώπους μας που άδικα δοκιμάζονται στο Αφγανιστάν, το Cinobo διοργανώνει δύο δωρεάν προβολές της ταινίας «Τα Χελιδόνια της Καμπούλ» τη Δευτέρα 30/8 στο Σινέ Φλερύ και την Τετάρτη 1/9 στο Cine Αλεξάνδρα.

Με αφορμή τις πρόσφατες σπαρακτικές εξελίξεις στο Αφγανιστάν και θέλοντας να συνδράμει με όποιον τρόπο μπορεί στην ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση, το Cinobo καλεί όποιον θέλει να δώσει το «παρών»* σε δύο δωρεάν προβολές της ταινίας «Τα Χελιδόνια της Καμπούλ», τη Δευτέρα 30/8 στις 20.30 στον κινηματογράφο Σινέ Φλερύ και την Τετάρτη 1/9 στις 22.15 στον κινηματογράφο Cine Αλεξάνδρα. Στις προβολές θα υπάρχει κουτί ελεύθερης συνεισφοράς και τα έσοδα θα διατεθούν υπέρ της οργάνωσης Women for Afghan Women.

Η ταινία αποτυπώνει την ιστορία δύο ζευγαριών που προσπαθούν να ζήσουν υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν το καλοκαίρι του 1998 στην Καμπούλ. Πρόκειται για μία συγκλονιστική ιστορία νεανικής αγάπης, αποτυπωμένη με μια εντυπωσιακή τεχνική χειροποίητου κινουμένου σχεδίου, όπου οι πορείες και τα πεπρωμένα τεσσάρων ανθρώπων μπλέκονται με έναν τραγικό τρόπο κάτω από τον ουρανό μιας πόλης στην οποία μόνο τα χελιδόνια είναι ελεύθερα. Ή μήπως ούτε κι αυτά; Τα «Χελιδόνια της Καμπούλ» είναι ένα πανέμορφο animation φιλμ που εξυμνεί την αγάπη και την ελευθερία μα πάνω απ’ όλα πραγματοποιεί, τιμώντας το πρωτογενές του υλικό, ένα καίριο και, δυστυχώς πιο επίκαιρο από ποτέ, πολιτικό σχόλιο για ένα καθεστώς ανελευθερίας που συνεχίζει να προσβάλλει οποιαδήποτε ανθρώπινη αξία.

Δείτε την εκδήλωση στο Facebook εδώ

*Δεν υπάρχει δυνατότητα κράτησης θέσης. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας κατά την προσέλευση, σύμφωνα με όλα τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης κατά του Covid-19.

Μερικά χρόνια από σήμερα… Το Μπακουράου, ένα μικρό χωριό στη φτωχή επαρχία της Βραζιλίας, θρηνεί τον χαμό της μητριάρχη του, της Καρμελίτα, η οποία έφυγε πλήρης ημερών στα 94 της χρόνια. Μέρες μετά, οι κάτοικοι συνειδητοποιούν ότι η κοινότητά τους έχει εξαφανιστεί από τους περισσότερους χάρτες. Το σήμα χάνεται από τα κινητά τηλέφωνα…

• Βραβείο της Επιτροπής Φεστιβάλ Καννών 2019
• Επίσημη Συμμετοχή Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τορόντο 2019
• Επίσημη Συμμετοχή Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νύχτες Πρεμιέρας 2019
• Φοβερό γουέστερν για μια πόλη σε πολιορκία από μια άγνωστη απειλή, εκτελεσμένο με αδίστακτη καθαρότητα. – The Guardian
• Μια αιματοβαμμένη κριτική της πολιτικής κατάστασης στη Βραζιλία. – Variety
  
• Το πρωτότυπο χιούμορ συναντά τον αιχμηρό πολιτικό σχολιασμό σε ποταμούς αίματος. – The New York Times
  

Αν πας, πήγαινε εν ειρήνη

Σύνοψη

Μερικά χρόνια από σήμερα…

Το Μπακουράου, ένα μικρό χωριό στη φτωχή επαρχία της Βραζιλίας, θρηνεί τον χαμό της μητριάρχη του, της Καρμελίτα, η οποία έφυγε πλήρης ημερών στα 94 της χρόνια. Μέρες μετά, οι κάτοικοι συνειδητοποιούν ότι η κοινότητά τους έχει εξαφανιστεί από τους περισσότερους χάρτες. Το σήμα χάνεται από τα κινητά τηλέφωνα, παράξενοι επισκέπτες κάνουν την εμφάνισή τους και ένας αδιόρατος κίνδυνος καραδοκεί όχι πολύ μακριά…

Συνέντευξη με τους σκηνοθέτες Κλέμπερ Μεντόνσα Φίλιου και Ζουλιάνο Ντορνέλες

• Μετά από χρόνια φιλίας και συνεργασίας, αποφασίσατε να συνσκηνοθετήσετε. Πώς πήρατε αυτήν την απόφαση;

ΖΝ: Ήμασταν σε ένα από αυτά τα μεγάλα φεστιβάλ με τα πλουσιοπάροχα budget, και βλέπαμε πρόδηλες μπροστά μας τις κοινωνικές ανισότητες. Το Bacurau προέκυψε μέσα από τις παρατηρήσεις μας, την ενόχλησή μας και την επιθυμία μας να εκπλήξουμε τον κόσμο, δείχνοντας αυτό το φτωχό, απομακρυσμένο μέρος του κόσμου να εκδικείται όλους αυτούς που το θεωρούν «απλοϊκό», ή «αστείο», ή «εύθραυστο», όταν είναι το ίδιο σύνθετο και ενδιαφέρον με οποιοδήποτε άλλο μέρος. Η συνσκηνοθεσία προέκυψε αρκετά φυσικά. Πάντα είχαμε κοινές ευαισθησίες. Και είναι πάντα διασκεδαστικό και δημιουργικό να δουλεύεις με τον Κλέμπερ.

• Το Μπακουράου, ένα φανταστικό χωριό που εξαφανίζεται από τον χάρτη, έχει μια μυθική αύρα. Ταυτόχρονα είναι και κόμβος αντίστασης, με ηγέτες που οδηγούν την κοινότητα ώστε να γίνει καταφύγιο για τους ενάρετους.

ΚΜΦ: Η δυσκολία του όλου πράγματος ήταν να κάνουμε αυτό το μέρος ενδιαφέρον και φιλόξενο με έναν τρόπο, σαν έναν οικισμό ανθρώπων, απομονωμένο και ήσυχο, που όμως έχει συνείδηση του τι είναι και πού είναι. Και τόσο μικρό που να αφήνει να εννοηθεί ότι κάποιος θα μπορούσε να «παίξει» με αυτό. Είναι πολύ ενδιαφέρον να σκεφτεί κανείς ότι «ξένοι» έχουν τη δύναμη να σβήσουν ένα μέρος από το ραντάρ, τους χάρτες, το GPS. Είναι μια επίδειξη δύναμης, που πιθανότατα συμβαίνει συνέχεια… Μια φορά, εγώ εξαφανίστηκα από το σύστημα σε ένα ξενοδοχείο, αλλά κανείς δεν μου ζήτησε να φύγω. Δεν ήμουν καταχωρημένος πια, αλλά ταυτόχρονα, το δωμάτιό μου φαινόταν πληρωμένο και κατειλημμένο από κάποιον που το σύστημα δεν γνώριζε ότι ήμουν εγώ. Τυπικά, δεν ήμουν στο ξενοδοχείο, αν και ήμουν φυσικά, καθώς προσπαθούσα να τους εξηγήσω ότι όντως ήμουν εκεί. Αυτό ήταν ένα λάθος του συστήματος, αλλά κάποιες φορές τα χαρτιά και η γραφειοκρατία χρησιμοποιούνται εναντίον ανθρώπων. Συνήθως πρόκειται για κάποιον που κάνει επίδειξη δύναμης και κατάχρηση εξουσίας για να καταστρέψει κάτι. Θυμάμαι τη σκηνή στην ταινία μου Aquarius, με την Κλάρα και τον νεαρό επιχειρηματία που της λέει συνέχεια «αυτό είναι ένα κτήριο φάντασμα» κι αυτή απαντάει, «δεν είναι, αφού είμαι εγώ εδώ.»

• Η λέξη «Bacurau» σημαίνει διάφορα πράγματα στα πορτογαλικά, και παραπέμπει ιδιαίτερα και σε συγκεκριμένες περιοχές. Γιατί επιλέξατε αυτό ως το όνομα του χωριού και τίτλο της ταινίας; Τι σημαίνει για εσάς;

ΖΝ: Bacurau σημαίνει η τελευταία ευκαιρία να γυρίσεις σπίτι. Είναι ένα νυκτόβιο πουλί με εξαιρετικό καμουφλάζ όταν κάθεται πάνω σ’ ένα κλαδί. Είναι μια σύντομη, δυνατή λέξη που επικαλείται κάτι μυστήριο, που είναι εκεί, στο σκοτάδι, ζωντανό αλλά που δεν το βλέπει κανείς, κάτι που θα το παρατηρήσεις μόνο αν θέλει το ίδιο να το παρατηρήσεις. Το ίδιο ισχύει και για το χωριό Bacurau: ξέρει από σκοτάδι, ξέρει πώς να μην προκαλεί την προσοχή. Για την ακρίβεια προτιμά να περνά απαρατήρητο. Το λέει ακόμα και στην ταμπέλα, στον δρόμο. Αν πας εκεί, να πας ειρηνικά.

ΚΜΦ: Με μια περίεργη σύμπτωση, σε μια προηγούμενη εκδοχή του σεναρίου, η ταινία ξεκινούσε με ένα πλήθος, μέσα στο οποίο ήταν και η Τερέζα, να τρέχει να προλάβει το τελευταίο λεωφορείο, δηλαδή το “bacurau”. Είναι ένας τοπικός όρος που υπάρχει ακόμα και σε στάσεις λεωφορείων. Ήταν μια φιλόδοξη σκηνή γεμάτη εφηβικές αναμνήσεις. Η λέξη αυτή φέρνει στον νου νυχτερινές περιπέτειες, και τώρα προφέρεται με λίγη δυσκολία από ανθρώπους από διάφορα μέρη του κόσμου.

• Η ταινία είναι ταινία είδους που συνδυάζει sci–fi, γουέστερν, θρίλερ και το Βραζιλιάνικο είδος cangaço (είδος ληστή πολύ συνηθισμένου στα βορειανατολικά της Βραζιλίας τον 19^ο και τις αρχές του 20^ου αιώνα, που κυριάρχησε στις βραζιλιάνικες ταινίες του ’50 και του ’60), που συνδέεται με την απεικόνιση της επαρχίας στη μεγάλη οθόνη κι εδώ εκπροσωπείται από τον Λούνγκα, άλλον έναν μυθικό χαρακτήρα, που εμφανίζεται εδώ κι εκεί, σαν όραμα.

ΚΜΦ: Ο Λούνγκα είναι ένα μίγμα διαφορετικών στοιχείων από την ιστορία και την ποπ κουλτούρα. Πάντα είχε αυτή τη μυθική αύρα. Ζει απομονωμένος στο φρούριό του και ξέρουμε εξαρχής ότι είναι καταζητούμενος, και μάλλον εγκληματίας. Είναι επίσης ένας δημοφιλής λαϊκός ήρωας, κάτι σαν συνεχιστής της κουλτούρας των cangaço, ένας γκέι άντρας που κάποιες φορές χρησιμοποιεί θηλυκές αντωνυμίες. Ήταν εξωπραγματικό να ανταμώσουμε το πρόσωπο και το σώμα του Λούνγκα στον Σιλβέιρο Περέιρα, έναν ηθοποιό με ισχυρή σκηνική παρουσία. Όσο για το είδος, πάντα βλέπαμε το Bacurau ως γουέστερν. Κάναμε σαν παιδιά κάθε φορά που γυρίζαμε σκηνές με άλογα.

ΖΝ: Νομίζω ότι ο Λούνγκα είναι τελείως συνυφασμένος με την παράδοση των παραμυθιών που λέμε στα παιδιά. Ο Λούνγκα μπορεί να είναι τέρας αλλά και ήρωας. Τα άπειρα δαχτυλίδια στα χέρια του Λούνγκα και το εκκεντρικό του στυλ δεν είναι τυχαία. Αν ταξιδέψεις στους χωματόδρομους που ούτε το GPS δεν ξέρει, θα βρεις μοναδικές εικόνες, όπως ένα σπίτι από λάσπη ανάμεσα σε δυο βουνά, και από το παράθυρο αυτού του σπιτιού, θα παρατηρήσεις ότι κάποιος σε παρακολουθεί. Ποιος είναι αυτός που σου χτυπάει το παράθυρο; Γιατί κρύφτηκε; Νομίζω έτσι γεννιέται ένας χαρακτήρας σαν τον Λούνγκα.

• Η ταινία είναι γεμάτη άμεσες και έμμεσες αναφορές στη βραζιλιάνικη ιστορία και κοινωνία: στην πολιτισμική κυριαρχία της Αμερικής, τον ανταγωνισμό βορρά – νότου, την προβληματική σχέση με την ιστορία. Κι εσείς υιοθετείτε μια βορειοανατολική οπτική.

ΚΜΦ: Αυτό μου θυμίζει τον ακριβό χάρτη που δείχνουμε στην αρχή της ταινίας. Αυτός ο «πλανήτης» ήταν μια ιδέα που υπήρχε στο σενάριο, αλλά όταν είδαμε επιτέλους μια πρώτη εκδοχή της σκηνής στο post production, καταλάβαμε πόσο ενδιαφέρον ήταν να ζουμάρουμε σε ένα μέρος του κόσμου όπου σπάνια ζουμάρουν οι ταινίες. Σε ένα μέρος που δεν είναι η Βόρεια Αμερική ή η Ευρώπη. Απλώς το νιώσαμε σωστό. Στο Bacurau υπάρχουν πολλές ιδέες που αναπτύχθηκαν με βάση τις δικές μας παρατηρήσεις για τη Βραζιλία και τον κόσμο, προσπαθώντας να κάνουμε την ταινία όσο πιο «ντόπια» γινόταν. Πρέπει να πω βέβαια ότι η βορειοανατολική οπτική έρχεται αβίαστα για μας, γιατί αυτό είμαστε. Βραζιλιάνοι από τα βορειοανατολικά.

ΖΝ: Ήταν αναγκαίο η οπτική να είναι βορειοανατολική και να είναι δική μας. Αυτό βρίσκεται στη ρίζα της επιθυμίας μας να κάνουμε μια τέτοια ταινία. Ο κινηματογράφος χρωστάει ακόμα να δώσει βήμα στη βορειοανατολική Βραζιλία και ακόμα περισσότερο με τον τρόπο που πιστεύω το κάναμε στο Bacurau, όπου όλοι είναι φτωχοί, αλλά κανείς δεν είναι για λύπηση.

• Πέρα από όλες τις κοινωνικο-ιστορικές προσεγγίσεις, η ταινία θίγει και θέματα ταυτότητας: Ποιοι είμαστε «εμείς» και ποιοι οι «άλλοι»; Τα όρια γίνονται όλο και πιο θολά: ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, το ντόπιο και το ξένο…

ΚΜΦ: Κάποια στιγμή αναρωτήθηκα αν οι χαρακτήρες-αρχέτυπα (ο παρατηρητής, ο ήρωας, ο κακός, ο δημοκρατικός ηγέτης, ο βάναυσος φασίστας, το θύμα) μπορούν να ανατραπούν με εσωτερικές αντιφάσεις, ή αν η ίδια η δομή αυτού του είδους των χαρακτήρων αποτρέπουν καμπές που μπορούν εξίσου εύκολα να είναι και αστείες και τρομακτικές. Είναι θεμιτό ο ήρωάς μας ο Λούνγκα να γίνει ένας αιμοδιψής δολοφόνος; Μπορεί ένας φασίστας να έχει περιορισμένη ανοχή για τις φρικαλεότητες της ομάδας; Πώς συμπεριφέρεται ένα συγκεκριμένο είδος Βραζιλιάνου σε ένα ξένο περιβάλλον; Είναι το Bacurau μια απομονωμένη γωνιά του κόσμου ή ένα καταφύγιο όταν το βλέπει κανείς από τον ουρανό με δορυφόρους και αεροπλάνα;

• Η ταινία όχι μόνο αντηχεί την τωρινή πολιτική κατάσταση στη Βραζιλία, ξανανοίγοντας ιστορικές πληγές, αλλά εγείρει και συγκεκριμένα θέματα, όπως τα θανατηφόρα φράγματα, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την οπλοκατοχή.
  

ΚΜΦ: Είναι περίεργο πώς το Bacurau το πρόλαβαν οι παγκόσμιες εξελίξεις. Γράφαμε ήδη για χρόνια όταν άρχισαν να συμβαίνουν διάφορα πολιτικά γεγονότα που αντικατόπτριζαν αυτά που είχαμε ήδη γράψει. Υπάρχουν σημεία που είναι κομμάτι της ζωής στη Βραζιλία και αποτελούν πρόκληση για μια ανελέητα βίαιη κοινωνία, όπως το να αντιμετωπίζει κανείς τα βιβλία σαν σκουπίδια.

ΖΝ: Κάναμε σχεδόν έναν αγώνα δρόμου ενάντια στην πραγματικότητα όσο γράφαμε το σενάριο. Τα νέα που διαβάζαμε καθημερινά ήταν (και είναι) τόσο παράλογα και δυστοπικά που το Bacurau γινόταν όλο και πιο «ρεαλιστικό», κάτι που δεν μας ενδιέφερε στην αρχή. Συνέβαινε όμως και συνεχίζει να συμβαίνει: Η Βραζιλία και ο κόσμος γενικά μας προμηθεύουν συνεχώς με «teaser» για την ταινία μας.

Συνέντευξη στην Τατιάνα Μονάσσα

Βιογραφικό σκηνοθέτη Κλέμπερ Μεντόνσα Φίλιου

Ο Κλέμπερ Μεντόνσα Φίλιου γεννήθηκε το 1968 στο Ρεσίφε της βορειοανατολικής Βραζιλίας όπου μεγάλωσε και ζει μέχρι και σήμερα. Αφού αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο, εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορα μέσα. Τη δεκαετία του ’90, γύρισε μια σειρά ντοκιμαντέρ και πειραματικών ταινιών μικρού μήκους, για τα οποία έκανε ο ίδιος την παραγωγή μέσω της εταιρείας του, CinemaScópio. Το 2012 ο Κλέμπερ γύρισε την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, το NEIGHBORING SOUNDS, στο Ρεσίφε. Το 2016, η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, AQUARIUS, επιλέγεται στο Διαγωνιστικό του Φεστιβάλ των Καννών. Κερδίζει το βραβείο Καλύτερης Ξένης Ταινίας από το Γαλλικό Συνδικάτο Κριτικών Κινηματογράφου και είναι υποψήφια για Καλύτερη Ξένη Ταινία στα Βραβεία Cesar.

Βιογραφικό σκηνοθέτη Ζουλιάνο Ντορνέλες

Ο Ζουλιάνο Ντορνέλες γεννήθηκε το 1980 στο Ρεσίφε και είναι από τα ιδρυτικά μέλη της δημιουργικής ομάδας «Símio Filmes». Εργάστηκε ως σκηνογράφος για πάνω από 16 χρόνια, ενώ η συνεργασία του με τον Κλέμπερ Μεντόνσα Φίλιου ξεκίνησε στα γυρίσματα της μικρού μήκους ταινίας ELETRODOMÉSTICA (2004). Ήταν επίσης ο σκηνογράφος για τις ταινίες NEIGHBORING SOUNDS και AQUARIUS. Ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος έχει γυρίσει ταινίες μικρού μήκους και βίντεο κλιπ. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, ATELIÊ DA RUA DO BRUM, έχει ολοκληρώσει γυρίσματα και βρίσκεται στο στάδιο του post production.

Συντελεστές

• Σενάριο/Σκηνοθεσία: Κλέμπερ Μεντόνσα Φίλιου, Ζουλιάνο Ντορνέλες
• Παραγωγοί: Εμιλί Λεκλό – CINEMASCÓPIO PRODUÇÕES,  Σαΐντ Μπεν Σαΐντ, Μισέλ Μερκτ – SBS PRODUCTIONS
• Διεύθυνση Παραγωγής: Ντόρα Αμορίμ
• Φωτογραφία: Πέντρο Σοτέρο
• Σκηνογραφία: Θάλες Γιουνκέιρα
• Πρωτότυπη Μουσική: Ματέους Άλβες, Τόμας Άλβες Σούζα
• Μοντάζ: Εντουάρντο Σεράνο
• Πρωταγωνιστούν: Σόνια Μπράγκα, Ούντο Κίερ, Μπάρμπαρα Κόλεν, Τόμας Ακίνο, Σιλβέρο Περέιρα
• Διάρκεια: 131’
• Έτος Παραγωγής: 2019
  

Από 26 Αυγούστου στους κινηματογράφους και σύντομα αποκλειστικά στο cinobo.com

Ανακοινώθηκαν τα βραβεία του 74ου Φεστιβάλ Καννών και 3 ταινίες που έχει επιλέξει το Cinobo να συστήσει στο ελληνικό κοινό συγκαταλέγονται στους μεγάλους νικητές των βασικών και παράλληλων τμημάτων του Φεστιβάλ. Το προκλητικό και άκρως αντισυμβατικό «Titane» της Ζουλιά Ντικουρνό (Raw) κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα κάνοντας…

Το «Titane» της Ζουλιά Ντικουρνό κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα και έρχεται αποκλειστικά από το Cinobo μαζί με δύο ακόμα μεγάλους νικητές του Φεστιβάλ Καννών 2021.

Ανακοινώθηκαν τα βραβεία του 74^ου Φεστιβάλ Καννών και 3 ταινίες που έχει επιλέξει το Cinobo να συστήσει στο ελληνικό κοινό συγκαταλέγονται στους μεγάλους νικητές των βασικών και παράλληλων τμημάτων του Φεστιβάλ. Το προκλητικό και άκρως αντισυμβατικό «Titane» της Ζουλιά Ντικουρνό (Raw) κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα κάνοντας τη σκηνοθέτη μόλις τη δεύτερη γυναίκα που κερδίζει το πολυπόθητο βραβείο στην ιστορία του θεσμού.

Το Cinobo έχει ήδη εξασφαλίσει τα αποκλειστικά δικαιώματα της ταινίας για την Ελλάδα.

Το Cinobo έχει επίσης εξασφαλίσει τα δικαιώματα για δύο ακόμα ταινίες που κέρδισαν τις εντυπώσεις και τα βραβεία στο φεστιβάλ της κρουαζέτ: το στιβαρό «Unclenching the Fists»

της Κίρα Κοβαλένκο, ένα ακόμη δείγμα της μεγάλης σχολής του νέου ρωσικού σινεμά,  που κέρδισε το πρώτο βραβείο στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα και το «Magnetic Beats», το συγκινητικό μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Vincent Maël Cardona, στο οποίο απονεμήθηκε το βραβείο SACD στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών.

Το Cinobo ανυπομονεί να συστήσει τις ταινίες αυτές στο ελληνικό κοινό, τόσο στις αίθουσες, όσο και στην πλατφόρμα, μένοντας πιστό στο όραμά του να προσφέρει πρόσβαση στις καλύτερες ταινίες ανεξάρτητου και arthouse κινηματογράφου.

Το Cinobo υποδέχεται το αποκορύφωμα του καλοκαιριού με ένα αυγουστιάτικο πρόγραμμα που αξίζει να συνοδεύσει το κοινό ακόμα και στις διακοπές. Μετά την επιτυχημένη πορεία τους στα θερινά, υποδεχόμαστε αποκλειστικά σε Α΄ διαδικτυακή προβολή τα αποκατεστημένα αριστουργήματα του Γουόνγκ Καρ Γουάι, Ερωτική Επιθυμία και 2046.

Τα αποκατεστημένα 2046 και Ερωτική Επιθυμία έρχονται στην πλατφόρμα, και πολλά ακόμα αυτόν τον Αύγουστο μόνο στο Cinobo.

Το Cinobo υποδέχεται το αποκορύφωμα του καλοκαιριού με ένα αυγουστιάτικο πρόγραμμα που αξίζει να συνοδεύσει το κοινό ακόμα και στις διακοπές. Μετά την επιτυχημένη πορεία τους στα θερινά, υποδεχόμαστε αποκλειστικά σε Α΄ διαδικτυακή προβολή τα αποκατεστημένα αριστουργήματα του Γουόνγκ Καρ Γουάι, Ερωτική Επιθυμία και 2046. Πρεμιέρα επίσης κάνει και το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ Εσύ τι θα Κάνεις Όταν ο Κόσμος Πάρει Φωτιά; που θίγει τη συστημικότητα των διακρίσεων στον Αμερικανικό Νότο.

Το καλοκαιρινό αφιέρωμα του Cinobo στον Ερίκ Ρομέρ ολοκληρώνεται με δύο τελευταίες ταινίες, τα Η Συλλέκτρια και Ιστορίες του Καλοκαιριού, ενώ έρχεται και το Λευκός Θεός του Κορνέλ Μουντρούτσο που κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Ένα Κάποιο Βλέμμα των Καννών το 2014. Στις νέες αφίξεις συγκαταλέγονται επίσης η ισλανδική off beat κωμωδία Δεσμοί Αίματος αλλά και το Big Bad Wolves: Στο Στόμα των Λύκων, μια βίαιη ιστορία αυτοδικίας που ο Κουέντιν Tαραντίνο είχε χαρακτηρίσει ως την καλύτερη της χρονιάς.

Νάταλι Πόρτμαν (Vox Lux), Μαριόν Κοτιγιάρ (Τα Φαντάσματα του Ισμαήλ) και Τζέμα Άρτερτον (Ο Έρωτας της Βιρτζίνια Γουλφ) καταφθάνουν και κάνουν τον Αύγουστο στην πλατφόρμα λίγο πιο λαμπερό, ενώ ο Τζέισον Μπιγκς του American Pie μας χαρίζει μια Βραδιά για Ερασιτέχνες. Ο Ηλίας Γιαννακάκης εξερευνά την ελληνική κοινότητα της Αιθιοπίας στο υψηλών ερμηνειών Αλεμάγια και ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης με το ντοκιμαντέρ Irving Park ανοίγει μια συζήτηση για την bdsm κουλτούρα και τι σημαίνει τελικά «φυσιολογική ζωή».

Τέλος έχουμε το δεύτερο μέρος της συλλογής Summer Cinema at Home, με ακόμα περισσότερες ταινίες που μας ταξιδεύουν σε καλοκαιρινά μονοπάτια έρωτα, συγκίνησης και περιπέτειας, για να γεμίσουν τις μέρες και τις νύχτες της καλοκαιρινής ραστώνης. Αυτά πολλά ακόμα για έναν αλησμόνητο κινηματογραφικό Αύγουστο με το Cinobo.

Συλλογές

Summer Cinema At Home Vol 2

Το κλισέ με τον καναπέ, την κουβέρτα και το ζεστό ρόφημα που μετατρέπει τη θέαση της ταινίας στο σπίτι σε μια ζεστή χειμωνιάτικη αγκαλιά, αντιστρέφεται το καλοκαίρι. Αυτή την εποχή, παρέα με λίγα ρούχα και παγωμένα κοκτέιλ, αναζητάς μέσα στην οθόνη σου μια τεχνητή δροσιά, μέρη που θα σου θυμίσουν τις διακοπές σου, έρωτες που θα ήθελες να είχες, μια νοητή απόδραση παράλληλη με τη δική σου. Το Cinobo σερβίρει τη δεύτερη δόση θερινού σινεμά στο σπίτι, γιατί το καλοκαίρι είναι μακρύ.

Από τις 10 Αυγούστου στο Cinobo

Μια οικογένεια πέφτει θύμα τρομοκρατικής επίθεσης. Ο 11χρονος Αζίζ τραυματίζεται σοβαρά και οι γονείς κάνουν αγώνα δρόμου ώστε να βρουν δωρητή για μεταμόσχευση, καθώς ένα οικογενειακό μυστικό βγαίνει στην επιφάνεια. Στη σκιά της οικογενειακής τραγωδίας, μυστικά και διλήμματα φανερώνουν πως τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Από 15 Ιουλίου στους κινηματογράφους και σύντομα, αποκλειστικά, στο cinobo.com

Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου (Σάμι Μπουατζίλα) – Τμήμα Orizzonti Φεστιβάλ Βενετίας 2019
César Καλύτερου Ηθοποιού (Σάμι Μπουατζίλα) – Βραβεία César 2021
Βραβείο Κριτικής Επιτροπής ΟΠΑΝΔΑ – Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου 2021
Βραβείο Κοινού Fischer – Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου 2021

Το εξαιρετικό Ένας Γιος του Μεχντί Μπαρσαουί αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. – Variety
Ένα συναρπαστικό ντεμπούτο από μια νέα φωνή στον αραβικό κινηματογράφο. – Hollywood Reporter
Μια καθηλωτική […] σπαρακτική ιστορία γεμάτη σασπένς. – Screendaily
Ένα απόλυτα ικανοποιητικό ντεμπούτο […] προσεγγίζει τη δουλειά του Ιρανού μάστερ Ασγκάρ Φαραντί. – Cineuropa

Σύνοψη

Μια οικογένεια πέφτει θύμα τρομοκρατικής επίθεσης. Ο 11χρονος Αζίζ τραυματίζεται σοβαρά και οι γονείς κάνουν αγώνα δρόμου ώστε να βρουν δωρητή για μεταμόσχευση, καθώς ένα οικογενειακό μυστικό βγαίνει στην επιφάνεια. Στη σκιά της οικογενειακής τραγωδίας, μυστικά και διλήμματα φανερώνουν πως τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη Μεχντί Μπαρσαουί

– Ξεκινάτε την ταινία με μια καταπληκτική σκηνή που δείχνει την εγγύτητα μεταξύ του Φαρές και του γιου του, Αζίζ. Δεν μας προϊδεάζει για το τι πρόκειται να ακολουθήσει, αλλά εκφράζει το βάθος της σχέσης τους.

– Ήταν αυτονόητο ότι θα ξεκινούσαμε την ταινία έτσι. Τα πρώτα πλάνα έπρεπε να δείχνουν πόσο δυνατός είναι ο δεσμός μεταξύ πατέρα και γιου. Η σκηνή με τα χέρια του πατέρα και του γιου στο τιμόνι είναι η «γραμμή» γύρω από την οποία θα αναπτυχθεί όλη η ταινία. Η ιδέα ότι το παιδί «οδηγεί» είναι επίσης συμβολική. Το παιδί κρατάει τα ηνία και αυτό θα μας βυθίσει στο παρελθόν της οικογένειας.

– Το Ένας Γιος είναι ένα δράμα για τις οικογενειακές σχέσεις που έχετε επιλέξει να τοποθετήσετε το 2011. Ποιοι ήταν οι λόγοι γι’ αυτό;

– Στην Τυνησία, πολιτικά και κοινωνικά, το 2011 ήταν μια κομβική χρονιά. Βρισκόμαστε 7 μήνες μετά την επανάσταση. Για μένα ήταν σημαντικό να τοποθετήσω την ιστορία μου σε αυτήν ακριβώς τη χρονική στιγμή γιατί μου επέτρεπε να δώσω στην ιστορία κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο. Δεν με ενδιέφερε ποτέ να μιλήσω για την επανάσταση. Δεν είμαι κατάλληλος, δεν είμαι ούτε ιστορικός, ούτε πολιτικός επιστήμονας. Με ενδιέφεραν οι επιπτώσεις της πολιτικής ζωής σε μια φυσιολογική οικογένεια. Γι’ αυτό η ιστορία μου διαδραματίζεται εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Ήθελα οι χαρακτήρες μου να βρίσκονται σε εκείνο το κομβικό χρονικά σημείο, αλλά δεν ήθελα αυτό να γίνει ο βασικός άξονας της ταινίας. Το πολιτικό πλαίσιο ποτέ δεν εισβάλλει στην πιο προσωπική και οικεία σφαίρα της ταινίας. Τα γεγονότα επηρεάζουν σαφώς την ιστορία αλλά ο κεντρικός άξονας παραμένει πάντα το δράμα της οικογένειας. Στην αρχή της ιστορίας, πριν την ενέδρα καταλαβαίνουμε πως αυτή είναι μια προστατευμένη οικογένεια. Πάνε από το ένα «κουκούλι» στο άλλο, είτε αυτό είναι η κοινωνική τους ζωή, το Range Rover τους, που είναι πανάκριβο στην Τυνησία, το ξενοδοχείο… Γι’ αυτό όταν ξεκινούν οι πυροβολισμοί, ένα στοιχείο που είναι κινητήριο και σοκαριστικό, επέλεξα να δείξω το τζάμι του αμαξιού να θρυμματίζεται. Για μένα αυτό συμβολίζει τη σχέση που έχουν ο Φαρές και η Μεριέμ με την πραγματικότητα – τη χώρα τους και τον κόσμο γύρω τους. Η προσωπική τους σφαίρα παραβιάζεται και ο προστατευτικός κλοιός αφαιρείται.

– Πώς εμπνευστήκατε το σενάριο; Ποια ήταν η αρχή;

– Είτε συνειδητά, είτε όχι, πάντα αντλείς από την προσωπική σου ζωή. Κάθε ιστορία έχει ένα κομμάτι του συγγραφέα μέσα. Οι γονείς μου πήραν διαζύγιο όταν ήμουν πολύ μικρός και μεγάλωσα με τη μητέρα μου και δύο αδέρφια από προηγούμενο γάμο. Πάντα αναρωτιόμουν πώς θα ήταν να έχω πατέρα, ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στα ετεροθαλή και τα μη-ετεροθαλή αδέρφια κ.λπ.. Αργότερα άρχισα να σκέφτομαι για τους δεσμούς αίματος που συνδέουν μια οικογένεια. Πώς ορίζει κανείς έναν γονιό; Τι σημαίνει να είσαι γονιός; Φτάνει απλά το γενετικό υλικό για να γίνει κάποιος γονιός; Αυτά τα ερωτήματα αποτέλεσαν τους σπόρους για το σενάριο.

– Το σενάριο είναι δομημένο γύρω από διάφορες κομβικές ελλείψεις, όπως όταν η Μεριέμ ομολογεί στον Φαρές, ή όταν ο Φαρές πάει να συναντήσει τον βιολογικό πατέρα του Αζίζ.

– Οι ελλείψεις αυτές ήταν μέρος του σεναρίου εξαρχής. Όταν η Μεριέμ ομολογεί στον άντρα της, ξέρουμε ήδη τι θα του πει. Η επανάληψη θα ήταν περιττή. Μου αρέσουν οι ελλείψεις στην αφήγηση γενικότερα γιατί επιτρέπουν στον θεατή να παραμείνει συντονισμένος με την ταινία.

– Ναι, αλλά παίρνετε το ρίσκο η Μεριέμ να μην μπορεί να «υπερασπιστεί» τον εαυτό της στα μάτια των θεατών.

– Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά είναι ένα ρίσκο που αποφάσισα ότι αξίζει να πάρω. Μου επέτρεψε να δώσω μεγαλύτερο βάθος στη σχέση του ζευγαριού στην υπόλοιπη ταινία. Γιατί η ιστορία τους συνεχίζει να εξελίσσεται. Μέσα από λεπτομέρειες και πράγματα που λέγονται πλαγίως στο σενάριο αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τι είχε συμβεί πριν τόσα χρόνια. Έτσι η ιστορία μπορεί και χτίζεται με κρεσέντο. Βασικά, δεν ήθελα να τα αποκαλύψω όλα από την αρχή. Με το να αποκρύψω κάποια πράγματα μπόρεσα να σχηματίσω καλύτερα τους χαρακτήρες και το παρελθόν τους. Το πιο σημαντικό για μένα ήταν να δούμε πώς ο εγωισμός του πατέρα υπερισχύει του εγωισμού του συζύγου. Όταν έγραφα το σενάριο, η πιο δύσκολη ισορροπία ήταν ανάμεσα στον εγωισμό αυτού του άντρα, που έχει πληγωθεί και προδοθεί, και τον εγωισμό του πατέρα. Όταν έπρεπε να πάρω μια απόφαση για τον πρωταγωνιστή, πάντα αναρωτιόμουν ποιος μιλάει τώρα, ο άντρας ή ο πατέρας; Έτσι έλυνα ό,τι προβλήματα είχα με το σενάριο.

– Υπάρχει μια υπέροχη ατάκα, όπου η Μεριέμ ξεσπάει στον Φαρές και του λέει, «Τόσο προοδευτικός είσαι τελικά;»

– Με αυτή την ατάκα, η Μεριέμ υψώνει το ανάστημά της στον άντρα της. Το ζευγάρι αυτό θεωρεί τον εαυτό του ελεύθερο. Πίνουν, λένε «πονηρά» αστεία, οι γυναίκες καπνίζουν και εργάζονται. Ήθελα να θέσω τους προβληματισμούς μου πάνω στην ιδέα του προοδευτισμού. Τι σημαίνει να είσαι προοδευτικός; Πόσο μακριά μπορεί να πάει η πρόοδος στον αραβικό κόσμο; Η Μεριέμ και ο Φαρές είναι ένα ζευγάρι με αξιοζήλευτη οικονομική και κοινωνική θέση. Ο Φαρές είναι ένας άντρας που έχει ζήσει στο εξωτερικό, ανοιχτός στον κόσμο και τη Δύση. Κι όμως στο πρόσωπο αυτής της τραγωδίας, ο προοδευτισμός του δείχνει τα όριά του. Μπορεί ένας σύγχρονος, προοδευτικός άντρας να αποδεχτεί ότι η γυναίκα του δεν ήταν πιστή; Ότι έκανε παιδί με κάποιον άλλον, ανοιχτά και δημόσια. Για μένα, η απάντηση είναι ξεκάθαρα ναι. Γι’ αυτό όταν κοιτάζονται στο τέλος της ταινίας, αφήνω να εννοηθεί ότι έπρεπε να φτάσουν σε αυτό το στάδιο για να αποφασίσουν πράγματι να ξεκινήσουν από την αρχή. Εκτός από όλα τα άλλα, είναι και μια ταινία για τις δεύτερες ευκαιρίες και τη συγχώρεση.

– Επιλέξατε ένα ανοιχτό τέλος, που συνάδει με την ελλειπτική δομή της ταινίας και που δίνει την ελευθερία της επιλογής και στους πρωταγωνιστές και στο κοινό…

– Αυτό θέλαμε. Η ιδέα ήταν να επιτρέψουμε στους πρωταγωνιστές να αποφασίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους. Έχουν λυτρωθεί απ’ το παρελθόν με τα τραύματά του και όλα όσα δεν λέγονταν. Τώρα εξαρτάται από αυτούς να γράψουν το μέλλον τους. Θα τα ξαναβρούν ή όχι; Εγώ έχω την απάντησή μου, αλλά το αφήνω στους θεατές να αποφασίσουν κι εκείνοι μόνοι τους.

Βιογραφικό σκηνοθέτη

Ο Μεχντί Μπαρσαουί γεννήθηκε το 1984 στην Τυνησία, όπου και μεγάλωσε και αποφοίτησε από το Ανώτατο Ίδρυμα Mulitmedia Τεχνών της Τυνησίας, ενώ κατέχει και πτυχίο σκηνοθεσίας από το πανεπιστήμιο DAMS στην Μπολόνια της Ιταλίας. Έχει σκηνοθετήσει τρεις ταινίες μικρού μήκους μέχρι στιγμής. Η πιο πρόσφατη, το We’ Re Just Fine Like This, κέρδισε το βραβείο Golden Muhr Καλύτερης Ταινίας στο Ντουμπάι το 2016. Η διεθνής καριέρα του ξεκινά με την ταινία Ένας Γιος, την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, που αποτέλεσε επίσημη επιλογή στο 76^ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας.

Συντελεστές

• Σενάριο/Σκηνοθεσία: Μεχντί Μπαρσαουί
• Διεύθυνση Παραγωγής: Κάλεντ Μπαρσαουί
• Παραγωγοί: Χαμπίμπ Ατία, Μαρκ Ίρμερ, Σαντάλ Φίσερ
• Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αντουάν Εμπερλέ (a.f.c)
• Σκηνογραφία: Σοφί Αμπντελκεφί
• Μουσική: Αμίν Μπουχαφά
• Μοντάζ: Καμίλ Τουμπκίς
• Πρωταγωνιστούν: Σάμι Μπουατζίλα, Νάτζλα Μπεν Αμπνταλάχ, Γουσέφ Κεμίρι
• Διάρκεια: 95’
• Έτος Παραγωγής: 2019
  

Από 15 Ιουλίου στους κινηματογράφους και σύντομα, αποκλειστικά, στο cinobo.com

Τα βαμπίρ ζουν ανάμεσά μας! Αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας: οι Μυστικές Υπηρεσίες της Ουγγαρίας είναι στο κατόπι τους και, πέρα από τα συνήθη κατασκοπικά γκάτζετ, χρησιμοποιούν ακόμα και… σκόρδα για να πολεμήσουν τα θηρία. Ουγγαρία, δεκαετία του ’70. Ο Σύντροφος Φαμπιάν, ο Ούγγρος ήρωας της κουβανέζικης επανάστασης…

Ένας μιλένιαλ σκηνοθέτης, που δεν θυμάται τη δεκαετία του ’70, κάνει αστεία για τον κομμουνισμό. Και τα πετυχαίνει! – Screenanarchy 

Αριστοτεχνικό και άκρως διασκεδαστικό… – Cineuropa

Το ψυχροπολεμικό θρίλερ ενώνεται με τη μυθολογία των βαμπίρ σε μια απολαυστική και θεότρελη σάτιρα των κατασκοπικών ταινιών, όπου ο εχθρός δαγκώνει και τα σύγχρονα όπλα αντικαθίστανται με σκόρδα.

«Όταν ήμουν μικρός, νόμιζα ότι θα ζήσω για πάντα. Στο νηπιαγωγείο έμαθα ότι μόνο τα βαμπίρ δεν πεθαίνουν ποτέ. Τώρα ξέρω ότι αιώνια είναι μόνο η κομμουνιστική ιδεολογία».

Σύνοψη

Τα βαμπίρ ζουν ανάμεσά μας! Αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας: οι Μυστικές Υπηρεσίες της Ουγγαρίας είναι στο κατόπι τους και, πέρα από τα συνήθη κατασκοπικά γκάτζετ, χρησιμοποιούν ακόμα και… σκόρδα για να πολεμήσουν τα θηρία.

Ουγγαρία, δεκαετία του ’70. Ο Σύντροφος Φαμπιάν, ο Ούγγρος ήρωας της κουβανέζικης επανάστασης, επιστρέφει μετά από 20 χρόνια στην πατρίδα για να πάρει μέρος στην αιμοδοσία που οργανώνεται υπέρ του Βιετνάμ, αδελφού κομμουνιστικού έθνους της Ουγγαρίας. Κάτι όμως δεν πάει καλά με τον σύντροφο: μοιάζει ακόμα 30 χρονών, έχει μια ψυχρή συμπεριφορά και οδηγεί μια κατακόκκινη Ford Mustang.

Ένα νεαρό ζευγάρι, που δουλεύει για τις μυστικές υπηρεσίες αναλαμβάνει να τον παρακολουθήσει. Η Μαρία τον συνοδεύει και προσπαθεί να ανακαλύψει το μυστικό της αιώνιας νιότης του. Ο εραστής της Μαρία, ο Λέισι, άσσος στις παρακολουθήσεις και στη μάχη σώμα με σώμα, τους παρακολουθεί και, όταν δεν τρελαίνεται από τη ζήλια του, κάνει κάτι που είναι πέραν των τυπικών ικανοτήτων του: σκέφτεται.

Ποιο είναι το μυστικό του αγέραστου συντρόφου, που πίνει ένα κόκκινο αναψυκτικό και κοιτάει με λαχτάρα τα λακκάκια στους λαιμούς των γυναικών; Σύντροφοι και κατάσκοποι αρχίζουν να πιστεύουν ότι ο Μπέλα Λουγκόσι, ο πρωταγωνιστής της παλιάς ταινίας με τον Δράκουλα, δεν είναι το μόνο ουγγρικό βαμπίρ…

Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη Μαρκ Μποτζάρ

από το Cinemania

– Στην ταινία σας λέτε: «Τα βαμπίρ δεν μπορούν να πεθάνουν και η κομμουνιστική ιδεολογία είναι αιώνια». Τι σας έκανε να συνδυάσετε τα δύο;

– Μεγάλη ιστορία. Όταν ήμουν 5 χρονών είδα το The Fearless Vampire Killers του Ρομάν Πολάνσκι με τη γιαγιά μου. Μου έκανε τεράστια εντύπωση – με γοήτευσε το χιούμορ του, αλλά φοβήθηκα και λίγο. Αργότερα κατάλαβα ότι δεν ήξερα τίποτα για το κομμουνιστικό παρελθόν μας. Δεν το έζησα, ήμουν πολύ νέος – ήταν ένα μυστήριο. Πάντα ήθελα να κάνω μια ταινία γι’ αυτό κι επίσης δεν κατάφερα ποτέ να ξεχάσω αυτά τα πρώτα βαμπίρ που είδα. Συνδυάζοντας τα δύο, είχα την ελευθερία να εκφράσω την ειλικρινή μου άποψη για εκείνη την εποχή και να αστειευτώ, αλλά τα αστεία είναι και λίγο σοβαρά. Είναι μια σατιρική μαύρη κωμωδία αλλά και μια κριτική ματιά στο παρελθόν μας. Όπως και στο παρόν μας.

– Υπάρχουν άκρως κωμικά στοιχεία στην ταινία, αλλά ταυτόχρονα αποδώσατε και την εποχή τελείως πιστά.

– Δεν θέλαμε να κάνουμε μια ταινία-καρικατούρα. Είχαμε ήδη το βαμπίρ, άλλωστε! Σε έναν τελείως εξεζητημένο κόσμο δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποια σοβαρή παρατήρηση για το παρελθόν, γι’ αυτό αποφασίσαμε να το αναπαραστήσουμε πιστά. […] Το βαμπίρ είναι ο πιο νορμάλ χαρακτήρας της ταινίας μας. Ξέρουμε ότι μπορεί να πετάξει κ.λπ., αλλά θέλαμε να τον κάνουμε όσο περισσότερο ανθρώπινο γινόταν και, αντίθετα, να κάνουμε τους πράκτορες των Μυστικών Υπηρεσιών όσο πιο υπερβολικούς.

– Πώς πήρατε την απόφαση να έχετε γυναίκα πρωταγωνίστρια; Δεν δείχνετε και την πιο φιλική προς τις γυναίκες εποχή: προσφωνούν τις γυναίκες «πόρνες» ή τις αναγκάζουν να κάνουν «οντισιόν» για να πάρουν μια δουλειά. Είναι τελικά η γνωριμία με αυτό το βαμπίρ η μόνη διέξοδος για μια γυναίκα;

– Διάβασα ένα βιβλίο για τις Μυστικές Υπηρεσίες της Ουγγαρίας κι έμαθα ότι συνεργάζονταν με πολλές σεξεργάτριες. Κάποιες φορές, οι γυναίκες ξεκινούσαν ως γραμματείς και στην πορεία τους ανέθεταν να αποπλανήσουν άντρες. Είχα δει ένα βίντεο που έδειχνε πώς να αποπλανήσεις έναν Γερμανό που φτάνει στην Ουγγαρία – ήταν τρομακτικό. Αυτοί οι τύποι φέρονταν στις γυναίκες κυριολεκτικά σαν αντικείμενα. Και αναγνωρίζω δυστυχώς και μια συνέχεια σ’ αυτό – αρκεί να δούμε όλες αυτές τις υποθέσεις με τον Τζέφρι Έπσταϊν ή τον Χάρβεϊ Γουάινσταϊν. Εδώ στην Ουγγαρία, ο μισογυνισμός είναι βαθιά ριζωμένος στο παρελθόν μας. Στις Μυστικές Υπηρεσίες μια γυναίκα δεν μπορούσε ποτέ να κατέχει υψηλή θέση. Ήταν σημαντικό να δείξουμε αυτήν τη γυναικεία επιθυμία για ελευθερία.

– Είναι δύσκολο να γυριστεί μια τέτοια ταινία «είδους» στην Ουγγαρία;

– Δεν είναι πολύ δύσκολο γιατί είμαστε σε μια μεταβατική περίοδο. Υπάρχουν νέοι δημιουργοί κι ένας νέος τύπος κοινού που είναι πιο ανοιχτοί σε τέτοιου είδους ταινίες. Θέλαμε να δείξουμε την επίδραση του χρόνου στη χώρα και τους πρωταγωνιστές. Ήθελα να συνδέσω αυτή την ιστορία με το παρόν. Έτσι κι αλλιώς, τα βαμπίρ μπορούν να περιμένουν. Έχουν όλον τον χρόνο στη διάθεσή τους.

Βιογραφικό σκηνοθέτη

Ο Μαρκ Μποτζάρ γεννήθηκε το 1983 στην Ουγγαρία και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Θεάτρου, Κινηματογράφου και Τηλεόρασης της Βουδαπέστης, με πτυχίο στη Σκηνοθεσία, το Σενάριο και την Αισθητική Κινηματογράφου το 2010. Έχει σκηνοθετήσει πληθώρα ταινιών μικρού μήκους, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας To Breathe In, που κέρδισε το πρώτο βραβείο στο 9^ο Φεστιβάλ Kamera Hungaria, στην κατηγορία δράμα. Κέρδισε επίσης το βραβείο Simó Sándor καλύτερης διπλωματικής ταινίας για το φιλμ Bloody Mary το 2007. Η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, το Heavenly Shift, του εξασφάλισε την περίοπτη Nipkow Fellowship στο Βερολίνο. Το Σύντροφος Δράκουλιτς είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του.

Συντελεστές

• Σενάριο/Σκηνοθεσία: Μαρκ Μποτζάρ
• Παραγωγή: Κσάμπα Πεκ, Ατίλα Τόζερ
• Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ντάνιελ Ράιχ
• Σκηνογραφία: Μάρτον Αγκ
• Πρωτότυπη Μουσική: Γκάμπορ Κερέστες
• Πρωταγωνιστούν: Λίλι Βόλτερς, Έρβιν Νάγκι, Ζόετ Νάγκι, Αλεξάντρα Μπόρμπελι, Σάλμποτς Θούροτσι, Μόνι Μπάλσαϊ, Ρόλαντ Ράμπα, Νάρι Νγκουέν
• Διάρκεια: 95’
• Έτος Παραγωγής: 2019

Στις 6 Ιουλίου αποκλειστικά στις οθόνες του Cinobo

Μπαίνουμε στην καρδιά του καλοκαιριού και την καρδιά του καύσωνα και το Cinobo είναι εδώ με δροσερές προτάσεις για τον Ιούλιο. Σε αποκλειστική Α’ προβολή έρχεται το Σύντροφος Δράκουλιτς (2019) του Μαρκ Μποτζάρ, μια θεότρελη σάτιρα κατασκοπικών ταινιών που παντρεύει το ψυχροπολεμικό θρίλερ με τα… βαμπίρ….

Α’ Προβολές, auteurs, αγαπημένες ταινίες και δυο υπέροχες συλλογές από τον Ιούλιο στην πλατφόρμα του Cinobo.

Μπαίνουμε στην καρδιά του καλοκαιριού και την καρδιά του καύσωνα και το Cinobo είναι εδώ με δροσερές προτάσεις για τον Ιούλιο. Σε αποκλειστική Α’ προβολή έρχεται το Σύντροφος Δράκουλιτς (2019) του Μαρκ Μποτζάρ, μια θεότρελη σάτιρα κατασκοπικών ταινιών που παντρεύει το ψυχροπολεμικό θρίλερ με τα… βαμπίρ. Πρεμιέρα επίσης για το Ο Άγριος Τόπος, ένα μεξικανικό arthouse horror για δυνατούς λύτες από έναν αγαπημένο σκηνοθέτη του φεστιβαλικού κοινού, τον Αμάτ Εσκαλάντε.

Δύο ακόμα ταινίες του μεγάλου Γάλλου auteur έρχονται να προστεθούν στο καλοκαιρινό αφιέρωμα του Cinobo στον Ερίκ Ρομέρ. Τα Η Πολίν στην Πλαζ και Στον Αστερισμό του Λέοντα θα είναι διαθέσιμα από τον Ιούλιο στην πλατφόρμα. Και μια και μιλάμε για auteur, αυτόν τον μήνα στο Cinobo βλέπουμε δύο ταινίες του σπουδαίου Τούρκου σκηνοθέτη, Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν, τα Η Άγρια Αχλαδιά και Κάποτε στην Ανατολία.

Υποδεχόμαστε επίσης το Μια Ασυνήθιστη Κατάσταση, μια από τις πρώτες ταινίες του αγαπημένου του Cinobo, Κρίστιαν Πέτζολντ, αλλά και το φιλόδοξο Το Φεγγάρι του Δία του Κόρνελ Μούντρουτσο, ενώ το αθάνατο ελληνικό καλοκαίρι αποτυπώνεται και απογειώνεται στο Σόπι – Μια Μέρα Ακόμη του Χρήστου Πυθαρά και το Ο Ξεναγός του Ζαχαρία Μαυροειδή. Ανάλαφρες κωμωδίες, ντοκιμαντέρ και θρίλερ συμπληρώνουν έναν Ιούλιο που αντιστέκεται στην καλοκαιρινή ραστώνη.

Τέλος, το Cinobo προτείνει δύο καινούριες συλλογές, το Summer Cinema Vol 1, με ταινίες που φέρνουν το θερινό σινεμά στο σπίτι και το Ένα Αστέρι Γεννιέται με ταινίες όπου φιγουράρουν αγαπημένοι πρωταγωνιστές πριν γίνουν αγαπημένοι πρωταγωνιστές. Αυτά και πολλά ακόμα, τον Ιούλιο μόνο στο Cinobo.

Συλλογές

Summer Cinema At Home Vol 1
Το κλισέ με τον καναπέ, την κουβέρτα και το ζεστό ρόφημα που μετατρέπει την θέαση της ταινίας στο σπίτι σε μια ζεστή χειμωνιάτικη αγκαλιά, αντιστρέφεται το καλοκαίρι. Αυτή την εποχή, παρέα με λίγα ρούχα και παγωμένα κοκτέιλ, αναζητάς μέσα στην οθόνη σου μια τεχνητή δροσιά, μέρη που θα σου θυμίσουν τις διακοπές σου, έρωτες που θα ήθελες να είχες, μια νοητή απόδραση παράλληλη με τη δική σου. Το Cinobo σερβίρει θερινό σινεμά στο σπίτι σε 2 δόσεις, γιατί το καλοκαίρι είναι μακρύ.
Από τις 13 Ιουλίου στο Cinobo

Ένα Αστέρι Γεννιέται | A Star Is Born
Στο σύμπαν τα αστέρια γεννιούνται με μια έκρηξη. Στο σινεμά με ένα ρόλο. Ερμηνείες που έμειναν αξέχαστες, που μετέτρεψαν τους άγνωστους μέχρι τότε ηθοποιούς σε περιζήτητες φίρμες, που έγιναν η αρχή για μεγαλειώδεις και πολυβραβευμένες καριέρες. Μια συλλογή για όσους θέλουν να δουν τους αγαπημένους τους ηθοποιούς στα γεννοφάσκια τους.
Από τις 27 Ιουλίου στο Cinobo

Σχετικά με το Cinobo

Το Cinobo είναι η ελληνική streaming πλατφόρμα που ειδικεύεται στον ανεξάρτητο και arthouse κινηματογράφο. Ιδρύθηκε 12 Μαρτίου 2020 και έχει παρουσία σε Ελλάδα και Κύπρο. Με μια ομάδα που πλέον αριθμεί 12 άτομα, δημιουργήθηκε με στόχο τη «γεφύρωση» του χάσματος μεταξύ ποσότητας και ποιότητας στο χώρο του streaming, δίνοντας πρόσβαση στον μεγαλύτερο επιμελημένο κατάλογο ανεξάρτητου κινηματογράφου. Το Cinobo συγκεντρώνει περιεχόμενο από όλο τον κόσμο και την Ελλάδα, που είναι συχνά διάσπαρτο ή και δυσεύρετο, σε ένα χώρο για εξερεύνηση για όλους όσους αγαπούν ή θέλουν να ανακαλύψουν την 7η τέχνη. Πρόκειται για συνδρομητική πλατφόρμα στην οποία ένας χρήστης έχει τη δυνατότητα δοκιμής δωρεάν για 14 ημέρες. Η πρόσβαση στην πλατφόρμα είναι δυνατή από Smart TV, smartphone, tablet και ηλεκτρονικούς υπολογιστές και προσφέρεται η δυνατότητα παράλληλης παρακολούθησης από 2 οθόνες, ακόμα και εκτός σύνδεσης.

Το Cinobo, πιστό στην αποστολή του να στηρίζει και να προβάλλει νέους Έλληνες δημιουργούς, φιλοξενεί στην πλατφόρμα από 25 Ιουνίου και για τους επόμενους 3 μήνες τις 42 ταινίες μικρού μήκους που πήραν μέρος στο 5ο Πανόραμα Ταινιών του Τμήματος Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης…

42 ταινίες μικρού μήκους υπό τη θεματική της «Απενεργοποίησης»

Το Cinobo, πιστό στην αποστολή του να στηρίζει και να προβάλλει νέους Έλληνες δημιουργούς, φιλοξενεί στην πλατφόρμα από 25 Ιουνίου και για τους επόμενους 3 μήνες τις 42 ταινίες μικρού μήκους που πήραν μέρος στο 5^ο Πανόραμα Ταινιών του Τμήματος Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που είχε ως θεματική την έννοια «Απενεργοποίηση».

Το Πανόραμα Ταινιών είναι μια αμιγώς φοιτητική πρωτοβουλία με στόχο τη μη-ανταγωνιστική προβολή και προώθηση των φοιτητικών δημιουργιών του Τμήματος σε ένα ευρύτερο κοινό. Φέτος, το Πανόραμα αναζήτησε την επικοινωνία, την έμπνευση και τη δημιουργικότητα για πρώτη χρονιά και έξω από το Τμήμα, απευθύνοντας ένα ευρύ κάλεσμα σε νέους δημιουργούς από όλη την Ελλάδα, σε μια προσπάθεια «ξεμυτίσματος» μέσα στον εγκλεισμό.

Με στόχο να δημιουργηθεί μια νεανική καλλιτεχνική κοινότητα, νέοι κινηματογραφιστές, από όλη την Ελλάδα, ανεξαρτήτως σχολής και ειδίκευσης, κλήθηκαν να δημιουργήσουν ελεύθερα μία ταινία υπό την έννοια της ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗΣ. Μοναδική οδηγία ήταν να χρησιμοποιήσουν τουλάχιστον 2 από τις παρακάτω οπτικοακουστικές συνθήκες: loading, φιλί, ήχος πληκτρολογίου, σκίσιμο σελίδας, «Ηλία, σβήσ’ το!», «ακούγομαι;». Το αποτέλεσμα; Περισσότερες από 40 ταινίες μικρού μήκους, συζητήσεις, προβληματισμοί και το σημαντικότερο όλων: αλληλεπίδραση! Όπως αναφέρουν και οι ίδιοι οι φοιτητές-διοργανωτές του Πανοράματος: «Τον χειμώνα που μόλις πέρασε, με τις σχολές και τα αγαπημένα μας σινεμά κλειστά, αισθανθήκαμε όσο ποτέ την ανάγκη να επικοινωνήσουμε με άλλους και άλλες νέους και νέες κινηματογραφιστές που αντιμετώπιζαν τα ίδια δημιουργικά (και όχι μόνο) προβλήματα με μας».

Το Cinobo είναι ιδιαίτερα χαρούμενο γι’ αυτή τη συνεργασία και για την ευκαιρία να συστήσει τόσους ταλαντούχους νέους δημιουργούς στο κοινό του. Οι ταινίες είναι χωρισμένες σε 5 ενότητες, ενώ τους τίτλους των επιμέρους ταινιών και τα ονόματα των δημιουργών μπορεί να βρει κανείς στη σύνοψη της κάθε ενότητας στην πλατφόρμα.