Εντοπισμός δορυφόρων με κινητό κάτοπτρο και μοτέρ DiSEqC 1.2

Στο άρθρο που θα βρείτε κάνοντας κλικ εδώ εξετάζουμε αναλυτικά μια εγκατάσταση ενός κινητού κατόπτρου με μοτέρ DiSEqC 1.2, από την τοποθέτηση μέχρι τον εντοπισμό των δορυφόρων. Μετά τις σχετικά επίπονες εξωτερικές εργασίες, έρχεται η στιγμή της απόλαυσης όπου με το τηλεχειριστήριο ανά χείρας προχωράμε στη ρύθμιση του δορυφορικού δέκτη. Η διαδικασία αυτή είναι εξίσου σημαντική με την τοποθέτηση του κατόπτρου και στην αναφορά αυτή θα την περιγράψουμε εντοπίζοντας κάποιες παγίδες.

 

Όπως όλοι γνωρίζετε, για να κινήσει το μοτέρ το κάτοπτρο, χρειάζεται μια τάση (13V ή 18V), την οποία στέλνει ο δέκτης μέσω του ομοαξονικού καλωδίου. Μαζί με την τάση στέλνει και κάποιες εντολές, με τις οποίες καθοδηγεί το μοτέρ, για το πόσες μοίρες θα κινηθεί προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση (ανατολικά ή δυτικά).

Η δομή των εντολών DiSEqC 1.2 έχει αναλυθεί σε παλαιότερο άρθρο. Απλά θα αναφέρω, πως, εισάγοντας χρονικές παύσεις στο σήμα των 22kHz, δημιουργούμε bit 0 και 1. Ανάλογα με τους συνδυασμούς αυτών των bit, το μοτέρ καταλαβαίνει την αντίστοιχη εντολή που του δίνει ο δέκτης.

Ο δορυφορικός δέκτης, με τη βοήθεια του λογισμικού του, έχει την ικανότητα να θυμάται αυτές τις εντολές. Έτσι, αν δώσουμε μια εντολή κίνησης του μοτέρ προς το δέκτη, τότε το κάτοπτρο θα κινηθεί σε μια καθορισμένη κατεύθυνση. Αν εκεί, ο δέκτης κλειδώσει το σήμα ενός δορυφορικού καναλιού, τότε μπορούμε να απομνημονεύσουμε τη συγκεκριμένη θέση, αλλά και το συγκεκριμένο κανάλι. Έτσι, κάθε φορά που θα επιθυμούμε να παρακολουθήσουμε το κανάλι αυτό, θα το επιλέγουμε με το τηλεχειριστήριο του δέκτη. Τότε, το κάτοπτρο θα μετακινηθεί αυτόματα στο συγκεκριμένο δορυφόρο, ώστε ο δέκτης να συντονιστεί στο κανάλι που επιλέξαμε. Έτσι, κάθε φορά που θα αλλάζουμε κανάλι που βρίσκεται σε διαφορετικό δορυφόρο, ο δέκτης πρώτα θα οδηγεί το μοτέρ στο σωστό δορυφόρο και μετά θα συντονίζεται στο κανάλι. Φυσικά, αν το κανάλι που επιλέξαμε, βρίσκεται στον ίδιο δορυφόρο με το κανάλι που παρακολουθούμε, τότε ο δέκτης δεν δίνει εντολή στο μοτέρ να μετακινηθεί

 

Ο συντονισμός των θέσεων των δορυφόρων μπορεί να γίνει με δύο τρόπους, ανάλογα με το δέκτη που διαθέτετε και το μοτέρ που χρησιμοποιείτε. Ο πρώτος τρόπος (και καλύτερος κατά τη γνώμη μου) είναι να προσπαθήσετε να αναζητήσετε χειροκίνητα τις θέσεις των δορυφόρων και να τις απομνημονεύσετε στο δέκτη. Στην αρχή, κατεβάζετε με την αυτόματη ανίχνευση τα κανάλια που εκπέμπει ο δορυφόρος και στη συνέχεια ελέγχετε ποια κανάλια σας λείπουν, τα οποία τα κατεβάζετε με τη χειροκίνητη ή αναλυτική ανίχνευση (με εισαγωγή PIDs). Η διαδικασία αυτή μπορεί μεν να είναι χρονοβόρα, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να κατεβάσετε ακριβώς τους δορυφόρους και τα κανάλια που επιθυμείτε, με τη σειρά που θέλετε.

Ο δεύτερος τρόπος είναι να δώσετε εντολή στο δέκτη σας, να ψάξει να βρει μόνος του για θέσεις δορυφόρων. Αυτό επιτυγχάνεται, κυρίως, όταν διαθέτετε μοτέρ τύπου Stab και δέκτη που να υποστηρίζει το σύστημα USALS ή κάποιο παραπλήσιο σε αυτό (μπορεί να δείτε την ένδειξη Go to X  ή DiSEqC 1.3). Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει πως αν έχετε άλλου τύπου μοτέρ DiSEqC 1.2, δεν μπορείτε να κάνετε αυτόματα συντονισμό των θέσεων δορυφόρων. Επίσης, υπάρχουν κάποιοι δέκτες, που εκτός από USALS, διαθέτουν και Auto Configuration, κάτι που διευκολύνει ακόμη περισσότερο τη διαδικασία.

Το σύστημα USALS δεν είναι κάποιο πρωτόκολλο, αλλά ένα έξυπνο πρόγραμμα, με το οποίο αν δώσουμε τις συντεταγμένες (γεωγραφικό μήκος και πλάτος) της περιοχής μας στο δέκτη και τη θέση ενός δορυφόρου, τότε ο δέκτης μόνος του μπορεί να βρει τις θέσεις των υπόλοιπων δορυφόρων (με απόκλιση 0,1 μοίρα) και βέβαια να τις απομνημονεύσει. Επίσης, σε κάθε θέση ανιχνεύει αυτόματα και τα κανάλια που περιέχει.

Αν τώρα όλα αυτά τα βρίσκετε χρονοβόρα, τότε μπορείτε να φορτώσετε στο δέκτη σας τα κανάλια, κατευθείαν από ηλεκτρονικό υπολογιστή, μέσω της θύρας RS-232 και με τη βοήθεια του κατάλληλου προγράμματος. Αν λειτουργήσετε έτσι, το μόνο που μένει να κάνετε είναι να βρείτε μόνο τις θέσεις των δορυφόρων. Το πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής, είναι ότι δεν χάνουμε χρόνο σε συντονισμούς καναλιών. Απευθύνεται όμως σε πιο μυημένους, που έχουν εξοικείωση με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή.

Βέβαια, για να πραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη περίπτωση, θα πρέπει να διατίθεται στο διαδίκτυο, αρχείο με τη λίστα καναλιών για το συγκεκριμένο δέκτη που έχετε. Αν τώρα, ο δέκτης σας είναι κινέζικος ή γενικά άγνωστης μάρκας, η εύρεση τέτοιου αρχείου είναι εξαιρετικά δύσκολη.

 

Θα πρέπει να γνωρίζετε πως, ενώ όλοι οι δέκτες έχουν μια κοινή λογική για να απομνημονεύουν χειροκίνητα θέσεις δορυφόρων, κάποιοι από αυτούς παρουσιάζουν κάποιες ιδιαιτερότητες στο μενού τους, έτσι ώστε να δυσκολεύουν ένα νέο χρήστη ή ακόμα και κάποιον τεχνικό. Γι’ αυτό, παίζει μεγάλο ρόλο στην κίνηση με μοτέρ, ο δέκτης να διαθέτει φιλικό και εύκολο μενού.

Επίσης, πέραν από το τι μπορεί να λέει ο κάθε πωλητής, την αξία ή όχι του δέκτη σας θα την καταλάβετε με ένα κινητό κάτοπτρο με μοτέρ DiSEqC 1.2, έχοντας εξαντλήσει τα αποθέματα μνήμης του, σε χωρητικότητα καναλιών. Αν ο δέκτης αρχίζει να κολλάει ή αν το μοτέρ αρνείται να ξεκολλήσει από μια θέση ή, χειρότερα, αν παρκάρει σε κάποιο άκρο (ανατολικό ή δυτικό όριο), τότε θα καταλάβετε τι λαβράκι έχετε πιάσει. Ας τα αφήσουμε όμως αυτά για το τέλος

Ξεκινάμε (πάντα με πολύ όρεξη!) για το συντονισμό των καναλιών. Απαραίτητη προϋπόθεση η τέλεια ή η όσο το δυνατόν καλύτερη εγκατάσταση στην ταράτσα. Όταν ολοκληρώσαμε την εγκατάσταση στην ταράτσα (την περιγράψαμε στο προηγούμενο τεύχος), αφήσαμε το κάτοπτρο σε ένα δορυφόρο, που θα πρέπει να θυμόμαστε όταν κατεβούμε κάτω, π.χ. τον Hot Bird. Άρα, έχουμε ήδη έτοιμη την πρώτη θέση δορυφόρου, που πρέπει να βάλουμε στη μνήμη.

Έχει μεγάλη σημασία να θυμόμαστε σε ποιον δορυφόρο έχουμε αφήσει να στοχεύει το κάτοπτρο, αλλιώς υπάρχει περίπτωση να μπερδευτούμε και να χάσουμε άσκοπα χρόνο. Όποιο δορυφόρο επιλέξουμε (ανάλογα με το τι μας βολεύει καλύτερα), το θέτουμε σαν σημείο αναφοράς για την υπόλοιπη διαδικασία ψαξίματος.

Αυτό γίνεται για τους εξής λόγους. Εάν για παράδειγμα, έχουμε επιλέξει τον Hot Bird σαν δορυφόρο αναφοράς, ξέρουμε πως για να βρούμε έπειτα τον Astra, θα πρέπει να μετακινήσουμε το κάτοπτρο ανατολικά, δηλαδή θα πρέπει να κινηθεί συγκεκριμένες μοίρες προς τα αριστερά. Επίσης, αν για κάποιο λόγο μπερδευτείτε και δεν βρείτε το δεύτερο δορυφόρο, το μοτέρ σας γυρνάει πάλι στο σημείο αναφοράς και ξανακάνετε την ίδια διαδικασία (αφότου έχετε βάλει στη μνήμη την πρώτη θέση). Εάν πάλι βαρεθήκατε τις προσπάθειες και μέχρι να έρθει κάποιος να σας βοηθήσει, τουλάχιστον θα έχετε δυνατότητα να βλέπετε τα κανάλια από ένα δορυφόρο!

Με την προϋπόθεση ότι ο δέκτης μας δεν έχει κανάλια στη μνήμη του ή ότι δεν έχει χρησιμοποιηθεί σε άλλο κινητό κάτοπτρο (διαφορετικά επιλέξτε εργοστασιακές ρυθμίσεις για να έρθει σε αρχικό επίπεδο), ξεκινάμε τη διαδικασία, όπως θα βλέπετε ενδεικτικά και στις εικόνες, οι οποίες προέρχονται από διαφορετικά μοντέλα δορυφορικών δεκτών.

Αρχικά επιλέγουμε μέσα από το μενού τη θέση εγκατάσταση (εικόνα 1) ή τη θέση αναζήτηση καναλιών, όπως μπορεί να το δείτε σε άλλον δέκτη (εικόνα 2). Τότε θα εμφανιστεί το αντίστοιχο υπομενού (εικόνα 3). Στην πρώτη σειρά εμφανίζεται το όνομα του δορυφόρου. Εάν δεν είναι ο δορυφόρος που θέλουμε, π.χ. Hot Bird, τότε κάνουμε κλικ (πατάμε OK δηλαδή) πάνω στην ονομασία δορυφόρου και εμφανίζεται μια λίστα με αυτούς (εικόνα 4).

Πιο κάτω, στη θέση DiSEqC, επιλέγουμε κίνηση με μοτέρ, αντί για κανένα (χρησιμοποιείται σε σταθερά κάτοπτρα για ένα δορυφόρο) ή αντί για 1.0 ή 1.1 (χρησιμοποιείται σε σταθερά κάτοπτρα με δυνατότητα λήψης πολλών δορυφόρων) (εικόνα 5). Σε άλλο μοντέλο δέκτη, μπορεί να δείτε στη θέση εγκατάσταση ξεχωριστή θέση για την κίνηση με DiSEqC 1.2, δηλαδή κίνηση με μοτέρ (εικόνα 6). Και στις δύο περιπτώσεις πατάμε OK και αυτομάτως βρισκόμαστε στο υπομενού του δέκτη, που μέσω αυτού δίνουμε κίνηση στο μοτέρ (εικόνα 7).

Εδώ θα παρατηρήσετε τις εξής πληροφορίες: Πρώτα το όνομα του δορυφόρου (Hot Bird), μετά μία συχνότητα καναλιού που περιέχει ο δορυφόρος (10.719V, 27.500), την ένδειξη DiSEqC 1.2 ενεργοποιημένη και στο τέλος δύο μπάρες που δείχνουν τη στάθμη και την ποιότητα σήματος.

Εδώ, είναι σημαντικό να σταθούμε λίγο… Εάν στην ταράτσα το κάτοπτρο στοχεύει τον Hot Bird και αφού στο μενού του δέκτη έχουμε επιλέξει ως δορυφόρο αναφοράς τον ίδιον, τότε θα δούμε και τις δύο μπάρες να δείχνουν τη μέγιστη τιμή. Κι αυτό, γιατί η πρώτη συχνότητα που μας εμφανίζει το μενού του δέκτη για το συγκεκριμένο δορυφόρο, αντιστοιχεί σε υπαρκτά κανάλια και μάλιστα εύκολα σε λήψη.

Προσέξτε μια σημαντική λεπτομέρεια. Εάν διαλέγαμε για δορυφόρο αναφοράς τον Hellas Sat και είχαμε σταματήσει σε αυτό με το μοτέρ μας στην ταράτσα, τότε θα συνέβαινε το εξής: Στο υπομενού του μοτέρ του δέκτη θα αναγραφόταν το όνομα του δορυφόρου, η πρώτη συχνότητα 11.038V, 3.125  που ανήκει στο δορυφόρο, αλλά δεν θα είχαμε ένδειξη ποιότητας σήματος, δηλαδή κακό σήμα (εικόνα 8).

Σε παρόμοια περίπτωση, πριν αρχίσετε να ανησυχείτε και να ανεβοκατεβαίνετε τις σκάλες, σκεφτείτε το εξής. Η συγκεκριμένη συχνότητα αντιστοιχεί σε υπαρκτό κανάλι ή απλά την έχει ο δέκτης (και μάλιστα πρώτη) στη μνήμη του; Κι αν δεν αντιστοιχεί σε κανάλι, τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση;

Η λύση είναι απλή. Επιλέγουμε μια άλλη υπαρκτή αυτήν την φορά συχνότητα (π.χ. 12.524V, 27.500). Κάνοντας κλικ πάνω στην προηγούμενη συχνότητα, θα εμφανιστεί λίστα με όλες αυτές που διαθέτει ο δέκτης. Επιλέγουμε αυτή που θέλουμε και ξαναπατάμε OK. Όταν την επιλέξετε, αυτομάτως θα δείτε την ένδειξη ποιότητας σήματος στο μέγιστο (εικόνα 9). Τότε λοιπόν, βάζουμε στη μνήμη του δέκτη την πρώτη θέση δορυφόρου, πηγαίνοντας στη θέση αποθήκευση (εικόνα 10) και πατώντας OK (εικόνα 11).

Έπειτα κάνουμε αυτόματη αναζήτηση καναλιών, για να βρούμε και να αποθηκεύσουμε όλα τα κανάλια του δορυφόρου (εικόνα 12).

Άρα, σαν συμπέρασμα καταλήγουμε τα εξής: Δεν αρκεί μόνο το όνομα του δορυφόρου για να ορίσουμε τη θέση του, αλλά και μια συχνότητα αναφοράς, η οποία δεν θα είναι απαραίτητα η πρώτη που μας ορίζει ο δέκτης, αλλά μία, για την οποία θα είμαστε σίγουροι πως υπάρχει εκπομπή καναλιών σ’ αυτή.

Σε αυτό το στάδιο, μπορείτε να συμβουλεύεστε τις λίστες δορυφόρων-καναλιών του περιοδικού, στις οποίες υπάρχει και ενδεικτική διάμετρος λήψης, για όλη την Ελλάδα.

Στη διαδικασία της σάρωσης καναλιών των δορυφόρων είναι πολύ πιθανό να πέσουμε σε ένα πρόβλημα που μπορεί αν μας προβληματίσει. Δεν είναι καθόλου σπάνιο κατά τη σάρωση ενός δορυφόρου να δούμε να κατεβαίνουν κανάλια που δεν ανήκουν στο δορυφόρο που έχουμε επιλέξει! Αυτό είναι ένα συνηθισμένο λάθος, που γίνεται στο συντονισμό των δορυφορικών θέσεων. Καταρχήν,  ο δέκτης αναγράφει ό,τι δορυφόρο του ορίσουμε εμείς και ό,τι κανάλια στη συνέχεια βρει αυτός. Το λάθος γίνεται από τη συχνότητα αναφοράς που δορυφόρου που θέλουμε να συντονίσουμε, η οποία ναι μεν είναι υπαρκτή, αλλά στην ίδια ή καλύτερα παραπλήσια συχνότητα, έχουμε εκπομπή καναλιών από άλλον δορυφόρο, τον οποίο, κινώντας το κάτοπτρο για να βρούμε τον επιθυμητό δορυφόρο, πέφτουμε κατά λάθος πάνω του, γιατί μας έδωσε κι αυτός ένδειξη στάθμης και ποιότητας σήματος.

Το λάθος διορθώνεται δηλώνοντας στο μενού κίνησης μοτέρ του δέκτη νέα συχνότητα αναφοράς υπαρκτή και μη δεσμευμένη από άλλο κοντινό δορυφόρο, για τον επιθυμητό δορυφόρο όπου έγινε η “παρεξήγηση”. Έπειτα επαναλαμβάνουμε την κίνηση του μοτέρ μέχρι να έχουμε ένδειξη ποιότητας σήματος και αποθηκεύουμε τη θέση, όπως κάναμε και πριν για το συγκεκριμένο δορυφόρο. Έπειτα, κάνουμε αυτόματη ανίχνευση και βεβαιωνόμαστε πως τα κανάλια που κατεβαίνουν, ανήκουν στο δορυφόρο που θέλουμε.

 

Υπάρχουν πολλές “αναποδιές” που μπορεί να τύχουν κατά τη ρύθμιση του δέκτη σας (εκτός από το να γίνει διακοπή ρεύματος!) και που οι ελλιπείς οδηγίες δεν μπορούν να σας βοηθήσουν.

Για παράδειγμα, ενώ οι περισσότεροι δέκτες της αγοράς έχουν προαιρετική τη ρύθμιση ορίων για την κίνηση του μοτέρ (εικόνες 13-14), σε κάποιους δέκτες πρέπει να τα τοποθετήσουμε υποχρεωτικά, ώστε να μας επιτρέψει μετά να κινήσουμε το κάτοπτρο και να αποθηκεύσουμε τους υπόλοιπους δορυφόρους. Έτσι, αν δείτε ότι το μοτέρ αρνείται να κινηθεί με την κλασική μέθοδο που αναφέραμε πριν, ίσως να πρέπει να ρυθμίσετε ανατολικό και δυτικό όριο, για να μπορείτε μετά να το μετακινείτε ελεύθερα.

Η ρύθμιση των ορίων είναι πολύ χρήσιμη κατά τη γνώμη μου, μα δεν θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική. Αν για πρακτικούς λόγους δεν θέλουμε το μοτέρ να κάνει πλήρη κίνηση στην ταράτσα, τότε τοποθετούμε ηλεκτρονικά όρια, έτσι ώστε να περιορίζουμε την κίνηση αυτή.

Φανταστείτε όμως, πως κυκλοφορεί δέκτης στην αγορά, που για κάθε νέο δορυφόρο που θέλουμε να βρούμε, ρυθμίζουμε εκ νέου τα όρια(!), λες και δεν μπορεί να τα θυμάται!!! Εμείς, τι του φταίμε; Κάποιος που δεν είναι τεχνικός, πώς θα ξέρει πού πρέπει να είναι το ανατολικό και πού το δυτικό όριο;

Αν εξαιρέσουμε τη μέθοδο της βοήθειας των φίλων (ένας ταράτσα, ένας μπαλκόνι και ένας ενδιάμεσα να φωνάζει!), μια άλλη καλή μέθοδος είναι ένα απλό sat finder, συνδεδεμένο στην έξοδο loop του δέκτη (εικόνα 15).

Ενώ μετακινείτε το κάτοπτρο τέρμα δυτικά κι ενώ η βελόνα του οργάνου ανεβοκατεβαίνει (αυτό σημαίνει ότι περνάτε από δορυφόρους), κάποια στιγμή παύει να δίνει ένδειξη, που σημαίνει πως δεν έχουμε άλλο δορυφόρο σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Θέτουμε εκεί δυτικό όριο και γυρνάμε ανατολικά.

Αντίστοιχα, κάνουμε το ίδιο και προς αυτήν την κατεύθυνση. Με τη βοήθεια του sat finder μπορεί να μην έχετε την τέλεια επιτυχία, αλλά σίγουρα είναι μια καλή αρχή.

Ένα αναλογικό πεδιόμετρο, κατά τη γνώμη μου, είναι η ενδεδειγμένη πιο γρήγορη λύση (εικόνα 16) για κάποιον τεχνικό ή καλά εξοπλισμένο χομπίστα (για το συντονισμό, όχι όμως για την ταράτσα),

μιας και είναι πιο γρήγορο από ένα ψηφιακό και ο φασματογράφος του, πιο εύκολα αναγνωρίσιμος.

Επίσης, μερικές φορές μπορεί να παρατηρήσετε, πως, ενώ έχετε κατεβάσει αρκετά κανάλια από κάποιο δορυφόρο, παρόλα αυτά, κάποια δίνουν εικόνα με παγώματα, δηλαδή έχετε οριακό σήμα, ενώ κάποια άλλα λειτουργούν άψογα. Αυτό έχει μια εξήγηση. Κατά την εύρεση της θέσης του δορυφόρου, σαν συχνότητα αναφοράς, ενδεχομένως να είχαμε ορίσει μια εύκολη συχνότητα. Αυτό σημαίνει πως, χρησιμοποιώντας την, η μπάρα ποιότητας σήματος να μην πήγαινε πιο ψηλά, γιατί ήταν στο μέγιστο. Αν χρησιμοποιούσαμε όμως μια πιο δύσκολη συχνότητα, τότε θα βλέπαμε πως η μπάρα ποτέ δεν θα έφτανε τη στάθμη της πιο εύκολης. Έτσι, θα είχαμε τη δυνατότητα να ρυθμίσουμε τη θέση του κάτοπτρου, εκεί που θα μας έδινε το μέγιστο σήμα. Αντίθετα, για την πιο εύκολη συχνότητα, υπάρχουν παραπάνω από μια θέσεις, που δίνουν μέγιστο σήμα

Αυτό βέβαια είναι πλασματικό και έχει να κάνει με την ατέλεια του μετρητή σήματος των δεκτών, που δεν μπορεί να έχει την ακρίβεια πεδιομέτρου. Άρα, κάνοντας μικρομετρική ρύθμιση (εικόνα 17) με μικρά βηματάκια αριστερά ή δεξιά και όχι με συνεχόμενη κίνηση, φέρνουμε το κάτοπτρο στη θέση που δίνει το μέγιστο σήμα (εικόνα 18) για όλες τις συχνότητες του δορυφόρου και μετά αποθηκεύουμε τη θέση (εικόνα 19).

Τελειώνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποιες λεπτομέρειες ακόμα. Υπάρχει περίπτωση να διαθέτετε κάποιο δέκτη, που να μην είναι τόσο ευαίσθητος, αλλά και να μη διαθέτει μπάρα ένδειξης σήματος, με γρήγορη ανταπόκριση. Αυτό, στην πράξη σημαίνει ότι μπορεί να προσπεράσετε τη θέση κάποιου δορυφόρου, χωρίς να το αντιληφθείτε. Εκεί δείξτε υπομονή, ξαναδοκιμάστε.

Επίσης, θα προσέξατε ότι οι αλλαγές σε κανάλια διαφορετικών δορυφόρων, κρατούν από ελάχιστα δευτερόλεπτα έως και πάνω από μισό λεπτό (για τους δύο ακραίους του τόξου). Κι σε αυτή την περίπτωση… δείξτε υπομονή!

Εάν το κανάλι που επιλέξατε είναι οριζόντιας ή κάθετης πόλωσης, αυτό σημαίνει 12V ή 18V από το δέκτη προς  το μοτέρ. Άρα κι εκεί θα παρατηρήσετε μια διαφορά στην ταχύτητα κίνησης, ανάλογα δηλαδή με την πόλωση του καναλιού (στα 18V φυσικό είναι το κάτοπτρο να κινείται πιο γρήγορα).

Τη σημαντικότερη λεπτομέρεια, την άφησα για το τέλος. Αν έχετε τη συνήθεια να αναβαθμίζετε το δέκτη σας για οποιοδήποτε λόγο, θα πρέπει να γνωρίζετε πως μετά το τέλος της κάθε αναβάθμισης,  όλες οι προηγούμενες ρυθμίσεις χάνονται! Αυτό σημαίνει πως χάνονται όλες οι θέσεις των δορυφόρων και μαζί τους και τα κανάλια.

Εδώ υπάρχουν τρεις λύσεις. Η πρώτη είναι, κάθε φορά να ξανακάνετε την ίδια διαδικασία συντονισμών (σας εγγυώμαι πως κάποια στιγμή θα γίνετε οι πλέον ειδικοί του είδους). Η δεύτερη λύση είναι να κρατάτε κάποιο backup καναλιών στον υπολογιστή σας, έτσι ώστε μετά από κάθε αναβάθμιση που χάνονται τα πάντα, εσείς να ξαναπερνάτε χωρίς κόπο το αρχείο με θέσεις και κανάλια. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο δέκτης σας να υποστηρίζεται από τα ανάλογα προγραμματάκια (settings editors).

H τρίτη λύση είναι, αν ο δέκτης σας υποστηρίζει USALS, να του αναθέτετε να βρει αυτόματα θέσεις και κανάλια (λειτουργία USALS, Go to X, DiSEqC 1.3). Αν δεν σας ικανοποιεί καμία από αυτές, τότε μάλλον θα πρέπει να βρείτε κάποιον τεχνικό, τον οποίον θα πρέπει να τον αμείβετε με το… μήνα!

 

Ελπίζουμε να σας λύσαμε κάποιες απορίες σχετικά με τη συμπεριφορά των δεκτών, σε σχέση με την κίνηση με μοτέρ DiSEqC 1.2. Σύντομα, στην ιστοσελίδα θα ανεβάσουμε αναφορά όπου θα δείξουμε τον τρόπο αυτόματης ρύθμισης θέσεων δορυφόρων, κάνοντας αναφορά στο σύστημα USALS και στο Go to X, που στην ουσία δουλεύει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, καθώς και μια αναφορά στο μοτέρ της Stab, που υποστηρίζεται από αυτά τα συστήματα και τις διαφορές που έχει από τα άλλα μοτέρ της αγοράς.